maandag 2 juni 2014

De Christelijkheid van de Magie

Is het u wel eens opgevallen hoe truttig het magische leven is? Nee? Dan wil ik eens een woordje wagen aan de discussie over witte versus zwarte magie, Linker versus Rechter hand-magie, goed en kwaad, kortom mijn stek versus jouw stek.

Elke discussie hierover is doorgaans een serieuze poging om mij dood te vervelen. Ik veronderstel dat men leest, ook al volgt men een “ervaringspad”. Ik veronderstel dat een mevrouw die er een mysterieschool op na houdt op – zo beweert zij – Kabbalistische grondslag, toch een beetje haar klassieken kent. Ik veronderstel dat ieder wat vermogen tot zelfreflectie heeft. Waarom doe ik dat? Omdat de hedendaagse magische stromingen zich afzetten tegen de christelijke leer. Daar is dan ook een persoonlijke reden voor.

Onder de magische bevolking bevinden zich opmerkelijk veel leden die in hun jeugd stevig volgegoten zijn met de strenge versie van de Christelijke leer: mensen die als kind in sektes gezeten hebben, streng gereformeerden en slagvaste Katholieken. Er zijn er ook van het Jezus-is-je-vriendje-type, maar die voeren niet de boventoon als de kwestie van Goed en Kwaad of Zwart en Wit aan de orde is. Die lezen gewoon een boekje extra.

Tja, hoe kom ik er nou bij dat men zich in deze discussie afzet tegen de Christelijke leer?

Omdat in de discussie direct zichtbaar wordt dat men het Goed en het Kwaad kan herkennen. Definities volgen dan vanzelf om duidelijk te maken wat een boosaardig volk zich aan de andere kant van de streep bevindt.

Niemand schijnt in de gaten te hebben dat men precies dat doet wat het christendom altijd al van het niet-christendom gescheiden heeft: men personifieert het kwaad of de duistere zijde. Ja, Harry Potter hebben ze onder de knie, dat wel.

De mevrouw met haar troebele mysterieschool zou ik aanraden om haar school te sluiten.

Ik mag veronderstellen dat iemand die zich in mysterieen verdiept heeft iets beters te bieden heeft dan scheldwoorden voor de andere partij. Wie ooit geld betaald heeft voor haar lessen mag dit nu terug gaan vragen. Het enige echte mysterie is hoe het zo ver heeft kunnen komen dat zij naam heeft kunnen maken met wat hapsnap teksten uit boeken waar ze totaal niks van begrijpt.

Wanneer het over het verschil tussen witte en zwarte magie gaat dan lijkt men in de magie met de vingers in de knoop te zitten.

Elke discussie draait steevast uit op betonnen stellingen zoals: wit is het goede, zwart is het slechte. Vervolgens verschanst men zich achter de eigen traditie waar - vanzelfsprekend - het slechte zo slecht helemaal niet is. Aan het goede wordt geen aandacht meer besteed want dat is ... goed. Ja, dan weten we allemaal waar het over gaat en zijn we het eens want het probleem zit niet in het goede. Het is de zwarte magie die de oprispingen veroorzaakt.

Er wordt wat ongemakkelijk heen en weer gekaatst over persoonlijke ervaringen, er worden wat definities uitgeprobeerd die geen van allen stand kunnen houden. Soms is er een durfal die dapper naar de eigen borst wijst en roept: maar ik ben een wicca en wij houden ons nou juist bezig met de zwarte kant van de magie. Dat wordt dan gemakshalve genegeerd.

Het onderwerp is: qlippoth. Noem dat woord en iedereen zit in de gordijnen.

Het meest vermakelijke element in de discussie is de mevrouw met de mysterieschool. Die pretendeert het te weten, ja echt. Ze haalt er de Kabbala bij. Nu heeft zij voor haar de leden van haar tempel zelfs haar visie van de kabbala uitgetekend en voor 75 euro kan een papieren kopie van haar, in duistere sferen gehulde, boom aan uw muur hangen. ze weet precies hoe het Kwaad eruit ziet, die verkettert een andere magische orde die vermoedelijk wel weet waar het over gaat. Kortom, ze is bang voor de duivel. Dat heeft ze namelijk geleerd in haar Katholieke opvoeding.

Het kwalijkste aan deze mevrouw is dat zij anderen wil voorschrijven wat er gedacht of gevoeld moet worden. Mevrouw is namelijk magus en dan mag je dat doen met je “darlings” zoals ze vaak schrijft. Dat vind ik pas echt eng. Temeer omdat deze mevrouw geen enkele blijk geeft van enige intelligentie, ze roept alleen iets dat in haar kraam te pas komt. Wat dat is weet ze donders goed, verder weet ze niks. En toch mogen we dat niet in onze kleine beschouwing negeren.

“Goed” is het ruim doneren in de collectezak en je mond houden (ze IS immers een religieus genootschap), “Kwaad” precies het tegendeel. Sla er maar even de gedragsregels van de Temple of Starlight op na. Dat maakt haar magie zo diep christelijk. Collectes zijn immers een uitvinding van religieuze organisaties zoals die waar de christelijke kerk ook onder valt.

En kom nou niet vertellen dat die niet weten wat het verschil tussen goed en kwaad is. Ze hebben patent op die kennis. Dat is nou precies wat mij altijd verbaasd heeft want voor zover bekend (sic!) maakt de bijbel alleen melding van liefdadigheid als het om armen en behoeftigen gaat en heeft Jezus alleen een inzameling gehouden omdat er tienduizenden gespijzigd moesten worden.

Die zorg rust zeker niet op onze fameuze zwaar Katholieke magus, zoveel is bekend en heel zeker. Ik kan mij daarom goed voorstellen dat zij ernstig worstelt met de vraag wat nou eigenlijk het verschil tussen Goed en Kwaad is. Ze kan het ene niet meer van het andere onderscheiden.

Setrzoeker lost dat vraagstuk graag voor haar op. Goed is deze mevrouw de rug toe te keren, kwaad is in haar praatjes te trappen, grof geld te betalen voor haar goedkope “magie” en je bovendien nog zwart te laten maken door deze zogenaamde magus met haar christelijke achtergrond. Dan ben je beter af met de eerst beste christelijke kerk met een onderbetaalde prediker. Dat is nog eens een Westerse Mysterie Traditie.

door: Horas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vergelijkbare Blogs

Related Posts with Thumbnails