vrijdag 24 oktober 2014

Over het winkeljuf-bewustzijn en te dure winkeltasjes

Omdat deze sterzoeker het Tarotlabyrint wilde kopen voor een gezellig en interessant avondje met vrienden, kwamen we in een spirituele winkel terecht, waar we al eens eerder iemand over gehoord hadden, tijdens een cursus hogere magie. In een eerdere blog hebben we al een aandacht besteed aan deze mentaliteit. Hier volgt een nieuw winkel avontuur.

Deze winkel heeft een goed assortiment. Ik vond er een interessant astrologisch set kaarten en een mooi 3D tarotspel. Ik kon het niet laten liggen en rekende alles bij de kassa af; op 5 cent na was het bedrag 71 euro. Omdat het een stapel was geworden, vroeg ik om een plastic tasje. De mevrouw achter de kassa keek me aan. Leesbril op het puntje van haar neus, strakke smalle lipjes gestift met donkerrode lippenstift en ongeverfd haar op een paardenstaart. Ze zei: “We hebben tasjes van 10 en van 25 cent”. Ik was verbaasd en wees naar de groen verlichte letters van de kassa. ”Maar ik heb hier net bijna 71 euro uitgegeven. Dan kan er toch wel een tasje af?”
“Nee. Bewustzijn hè.”
“Maar, 71 euro!”
“Zodra mensen moeten gaan betalen, gaan ze nadenken en komt er bewustzijn”.
Ik was met stomheid geslagen en voelde mijn verontwaardiging toenemen. Dit kon toch niet waar zijn? Pikant detail is dat de duurdere tasjes van 25 cent overduidelijk voorzien waren van de naam van de winkel. De spirituele winkel die bewustzijn denkt te genereren door mensen voor hun reclame te laten betalen. De verwarring en de verontwaardiging werden groter en groter.
Wil je bewustzijn mét reclame, dan betaal je 25 cent en zonder ‘maar’ 10 cent. Het plastic tasje van 25 cent kun je vaker gebruiken en gaat veel langer mee. Duurzaam, zou je zeggen ook al is het dan van milieuvervuilend plastic. Ik vraag me dan eigenlijk wel af, welk bewustzijn zou zich gaan openbaren als ik dat tasje had gekocht. Want dat ik dat niet gedaan heb is evident. Mijn verontwaardiging was te groot om te negeren.
Welk bewustzijn de dame met de donkerrode lipjes mij wilde verkopen is me niet duidelijk. En dat hoef ik ook niet te weten. Dergelijke dogma zijn net zo moraliserend als die van een strenge geloofsgemeenschap (of regering) waar meer niet dan wel mag. Waar voorgeschreven wordt hoe je je moet voelen en wat er allemaal wel niet zondig is. Waar je onvrij bent en moet dansen naar de pijpen van mensen die beweren dat god via hen spreekt en ondertussen iedereen aan de ketting van de duivel leggen.
De mevrouw met de donkerrode lipjes mag trots zijn op haar geslaagde minipreek. Want er is bewustzijn gekomen! En ik heb het lekker gratis gekregen. Ik heb mijn stapeltje gepakt en ben de winkel uit gestapt zonder te groeten.
Ze mag zichzelf met recht een guru noemen en misschien moet ze voor de herkenbaarheid een plastic zak aantrekken. Met 5 gaten erin, voor armen, benen en hoofd zodat ze zelfs in de regen door de stad kan lopen. Zonder muts zodat als er een boodschap van boven komt, die toch tenminste binnen kan komen. Die 5 gaten mogen niet door het logo van de winkel geknipt worden, dat zou nou pas echt zonde zijn.
Ik heb zo’n vermoeden dat de mevrouw met de donkerrode lipjes de tas tegen inkoopsprijs kan krijgen. Maar dat gun ik haar van harte.

Uw aller van ouds bekende Opper_Sterzoeker

zondag 7 september 2014

Over J.H.W. Eldermans zijn Werken en Sammlung Schmidtke

Eerder schreef Sterzoeker al een over J.H.W. Eldermans, maar nu zijn we er helemaal uit met Eldermans. Dit na aanleidingen van een vraag of wij de "Sammlung Schmidtke" kennen. Al een tijdje vroegen wij ons namelijk af hoe Bob Richel toch bij het Museum of Witchcraft terecht kwam. Waar hij dat van kende want het bestaat sinds 1951. 


Nou, dat zit zo. De eerste eigenaar van MoW was Cecil Williamson. die kwam na wat omwegen bij de MI6 terecht, de geheime dienst van Engeland, zoals u weet. Hij kreeg uiteindelijk de speciale opdracht om de occulte activiteiten van de nazi's te volgen. Dat is natuurlijk niet uit de lucht komen vallen want deze man rapporteerde - denk we zo - al lang over occulte groeperingen.

Nu begrijpen we ook dat de Sammlung Schmidtke niet bij Eldermans uit de lucht kwam vallen. Het riekt er sterk naar dat deze verbanden niet schier toevallig zijn. Wat Eldermans deed bij het ministerie van Justitie is wat troebel, maar het laat zich raden dat hij ongeveer hetzelfde werk deed als Williamson, maar dan voor de BvD. Zo kenden die twee elkaar dus. Ze waren ook van dezelfde leeftijd ongeveer. En het verklaart ook waarom Eldermans zo'n moeite heeft gedaan om zijn archief weg te werken.

Het kabouterarchief was natuurlijk een persoonlijk liefhebberijtje van de onschuldige soort. Daar ging het niet om. Dan is daar nog de Sammlung Schmidtke, waar Eldermans informatie uit putte. Het verhaal wil dat deze verzameling tussen 1909 en 1913 privé werd gedrukt door Otto Schmidtke en het ging waarschijnlijk rond in de tovenaarskringen. De verzameling bevat beschrijvingen van magische objecten en methoden.

Het bestaan van dit werk is echter enkel gebaseerd op informatie die Gorter in haar boek Kabouters zien? Anders kijken! geeft. De werkelijke collectie Schmidtke is nooit gevonden. Interessant wel in deze is dat de naam Otto Schmidtke genoemd wordt. Als dit dezelfde Otto Schmidtke is dan hebben we te maken met een Duitse Politicus die lid was van de NSDAP. Schmidtke was ook auteur. Hij heeft een aantal boeken op zijn naam staan over de NSDAP. In die zin zou hij als schrijver even goed over het occulte hebben kunnen schrijven. Het is algemeen bekend dat men in die Nazi kringen niet geheel afwijzend stond tegen over een interesse in het occulte.

Van J.H.W.  Eldermans wordt gezegd dat hij magister was van de M.M.M. dat staat op de site van MoW. Wij denken denken dat dat een broodje aap is, iets dat Bob Richel verteld heeft. Wel kan het zijn dat hij de A.A groepen bijwoonde, voor observaties, snap U. Als magister moet je een andere motivatie hebben en bovendien zou het zijn positie gecompromitteerd hebben als hij actief magister was geweest. Niet logisch dus. Dikdoenerij van Richel.

Richel zelf was een wat onbeduidende man was die dobberde op de bedenkelijke roem van zijn schoonvader (waar hij zo tegenop zag). Maar tekenen kon hij wel, net als zijn schoonvader. Er zitten heel mooie tekeningen bij.

Over de relatie tussen vader een schoonzoon leren wij van Jeannet Richel, de kleindochter en dochter van J.H.W. Eldermans en Bob Richel leren uit een mail-correspondentie, die Sterzoeker met haar had het volgende: "Ik had ook veel contact met mijn vader die de (de inhoud van) de collectie goed kende en ik meen toch echt dat het vernietigde deel voornamelijk aantekeningen waren. Overigens was het helemaal niet zo dat mijn vader en mijn grootvader 'geen nauwe banden onderhielden' Ze hadden een redelijk gewone schoonvader-schoonzoon relatie, waarin alleen de gespreksonderwerpen misschien niet doorsnee waren en waarbij JHWE zichzelf duidelijk meer deskundig achtte, en dat ook duidelijk liet merken Wij begrijpen ook dat een dochter heel anders tegen een eigen familie aankijkt dan de onderzoekers.

In  M. hofstede haar scriptie schijnt een beeld door dat Bob Richel geen nauwe band met zijn schoonvader had Eldermans. Eldermans wordt beschreven als een superieure man die neerkeek op zijn schoonzoon. En omgekeerd: een schoonzoon die tegen zijn superieure schoonvader opkeek.

De term fallusobsessie hebben wij eerder gebruikten voor het werk van Eldermans Dat hoeft men niet als beledigend te beschouwen omdat dit in het beeld van de A.A. (beide A.A.'s) past. En de A.A's passen op hun beurt weer in het tijdsbeeld. Rol en functie van de vrouw waren object en als zodanig ondergeschikt aan rol en functie van de man. Dat is in deze tijd wat moeilijk voor te stellen, doch dit is slechts een aspect. De sexuele magie van Crowley grijpt op het eerste gezicht terug op de fallus als antiek vruchtbaarheidssymbool van de man-gedomineerde culturen.

Er waren ook culturen die de nona als prominent vruchtbaarheidssymbool hadden. Dat zijn de culturen die - naar het zich laat aanzien - van oudsher een matriarchale lijn volgden.De patriarchale lijn is al heel lang dominant. De Academia Pan Sofia kan u hierover veel informatie geven als u dat wenst.

Tegenwoordig kan men kiezen uit een ruim aanbod van esoterische en/of magische genootschappen. Men heeft geleerd vorm te geven aan de tegenstrijdigheid. Dit was een kwestie van tijd en we mogen wel stellen dat dit echte vooruitgang is. De moderne mens hoeft zich niet meer te laten gijzelen door zijn twijfels. Zoekers als Eldermans en Richel zouden het in deze tijd minder moeilijk gehad hebben, schatten wij zo in.

De generatie van onze grootvaders was gewend om het mannelijke als dominant te beschouwen, Bob Richel zat net in een overgangsgeneratie. Tegenwoordig wordt in de magie het mannelijke en het vrouwelijke aspect als twee gelijkwaardige vormen van dezelfde scheppingskracht gezien. Dit kan alleen wanneer sexualiteit naar een metafysisch niveau is opgetrokken en zo staan de zaken er nu voor. Met die ogen kijken we dezer dagen naar het verleden (en schudden soms het hoofd).

Beide kanten van de overgangsgeneratie zijn wel te begrijpen. Enerzijds was daar opvoeding, cultuur en traditie (vlakken wij vooral de ervaring niet uit zoals die van zijn misdienaarschap en de schokkende gewelddadigheid van een oorlog). Anderzijds stond deze generatie met een been in de tijd van de seksuele revolutie. Juist die overgangsgeneratie had het moeilijk om aan tegenstrijdige verlangens vorm te geven. Laat we het anders zeggen: de woorden voor de tegenstrijdigheid waren nog niet uitgevonden. Men zat vast aan vaste patronen en wilde zich tegelijk daarvan losmaken. Dat was een strijd tussen wil en vrees.

Van Jeannet Richel, correspondendeerde hierover: “Over mijn vaders tekeningen (waarvan u er slechts een of enkele kent) kan ik kort zijn: de oorlog en vooral het meemaken van het bombardement van Rotterdam speelt daarin een grote rol, als ook een interesse in rituelen en een weerzin tegen hoogwaardigheidsbekleders uit de kerk en het geloof in zijn algemeenheid (RK achtergrond). Daarnaast is ook 'occulte' symboliek vaak aanwezig. Een derde, belangrijk, onderwerp zijn inderdaad de fallussen, waarvan ik vermoed/vrees (maar dat vertel ik u in vertrouwen, hij liet daarover nooit iets los) dat mogelijk zijn tijd als misdienaartje daarvoor als 'inspiratie' heeft gediend. Ik weet dat mijn vader inderdaad wel de wens had om toe te treden (en dan bedoel ik niet het klooster). Hij heeft me daarover echter nooit iets verteld”.

Interessant aspect wel, die rebellie tegen de RK kerk in combinatie met dat misdienaarschap. Nee, we weten niks. Maar wat we niet weten dat kunnen we wel raden. Eldermans lijkt hiermee een getormenteerde geest. Aan de ene kant de beschaafde onderdrukking en aan de andere kant de geheime losbolligheid, en dan ook nog terecht komen bij troebele genootschappen in plaats van een keurig gezelschap van Vrijmetselaars of piskijkers. 't Is toch wat, daar blijf je niet heel bij. En dan ook nog eens je vrouw niks vertellen van je geheime leven... stsss. Ja hoor, een product van de muffe moraal. De vraag is dan ook was het rebellie of was Eldermans gewoon een gluiperd, een dameszadelruiker? Ook die overheidsfunctie van hem was van de sneaky soort. Dat hing ergens tussen Justitie en de BVD in. De groeten met die Eldermans zullen velen zeggen.

Bob Richel heeft meer weg van die vrijheid-blijheid losbandigheid van de 60-er jaren. Ook daar hebben we genoeg van gezien. Jammer voor zijn keurige dochter. De man woonde lang in Amsterdam, wicca bestond nog niet, maar de Satanisten waren toen al behoorlijk in opkomst. Ook daar weten we genoeg van. Nee, dat is helemaal niet zo'n lekker dier geweest. Als hij een weerzin tegen het materiaal van zijn schoonvader had gehad, of al was het maar uit kunstzinnige interesse om dat archief in goeie handen te geven, dan had hij dat archief al eerder de deur uitgewerkt. Nee, hij heeft het gehouden tot zijn laatste dagen. Nou dan, smullen maar. Je had inderdaad lef nodig om "toe te treden" in die tijd. Hij was dus ook nog van de bescheten soort.

Eldermans, hij heeft zijn verzameling aan Bob Richel overgedaan. Die wist niks beters (en niks slechters) te verzinnen dan het af te staan aan het eerste heksenmuseum, toen nog een unicum. Had Richel het niet in handen gekregen dan was het materiaal vernietigd. Eigenlijk was dat ook de opdracht die Eldermans had gegeven. Het moest allemaal in de versnipperaar, daar had hij zelf al eens een bedrijf voor ingehuurd. Kun je nagaan hoeveel het moet zijn geweest. Wat overbleef was een alruinverzameling, magische attributen, tekeningen, manuscripten en aantekeningen.

Mogelijk dat het deel wat andere personen betrof vernietigd is, maar het kan ook pornografisch materiaal zijn geweest. Het deel dat bewaard is gebleven kan simpel worden gerangschikt onder persoonlijk hobbymateriaal en was niet compromitterend voor zijn vrouw. Nou ja, erg leuk stond ze nou ook weer niet in de kijker, maar het bleef in het bewoonde gebied zullen we maar zeggen.

Echter, volgens Jeannet Richel was dit in feite was precies andersom: “Het was inderdaad de bedoeling dat de gehele collectie vernietigd zou worden; maar Bob Richel heeft (met moeite) een deel kunnen redden. Uit eigen interesse voor het onderwerp en het respect voor het werk van JHW Eldermans. Hij heeft het dan ook jarenlang met veel plezier bij zich gehouden. Pas toen hij zijn einde voelde naderen kon hij- en dan nog met moeite- afstand doen. Het was juist het deel met de aantekeningen, en geen afbeeldingen of 'pornografisch materiaal' wat reeds vernietigd was. Het ontbreken van deze aantekeningen, die de tekeningen en objecten in een onderzoekskader zetten, maakt nog niet dat het materiaal zomaar even onder het kopje 'persoonlijk hobbymateriaal' kan worden geschaard. Degene die dat beweerd heeft geen weet van de uitgebreidheid en diepgang -en dus het belang- van het werk”. Daar heeft Jeannet Richel zeker een punt, juist door de vernietiging weten we of het vernietigde deel meer was dan hobbywerk.

Geplaatst in de context van zijn tijd en zijn achtergrond is daarom een term als fallusobsessie wel terecht omdat de drijvende kracht achter de beelden/tekeningen uit onderdrukking van de menselijke driften leek voort te komen. Zouden de tekeningen in deze tijd gemaakt zijn dan konden we niet zo makkelijk meer van obsessie spreken en de artistieke kwaliteit prijzen. Die zijn er namelijk ongetwijfeld.

In deze tijd is het besmuikte en gefrustreerde karakter van een tekening niet meer actueel, de artistieke kwaliteiten komen dan tot hun recht. Het zou de moeite waard zijn om deze tekeningen op deze manier te analyseren en in een nieuw licht te plaatsen. De overgangsgeneratie zou hun twijfels en de gespletenheid makkelijk kunnen herkennen. Dat zou zowel de kunstenaar als zijn werk eindelijk recht doen.

De tekeningen van uw Eldermans zouden deze benadering ondersteunen want in zijn tijd was er van twijfel aan de mannelijke superioriteit nauwelijks sprake. Even afgezien van een bepaalde elite dan. Eigenlijk is het een beetje jammer dat al dit werk in het Museum of Witchcraft terecht is gekomen als een soort rariteit. Men doet er daar niet veel mee en krijgt de lachers op z'n hand.

Wij zijn van mening dat hier een zeer interessant tijdsbeeld ligt. Hedendaagse wicca's zien dat nogal eens over het hoofd en denken te snel dat het altijd geweest is zoals het nu is. De strijd die vooraf ging aan de verheffing van een tijdsgebonden moraal wordt te snel vergeten. Eldermans heeft deze strijd in stilte en eenzaamheid gestreden, met slechts zijn tekentalent als uitingsvorm. Corrigeert u ons als we het mis hebben.

Zowel Bauduin als Terhofstede hebben in hun onderzoek wat ons betreft te snel de ietwat sensationele kant gekozen hebben. Van Bauduin kunnen dat wel begrijpen in het kader van de oude volksmagie, bij Terhofstede trek ik hier en daar de wenkbrauwen op omdat de persoonlijke informatie buiten het onderwerp lijkt te vallen. De talenten blijven onbelicht. Ook de historische context en historische bronnen blijven wat ons betreft onbelicht.

Wij hopen dat een jongere generatie onderzoekers dit onderwerp nog eens grondig oppakt. Gezien de mail die wij recent ontvingen staat er iets te gebeuren. Mmm, of sterzoeker moet maar eens weer op onderzoek uitgaan bijvoorbeeld naar de Sammlung Schmidtke, die nog nooit is gevonden. Mocht u deze Sammlung bezitten dan vernemen we dat graag. Dat zou een doorbraak in de dit onderzoek kunnen betekenen.

dinsdag 22 juli 2014

Ina Custers in de Tempel met Zwarte Magie

Sterzoeker kijkt voor u in de duistere krochten van de magie. Soms valt er vanuit die diepte niets te melden en dan melden we dus ook niets. Maar sterzoeker houdt zelfs in slaap een oog gericht op de magische kookpot. Zo zagen wij onderstaande filmopname, van een ritueel gebeuren, in The Temple of Starlight van Ina Custers-van Bergen. Deze zwart magische ogende opstelling is zo opmerkelijk dat we dit kiekje graag met u delen.

Wat zien we op deze video? Welnu, dit is een blik in Ina Custers haar magische tempel. Het is haar zolderkamer, omgebouwd tot tempel. Het betreft hier een zogenaamde rituele opstelling voor de vliegrampslachtoffers van de MH17. Of de nabestaanden van de MH17 slachtoffers, op een dergelijke zwarte magische ogende toestand zitten te wachten is de vraag.

Mevrouw Custers zou mevrouw Custers niet zijn als ze niet alle populaire aangelegenheden aangrijpt om publieke aandacht te trekken. Een nationale ramp wordt zonder schaamte door haar gebruikt. Net als dat ze zo gemakkelijk schrijft bij een lezing aanwezig te zijn geweest van een of andere bekende professor. Het maakt Custers niet uit zo lang het maar belangstelling trekt.

Dat Custers graag aandacht trek is een feit, maar een kijkje in haar privé tempel dat is opmerkelijk. Dat hadden we nog niet eerder gezien. Zelf haar trouwe volgelingen mogen dit domein niet betreden. Nu is het dus Ina Custers zelf die een filmpje,met de geheime tempel, op internet zet.

Aan het begin zien we Custers haar blote voetje. Zo dien je dit zwarte hol blijkbaar te betreden. Zwart magisch oogt het wel. Zusterlijk naast een beeld van de heilige Madonna zien we een duistere Afrikaans ogende zwarte-godinnenbeeld staan. Haar buik is een groot verslindende gat. Ze is omhangen met een lange ketting van kleine schedeltjes. Deze kennen we van de Hindoestaanse Godin Kali. Dit beeld zou niet misstaan in een VooDoo-tempel. Het hoort zeker niet thuis in de westerse mysterie traditie, waar Custers zo prat op gaat.

Custers lijkt met dit filmpje op een andere toer te gaan. Waren het eerder vooral filmpjes en blogjes over hoe je je leven kon beteren, door bij haar op cursus te gaan. Ze richt zich meer op het persoonlijk leven van de toeschouwer. Eerder zagen we dwingende puntenlijstjes met een opsomming van waarom zij de beste docent is, en waarom zij de voornaamste magische school heeft. Iedere blog eindigde steevast met een link naar een cursus pagina's.

Ina Custers moet doorhebben hebben dat deze manier van reclame maken niet actueel meer is. Het leverde haar meer vijanden dan vrienden op. Het liet zien dat het enkel commercieel belang was.. 

Nee, tegenwoordig gaat Ina Custers wat geraffineerder te werk. De agressie-advertenties zijn geheel verdwenen. De huidige blogjes lijken persoonlijke verhaaltje, uit Custers haar persoonlijk leven.  Het lijkt allemaal heel intiem. De goede verstaander ziet echter, dat het in deze op het oog persoonlijke aanpak nog steeds draait om de verkoop van het product “Ina Custers- van Bergen”.

Onderwijl gaat de “Custers verkoop" door, via meerdere facebook pagina’s, verschillende websites en andere sociale media. Custers haar cursusprijzen, voor 5 lessen, zijn zo schandalig hoog, dat ze de prijs zelfs niet altijd vermelden op haar pagina. De belastingdienst is immers nooit ver weg is. Het lesgeld gaat ver boven het budget van de meesten. Wij kunnen u melden, dat de prijs van Custers  haar tempellessen, momenteel,375 euro bedraagt, en dat voor 5 lessen.

Veel getrouwe leden kunnen dit ook nauwelijks betalen. Het zorgt er voor dat er bijna geen aanwas meer is aan nieuwe leden en dat oud-leden afhaken. Het ledenaantal is zo dramatisch gezakt is dat ze geen volwaardige groepen meer heeft. Vandaar ook de soberheid op foto 's van de laatste Anubis workshop en maanmagie workshop. Er zijn nog maar weinig leden die zich inzetten voor het maken van de decoratie en de aankleding van haar workshops. Het geheel oogt daardoor een stuk minder dan de eerdere workshops. De laaste jaren zijn er helemaal geen foto's meer van de weekenden gepubliseerd.

Custers haar tempelgroep in Dordrecht zit en Haarlem nog zijn al samengevoegd tot 1 groep. Aan outsiders heeft Custers altijd al willen doen geloven dat ze een zeer grote en wereldomvatten orde heeft. Dat is het nooit geweest. De Tempel of Starlight is een eenmanszaak, die geen enkele geschiedkundige verband of banden heeft met enige echte occulte, magische of mysterie-ordes.

De TOS is niet meer dan een creatie van een mevrouw, een artiest, met een vlotte leugenachtige babbel. Dat maakt dat het niet wil beklijven, en leden weggaan. In haar hoogtijd dagen had ze meer dan 40 leden. Nu zijn dat er niet meer dan 15. Over het ware ledenaantal heeft Custers altijd geheimzinnig gedaan.

Natuurlijk heb je altijd minder oplettende mensen, die oprecht zijn gaan geloven uit wat Custers blogt en post, dat ze verandert is. Dat zie je ook aan det aantal likers op haar facebook pagina. Mensen die haar eerst niet lusten, wegens haar commerciële en onmenselijke sektarisch aanpak, liken en babbelen nu gezellig met haar mee. Er is niets zo veranderlijk (lees verraderlijk) (en onstabiel) als de  zoekende mens. Op facebook is ze zeer actief, ze heeft een eigen facebook pagina : Western Mystery Tradition. Hier deelt ze voornamelijk postings van anderen die betrekking hebben op het thema van de groep.

Maar we dwalen af, we gaan terug naar het filmpje. Ondanks dat het filmpje eigenlijk helemaal niet veel laat zien van de ruimte zelf,  geeft het toch zeer goed de sfeer en de zwarte elementen weer waarmee Custers graag speelt en dat zijn nu eenmaal niet de lekkerste.

vrijdag 20 juni 2014

AMORC eist Sterzoeker bezit op.

Over de arrogantie van sommige ordes schreef sterzoeker al vaker. AMORC maakte het recent wel heel erg bont, door zich de eigendommen van Sterzoeker toe te willen toe-eigenen. Wij waren nog zo netjes om de ons gekochte boekjes tegen onze kostprijs aan AMORC te willen overhandigen. Gekgenoeg werd daar niet op ingegaan. De boekwerkjes die wij in een boekwinkel gekocht hebben worden door AMORC als hun eigendom gezien Hier volgt het relaas.


Enige tijd geleden ontving Sterzoeker onderstaand bericht van een Amorc lid:
Door een van onze leden zijn we reeds een aantal keren attent gemaakt op de aanbieding via sterzoeker van een pakketje incidentele AMORC- monografieën.

Zoals u op de buitenkant van deze monografieën kunt lezen zijn deze het eigendom van de A.M.O.R.C., en kunnen ze dus niet te koop zijn.

Wij vragen u daarom de tekst met betrekking tot deze monografieën zo spoedig mogelijk te verwijderen van uw site, en de monografieën zelf te retourneren naar het volgende adres:

Rozekruisers Orde AMORC
Groothertoginnelaan 36
2517 EH  Den Haag

Vriendelijke groet,

 TSK

Rozekruisers Orde AMORC


Daarop heeft Sterzoeker uiteraard netjes geantwoord:
Beste T,
Een medewerker van Sterzoeker trof deze Monografieën aan in een antiquariaat. Het betreft een aardige stapel en daar moest ook een aardig bedrag voor betaald worden.

Wij hebben trouwens naast "het pakketje AMORC" nog groot een aantal boeken en monografieën. Ook bezitten we een aantal rituele voorwerpen, afkomstig van AMORC.  Deze staan (nog) niet op Sterzoeker. Ook hier is in geïnvesteerd en wij zullen dit materiaal dus niet zomaar van de hand doen.

Wij kunnen en willen de Monografieën dan ook niet zondermeer aan AMORC retourneren, gezien ze in een reguliere boekenwinkel gekocht zijn en er kosten voor zijn gemaakt.

Sterzoeker biedt de monografieën trouwens ook helemaal niet te koop aan, maar beschrijft de bijzondere vondst, want bijzonder is het, blijkens uw schrijven.
 

Met vriendelijk groet, 
Sterzoeker

Op ons antwoord kwam een tegenreactie van AMORC:
Beste Magister Templi en Sterzoeker (naam?),

Dat jullie er geld voor hebben betaald klopt natuurlijk niet.
Ze zijn en blijven eigendom van de AMORC, of het nu bij een antiquariaat ligt of niet.
Rituele voorwerpen zijn in elke vrijmetselaarstempel en ook bij de Magister Templi te vinden, zo bijzonder is dit niet.
Voor wat betreft de boeken: elke goede boekwinkel en/of antiquariaat heeft interessante mystieke boeken te koop, waar ieder geïnteresseerde zijn hart op kan halen. Ook dit is niet bijzonder.

Vriendelijke groet,
TSK


Dit is een vreemd antwoord omdat de mevrouw in kwestie geheel niet ingaat op waar het haar in eerste instantie om te doen was: dat ze de Monografieën van AMORC terug wil hebben. Ze schijnt niet snappen wat wij schrijven; dat we er geld voor betaald hebben. We willen de Monografieën haar wel overhandigen, onder voorwaarde dat ze ons het bedrag van 75 euro betaalt, waar wij het voor gekocht hebben.  Dat wij ook in het bezit zijn van een andere, wellicht nog veel interessantere  AMORC-oudheden en boekenwerken, schijnt haar niet te boeien. Een aparte reactie vinden wij wel, dat de rest er niet toe doet, voor iemand die nogal gebrand is op het terugvorderen van AMORC materiaal. Daarom voelde Sterzoeker zich genoodzaakt er nog even een mailtje tegen aan te gooien:

Beste T,

Wat u schrijft klopt niet helemaal, iets waar wij netjes voor betaald hebben, in een reguliere boekhandel, is wel degelijk (ons) privé eigendom. De betreffende monografieën kan u wettelijk gezien dus niet zomaar opeisen. U kunt daarhalve ook niet zondermeer verwachten dat iemand zijn boekenkast voor u gaat uitruimen en u uw vermeende eigendommen terugstuurt, zonder dat de gemaakte kosten vergoed worden, zou men al bereid zijn u de monografieën te doen retourneren.

U zou dit eerst eens netjes kunnen vragen, of men bereid is hiertoe te onderhandelen. De opzet, in uw eerste schrijven, was in die zin zeer brutaal gesteld, om te doen versonderstellen dat u deze retournage zonder meer kan afdwingen.

In deze ligt het probleem in feite niet bij de Sterzoeker medewerker, maar bij AMORC. Een van uw leden heeft zich duidelijk niet aan uw orderegels gehouden, door de boekwerkjes af te leveren bij een antiquariaat. Onze medewerker is geen AMORC lid en behoeft zich dus niet aan de regels van AMORC te houden.

Bovendien, als het zoals u schrijft niet zo bijzonder is, waar maakt AMORC zich dan druk om?

Wij vernemen graag hoe AMORC dit verder wenst op te lossen, maar zondermeer retourneren zal dus niet gebeuren.

Met vriendelijke groet,Sterzoeker


Mevrouw gaf het daarna wel heel snel op. Ze deed nog een poging om op ons sentiment in spelen.  Ze liet ons weten dat een enkel antiquariaat haar monografieën retourneren en dat ze het bij ons niet kan afdwingen. Daar heeft ze helemaal gelijk in want dat kan ze inderdaad niet.  Maar wat voor probleem voorziet zij. Over voor wat voor nette vraag?  Wij zagen het niet. Zie hier het antwoord van mevrouw AMORC:
Beste anonieme antwoorder,

We krijgen ook wel direct de monografieën retour van een enkel antiquariaat zonder dat ze deze te koop aanbieden, als ze zo netjes zijn.

Natuurlijk kan ik niet afdwingen dat u ze terugstuurt; ik heb het netjes gevraagd, als u hier niet op in wilt gaan dan is dat uw probleem.

Vriendelijke groet,
TSK


Hoogste tijd dus dat Kritische Magier zich er mee ging benoemen. Hij schreef als volgt:
Beste mevrouw SK,

De kwestie van de AMORC monografieën is aan mij ter beoordeling voorgelegd. Wilt u van het volgende goede nota nemen?

De betreffende boeken zijn op rechtmatige wijze verworven, de koper had geen reden om aan te nemen dat de boeken op onrechtmatige wijze verworven zou hebben. De huidige eigenaar van de boeken is daarom de rechtmatige eigenaar.

Mocht u aan het bovenstaande twijfelen dan staat het u vrij om u hieromtrent nader juridisch te laten informeren.
Ruimte voor interpretatie is er vanzelfsprekend altijd. Echter, zomaar komen binnenvallen met een ongegronde vordering op de betreffende boeken getuigt niet bepaald van een overtuigend niveau. U doet het voorkomen alsof u het AMORC vertegenwoordigt, dat zouden wij natuurlijk willen verifiëren. Gesteld natuurlijk dat u onze aandacht ook zou hebben.

U heeft onze informatie en dat lijkt mij voor nu voldoende.

Hoogachtend

De Kritische Magier namens het Sterzoekerteam

Daarna bleef het nog lang stil rond AMORC, totdat een ex- AMORC lid sterzoeker aanbood om al zijn monografieën voor ons in te scannen. Zo geschiede het. Zo konden wij wat ontbrak in het geheel complementeren. Maar of mevrouw AMORC hier nu zo blij van wordt, dat betwijfelen wij ten zeerste .

maandag 2 juni 2014

De Christelijkheid van de Magie

Is het u wel eens opgevallen hoe truttig het magische leven is? Nee? Dan wil ik eens een woordje wagen aan de discussie over witte versus zwarte magie, Linker versus Rechter hand-magie, goed en kwaad, kortom mijn stek versus jouw stek.

Elke discussie hierover is doorgaans een serieuze poging om mij dood te vervelen. Ik veronderstel dat men leest, ook al volgt men een “ervaringspad”. Ik veronderstel dat een mevrouw die er een mysterieschool op na houdt op – zo beweert zij – Kabbalistische grondslag, toch een beetje haar klassieken kent. Ik veronderstel dat ieder wat vermogen tot zelfreflectie heeft. Waarom doe ik dat? Omdat de hedendaagse magische stromingen zich afzetten tegen de christelijke leer. Daar is dan ook een persoonlijke reden voor.

Onder de magische bevolking bevinden zich opmerkelijk veel leden die in hun jeugd stevig volgegoten zijn met de strenge versie van de Christelijke leer: mensen die als kind in sektes gezeten hebben, streng gereformeerden en slagvaste Katholieken. Er zijn er ook van het Jezus-is-je-vriendje-type, maar die voeren niet de boventoon als de kwestie van Goed en Kwaad of Zwart en Wit aan de orde is. Die lezen gewoon een boekje extra.

Tja, hoe kom ik er nou bij dat men zich in deze discussie afzet tegen de Christelijke leer?

Omdat in de discussie direct zichtbaar wordt dat men het Goed en het Kwaad kan herkennen. Definities volgen dan vanzelf om duidelijk te maken wat een boosaardig volk zich aan de andere kant van de streep bevindt.

Niemand schijnt in de gaten te hebben dat men precies dat doet wat het christendom altijd al van het niet-christendom gescheiden heeft: men personifieert het kwaad of de duistere zijde. Ja, Harry Potter hebben ze onder de knie, dat wel.

De mevrouw met haar troebele mysterieschool zou ik aanraden om haar school te sluiten.

Ik mag veronderstellen dat iemand die zich in mysterieen verdiept heeft iets beters te bieden heeft dan scheldwoorden voor de andere partij. Wie ooit geld betaald heeft voor haar lessen mag dit nu terug gaan vragen. Het enige echte mysterie is hoe het zo ver heeft kunnen komen dat zij naam heeft kunnen maken met wat hapsnap teksten uit boeken waar ze totaal niks van begrijpt.

Wanneer het over het verschil tussen witte en zwarte magie gaat dan lijkt men in de magie met de vingers in de knoop te zitten.

Elke discussie draait steevast uit op betonnen stellingen zoals: wit is het goede, zwart is het slechte. Vervolgens verschanst men zich achter de eigen traditie waar - vanzelfsprekend - het slechte zo slecht helemaal niet is. Aan het goede wordt geen aandacht meer besteed want dat is ... goed. Ja, dan weten we allemaal waar het over gaat en zijn we het eens want het probleem zit niet in het goede. Het is de zwarte magie die de oprispingen veroorzaakt.

Er wordt wat ongemakkelijk heen en weer gekaatst over persoonlijke ervaringen, er worden wat definities uitgeprobeerd die geen van allen stand kunnen houden. Soms is er een durfal die dapper naar de eigen borst wijst en roept: maar ik ben een wicca en wij houden ons nou juist bezig met de zwarte kant van de magie. Dat wordt dan gemakshalve genegeerd.

Het onderwerp is: qlippoth. Noem dat woord en iedereen zit in de gordijnen.

Het meest vermakelijke element in de discussie is de mevrouw met de mysterieschool. Die pretendeert het te weten, ja echt. Ze haalt er de Kabbala bij. Nu heeft zij voor haar de leden van haar tempel zelfs haar visie van de kabbala uitgetekend en voor 75 euro kan een papieren kopie van haar, in duistere sferen gehulde, boom aan uw muur hangen. ze weet precies hoe het Kwaad eruit ziet, die verkettert een andere magische orde die vermoedelijk wel weet waar het over gaat. Kortom, ze is bang voor de duivel. Dat heeft ze namelijk geleerd in haar Katholieke opvoeding.

Het kwalijkste aan deze mevrouw is dat zij anderen wil voorschrijven wat er gedacht of gevoeld moet worden. Mevrouw is namelijk magus en dan mag je dat doen met je “darlings” zoals ze vaak schrijft. Dat vind ik pas echt eng. Temeer omdat deze mevrouw geen enkele blijk geeft van enige intelligentie, ze roept alleen iets dat in haar kraam te pas komt. Wat dat is weet ze donders goed, verder weet ze niks. En toch mogen we dat niet in onze kleine beschouwing negeren.

“Goed” is het ruim doneren in de collectezak en je mond houden (ze IS immers een religieus genootschap), “Kwaad” precies het tegendeel. Sla er maar even de gedragsregels van de Temple of Starlight op na. Dat maakt haar magie zo diep christelijk. Collectes zijn immers een uitvinding van religieuze organisaties zoals die waar de christelijke kerk ook onder valt.

En kom nou niet vertellen dat die niet weten wat het verschil tussen goed en kwaad is. Ze hebben patent op die kennis. Dat is nou precies wat mij altijd verbaasd heeft want voor zover bekend (sic!) maakt de bijbel alleen melding van liefdadigheid als het om armen en behoeftigen gaat en heeft Jezus alleen een inzameling gehouden omdat er tienduizenden gespijzigd moesten worden.

Die zorg rust zeker niet op onze fameuze zwaar Katholieke magus, zoveel is bekend en heel zeker. Ik kan mij daarom goed voorstellen dat zij ernstig worstelt met de vraag wat nou eigenlijk het verschil tussen Goed en Kwaad is. Ze kan het ene niet meer van het andere onderscheiden.

Setrzoeker lost dat vraagstuk graag voor haar op. Goed is deze mevrouw de rug toe te keren, kwaad is in haar praatjes te trappen, grof geld te betalen voor haar goedkope “magie” en je bovendien nog zwart te laten maken door deze zogenaamde magus met haar christelijke achtergrond. Dan ben je beter af met de eerst beste christelijke kerk met een onderbetaalde prediker. Dat is nog eens een Westerse Mysterie Traditie.

door: Horas

vrijdag 17 januari 2014

Prometheus brengt het vuur.

Ouranos was de god die alle sterren kende. Hij beheerste de universele kennis. Ouranos had lak aan de mensheid. Hij vond het domme wezens en minachtte hen! Hij wilde op geen enkele wijze iets met hen te maken hebben. Zo bleven de Uraanse universele inzichten, het visionaire, en het alwetende voor de mens verborgen.

Daar zijn die duistere, barbaarse wezens niet aan toe, vond Ouranos!

De andere goden waren het daarmee eens. Mensen zouden misbruik maken van het hemelvuur!

Tot op een zekere dag Prometheus, een Titaan, vond dat de mens ook recht had op dit vuur, wat hem ertoe aanzette dit vuur te stelen van de goden.

Het gestolen vuur werd toen, tegen de wens der goden, van de hemel naar de aarde gebracht!

Nu was de mensheid in bezit is gekomen van dit vuur en deze kennis, in staat zich te ontwikkelen.

Vergelijkbare Blogs

Related Posts with Thumbnails