Het bezoek van de magische dame aan de tempel van Salomon

Nadat de magische dame was uitgenodigd, om een lezing te geven, bij een vrijmetselaars-loge, was zij daar natuurlijk trots op en ze vertelde het aan iedereen. Ze vertelde dat zij was uitgenodigd, om aldaar, bij de Vrijmetselaars, in hun tempel, een lezing te mogen geven, in de Tempel van Salomon, van de Vrije-Metselaars. Natuurlijk vertelde ze dit vol geheimzinnigheid en vol weglatingen, zodat niemand wist om welke loge het precies ging, of welke vorm van Vrijmetselarij, of welke logegebouw het betrof. Het moest natuurlijk wel bijzonder zijn, dat speciaal zij daar voor was uitgenodigd.

Niemand weet of het 'de mannen van Het Groot Oosten' waren, die haar hadden uitgenodigd, of dat het de 'dames van de Orde der Weefsters' waren, of dat het van een geheel andere order was. De magische dame vertelde slechts alleen dat ze was uitgenodigd, omdat zij bepaalde oude kennis bezat en dat dit zuiver de reden was, waarom ze was uitgenodigd. Daarom vroeg niemand nog verder door. Hoe ze haar hebben gevonden weet niemand. Dat vertelde ze niet. Wat we alleen weten is dat ze over de Kabbalah sprak.

Nadat de magische dame de lezing had gegeven, vroeg niemand meer naar hoe het was geweest bij de metselaars. Dus, moest ze het zelf wel te sprake brengen. In haar lessen, op de magische school, verteld ze dat een metselaar haar een tableau had laten zien, waarvan de metselaars zelf niet meer wisten wat daar van de volle betekenis van was. De magische dame zag echter meteen de betekenis van de symbolen, welke waren uitgebeeld op het tableau en ze gaf de metselaar daarvan uitvoerig uitleg. Ze zag dat de maan en de zon omgedraaid waren en ook dat de twee pilaren Boaz en Jachin niet correct waren. Dit was volgens haar, ooit expres zo gekomen, door de loop van de geschiedenis, omdat dingen expres omgedraaid werden, zodat een leek de oude kennis verkeerd zou leren en het dus niet zou weten. Daarom heeft ze in haar lessen ook de elementen teruggedraaid. Omdat zij voelde dat het goed was. Dat van dat terug-omdraaien, dat wist de Metselaar niet, dat wist alleen nog de Magische dame.

In de pauze van de les, van de dame, was er een korte gelegenheid tot praten en werd er gevraagd, hoe de lezing bij de metselaren was gegaan. De dame antwoordde; De lezing bij de metselaars was goed gegaan en ze waren zeer onder de indruk van haar weten en kunnen. Ze had uitgebreid uitleg gegeven over het tableau, die de achtbare meester, van de loge, haar had laten zien. Zij vertelde over dingen, die ze zag op het tableau, waarvan de metselaars niets meer wist wat het betekende.

De meester metselaar had gezwegen en toegeluisterd, naar haar betoog, waarschijnlijk zoals een metselaar dat kan. De dame verteld verder dat de metselaars haar dan ook nodig hadden, want de orde der vrijmetselaren was ten dode opgeschreven. Er was daarin geen ware kennis meer aanwezig. Omdat zij wist van zaken, waarvan de metselaars niet meer wisten, was ze daar. Zij had het nieuwe leven ingelazen. Als Salomon de Wijze betrat zij de Tempel der Mensheid en sprak ze over het licht van de kabbalah.

In de pauze van haar magische-tempelles sprak zij dat de vrijmetselarij nog slecht een holle traditie was, die slechts nog in stand werd gehouden, maar de ware kennis was reeds lang verloren gegaan. De heren bezaten deze niet meer en waren aldus op zoek naar de ware kennis, van de oude mysteriën. De magische dame vertelde dat zij die kennis had en dat ze haar daarom nodig hadden en uitgenodigd hadden en dat ze zijdelings alweer voor een nieuwe lezing was uitgenodigd. De magische dame eindigde haar verhaal met het betoog, dat zij de metselaars weer zou leren metselen.

Ze zei het niet met zoveel woorden, dat was ook niet nodig, want ze geloofden haar op haar blauwe ogen, maar ze wist het zeker, want zij had de waarheid in pacht.