Posts tonen met het label Plaatsen in Egypte. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Plaatsen in Egypte. Alle posts tonen

maandag 31 januari 2011

Plunderingen in Egypte

In Egypte wordt momenteel fel geprotesteerd tegen het bewind van Hosni Mubarak. Veel Egyptenaren zijn deze president, die al sinds 1981 aan het bewind is, meer dan zat. Ze willen meer democratie en minder corruptie. Bij grootschalige protesten, onder meer in Caïro, zijn al meer dan honderd doden gevallen.


Dr. Zahi Hawass spreekt over de plundering van het Egyptisch museum.


Vandalen plunderden onderwijl het beroemde Egyptisch Museum in Caïro en vernielden daar ondermeer tweeduizenden jaar oude mummies. Plunderaars maakten van de chaos gebruik en hebben afgelopen weekend hun slag geslagen, meldt de egyptoloog Zahi Hawass op zijn website.

Op vrijdag 28 januari 2011, toen de protestmarsen begon in Caïro, werd een avondklok afgegeven, deze begon op vrijdagavond om 18:00, tot zaterdagmorgen 07:00. Helaas, was op die dag het Egyptisch Museum in Caïro, niet goed bewaakt. Zo'n duizend mensen begonnen over de muur te springen, aan de oostkant van het museum, naar de binnenplaats.

Aan de westelijke kant van het museum, is onlangs, een mooi cadeauwinkel, restaurant en een cafetaria voltooid. De plunderaars vielen de cadeauwinkel binnen en stalen alle sieraden en ontsnapten. Ze dachten dat de winkel het museum was. Tien plunderaars vonden een toegang tot museum via de nooduitgang, de trap aan de achterkant van het museum.

Zoals eenieder weet, is het Egyptisch Museum in Cairo 's nachts verlicht en zitten er ramen in het dak. De criminelen braken de glazen dakramen kapot en gebruikten touwen om binnen te komen Er is een afstand van vier meter, van het plafond naar de grond van het museum, die ze moesten overbruggen. De avond waarop de plundering plaatsvond waren er slechts drie toeristenpolitieagenten aanwezig die de hele nacht waren gebleven, omdat ze niet in staat waren geweest om het museum te verlaten voordat de avondklok werd ingevoerd.

Deze officieren, en een aantal jonge Egyptenaren die bij het museum aanwezig waren, hebben geholpen om meer plunderaars te stoppen die van plan waren om het museum binnen te dringen. Om 22:00 op vrijdagavond, kwam het leger in het museum en gaf extra beveiligingsbijstand.

Gelukkig hebben de criminelen, die de sieraden uit de cadeauwinkel gestolen hebben, niet geweten waar de sieraden in het museum zich bevonden. Ze gingen naar de afdeling van de Late Periode, maar toen ze er geen goud vonden, braken ze dertien vitrines open en de oudheden gooiden ze op de vloer. Vervolgens gingen de plunderaars naar de afdeling van Toetanchamon. Ze openden slechts een vitrinekast. De plunderaars vonden een standbeeld van de koning op een panter, braken het stuk en gooiden het op de vloer.

De oudheden in het museum die beschadigd zijn geraakt kunnen gelukkig worden hersteld, en de toeristenpolitieagenten hebben alle plunderaars die inbraken gevangen. Afgelopen zaterdag, heeft het leger het museum opnieuw beveiligd en bewaakt het nu van alle kanten.

Niet alle demonstrerende Egyptenaren waren betrokken bij de plundering van het museum. Een zeer klein aantal mensen probeerde in te breken, te stelen en te roven. De meeste Egyptenaren roepen om vrijheid, en maken absoluut geen deel uit van dit soort criminele plunderacties.

Helaas hebben zich tijdens de demonstraties meer plunderingen voor gedaan. Ten oosten van Qantara in de Sinaï, hebben plunderaars een grote winkel met antiquiteiten uit het Port Said Museum overvallen. Een grote groep plunderaars, gewapend met geweren en een vrachtwagen, drongen de winkel binnen, de dozen in het magazijn werden geopend en ze namen de kostbare voorwerpen mee.

Andere groepen plunderaars hebben geprobeerd om het Koptisch Museum, het Royal Jewellery Museum, het Nationaal Museum van Alexandrië, en het El Manial Museum te plunderen. Gelukkig verhuisden de vooruitziende medewerkers van het Royal Jewellery Museum alle sieraden en objecten naar de kelder, en verzegelden deze voor vertrek. Van veel plaatsen is nog niet bekend hoe de lokale situatie momenteel is.

Op basis van de filmfragmenten van El-Jazeera is te zien dat een beeld van Toetanchamon is vernield.


De afgebroken voeten van een beeld van Toetanchamon.

Het houten model van het leger van Mesehti uit zijn graf te Assioet, 11de dynastie.

Houten modellen uit het Middenrijk zijn kapotgeslagen. Het beroemde model van het leger van Mesehti lijkt gespaard gebleven, alleen de vitrine is kapot geslagen, maar andere modellen liggen gebroken op de vloer.

Een van de soldaten uit het model van Mesehti is van het 4000 jaar oude houten model losgerukt en op de grond gesmeten.

Deze zwaar beschadigde houten boot hoort ook bij de inhoud van het graf van Mesehti.

Deze boot is met een lengte van 1,5 meter het grootste houten model van een boot uit het Middenrijk.

Het Verguld beeld van Toetanchamon staand op een zwarte panter.

De filmbeelden van El-Jazeera Laat zien dat de zwarte panter van het beeld van Toetanchamon gebroken op de vloer ligt van het museum.

De vergulde opengewerkte kartonnage op de mummie van Toeya in de oorspronkelijke staat.

Op de filmbeelden van El-Jazeera is te zien dat deze mummie beschadigt is. deze mummie heeft vorig jaar nog een belangrijke rol gespeeld bij get DNA onderzoek van Toetanchamon. De Kartonnage plaat is met geweld van de mummie afgerukt. Deze kartonnage zat vast gekit met bitumen (hars) en zeer waarschijnlijk heeft de mummie daardoor beschadigingen opgelopen.

Ook één van de gouden waaiers uit het graf van Toetanchamon is beschadigd. Hierboven ziet u de originele foto's gemaakt na de ontdekking van deze waaiers in het graf van Toetanchamon in 1922 in het Dal der Koninginnen.

Een waaier ligt kapot op de grond.

Het verguld beeld van Toetanchamon jagend in een papyrusboot.

De papyrusboot van het beeld van Toetanchamon ligt kapot op de grond.

vrijdag 21 mei 2010

Het Verplaatsen van de Obelisk van Alexandrië naar New York

In de Verenigde Staten staat een Obelisk afkomstig uit Alexandrië in het Central Park. Toen in 1869 het Suezkanaal werd geopend, sprak de Egyptische khedive Ismail Pasha voor het eerst over een gift aan Amerika, in de hoop hiermee de handel met het land te verbeteren. Op 18 mei 1879 werd de overdracht van een obelisk per brief bevestigd. De spoorwegmagnaat William H. Vanderbilt was bereid het project te financieren en zodoende kon aan luitenant Henry Gorringe opdracht worden gegeven om de obelisk naar Amerika te vervoeren.

Het gevaarte - dat 244 ton weegt - werd per schip over de Middellandse Zee en daarna de Atlantische Oceaan gevaren. Deze tocht duurde vier maanden. Uiteindelijk werd er over de Fifth Avenue een brug van schragen gebouwd en op deze manier werd de obelisk naar Central Park gebracht. Daar werd hij op een sokkel geplaatst die bestaat uit vier replica's van bronzen krabben uit het Romeinse Rijk.

Hieronder volgen zeer unieke foto's van deze operatie. De bovenste foto, is een recente foto van de obelisk. De foto helemaal onderaan deze blog laat de obelisk op zijn oorspronkelijke plaats in Alexandrië zien.















donderdag 20 augustus 2009

Abydos




dinsdag 4 augustus 2009

Alexandrië

De eeuwenoude handelsstad Alexandrië, 'de parel van de Middellandse Zee', is de tweede stad van Egypte en behoort tot de belangrijkste steden uit de Egyptische geschiedenis. Alexandria is genoemd naar zijn stichter, Alexander de Grote. In zijn opdracht werd op 7 april 331 voor Chr. begonnen met de bouw van de stad. Bijna 1000 jaar was Alexandrië de hoofdstad van Egypte. Met de zelfmoord van Cleopatra VII in 30 v. Chr. eindigde Alexandriës bloeitijd. De volgende eeuwen van Romeinse bezetting werden gekenmerkt door talrijke bloedige conflicten, die de geleidelijke maar zekere neergang van de stad begeleidden. In 642 kwam de stad in handen van de Arabieren en werd de hoofdstad van Egypte verplaatst naar Cairo.

Alexandrië ligt 220 km ten noorden van Cairo en heeft ongeveer 5 miljoen inwoners. Er zijn veel overblijfselen uit de Romeise tijd te vinden.

Pilaar van Pompeius (292 na Chr.)
De dertig meter hoge, uit roze Aswangraniet gehouwen zuil van Pompeius wordt verondersteld een cadeau van het volk van Alexandria te zijn geweest aan keizer Diocletianus, die terugkwam op zijn voornemen om, na een opstand, de stad te verwoesten en de bevolking uit te moorden.

De zuil wordt gezien als het belangrijkste oudheidkundige monument in Alexandrië.


In de buurt van de zuil staan ook twee sfinxen en resten van het Serapeum, een van de oudste en belangrijkste gebouwen die Alexandrië heeft gekend.

Het monument dankt zijn nog steeds gebruikelijke naam aan de vroege Middeleeuwen, toen men hier het graf van de Romeinse veldheer Pompeius vermoedde.

Grieks-Romeins Museum
De bouw van het museum voor oudheden uit de Grieks-Romeinse tijd in Egypte begon in 1891. Het herbergt met bijna 50.000 objecten de grootste verzameling in haar soort, evenals stukken uit de faraonische en Koptische tijd.

Kom al-Dikka
In het hart van de oude stad ligt Kom al-Dikka (2de eeuw na Chr.) met een Romeinse Amfitheater, badhuizen en waterreservoirs. Het theater, bood plaats aan 800 toeschouwers, verdeeld over dertien rijen en werd geheel opgetrokken uit wit marmer.

Het theater werd voornamelijk gebruikt voor muziekuitvoeringen, maar ook werden er wel worstelwedstrijden gehouden.

Er zijn nog galerijen en mozaïekvloeren te zien.

In de tuin zijn grote beelden tentoongesteld die door de Franse archeoloog Jean-Yves Empereur bij Qaitbay Fort uit zee opgedoken werden.

Kom es-Shoqofa
Bovenop een heuvel is de ingang tot de catacomben van Kom es-Shoqofa, 'schervenheuvel', een Romeinse begraafplaats uit de 1ste tot de 4de eeuw. Het is het grootste en belangrijkste gravencomplex uit de Romeinse tijd in Egypte. De begraafplaats met zijn decoratieve reliëfs versierde ruimten en tomben in Egyptisch-Romeinse stijl werd in 1900 ontdekt en strekken zich uit over verschillende niveaus onder de grond. De grafkapel wordt door twee grote slangenafbeeldingen geflankeerd. In de slangen is Agathos Daimon te herkennen, de beschermgod van Alexandrië. Het grafmonument wordt door de god Anubis bewaakt. Anubis staat op een sokkel en draagt het harnas van een Romeinse soldaat.

Bibliotheca Alexandria
De beroemde bibliotheek van Alexandrië werd waarschijnlijk gesticht door Ptolemaeus I Soter (305 - 282 BC) en verder ontwikkeld door Ptolemaeus II (285 - 246 BC). De vorsten van alle landen werden aangeschreven met het verzoek boeken ter beschikking te stellen. De bibliotheek bevatte uiteindelijk het merendeel van de Griekese letterkunde, een volledige collectie Egyptische letterkunde en werken over de godsdiensten van het oude Midden-Oosten. En er was ruimte voor maximaal 70.000 papyrusrollen.

Al-Alamein
Al-Alamein, 106 km ten westen van Alexandria, is bekend geworden doordat hier de grootste tankgevecht uit de historie had plaatsgevonden, tot 1967. Toen startte de Arab-Israeli oorlog.

Het Britse 8ste leger onder leiding van generaal Montgomery versloeg hier, tijdens de WOII in oktober 1942, het Duitse en Italiaanse Afrikakorps. De Duitsers en Italianen werden gedwongen om zich terug te trekken uit Egypte en Libië. Het is de eerste grote nederlaag van de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. De Duitsers en Italianen stonden onder leiding van Rommel en verloren 59.000 man aan doden, gewonden en krijgsgevangenen terwijl aan Britse zijde de schade beperkt bleef tot 13.000 man. Tijdens deze veldslag verloren de Duitsers het grootste deel van hun tanks. Winston Churchill schreef later: 'before Alamein we never had a victory. After Alamein we never had a defeat'.

In al-Alamein is nu een museum dat aan een overzicht van de gevechten geeft.
Fort Qaitbey
Op het vlak voor de kust gelegen eilandje Pharos stond een van de zeven wereldwonderen, de legendarische vuurtoren Pharos van Alexandria.

Kort nadat Alexander de Grote was overleden, nam zijn bevelhebber Ptolemeus Soter de macht in Egypte over. Tijdens zijn regeerperiode, in 290 voor Chr. starte men met de bouw, onder leiding van de architect Sostratus, van de vuurtoren. En werd 15 jaar later voltooid onder de heerschappij van zijn zoon Ptolemeus Philadelphus.

Rond 956 ontstond er schade aan de toren door een aardbeving, maar toen in 1303 en 1323 nieuwe aardbevingen plaatsvonden ontstond er veel grotere schade, want het bovenste gedeelte stortte in de zee.

In 1480 besloot de sultan der Mamelukken een fort te bouwen ter versterking van Alexandrië. Het 15e-eeuwse Arabische fort Qaitbey is waarschijnlijk gebouwd op de fundamenten van deze wereldberoemde vuurtoren. Een aantal stenen van de vuurtoren zijn gebruikt voor de bouw van het fort.

De Vuurtoren
De Pharos van Alexandrië wordt algemeen beschouwd als een van de zeven klassieke wereldwonderen.

Voorzover bekend was het de eerste vuurtoren die ooit werd gebouwd en dit gebeurde door Sostratos van Knidos in opdracht van de eerste hellenistische koning van Egypte Ptolemaeus I Soter I en kwam gereed tijdens de regering van zijn zoon Ptolemaeus II Philadelphus. De toren werd tussen 297 en 283 v.Chr. gebouwd en heeft bijna 1500 jaar dienst gedaan voor achtereenvolgens de Grieken, Romeinen, Byzantijnen en Arabieren.
Hij stond op het eiland Pharos in de Middellandse Zee, net buiten de haven van het Egyptische Alexandrië. Het bouwsel was 122 meter hoog (hoewel sommigen het op 180 meter houden) en had een spiraalvorm die omhoog leidde naar het lichtbaken. Overdag wierp een grote spiegel het weerkaatste zonlicht over de zee. 's Nachts was er een andere lichtbron nodig. Over de brandstof voor de lichtbron is al veel gespeculeerd. Er wordt gesproken over een houtvuur, olie of vet en zelfs elektriciteit.
Waarschijnlijk werd er via een ingenieus pompsysteem gewone olijfolie omhooggebracht als brandstof voor een reeks grote olielampen. Ook was er een holle spiegel van gepolijst metaal die het licht bundelde en over de zee wierp. Volgens overleveringen van reizigers was het licht 50 km ver te zien en dit zou best kunnen met een holle spiegel.

Volgens Arabische en Europese reisverhalen deed de vuurtoren dienst tot ongeveer de 14e eeuw toen een zware aardbeving de bovenste helft met de lichtinstallatie in zee liet storten. Daarna werd de toren niet meer gerepareerd en was tegen de 15e eeuw vervallen tot een ruïne. Ook was Pharos een schiereiland geworden door aanslibbing vanuit de Nijl. De resterende eerste etage werd in de 16e eeuw verwerkt in een fort dat nu nog altijd op Pharos staat.
Recentelijk (1996) zijn daar door een Frans/Egyptische duikersploeg beeldhouwwerken en grote steenblokken in zee gevonden die waarschijnlijk onderdelen waren van de vuurtoren.
In veel talen is de naam van het eiland overgegaan naar die van een 'lichtbaken' of 'vuurtoren'.

Koptische Kerk In Egypte

Het woord "Kopt" stamt uit het Griekse woord "Aigyptos", dat op zijn beurt komt uit het Oud-Egyptische "Ha ka Ptah", huis van (de god) Ptah, een van de namen van de Oud faraonische hoofdstad Memphis, vlak bij het huidige Cairo, "Orthodox" is Grieks voor rechtgelovig. Dus Koptisch heeft betrekking op nationaliteit en Orthodox heeft betrekking op geloof.

De Koptische taal
De Koptische taal vindt zijn oorsprong in het Faraonisch en Grieks. Het was vroeger de taal van Egypte.

In de tweede eeuw werden de Faraonische letters vervangen door het Grieks alfabet, waaraan zeven letters uit het demotische schrift zijn toegevoegd om klanken te vertolken, die in het Grieks niet voorkomen. Na 641 werd de Arabische taal meer en meer de spreektaal in Egypte. Pas in de 15e eeuw stierf het Koptisch als gesproken taal uit, om als kerktaal te blijven bestaan, en wordt heden ten dagen in Egypte en buiten Egypte in de seminaries en zondagsscholen onderwezen.
De stichting van de Koptisch Orthodoxe Kerk
De stichting van de Kerk gaat terug tot de heilige Marcus. Marcus, een van de vier evangelisten, is geboren in Cyrene, Libië. Waarschijnlijk is dat de oorzaak waarom hij Afrika, zijn vaderland, heeft gekerstend. Volgens de traditie heeft Marcus tweemaal Alexandrië bezocht. Tijdens zijn eerste verblijf in het jaar 43 predikte hij er de Blijde Boodschap.

Teruggekeerd in Egypte in het jaar 61 vond hij een bloeiende christelijke gemeente in Alexandrië en St. Marcus consacreerde een bisschop, Anianus (die hem later zou opvolgen), en twaalf priesters alsmede zeven diakenen. In het jaar 68 stierf St.Marcus in Alexandrië de marteldood.

Een ononderbroken reeks van patriarchen gaat terug tot St. Marcus, van wie de huidige Patriarch, Paus Shenouda III de 117e opvolger is (zie foto).
De vervolgingen
Het christendom verspreidde zich snel in Egypte en kende een rustige tijd tot ongeveer het jaar 202. Daarna kwamen de Romeinse en Byzantijnse vervolgingen, waarvan geschiedschrijvers zeggen dat het aantal martelaren 800.000 bedroeg. De vervolging van de Kerk ten tijde van keizer Diocletianus was het hevigst. Als herinnering hieraan nam de Koptische Kerk het eerste regeringsjaar van de keizer in 284 als begin van de liturgische jaartelling aan. Het jaar 2005 is derhalve volgens de Koptische kalender 1721.
De invloed van de Koptische kerk in de eerste eeuwen van het Christendom
Een belangrijke rol heeft de Koptische Kerk gespeeld in de begintijd van het Christendom, vooral bij het eerste oecumenische Concilie van Nice in 325. Athanasius, de latere patriarch van Alexandrië, verdedigde het orthodoxe geloof en de Godheid van Christus, tegen Arius.

Bij een van de besluiten van dat Concilie werd Alexandrië erkend als zetel van een patriarchaat. De theologische school van Alexandrië was gedurende lange tijd het centrum van de christelijke leer en had leraren als Clemens van Alexandrië, Athanasius, Kirillos(Cyril) van Alexandrië en Origenus.

De Koptisch Orthodoxe Kerk nam de uitspraken van de drie eerste oecumenische Concilies aan:
Nicea 1 in 325: tegen het arianisme. De definitie van Christus Godheid, gelijk aan en met de vader. (Arius loochende de Godheid van Christus).

Constantinopel 1 in 381: Hier werd de Goddelijkheid van de heilige Geest erkend in tegenstelling tot wat Macedonius, Bisschop van Constantinopel beweerde.
Efeze in 431: werd de bewering van Nestorius, Bisschop van Constantinopel, dat Jezus God en Mens afzonderlijk is, weerlegd en het werd bevestigd dat Jezus God-Mens is en dat de heilige Maagd Maria de Moeder is van Jezus de God-Mens en niet de Moeder van de Mens alleen.

De Koptisch Orthodoxe Kerk verwierp het Concilie van Chalcedon in 451. Dit Concilie beoogde een politieke overheersing van het Byzantijnse rijk. Ten onrechte werd op dit Concilie de Koptische kerk beschuldigd van het aanhangen van de leer van Eutyches, het zogenaamde monofysitisme, volgens hetwelk Christus alleen de goddelijke natuur zou hebben gehad.

Tegenover Eutyches belijden de niet-Chacedonse Orthodoxe kerken, de Koptisch Orthodoxe kerk, de Kerk van Ethiopië, de Armeense kerk en de Syrische Kerk van Antiochie, dat Christus èèn natuur heeft, waar in op een volmaakte wijze zijn Godheid en mensheid onafhankelijk verenigd zijn, zonder vermenging, zonder verwarring en zonder verandering.

Dioscoros, de 25ste patriarch van Alexandrië, veroordeelde de leer van Eutyches. Maar tot op heden wordt uit onwetendheid door vele weldenkende Christenen de Koptische Kerk "monofysitisch" genoemd. Patriarch Cyril 1 (Anba Kyrillos, zuil van het geloof) legt het uit door te vergelijken met ijzer dat gesmolten wordt onder hoge temperatuur. In deze staat is de hitte en het ijzer verenigd, zonder vermenging en zonder samensmelting en zonder verandering, en toch bleven zij twee substanties in een mengsel. Zij zijn onafscheidelijk en onverdeelbaar. Zo waren de twee naturen van de Zoon Gods, een natuur van God het vlees geworden Woord.
Rites, leer en plechtigheden
De leer van de Koptisch Orthodoxe kerk steunt op de Bijbel aan de ene kant en de tradities van de vroege universele kerk aan de andere kant, d.w.z. de leer zoals die van onze lieve Heer en van de Apostelen overgeleverd, verstaan en in de praktijk gebracht is.
Zij volgen de geloofsbelijdenis zoals die door de eerste drie concilies is goedgekeurd.

De Zeven Sacramenten van de kerk

Een sacrament is een heilige ritus bevestigd door Jezus Christus zelf, door welke de gelovige een onzichtbare genade ontvangt in de vorm van een tastbaar, zichtbaar of hoorbaar teken. Wij geloven dat sacramenten geen symbolen of tekens zijn maar dat zij echte kracht bezitten en dat zij de Genade van De Heer naar de gelovigen brengen.

Het Doopsel brengt redding (1 Petrus 3:20, 21), het Vormsel (vroeger de handoplegging) brengt de heilige geest in de gelovige, (Hand. 19:2-7) en de heilige Communie brengt het ware leven in onze Heer op aarde zoals in eeuwigheid, (Joh.6:53-58).

De Zeven Sacramenten zijn: Het Doopsel, Het Vormsel, de Biecht, De heilige Communie, De Zalving van de Zieke, Het Huwelijk en de heilige Eucharistie. De eerste vier zijn belangrijk voor iedere gelovige. Het huwelijk is belangrijk voor de voortplanting en de heilige Eucharistie is nodig voor de continuïteit van de toediening van de andere sacramenten.

Vasten

Vasten is een heel belangrijke vorm van belijdenis in onze kerk. Wij vasten ongeveer 200 dagen per jaar:
Advent voor kerstmis 43 dagen
Vasten voor Pasen 55 dagen
Vasten van de Apostelen 17 tot 46 dagen
Vasten van de heilige Maagd Maria 15 dagen
Vasten van Jonas 3 dagen

Iedere woensdag en vrijdag behalve de vijftig dagen tussen Pasen en Pinksteren. Op woensdag herdenken wij de samenzwering tegen De Heer en op vrijdag zijn kruisiging.

Vasten betekent onthouding van alle dierlijke produkten en zowel op woensdag als vrijdag gedurende de vasten voor Pasen en de vasten van Jonas onthouding ook van visprodukten. Sommige gelovigen onthouden zich van eten en drinken tot na de heilige mis iedere dag tijdens de vasten voor Pasen.
Expansie van de Koptische kerk
In de eerste eeuwen van het christendom begon reeds vanuit Egypte de zending. Door monniken, priesters, kooplui, soldaten en vrome vrouwen uit Egypte werd het evangelie in vele delen van de wereld gebracht.

De evangelisatie begon in Hoog (zuid)-Egypte en verspreidde zich van Aswan naar Soedan, Ethiopië, Palestina, Syrië, Cappadocie, Caesarea, Libië, Phyrgie, de Sinaï en Jemen. In 330 consacreerde Athanasius, de 20ste patriarch van Alexandrië, Frumentius als eerste bisschop voor Ethiopië.

Het christelijke legioen uit Thebe, aangevoerd door Mauritius, bracht het christendom in Zwitserland. Hij stierf er de marteldood met zijn gezellen in het jaar 285.

De heilige Johannes Cassianus, die lange tijd in de woestijn leefde in Egyptische kloosters, stichtte naar hun voorbeeld in 410 de abdij van de heilige Victor in Marseille te Frankrijk, als een van de eerste Europese kloosters.
In Ierland werd het christendom gepredikt door zeven Koptische monniken. In de volkskunst is de Koptische invloed merkbaar.
Het kloosterwezen
Het monnikenwezen is in Egypte ontstaan. Reeds in de eerste eeuwen trokken Koptische Christenen zich terug in de woestijnen van Thebe, Nitrie, in de vallei van Wadi-Natroen en bij de Rode Zee.

De eerste monniken leefden als kluizenaars of anachoreten. Beroemde kluizenaars zijn de heilige Paulus en de heilige Antonius de Grote (251-356). De laatste werd de geestelijke vader van vele andere kluizenaars.

Geleidelijk begonnen de kluizenaars zich te verenigen. Men noemde hen cenobieten en in 325 bouwde de heilige Pachomius een klooster. Hij gaf ook een eerste kloosterregel, die door de grote stichters van het kloosterwezen in het Westen nagevolgd werd, o.a. door de heilige Benedictus.

De zuster van Pachomius, Maria, stichtte het eerste nonnenklooster.

Momenteel zijn er 4 kloosters in de vallei van Wadi-Natroen in de Westerse woestijn te weten:
Deir Anba Macarius Deir Anba Beschoy
Deir el Sourian Deir el Baramous

Bij de Rode Zee liggen Deir el Anba Paulus en Deir el Anba Antonius.

In Boven-Egypte ligt Deir el Anba Samuel en in het Nijldal bij Assiut ligt Deir el Moharrac. Deir van de heilige Maria in Akhmiem, Deir St. Joris in El Rozaikat en Deir el Anba Bakhoum (Pachomius) in Aswan. Deir Mare Mena ligt in de woestijn bij Alexandrië.

Er is de laatste 20 jaar een grote opleving van het kloosterleven te zien. Het zijn niet allen jongeren, die intreden in het klooster. Talrijk zijn de latere roepingen van hen, die zich aangetrokken voelen tot het beschouwende leven in de woestijn.

Vele kopten volgen retraites in de kloosters gelegen gastenhuizen. Er zijn zes nonnenkloosters, waarin de zuster een beschouwend leven leiden en een stichting in Beni-Souef van zusters, die zich bezighouden met kinderverzorging en sociale aangelegenheden.
De Koptisch Orthodoxe kerk in de moderne tijd
Onder het patriarchaat van Kyrillos IV, 110de patriarch 1854 - 1861, heeft een reorganisatie van de kerk plaatsgevonden, die een grote opleving tot resultaat had. Deze patriarch, die door de Kopten "Vader van de wedergeboorte" wordt genoemd, richtte vele scholen op, waaronder een van de eerste meisjesscholen in Egypte. Hij opende een drukkerij, organiseerde het werk van de diakenen en deed veel voor het onderwijs van de Koptische taal. Hij ijverde voor samenwerking tussen de orthodoxe Kerken, door een beter begrip en nauwere contacten.

Onder het patriarchaat van Kyrillos V, 112de patriarch 1874-1927, kwam de oprichting tot stand van het huidige theologische seminarie (1875), dat duizenden priesters voor de Koptisch Orthodoxe Kerk opleidde. Dezelfde patriarch richtte een technische school op in Boulak, een voorstad van Cairo. Onder zijn leiding werden er zondagsscholen opgericht in heel Egypte. Hij bezocht en organiseerde de Koptische Kerk in Soedan.

De huidige patriarch Z.H. Shenouda III, Paus van Alexandrië en patriarch van de landen geëvangeliseerd door de heilige Marcus, volgde in 1971 Cyril VI op als de 117de patriarch. Hij is het hoofd van 100 bisschoppen, die de heilige Synode vormen.
Feiten en cijfers
De Koptisch Orthodoxe Kerk telt momenteel in Egypte 15 miljoen leden met ongeveer 1.400 kerken. Circa 2.500 gehuwde priesters bemoeien zich met de zielzorg. 12 mannenkloosters tellen circa 1000 monniken en zes nonnenkloosters met 400 nonnen. Het theologische seminarie in Cairo geeft naast de dagstudie voor inwonende seminaristen ook avondcursussen, die gevolgd worden door vele academisch gevormden en beroepsmensen. Van het seminarie is de Didymusschool een onderdeel, waar de Koptische zang wordt onderwezen. Een andere afdeling van het seminarie bevindt zich in Alexandrië. Het instituut voor hogere Koptische Studies in Cairo heeft cursussen in de Koptische taal, kerkgeschiedenis, Afrikaanse studies, sociale studies, kunstgeschiedenis en het schilderen van ikonen. De Koptisch ikoon heeft een eigen plaats in de kunst van de ikonen en is geïnspireerd door de mummie portretten van Fayoum in kleur en vormgeving. Zeer intensief is het werk van de zondagsscholen, waar godsdienstonderricht wordt gegeven aan de jeugd door leken, die gediplomeerd zijn door een van de theologische seminaries. Vele ouderen bezoeken avondbijeenkomsten, waar bijbelcursussen worden gegeven en praktische geloofsvragen worden beantwoord. Onder het huidige patriarchaat heeft de Koptische Kerk vele oecumenische contacten gelegd.

Na zijn benoeming tot patriarch bezocht Z.H. Shenouda III de Hoofden van alle Orthodoxe Kerken en was in mei 1973 een week de gast van Z.H. Paus Paulus VI in Rome, ter gelegenheid van de herdenking van de 1600ste sterfdag van de heilige Athanasius. Bij deze gelegenheid werd door de twee Pausen een gemeenschappelijke verklaring ondertekend betreffende de geloofsbasis van beide Apostolische Kerken.

De Koptisch Orthodoxe Kerk is lid van de wereldraad van kerken, de Raad van kerken van Afrika en de Raad van Kerken in het Midden-Oosten. Buiten Egypte zijn er Koptische gemeenten in Jeruzalem, Soedan, Jordanië, Libanon en andere landen in het Midden-Oosten. Door massale emigratie zijn er bloeiende gemeenten ontstaan in Europa, Australië, Canada en de Verenigde Staten, en Zuid-Amerika.

In Nederland werd de Koptische kerk in 1976 officieel als kerkgemeenschap opgericht.

Wadi Natroen

Wadi Natroen (of Wadi Natroun) is een stad in Egypte, ongeveer 80 km ten zuiden van Alexandrië gelegen in het Gouvernement Al Buhayrah. De naam van de stad betekent Natronvallei. De stad kreeg zijn naam vanwege de aanwezigheid van acht zoutmeren met natron in de omgeving. In het Oude Egypte had de stad een belangrijke betekenis omdat natron werd gebruikt voor het maken van mummies. Ook speelde de stad een belangrijke rol in de geschiedenis van het vroege christendom, daar er verschillende kloosters waren.

Naamgeving
n het Koptisch staat de vallei bekend als Shee-Hyt, wat het evenwicht van de harten of de maat van de harten betekent. In het Grieks (in de regio woonden vroeger veel Grieken) staat het bekend als Sketes of de Scetische woestijn, wat de "asceten" betekent en waarvan het woord scete (kluizenaarsorde) is afgeleid. In de vroegchristelijke literatuur staat de regio ook bekend als Nitrië of de Nitrische Woestijn. Na de verovering van Egypte door het Arabisch-Islamitische rijk kreeg de stad haar Arabische naam Wadi Natroen.

Geschiedenis
Wadi Natroen bevindt zich op de rand van de Sahara en is woestijngebied. Ten oosten van het gebied bevindt zich de vruchtbare Nijldelta.

De regio rondom Wadi Natroen was een belangrijk gebied in de geschiedenis van het christendom. Het was (en is) een plek waar monniken zich terugtrokken om in eenzaamheid en armoede te leven. De heilige Antonius van Egypte, bijgenaamd de Vader van alle monniken, was de eerste die naar Wadi Natroen ging en er zich vestigde als monnik. Hij kreeg vele navolgers die er als heremieten en asceten leefden. Na het Edict van Milaan uit 313, waarin het christendom in het Romeinse Rijk gelegaliseerd werd, werden er ook veel kloosters gebouwd. Tussen de 3e en de 7e eeuw stonden er honderden kloosters in het gebied.

Heiligen uit de regio
De belangrijkste christelijke heiligen uit deze periode staan bekend als de woestijnvaders. Tot de woenstijnvaders behoren onder andere Antonius van Egypte, Sint Amun, Sint Arsenius, Sint Johannes de Dwerg en Sint Mozes de Zwarte.

Kloosters
Van de vele kloosters zijn er nu nog vier over. Alle vier dateren uit de 4e eeuw.
De eerste kloosters verschenen in het begin van de 3e eeuw in de Egyptische woestijn in de streek Wadi Natroen (of Wadi El Natrun). Hier leefden monniken als heremieten en asceten in eenzaamheid, vaak in eenvoudige hutjes. Het werd de Skete-gemeenschap genoemd.

Later werden er echte kloosters gebouwd. De streek is gekozen, omdat vermoedelijk omdat Jezus, Maria en Jozef deze streek passeerden op hun vlucht naar Egypte.
De kloosters zijn:

* Het Klooster van Sint Macarius de Grote

* Het Paromeosklooster
Het Paromeosklooster (of Baramus) in Wadi Natroen is een voorbeeld van zo'n vroegchristelijk klooster. Het is een koptisch klooster, gewijd aan Maria. Dit klooster is waarschijnlijk de oudste van vier kloosters in deze streek. Het gebouw stamt uit 335 na Christus. Pa-Romeos betekent "van de Romeinen". Dit verwijst vermoedelijk naar twee heiligen, St. Maximus en Domitius, de kinderen van keizer Valentinus I.

* Het Klooster van Sint Pishoy
Het koptische Bishoi-klooster in Wadi Natroen uit de 4e eeuw.

* Het Syrische klooster

De Universiteit Leiden verricht archeologische opgravingen in Wadi Natroen.

Vergelijkbare Blogs

Related Posts with Thumbnails