Lamed, Weegschaal van alle Goddelijke Paden

De lammed ל is de twaalfde letter uit het Hebreeuws alfabet. De letters van het Hebreeuws alfabet komen ook overeen met cijfers, de letter lammed is de Hebreeuwse dertig.

De letter Lamed is een combinatie van de letters Wav en Kaf. Volgens de Kabbalah (Sefer Hatikkoetiem) is de Lamed te vergelijken met een vliegende toren. Volgens deze leer staat de Kaf van de Lamed voor de mens die uit de Goddelijke ziel en dierlijke ziel bestaat waarvan ieder vorm uit 10 onderdelen bestaat: dus samen 20. De Waw van de Lamed is de woning van God tussen hen in. De getalswaarde van de Kaf is 20. Wanneer God tussen hen verblijft, voegt Hij Zijn 10 Sefiroth eraan toe en samen vormen zij de gehele Lamed: 30.

Interessant te vermelden is dat het woord voor balans in de kabbalah, lamed, "doceren" betekent. Niet alleen doceren in de zin van lesgeven, maar ook doceren, in de zin van evenwicht vinden. Leven in balans is dus een leermiddel. Het pad van Lamed wordt in de kabbala ook wel weegschaal van alle goddelijke paden genoemd.

Misschien is dat de reden waarom de Zohar de Lamed de vliegende toren (door de lucht) noemt. De Wav van de Lamed staat voor het Goddelijke, het geestelijke, dat hoog in de lucht te vinden is. De Wav is als het ware een helling die de Goddelijke geestelijke invloeden en koninkrijken in deze fysieke wereld doet neerdalen. Het menselijke van de Kaf van de Lamed wordt met datzelfde Goddelijke en geestelijke beïnvloed. Het geestelijke en het fysieke worden hierdoor samengevoegd in de Lamed. Deze samenvoeging van het geestelijke en het fysieke doordringt de Lamed om met een zachtaardige praktische wijze te onderwijzen. De opdracht aan de mens is om in balans, de verbinding te vinden tussen beide werelden.

Een andere lezing verteld dat Lamed de arm symboliseert, uitgestrekt of opgeheven en de betekenis daarvan is Macht. Alles wat verheven is en zich doel geldt in Gerechtigheid. Het betekent ook een zweep en dan in het bijzonder de Koninklijke Gesel, welke in de hand van de Pharaoh aangetroffen wordt.

Lamed is de Avondstond, de rijpe ervaring in evenwicht en kalme rust, de zachtgloeiende vuur-glans van de Zon, wanneer zij ter kimme daalt. Tussen deze beide momenten staat het Kind, Horus, de Heer der Twee Horizonten, de Zon in het Zenith. het stralend Oog van de Dag. In Horus zijn Osiris en Isis verbonden en in hem zullen zij beiden sterven wanneer Hij hun beider erfenis, hun kracht en beginsel, heeft ontvangen. Hij is het die de Wateren beroert, Heer van het Ziels-mysterie, dat mannelijk en vrouwelijk beide is.

Horus is ook Harpoerates, de ziel-genezer, omdat Hij het conflict in onze ziel, dat altijd die tegenstelling tussen denken en voelen, tussen ratio en sentiment betreft, kan oplossen en tot een hoger synthese brengen. Hij is ook de Koning van de Dag en als Hij wordt afgebeeld in een vorstelijke houding, staat Hij met voor de borst gekruiste armen en in de handen houdt Hij de Ankh, het levensteken, en de Ankhnsha, het dood-symbool.

De letterlijke betekenis van het woord lamed is echter prikstok of ossenstok. Daarmee werden de dieren aangespoord om in beweging te komen. De Ossenprikkel prikkelt De Os/De Dwaas en staat zo in rechtstreeks contact met de oerbron. Bovendien wordt De Os/De Dwaas daarmee in beweging gezet onder De Afgrond. De lamed heeft de vorm van een herdersstok, met gebogen uiteinde. Herders gebruikten dergelijke staf om de kudde te leiden. De afgeleide betekenis is niet verrassend: leren, studeren, onderwijzen.

Het woord lamed omvat twee aspecten: onderwijzen en studeren. Alsof je niet kunt onderwijzen zonder zelf te leren! Ook in de opvoeding een belangrijk gegeven...
Het samengaan van "prikstok" (in beweging brengen) en "leren" suggereert dat studie moet leiden tot daden, en geen droge theorie mag blijven.

De letter lamed is de enige letter die boven de andere uitsteekt, en ook boven de denkbeeldige lijn waaraan alle letters van het hebreeuwse alfabet opgehangen zijn. Vanuit dit beeld wordt o.a. onderstreept dat leren of onderrichten zich niet mag beperken tot het strikt toezien dat er "binnen de lijnen" gebleven wordt.

De vorm van de letter Lamed wordt wel eens in verband gebracht met het leerproces. Als men onderaan begint, ziet men dat het is alsof men langzamerhand meer en meer omhoog klautert. Maar dat gaat niet altijd langs rechte lijnen. Op een zeker moment bereikt men een bepaald niveau en lijkt het alsof men een lange tijd daarop blijft staan. Maar dat geeft wel kracht aan het leerproces. Dat wordt steeds intensiever. Daar verdikt zich de letter. En dan ineens beseft men dat er meer gebeurt.

Het leren lijkt te leiden tot een bijna mystieke ervaring die de ziel verheft en die niet in woorden is uit te drukken. Maar men kan ook bovenaan beginnen. Al lerend duikt men meer en meer de diepte in. Op een bepaald moment bereikt men een diepte waar men zich ineens in een geweldige ruimte voelt en waar men ook de ander ontmoet en herkent. Maar sommige mensen gaan verder en komen tot onvermoede ervaringen van diepte. Dat is genade. Maar dat is niet altijd voorspelbaar. Het gaat zeker niet langs rechte lijnen.

Lamed is een letter met een diepzinnige betekenis. Hij staat zoals we al schreven voor leren en onderwijzen. Het verzamelen van kennis en het doorgeven daarvan wordt gezien als een van de hoogste menselijke kwaliteiten. Het gaat hierbij vooral ook om de geestelijke kennis, zoals in Spreuken 2:6.

Als er staat dat David dertig jaar is betekent dit dat hij in de fase van zijn leven is gekomen waarin hij kan putten uit gerijpte kennis en die kennis ook kan overdragen. David werd koning toen hij 30 jaar was.(2 Samuël 5 : 4).
Jozef werd onderkoning van Egypte toen hij 30 jaar was. (Genesis 41 : 46)
Ook van Jezus wordt verteld dat hij dertig jaar was toen hij begon met verkondigen van het evangelie. (Lukas 3 : 23)
De ark van Noach was De hoogte was 30 ellen.

Bij het getal 30 in de Bijbel wordt iets geactiveerd, in gang gezet, komt iets/iemand in beweging. De letter lamed is ook een voorzetsel, dat duidt op een richting. Het gaat ergens naar toe. Als je leven in het teken staat van het permanent leren, van het voortdurend bezig zijn met het leren, dan transformeert het leven.

Er is een woord dat regelmatig terugkomt in het boek Deuteronomium, het boek met onderricht vóór Israël het beloofde land intrekt: "leren"'. In het hebreeuws staat hier het werkwoord LAMAD. Daar komt ook de naam de letter Lamed vandaan. Ook in het belangrijke hoofdstuk 6, de centrale geloofsbelijdenis van Israël, met de nadrukkelijke vermelding om er ook de kinderen bij te betrekken, begint Mozes met het woord "leren" (vers 1).

op 14 plaatsen wordt in de bijbel over Lamed gesproken:

Klaagliederen 1: 12
lamed. Gaat het ulieden niet aan, gij allen, die over weg gaat? Schouwt het aan en ziet, of er een smart zij gelijk mijn smart, die mij aangedaan is, waarmede de HEERE mij bedroefd heeft ten dage der...
Klaagliederen 2: 12
lamed. Als zij tot hun moeders zeggen: Waar is koren en wijn, als zij op de straten der stad in onmacht zinken, als de verslagenen; als zich hun ziel uitschudt in den schoot hunner moeders.
Klaagliederen 4: 12
lamed. De koningen der aarde zouden het niet geloofd hebben, noch al de inwoners der wereld, dat de tegenpartijder en vijand tot de poorten van Jeruzalem zou ingaan.
Spreuken 31: 21
lamed. Zij vreest voor haar huis niet vanwege de sneeuw; want haar ganse huis is met dubbele klederen gekleed.
Psalmen 111: 6
Caph. Hij heeft de kracht Zijner werken Zijn volke bekend gemaakt; lamed. hun gevende de erve der heidenen.
Psalmen 112: 6
Caph. Zekerlijk, hij zal in der eeuwigheid niet wankelen;lamed. de rechtvaardige zal in eeuwige gedachtenis zijn.
Psalmen 145: 12
lamed. Om den mensenkinderen bekend te maken Zijn mogendheden, en de eer der heerlijkheid Zijns Koninkrijks.
Psalmen 37: 21
lamed. De goddeloze ontleent en geeft niet weder; maar de rechtvaardige ontfermt zich, en geeft.
Psalmen 34: 11
(34:12) lamed. Komt, gij, kinderen! hoort naar mij! ik zal u des HEEREN vreze leren.
Klaagliederen 3: 36
lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
Psalmen 119: 89
lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen.
Klaagliederen 3: 34
lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
Psalmen 25: 11
lamed. Om Uws Naams wil, HEERE! zo vergeef mijn ongerechtigheid, want die is groot.
Klaagliederen 3: 35
lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

De lamed is de laatste letter van de Torah. Samen met de eerste letter uit de Torah, de beth, vormt hij het woord hart.

Pentagram, Symbool van Licht

Een van de symbolen van Licht is de vijfpuntige ster of het pentagram. Het is een oud symbool, al bekend bij de oude Egyptenaren, Azteken, Babyloniërs. Het is het symbool van Venus, aangezien zij de omloop van Venus weer geeft en deze maakt een volmaakte vijfpuntige ster.

Venus is vergelijkbaar met de Sumyrische godin Ishtar (Ishhara, Irnini, Inanna). Ishtar/Inanna is bekend van haar afdaling naar de onderwereld naar haar donkere tweelingzus Ereskigal. De afdaling naar de onderwereld is een metafoor voor de indaling van de ziel in het aardse lichaam.

Bij de Hebreeën wijst de vijfpuntige ster naar de Waarheid en naar de vijfboeken van de Pentateuch. Bij de Grieken zag Pythagoras dit als het symbool van de perfectie of het symbool van de volmaakte mens en van uit de renaissance is het bekend als de guldensnede, de volmaakte mens.

De gulden snede is een bepaalde verhouding tussen lengte en breedte, die tot harmonische verhoudingen leidt. Wanneer een bepaald voorwerp of een ruimte ons prettig aandoet is dat een aanwijzing dat de gulden snede is toegepast.

Als we kijken naar de hoek van 72 graden in het pentagram heeft deze overeenkomsten met de 72 namen van god uit de Kaballa.

In een esoterische traditie wordt gezegd dat Melchizedek, priesterkoning van Salem drie giften van de planeet Venus naar aarde bracht: de bij, graan (schoof) en het mineraal asbestos.

De traditie is een allegorie, de betekenis van de drie giften slaat op de symbolen van drie graden van initiatie. De eerste graat, als dienstbaarheid (de bij). De tweede graad symboliseert het graan of de korenaar de ontwikkeling van veel uit één. In de derde graad zal de geïnitieerde een kanaal worden van het Goddelijke Licht, z/hij brandt, maar verteert niet (asbestos).

Als Ochtendster – Venus Phosphoros (‘de stralende’) –, loopt ze voor de zon uit en verlicht zij het pad van de zon. De liefde tot het aardse en het schone overheerst.

Als Avondster staat Venus in het Westen en heet zij Venus Hesperos: (‘westelijk’) en symboliseert zij de behoefte aan contact om niet alleen het duister in te hoeven gaan.

Venus is bij de Romeinen het symbool van de liefde, behoefte aan toenadering, het streven naar eenheid, vrede en Schoonheid.

De ster Venus is gehuld in een dik wolkendek waaronder het behoorlijk warm is. Een ander aspect van Venus is naast warmte, wellust. Zij wordt de godin van ‘de’ Liefde genoemd, maar de Grieken maakten onderscheid tussen verschillende soorten liefde.

De Grieken noemden Agape de hoogste vorm van liefde – de universele, belangenloze liefde, die zowel Wijsheid als Schoonheid brengt; het ego is verdampt; de ziel baadt zich er in en brengt wondermooie dingen voort. Mystici ervaren het als het doorstromen van het goddelijke Licht – een één zijn met de kosmos.

Eros, de zoon van Aphrodite, een ander aspect van Venus, stelt de liefdesdrang voor, de erotische liefde. De Grieken zagen Eros als een weg naar Agape. Volgens de oude kennis is het mogelijk in het huwelijk deze vorm van Agape staat te bereiken. Het is niet voor niets een gezegend heilig huwelijk, het Hierosgamos is daar een voorbeeld van.

De oerkracht van Eros komt voor in drie gedaanten:

Himeros – het lichamelijke verlangen,
Anteros – de wederkerige liefde en
Pothos – het verlangen naar het onbereikbare; het geestelijke deel van de liefde.

Het verlangen om het gescheidene te verenigen is dus een complex gegeven. De bevestiging zoekende, op angst gebaseerde egocentrische liefde om te zetten in Agape – de universele belangenloze liefde - is een mythische strijd met een spirituele dimensie.

Het pentagram is het meetkundige symbool van die mythische strijd en is in die zin een symbool voor het streven naar volmaaktheid. In de vrijmetselaarij is dat gesymboliseerd door te werken aan de ruwe steen, om zo te komen tot de volmaakte kubus.

Het pentagram bekleedt in vele religies een voorname en mystieke plaats. Het was ook in de oudheid bekend als de symbolische weergave van de weg die de mens volgt in zijn streven naar volmaaktheid. Wie het pentagram goed bekijkt merkt een gelijkenis op met het menselijke lichaam. Het hoofd, de armen en de benen. Deze houding is de uitdrukking van een harmonieus mens met een wakker denkvermogen, een ruim gevoelsleven en een stevige fysieke basis. Het pentagram straalt een grote dynamische kracht uit. Het is de bron van mystiek licht dat in alle richtingen verspreid wordt.

De vijfpuntige ster staat ook symbool voor de vijf elementen. Die vijf elementen en de reizen (evaringen) en taken daarin zijn belangrijk in ons streven naar het Licht. Het pentagram is het symbool van de volmaakte mens – let op MENS, we zijn nog steeds in de stof. De volmaaktheid is pas mogelijk als de vier elementen aarde, lucht, vuur en water in mens heeft zich evenwichtig hebben ontwikkeld en het ether – geest – gaat stralen.

Egyptische Scheppingsmythe van de Oer-berg

In de verschillende Egyptische scheppingsmythes komen we de de Oer-berg en de Oer-oceaan tegen. Vanuit de Oer-ocean onstond de eerste beweging; de Choas. Uit deze chaos onstond de eerste ordening; land, of een berg waarop de schepping zich verder kon ontwikkelen. Hieronder volgt een overzicht van deze mythes. De kosmogonie van Heliopolis

Heliopolis, de Stad van de Zon, was de Griekse naam voor de stad waar het heiligdom Yunu stond; een zeer vooraanstaande en zeer oude tempel van de zonnegod. Hier werd ongeveer 3000 voor Christus één van de belangrijkste scheppingsmythen opgesteld.
In den beginne was er niets anders dan water. Niet zomaar het water van een oceaan maar het water van een onbegrensde en roerloze oceaan die Noen heette. Zelfs nadat de wereld geschapen was bleef deze donkere oceaan van de chaos aan de rand van de wereld aanwezig om ooit terug te keren en alles weer te vernietigen en weer opnieuw te kunnen beginnen.

De schepping van de aarde begint op het moment dat er uit het niets een heuvel komt uit deze grote oceaan. Op deze heuvel, Benben genaamd, verscheen de zich zelfgeschapen god Atoem. Deze god was in staat, omdat hij zelf alles bevatte, andere goden te scheppen. Hij niesde de god Sjoe uit en spuugde de godin Tefnoet ter wereld. (Een andere versie van het verhaal verteld dat hij met zijn hand zijn zaad de vrije loop liet. Uit zijn mannelijke zaad en zijn hand die de vrouwelijke kant symboliseerde kwamen vervolgende beide goden voort.) Sjoe was de god van de lucht en Tefnoet godin van de vochtigheid.

De twee goden werden opgevoed door Noen, de watervlakte en het oog van Atoem. Het oog (’adjut’) van Atoem kon onafhankelijk van zijn lichaam functioneren en lette altijd op beide goden. Toen beide goden nog jong waren raakte het oog van Atoem hen eens kwijt. Hij stuurde er een ander oog, eentje die scherper zag, op uit om beide jonge goden te gaan zoeken. Hij werd van zijn taak gehaald en werd daarna op het voorhoofd van Atoem gezet om de wereld in de gaten te gaan houden na de schepping. Later werd het verbonden met de slangengodin die de farao’s als de ureaus op hun voorhoofd droegen. Een ander verhaal zegt dat hij zo blij was dat hij zijn kinderen terug zag dat hij begon te huilen en dat uit de tranen die hieruit voort kwamen de mensheid werd geschapen.

Uit de verbintenis die Sjoe en Tefnoet aangingen kwamen twee nieuwe goden voort; de hemelgodin Noet en de aardgod Geb. Sjoe tilde vervolgens Noet over Geb heen en de sterrenhemel was geboren. Ook hier gingen beide kinderen weer een verbinding met elkander aan. Geb en Noet kregen vier kinderen, de goden Osiris en Seth en de godinnen Isis en Nephthys. Ook op hun beurt gingen de kinderen weer met elkaar een verbintenis aan. Osiris ging samen met Isis en Seth met Nephthys. Daarmee was uit Noen een godenfamilie van maar liefst negen goden voortgekomen; de zogenaamde Enneade van Heliopolis.

De kosmogonie van Hermopolis
Hermopolis is de Griekse naam voor een stad in Opper-Egypte die we tegenwoordig Ashmunein heet. Daarvoor heette de stad Khnum; "de Acht". Het middelpunt van de verering vormde de god Thot, de god van de wijsheid die de Egyptenaren de hiërogliefen zou hebben geschonken.

In Hermopolis had alles betrekking op de negatieve eigenschappen van de watermassa waar het allemaal mee begon. Het verhaal gaat dat dit water vier goden en hun vrouwelijke tegenhangers uit zichzelf voortbracht. Het waren Noen en Noenet, de oerwateren; Heh en Hehet, van wier namen men dacht dat ze oneindigheid of overstromingskracht betekenden. Kek en Keket, duisternis, en Amoen en Amoenet waarvan de namen zoveel zeggen als verborgenheid, onzichtbare energie, lucht of wind.

Deze acht goden stonden bekend als de Ogdoad of de Acht van Hermopolis. De vier goden werden afgebeeld met een kikkerhoofd en de godinnen werden voorgesteld met slangenhoofden. Het was de gedaante van dieren die elk jaar weer na de overstromingen spontaan uit de modder van de Nijl leken op te duiken.

Op één of andere wijze ontstond er een ei in het water en toen het brak kwam er licht tevoorschijn. In sommige versies werd het ei gelegd door een gans, de Grote Oergeest in de vorm van de ‘Grote Gakker’, wiens schreeuw het eerste geluid in de oerstilte was.

In Hermopolis deed het volgende verhaal de ronde: de god Thot in de gedaante van een Ibis vloog met het ei naar de oerheuvel. Ook over wat er uit het ei kwam zijn er verschillende verhalen. Het ene verhaal leert dat Ra in de vorm van een lichtvogel tevoorschijn kwam terwijl in het andere verhaal alleen maar lucht uit het ei kwam.

Drie paren van de Ogdoad kenden geen ontwikkeling en bleven wat ze waren, verantwoordelijk voor het stromen van de Nijl en het opgaan van de zon. Amoen, de verborgen en onkenbare kracht, werd in zijn rol als schepper echter steeds belangrijker en groeide later in het belangrijkste godsdienstig centrum van het land uit tot de zonnegod.

Een behoorlijk verschil met de kosmogonie van Heliopolis was dus bijvoorbeeld Noen die daar de allesomvattende watermassa was maar in Hermopolis niet meer dan een element van de kosmische materie. Van alle goden in Hermopolis was Amoen de enige die tot schepping over kon gaan. De oerheuvel werd hier ook ‘Vuureiland’ genoemd omdat de geboorte van de zonnegod gepaard zou zijn gegaan met de eerste, vlammende, zonsopgang.

De kosmogonie van Memphis
De stad Memphis, ten zuiden van de Nijldelta, ontwikkelde zich tot politiek en godsdienstig centrum en voelde zich genoodzaakt om met de eerder genoemde steden te concurreren. De plaatselijke god was Ptah die aanbeden werd als een groot ambachtsman. Later versmolt hij met Tatenen, de naam van de oerheuvel zoals men deze in Memphis kende. De restanten van de in Memphis opgestelde kosmogonie was afkomstig van de zogenaamde Shabaksteen waarop een kopie stond van een nog veel oudere tekst die verloren is gegaan.

Ptah zou de god zijn geweest die wereld had geschapen. Daarnaast was hij ook Noen en hij had de Enneade (de negen goden van Heliopolis) geschapen met zijn tong en zijn hart. Voor de Egyptenaren was het hart representatief voor het denkvermogen, waar de ideeën ontstonden, en de tong controleerde de spraak waardoor de bevelen voortkwamen.

Ptah was als eerste god ook de schepper van Atoem, de eerst god in de kosmogonie van Heliopolis, die bij zijn scheppingen alleen de aanwijzingen van Ptah opvolgde. Hierdoor was Ptah verantwoordelijk voor de gehele schepping. Nadat hij de goden had geschapen wees hij de plekken toe waar deze aanbeden zouden gaan worden. Ptah
schiep niet alleen de wereld en alle stoffelijke wezens maar ook de moraal en de politieke orde in Egypte door een systeem van provincies te bedenken.
Schepping van de mens

Waar de kosmogonieën het verhaal vertellen over de schepping van de aarde en hun goden is er natuurlijk ook iets te vertellen over de schepping van de mensheid. Daarvoor was de god Khnum. Hij werd gezien als een pottenbakker en net als Ptah was hij dus een ambachtsman. Khnum werd afgebeeld met een ramskop. Zijn thuis was het eiland Elephantine in de Nijl bij het eerste cataract, vlak bij Aswan. Hier woonde overigens ook Hapi, de Nijlgodin die er op toezag dat elk jaar weer voor de Nijl zou overstromen. In Esna is te zien hoe Khnum uit de klei, dat de Nijl na een overstroming achterliet, mensen zou hebben geschapen. Gezeten op een pottenbakkersstoel maakte hij zijn mensen uit de klei. Dit is in weergegeven tot in de kleinste anatomische details, van geraamte tot en met de huid en de ingewanden toe.

Nun
De oudste god in een van de Oudegyptische scheppingsmythen is Nun. Deze Vader der goden bevond zich vóór de schepping in de chaotische oeroceaan, de leven wekkende oerwateren. in een papyrustekst staat: “Nog was er geen plaats waarop hij kon staan. Hij was alleen in de wateren, die alles vulden.” Uit de aarde die vóór de schepping geheel door de oerwateren was overstroomt, verzamelde Nun van de bodem van de wateren materiaal en hij bouwde daarmee onder de waterspiegel een heuvel. Dit werk zette hij voort totdat de heuvel boven de waterspiegel uitkwam. Dat was de oerheuvel. Dit eerste droge stuk land was een bergeiland genaamd Benben. op dit hoogste stukje land in de ocroceaan had Nun vaste grond onder de voeten gekregen. Vanaf dit uitgangspunt kon hij zijn scheppende arbeid voortzetten. Hij maakte eerst het eiland naar alle kanten groter. Daarna dook de zonnegod Re voor het eerst uit de wateren op.

Nun wordt afgebeeld als een man met een baard die tot aan zijn middel in het water staat en die met zijn opgeheven armen de zon ondersteunt. De zon ontstond vanzelf uit Nun. Daarna kwam Aturn en schiep Shu, de luchtgod, en de god in Tefnut, die over de vochtigheid heerst. Nijlwater werd als Nun water beschouwd.

In een papyrustekst staat vermeld: ‘Nog was er geen plaats waarop Nun staan kon. Hij was alleen in de wateren, die alles vulden’. Hij verzamelde van de bodem van de wateren het materiaal en hij bouwde daarmee onder de waterspiegel een heuvel. Dit werk zette hij voort totdat de heuvel boven de waterspiegel uitkwam. Dat werd de oerheuvel. Dit eerste stukje droog land was een bergeiland waarop Nun vaste grond onder de voeten kreeg. Vanaf dit eiland kon hij zijn scheppende arbeid voortzetten. Hij maakte eerst het eiland naar alle kanten groter. Daarna dook de zonnegod Re voor het eerst uit de wateren op. Nun wordt afgebeeld als een man met een baard die tot aan zijn middel in het water staat en die met zijn opgeheven armen de zon ondersteunt. De zon ontstond vanzelf uit Nun.

De psychologische duiding kan als volgt zijn. Het oerwater is een symbool van het onbewuste, de oerheuvel is een symbool van het ego en de zonnegod Re brengt het bewustzijnsveld in beeld.

In de later gebouwde pyramiden vinden we het motief van de oerheuvel terug. Als de Nijloverstroming aanwezig was bleven de pyramiden de enige duidelijk zichtbare heuvels in het landschap.

De symbolische betekenis van deze mythe is groot. Het oerwater is een symbool van het onbewuste, de oerheuvel van het ego en de zonnegod Re van het bewustzijnsveld. omstreeks 1870 kwam in de Franse egyptologie de stelling naar voren dat de Egyptische religie in wezen monotheïstisch was. Nun werd beschouwd als de centrale godheid waarvan de andere goden afsplitsingen waren. Nun werd genoemd als een abstracte godheid die onsterfelijk was, almachtig, ongeschapen, onzichtbaar en verborgen voor de niet ingewijden. Later onderzoek leidde tot het afwijzen van de stelling van een oorspronkelijk monotheïsme in oud Egypte.

Van de berg oer-eiland zijn in het oude Egypte verschillende afbeeldingen te vinden. Een Benben steen was in het Oude Egypte een staande steen met een puntig uitsteeksel, vergelijkbaar met zijn opvolger de obelisk. De benbenstenen zijn vernoemd naar Benben, de oerberg en waren meestal verguld of bekleed met elektron, een legering van zilver en goud.

De eerste Benben stond in het religieus centrum Heliopolis en zou naar naar het Egyptisch scheppingsverhaal verwijzen: de oerheuvel die opsteeg uit de chaos. Een andere variant zou een verwijzing zijn naar het versteende zaad van de schepper-god Atoem. Er zouden ook benbenstenen gestaan hebben in Karnak en Amarna, deze zouden in verband staan met de zonnecultus van Amon-Ra en de Aton-cultus van farao Achnaton. Er is echter nog geen enkele van de benbenstenen teruggevonden

De Benben was in de Egyptische mythologie (vooral in de Heliopolistraditie) de berg die uit de oeroceaan Nun oprees en waar de scheppergod Atum zich vestigde. In de Pyramide Teksten, wordt Atum zelf de "berg" genoemd. Men beweerde dat deze in een kleine piramide in Heliopolis veranderde (door de Oude Egyptenaren Annu genoemd), waar Atum inzat.

De Benben-steen die naar dit mythisch gebeuren werd vernoemd was een sacrale steen in de tempel van het antieke Heliopolis. Hij stond er op de plaats waar de zonnestralen het eerst op vielen. Men meent dat deze steen het prototype was voor de latere obelisken, en ook voor de sluitstenen van de grote piramiden die op dit ontwerp waren gebaseerd. De toppen (pyramidions) waren waarschijnlijk verguld of bekleed met een legering van zilver en goud (elektron).

In Heliopolis werd de Benuvogel vereerd, de feniks volgens Herodotos, en men beweerde dat deze vogel op de Benben leefde, of in de heilige wilg, de levensboom.
Andere belangrijke plaatsen hadden hun eigen versie over de wereldberg. In Memfis was het Tatenen, de aardgod, die de oorsprong was van alle dingen in de vorm van voedsel en goddelijke offergaven en alle goede dingen als personificatie van de eerste berg. Deze symboliseert 'opzwelling uit het niets'.

Mem, Fontein van Goddelijke Wijsheid

Het vroege Semitische pictogram van de letter מ Mem is een afbeelding van golven van het water. De Semieten bouwden hierbij kennelijk voort op het Egyptische woord voor water(n-t) De Semieten hanteerden in tegenstelling tot de Egyptenaren de benaming M (dus mem) voor dit teken, omdat hun woord voor water met deze letter begon. De Foeniciërs ontwikkelden dit teken verder in hun eigen mem, die eerder een primitieve M dan N ging weergeven

Dit pictogram had de betekenis van vloeistof, water en zee. Het symboliseerde de overweldigende massieve kracht van de zee, en de chaos van de stormen op de zee. voor de Hebreeën was de zee een gevreesde en onbekende plek. Om deze reden deze werd de letter Mem gebruikt als een vraagwoord voor; wie, wat, wanneer, waar, waarom en hoe, in de zin van het zoeken naar een onbekende.

De moderne Hebreeuwse naam voor deze letter is "mem", De naam Mem is waarschijnlijk afkomstig van het woord "mayim". Dit betekent "water". Het woord "mayim" is het meervoud van "mah", waarschijnlijk de oorspronkelijke naam voor deze letter. Dit betekent "wat". De Griekse naam voor deze letter is "mu", een Hebreeuws woord nauw verwant aan "mah". Het geluid van deze letter is "m" , zoals onze M.

De Mem letter is de dertiende letter van het hebreeuwse alfabet. De getallenwaarde van de mem is 40, maar omdat de letter ook als sluitletter wordt gebruikt kan de letter in die vorm de getallenwaarde 600 hebben, maar meestal wordt 40 als waarde gebruikt. Zoals bekend, duidt de vier op een schepping of een begin en de nul op een nieuwe cyclus.

Echter om de verborgen kabbalistische betekenis van dit mysterieuze getal te kunnen waarderen moet men het ook anders kunnen lezen, als een 4 naast een nul, dus als twee losse getallen, Dan zien we dan de materie los van de geest, een vierkant naast een cirkel. Of het eerste driedimensionale voorwerp dat zich heeft losgemaakt van het absolute, de cirkel. Het getal 40 geeft bovendien de 40 stappen aan die de mens moet gaan om tot in de diepste diepte van de stof af te dalen en weer op te stijgen naar God, of het goddelijke licht, waarna hij eindelijk het menszijn van zich af kan werpen.

Er zijn twee vormen van de Mem: de open en de gesloten Mem. Zoals de Talmud zegt, vertegenwoordig een open Mem de geopenbaarde Tora en de gesloten Mem vertegenwoordigt de geheimen van deTora. De gesloten men is de Mem Sofiet, die wordt gebruikt als de Mem aan het eind van een woord staat.De gematria van Mem is 40.

In de Bijbel komt het getal veertig veelvuldig voor; 40 heeft betrekking op voorbereiding op en transformatie en op verwachting maar ook op vasten en boetedoening. In de bijbel komt deze tijd nogal eens voor als een cruciale periode van leren en volhouden, van kwaad en kwaad doorstaan. 40 is ook het getal van de tijd. Dat aspect komen we telkens tegen in bijbelse verhalen. We denken aan een weg van 40 dagen; aan een woestijn reis van 40 jaren. Daarbij zien we meteen iets heel opmerkelijks, want het wóórd Mem heeft ook een betekenis. Het vertegenwoordigt namelijk, zoals we hier boven al schreven, het begrip majim, water. En zo is het water in de Joodse traditie het symbool geworden van de tijd. Men gaat door de wateren van de tijd heen, door verleden, heden en toekomst. Misschien is dat ook één van de unieke geheimenissen van de mens, dat hij ook terug kan denken en vooruit kan denken. De mens kan teruggaan in de tijd of vooruitblikken in de tijd. Majim drukt eigenlijk een meervoud uit, wateren.

40 is het aantal dagen dat het op de aarde regende het tijdens de zondvloed. De stortregens van de Zonvloed duurden 40 dagen en 40 nachten. Aan het einde van de zondvloed moest Noach 40 dagen en nachten wachten tot de ark open ging. 40 is ook het getal van de dagen die Mozes doorgebracht op de berg Sinaï. (Exodus 34) Mozes beklom de berg in feite drie verschillende keren. De eerste 40 dagen van verblijf vonden plaats toen hij de Thora ontving. Mozes daalde met de tafelen af, maar verbrijzelde ze toen hij zag dat de mensen het Gouden Kalf gemaakt hadden, in zijn afwezigheid. De volgende ochtend ging Mozes terug naar de berg om nog eens 40 dagen te bidden ten behoeve van het Joodse volk. Toen Mozes terug ging naar het kamp, riep God hem op om terug te keren naar de berg, dit keer met zijn eigen tabletten. Mozes groef onder zijn tent en vond twee saffier stenen. Hij bracht deze met zich mee naar de berg Sinaï, voor de derde en laatste 40 dagen, en God gegraveerd de Tien Geboden op deze stenen tabletten.

Het was de tiende van de maand tisjrie toen Mozes met de wet van de berg naar beneden kwam , met God wet, na deze laatste 40 dagen verklaarde God, "Ik heb vergeven [het joodse volk] zoals u hebt gevraagd." Het hoogtepunt van deze periode van drie keer veertig-dagen tijd is, de tiende van Tishrei, is Jom Kippoer, dat is dus de dag dat het Joodse volk vast en bid om verzoening te brengen voor de zonden.

40 is ook het getal van de dagen die Goliath om David te bevechten. Goliath daagde de Israëlieten 40 dagen lang uit voordat David hem ging bevechten (1 Samuël 17:16). Elia ging door de kracht van de spijs die de engel hem gaf 40 dagen en nachten tot aan de berg Gods, Horeb (1 Koningen 19). Jona preekte in Ninive dat de stad over 40 dagen verwoest zou worden (Jona 3:4). Na zijn doop vastte Jezus 40 dagen in de woestijn en werd toen verzocht door de duivel daarna begon Zijn prediking met de Bergrede (Matteüs 4:2) (de hiervan afgeleide vastentijd betreft de periode voorafgaande aan het Paasfeest) Na zijn opstanding verscheen Jezus 40 dagen aan zijn discipelen alvorens naar de hemel op te varen (Handelingen 1:3).

Er zijn andere belangrijke verwijzingen naar 40 in de Tora: Mozes "spionnen" hielden het land voor 40 dagen in het oog. De Joden waren 40 jaar in de woestijn.

40 vinden we ook terug in de rituele voorschriften van een mikwe, een ritueel bad, de bestaat inhoudelijk uit 40 se'ah (ongeveer 200 liter water).

Wat is het concept van 40? 40 is een metamorfoses, een transformatie. Op zielenniveau herinnert het getal 40 ons aan de 40 dagen tussen de conceptie en de vorming van de foetus, Na 40 dagen, begint het embryo een kind herkenbare vorm aan te nemen. het getal 40 komt ook terug in de daaropvolgende 40 weken van zwangerschap.

De Mem vertegenwoordigt de baarmoeder-רחם(Rechem)-dit woord eindigt met een gesloten Mem. De gesloten Mem staat voor de negen maanden wanneer de baarmoeder is gesloten. De open Mem geeft de periode van de bevalling weer, wanneer de baarmoeder open is.

Dit is ook vervat in de symboliek van het gebruik van de reinigende of rituele onderdompeling in een mikwe (met zijn 40 se'ah). Het rituele bad biedt de mogelijkheid om een individuele verandering, van een toestand van onreinheid naar reinheid, teweeg te brengen . En als men wil dit wil ondergaan, dient men zich 11 keer onder te dompelen in een mikwe, waarna zijn of haar joodse ziel wordt geopenbaard.

Het getal 40 komt terug in dagen van de zondvloed. God bracht een zondvloed over deze wereld voor 40 dagen en 40 nachten. 40, is dan ook een getal dat sterk verbonden is met het begrip voorbereiding. Het regende namelijk 40 dagen en 40 nachten voordat de vloed uit het verhaal van Noach de totale aarde bedekte. Ook duurde het 40 dagen voordat Noach het venster van de ark opende en een raaf uitliet. De wateren van de zondvloed waren niet God;s wraak, zoals vaak wordt verondersteld, maar vond plaats voor de verzoening, om de wereld e zuiveren en te transformeren.

Het woord Mem staat voor mayim, wat water betekent. Water vormt een essentieel element in ons leven: een mens is grotendeels samengesteld uit water en de meerderheid van de aarde is bedekt met water.

Het meest vitale element in ons geestelijk leven, wordt meestal aangeduid als water. In de bijbel lezen we: ". Ein mayim ela Torah"-Er is geen water, maar Thora" Als een profeet ons vertelt "Hij die dorst zal gaan en drinkt water ", dan betekent dat men de dorst naar spiritualiteit, het geestelijk water. Het enige dat de dorst zal lessen, zo spreken de Hebreeërs, is water, dat is Thora, de geestelijk wijsheid.

Mozes kende in zijn leven 2 perioden van 40 jaar, waarin hij voorbereid werd op het leiderschap van Israël. Vervolgens leidde Mozes het volk 40 jaar door de woestijn.

In een mensenleven is de duur van de zwangerschap is 40 weken en het duurt 40 dagen voordat na de conceptie sprake is van het begin van een foetus.

Allemaal voorbeelden van een voorbereiding op iets. Vormbetekenis van men = de handpalm, deze beschermt de mens. De Mem is samengesteld uit een Wav en een Kaf. De beide letters staan respectievelijk voor mens en handpalm. De handpalm beschermt de mens, de mens leunt tegen die handpalm.

Bij Mozes vinden we, behalve de Mem, meer symbolieken die verbonden zijn met water. Mozes is de waterman, komt uit het water. De dochter van de Farao die Mozes vindt zegt: “Ik heb je uit het water getrokken”

De Mem vertegenwoordigt ook de baarmoeder. In essentie, is het water de baarmoeder van de schepping. De bijbel begint met begint, "In het begin God schiep de hemelen en de aarde." In de volgende vers staat dat voordat God de hemelen en de aarde schiep "... de geest van God over de wateren zweefde." Welke wateren? Het aardse water was nog niet gemaakt, daarhalve zijn de wateren, die hier genoemd worden de baarmoeder, waaruit schepping ontstaan is, de plaats van de zwangerschap voordat de wereld tot stand kwam. Mem staat symbool voor de Cosmische Substantie, psychisch, de Ziel, waarvan water een symbolische weergave is.

De Mikwe belichaamt dit concept ook. Een zelfde soort symboliek vinden we in de mystieke inwiding, Wanneer men zich onderdompelt in een mikwe, of men ondergaat een inwijding, is dit vergelijkbaar met het invoeren van de baarmoeder van de Schepping, een toestand van de nog ongeboren wereld. Op het moment dat de persoon er uit komt of door de inwijding is gegaan, is hij of zij symbolisch herboren.

In de Islam speelt het gatal 40 ook een zeer belangrijke rol. De Ka’aba is een gemetselde heiligdom in de vorm van een kubus van grijze steen en marmer en meet 12, bij 13 bij 15 meter. Op de hoogtijdagen wordt er een doek van zwart brocaat overheen gehangen met heilige teksten uit de Koran erop geborduurd. De afmetingen zelf laten zien dat het gebouw meer betekent dan een simpel heiligdom: de getallen 12+13+15 maken samen 40 en dat is het heilige getal van de islam.

Het is het getal van de beproeving en de val in de stof. We zien dit bijvoorbeeld in de 40 boeken van al-Ghazzālī, de Ihya’ ‘ulum ad-din, "de herleving van de religieuze wetenschappen". Net als bij in het Hebreeuws hebben in het Arabisch alle letters een dubbele betekenis en kunnen ze ook als cijfer worden gelezen. De M uit het woord Mohammed, dat oorspronkelijk Achmad of Achmed was, met één M, is gelijk aan 40 en duidt op de fenomenale wereld. De wereld van de dingen die buiten God liggen.

Mem, wordt daar halve ook wel Fontein van Goddelijke Wijsheid genoemd, omdat hij ons ook herinnert aan de oerzee, Het is de tijd van voor dat God zich in de oppervlakte van de wateren van de Oerzee spiegelde, en Men is deze zee.

De Wereldas of Axis Mundi

De wereldas oftewel de axis mundi is een bekend begrip in de mythologie. De wereldas werd beschreven als de denkbeeldige lijn tussen de aardse polen, de aardas, en de noord- en zuidpool in de hemel, die uitloopt tot vlakbij de Poolster. Deze wordt ook gezien als een symbolische verbindingslijn die loopt tussen het zichtbare en het onzichtbare, de wereld en de hemelse sfeer of sferen. Het is de centrale lijn waar alles om draait, zowel letterlijk als figuurlijk.

Deze lijn is belangrijk omdat ze vanuit een aards perspectief het midden van de wereld vormt. Voor een waarnemer op aarde lijkt het alsof de sterren ronddraaien en de as waarom ze draaien is de poolas. Het gebied rondom de Poolster is het enige plekje in de sterrenhemel dat níet ronddraait en alle andere sterren cirkelen eromheen. Het is het sublieme rustpunt en een anker voor de schepping. Dit "kosmisch centrum" was van onschatbare betekenis in de antieke wereldopvatting.

Verschillende scheppingsverhaal vertellen ons dat het centrum in de pool de plaats is van waaruit de wereld geschapen is, dat de scheppende god hier vandaan kwam en dat dit de plaats was waar de goden met draken vochten, de liefde bedreven en communiceerden met de mens. Het polaire centrum vormt letterlijk het hart van de mythologie.

De poolster wordt ook wel de 'onbewogen beweger' genoemd. Talloze tradities afkomstig van alle continenten verhalen dat de wereldas ooit een gigantische lichtkolom was, die de aarde met de hemel verbond. In mythen wordt de wereldas vaak beschreven als een levensgrote vurige of gouden boom, geworteld in de diepste onderwereld onder de aarde en met de kruin in het zenith, waar de Poolster is. Of de wereldas is een gouden berg in de navel van de wereld, waarvan de top tot de hoogste hemelen reikt. Of de wereldas is het lichaam van een reusachtige god, de wereldreus Atlas, die zijn voeten op de aarde heeft en het hemelgewelf op zijn schouders heeft rusten.

Een eindeloze serie metaforen – levensboom, wereldberg, kosmische reus, en vele andere – beschrijft één en hetzelfde wonderbaarlijke ding: de as in het midden van de wereld, de poolster, het vaste punt, vanaf de aande gezien aan de hemel, waar omheen alles schijnt te draaien.

Mensen in oude, archaïsche beschavingen werden geleid door de drijfveer om hun bestaan te relateren aan het sacrale kosmische centrum, de ware Werkelijkheid temidden van chaos en verandering. De ruimtelijke metafoor van centrum en rand kreeg in mythen de gestalte van een wereldboom, of een kosmische berg. De weg naar het centrum leidt in de godsdienst vaak omhoog. Daar kon men schroomvol tot God naderen. De berg waarop de wereldas stond en naar de hemel reikte heette Tabor, Meru, Olympus, Parnassus, of Sion. ze staan allemaal voor de ene wereldberg. de wereldas staat centraal in de wereldopvatting van menige oude cultuur.

Maar ook in andere metaforen kreeg de axis mundi gestalte. Behalve in termen van een sacrale geografie werd zij ook in beelden uitgedrukt, ontleend aan de biologische en natuurlijk verschijnselen:

"Een universum wordt vanuit haar centrum geboren. Het spreidt zich uit vanuit een centraal punt, als het ware zijn navel". Zo kwam volgens de Rig Veda (X, 149) het universum ter wereld en ontwikkelde het zich: vanuit een kern, een centraal punt. In de veda's lezen we ook het scheppingsverhaal waarin Indra de slang Vrta verslaat die het water van de wereld had opgeslokt. Hij doorsteekt het monster, het water komt vrij en uit het meegekomen slib vormt Indra een stutpaal waarmee hij de hemel en de onderwereld scheidt en vastzet. Zo creëert hij een "gouden" wereldorde waarin iedereen zijn plek heeft. Deze stutpaal is de axis mundi die elders vaak door een boom wordt voorgesteld.

In het christendom herkenen we de wereldas in Maria, die ook wel Sterre der Zee wordt genomed. De titel van Sterre der Zee is veel ouder dan het Christendom en was eens verbonden aan Isis, Ishtar, Aphrodite dan wel Venus, waarbij ze direct te herleiden is tot de rol van de hemellichamen voor de oriëntatie ter land en ter zee. Daarbij springt met name de rol van de planeet Venus in het oog (als ochtend- en avondster, richtpunt voor schippers), of van de Poolster (zelfde functie) die de axis mundi markeert. Typerend genoeg was Maria niet alleen de Sterre der zee, maar ook de Stella matitutina, of te wel de ochtendster! Op haar richt de mensheid haar kompas.

De Hebreeuwse traditie is nog veel explicieter: "De Heilige schiep de wereld als een embryo. Zoals het embryo groeit vanuit de navel, zo begon God de wereld te scheppen vanuit de navel, en van daaruit spreidde het universum zich uit in alle richtingen." Zo zijn er legio andere voorbeelden op te noemen, soort gelijke beelden beschrijven. Sterzoeker zal in een later te verschijnen blog uitgebreid ingaan op een Egyptische scheppingsmythe waarin de wereldas en de berg centraal staan

Vandaag de dag is de relevantie van de wereldas nauwelijks voor te stellen; maar de oude volken oriënteerden zich aan de hand van natuurverschijnselen en aan wat zij aan de nachtelijke hemel waarnamen, en iedere nacht zagen zij dat alles rond dat ene punt aan de hemel, de Poolster ronddraaide. De wereldas meer dan een imaginaire verbinding die het optische centrum van de sterrenwereld symboliseert. De mythen beschrijven de wereldas in ongekend detail als een object dat verschillende fasen doormaakte, fasen die stuk voor stuk gereconstrueerd kunnen worden met behulp van gegevens uit vele verschillende culturen.

• De wereldas begon ooit als een punt en rees vervolgens op naar het zenith.
• Door deze groei scheidde de wereldas de hemel en de aarde, die ooit plat op elkaar lagen.
• De wereldas stond in het optische centrum van hemel en aarde.
• De wereldas was het eerste ding dat bestond in de duisternis.
• De mythische god, held of voorouder reisde heen en weer langs de wereldas.
• De wereldas scheen met een rode, gouden of witte gloed.
• De wereldas bestond uit water, wind of vuur.
• De wereldas bestond uit zeven tot negen horizontale segmenten.
• De wereldas draaide rond.
• De wereldas was gespleten aan het bovenste uiteinde.
• Een of twee spiralen wonden zich om de wereldas heen met zeven tot negen windingen.
• Zeven tot negen concentrische cirkels vormden zich rond de wereldas.
• De wereldas was hol van binnen.
• De wereldas was de bron van leven, energie, en voedsel en bevatte de mythische voorouder.
• Bovenop de wereldas zat de godheid of een bolvormig voorwerp.
• Een aantal tentakels, meestal vier, zeven of negen, was straalsgewijs aan de wereldas bevestigd en verspreidde zich van daaruit over de ruimte.
• De wereldas had de vorm van een zandloper.
• Na verloop van tijd knakte de wereldas in het centrum en viel uit elkaar in stukken die door de ruimte geschoten werden.

Elk van deze eigenschappen worden genoemd en beschreven in mythologieën, rituelen en traditionele kunst met betrekking tot deze wereld as.

De symboliek van de mythen rond de wereldas kunnen opgevat worden als een letterlijk verwoording van hoe de schepping is ontstaan, maat we kunnen het ook interpreteren als een vertaling van onze binnenwereld, waarbij de wereldas de kern is van ons bestaan, ons leven, of onze psyche, waar om heen ons leven zich afwikkelt.

Wereldas is het wereldmiddelpunt, maar dus ook het levensmiddelpunt, het centrale punt, de pool waar alles om draait. Het wereldmiddelpunt is het punt waar stilstand en beweging samen zijn. Beweging is tijd, maar stilstand is eeuwigheid. Als we dit punt kunnen zien als levensmiddelpunt, kan het ons doen beseffen dat dit ogenblik in het leven eigenlijk ook een moment van eeuwigheid is, en het ervaren van dit eeuwige aspect, van wat men doet in de tijdelijke ervaring, dat is de mythologische ervaring.

De ervaring van een transcendent(levens)midden kan ons sterken en stabiel doen staan in de overweldigende cosmos. De donkere, chaotische wereld wordt licht en transparant, zij verkrijgt structuur, zodra zij verankerd blijkt in een centrum dat zich onttrekt aan menselijke greep. De kosmos als een geheel is een organisme dat tegelijkertijd echt, levend en heilig is. Op hetzelfde ogenblik openbaart het zowel de modaliteiten van het zijn als het sacrale. Ontofanie en hiërofanie komen hier bijeen.

Nemen we de beschrijving van de wonderlijke attributen van deze wereldas, zoals hierboven beschreven, letterlijk, als natuurkundige verschijnselen, dan corresponderen ze één voor één met bekende aspecten en fasen in de ontwikkeling van het ontstaan van het universum, zoals uit laboratorium-onderzoek blijkt. De tunnel leek rond te draaien als gevolg van de wenteling van de aarde rond haar as, ontwikkelde tentakelachtige uiteinden, spleet aan de uiteinden, spiraalde en kronkelde, en viel uiteindelijk uit elkaar in stukken die kriskras door de ruimte stoven.

Uiteindelijk herstelde het magnetisch veld van de aarde zich. Langer zou het duren eer de klimaten en de biologische populaties tot rust kwamen. En ook duurde het nog ettelijke eeuwen, zo niet millennia, eer de kleinere en grotere brokstukken die los door het zonnestelsel zwierven waren uitgedund en het zonnestelsel zijn hedendaagse rust verwierf.

De plasmakolom en de plasmaklonten die ooit het hemelruim overheerst hadden leefden voort in de herinnering als machtige goden, geesten en voorouders die de wereld gemaakt hadden zoals ze nu is, verbinding onderhielden tussen hemel en aarde, voortdurend van vorm veranderden, strijd leverden met elkaar en zo onvoorspelbaar waren dat ze met rituelen en offers tevreden gehouden moesten worden.

De goden waren niet fysiek meer op aarde, maar ze bleven des te krachtiger voortleven in de psyche en in de herinnering. Zo is de wereldas nog steeds een prachtig symbool, welke we kunnen aanspreken en zij is iedere nacht zichtbaar aan de sterrenhemel.

Sterzoeker dit jaar al meer dan 100 X,

In het afgelopen jaar heeft Sterzoeker al meer dan 100 nieuwe artikelen gepubliceerd en het jaar is nog niet eens om. Er zullen er dus nog meer artikelen worden gevormd. Langzaam zien we het tellertje, onder aan de pagina, steeds sneller oplopen. Nieuwe lezers weten de weg naar Sterzoeker te vinden. Hoge cijfers verschijnen, op de webteller, wanneer de mensen hun weg vinden naar Sterzoeker.

Sterzoeker is dan ook nog lang niet uitgeschreven en wenst de nieuwe en de trouwe lezer een warm welkom.

Sterzoeker is in het proces van afwerking van nieuw materiaal, wat zal worden gepubliceerd zodra deze klaar is. Ook blijven we het mogelijk maken, voor onze lezers, dat zij stukken ter publicatie aan kunnen bieden, die wij dan online plaatsen.

Sterzoeker zal in de toekomst met een hoop nieuwe onderwerpen komen, maar ook voortgaan op  lopende projecten, die dieper ingaan op de specifieke magische tradities, zoals de Egyptische Magie, Tarot, Sterren, Engelen Magie en Alchemie. Ook komt er een vervolg op de avonturen van "Ang El Ani" en op het verhaal "Oproep aan Anubis", daar was Sterzoeker nog niet klaar mee. Er komt een uitgebreide blog serie, over Egyptische magie, in cursus vorm. Nee, bij Sterzoeker hoeft u hier niets voor te betalen, dit is geheel gratis.

Sommige van deze artikelen zullen een inleidingen vormen, anderen worden meer diepgaand. Sterzoeker is zich nu aan het voorbereiden op alweer een nieuwe blog. Houdt sterzoeker dus in de gaten, er volgen dit jaar nog mooie dingen!

Googelen op "Opleiding Magie" & "Omnicum"

Sterzoeker was aan het googlen op "Opleiding Magie" en bleef hangen op de website van Omnicum. Hier vonden we een cursus met de prachtige titel "Werken in de Magische Wereld". Op zich is deze cursus helemaal niet zo bijzonder, en eigenlijk niet de moeite waard om over te schrijven waard. De cursus heeft ook niet zoveel van doen, met wat wij onder magie verstaan. Het betreft hier, op het eerste oog, de zoveelste new age cursus, waar heel veel geld voor wordt gevraagd. Maar al googelende kwam Sterzoeker op heel andere zaken uit, die deze onschuldig ogende cursus pagina van Omnicum mogelijk in een heel ander daglicht stellen. We schreven het al eerder: Wat u ziet is niet altijd wat u krijgt.

Dat ook deze new age cursus veel te duur is, moge duidelijk zijn. In dit geval betaalt u bij Omnicum € 300,--, voor 3 Cursusdagen: van 11.00 tot 16.00 uur. De gehele curus bestaat uit 6 verschillende delen. Wilt u deze cursus compleet maken, dan kost u dat dus 1800 euro.

Sterzoeker wilde eigenlijk deze pagina al weer wegklikken, maar nieuwsgierig als we zijn, wilden we nog wel even weten wie er achter deze cursus zit. Dus klikten we op "Wie zijn wij?" Als iemand zulke dure cursussen aanbied, dan verwacht je op zijn minst dat je gewaar wordt van wie je les krijgt, en wil je weten waar je centjes naar toe gaan. We verwachten een foto te zien van de docent.

Een foto wordt op deze pagina niet getoont, wel een lap tekst, met uitleg over het feit dat: "...Omnicum een organisatie is, een bedrijf en een uitgeverij. De organisatie van Omnicum organiseert de healingen en manifestaties..."

Op deze pagina wil Omnicum ons blijkbaar iets duidelijk maken, waar we nog geen weet van hebben. Deze tekst handelt klaarblijkelijk over feiten waar Omnicum op aan is gesproken, want we lezen: "...U ziet, Omnicum Touch is een gerenommeerd bedrijf dat zakelijk bezig is, om het spirituele kenbaar te maken aan hen die ervan willen horen..."

Ook lezen we: "..Om de boeken te verkopen heb je een inschrijving bij de Kamer van Koophandel nodig en om over je inkomsten belasting te betalen heb je een belastingnummer nodig. We zijn dus een gewoon normaal bedrijf, anders kun je geen boeken verkopen of cursussengeven. Het is belangrijk ook inkomsten te genereren om de boeken uit te kunnen geven, want, zoals met alles, de kosten gaan voor de baten uit..."

Sterzoeker is niet de enige, die de hoge kosten voor de cursusen bezwaarlijk vindt. Het pleidooi van Omnicum lijkt dit te willen vergoedelijken, door ons ongevraagd uitleg te geven, over waar de binnengekomen centjes naar toe gaan. Hier ruikt Sterzoeker onraad en komt onze speurzin spontaan naar boven. Normaal gesproken hadden we deze pagina allang weggeklikt, maar nu willen we meer weten.

We lezen verder, dat Maria Vogelaar, de oprichtster is van het bedrijf Omnicum Touch, wat inmiddels een Vennootschap is. Ze runt dit bedrijf met haar dochter. Vogelaar laat ons nogmaals weten waar de centjes naar toe gaan: "...We zijn dus een gewoon normaal bedrijf, anders kun je geen boeken verkopen of cursussengeven. Het is belangrijk ook inkomsten te genereren om de boeken uit te kunnen geven, want, zoals met alles, de kosten gaan voor de baten uit..."

Ze zet haar pleidooi nog even kracht bij door te stellen dat inkomsten ergens vandaan moeten komen: "...Voor sommige mensen zal het een vreemde combinatie zijn dat het spirituele verkocht wordt. Maar het is in de huidige tijd normaal, want ergens moeten er inkomsten vandaan komen om de boeken uit te geven. Nog steeds komt er geen geld uit de hemel vallen en ook bij winkels kun je niet met energie betalen. Wij zijn gewoon een nuchtere organisatie, net zoals boekhandels dat bijvoorbeeld zijn, daar betalen de mensen ook voor de aankoop van een Bijbel. Het is een normaal gegeven,.."

Dit soort van betoogjes en pleidooien komt Sterzoeker niet geheel onbekend voor. Een soortgelijk pleidooi konden we ook al lezen op de webpagina van "The temple of Starlight" van Ina Custers van Bergen. Hier ook vinden we het verhaal dat de hoge les gelden op gaan o.a. aan; papier, lesmateriaal, ICT middelen en benzine.

Omdat Sterzoeker weet, dat als iemand een dergelijk pleidooi voert, er meer aan de hand moet zijn, zoeken we verder. Een dergelijke betoog komt namelijk meestal niet zomaar uit de lucht vallen. De cursus leidster van Omnicum, moet net Ina Custers- van Bregen, onder vuur gelegen hebben, anders had ze een dergelijk pleidooi immers niet op haar webpagina geplaatst.

Sterzoeker googled verder, deze keer op: "Maria Vogelaar"+Omnicum. Eerst maar op afbeeldingen. We zien een hoop plaatje, maar geen enkele afbeelding van Maria Volgelaar, dat vinden wij vreemd, want van de meeste mensen, die cursussen geven, is wel het een en ander te vinden, onder de noemer van PR-activiteiten. Niets van Vogelaar dus.

We vinden wel een groot aantal artikelen, die allemaal handelen over Omnicum,waarin de hoofdvraag lijkt te luiden "Is Omnicum een sekte is of een groep lichtwerkers?".
Sterzoeker kan eerlijk gezegd, op deze vraag, geen helder antwoord geven. De webpagina van Omnicum oogt namelijk geheel onschuldig. Niets duidt op het feit dat we hier met een sekte van doen hebben. Wij geloven dingen meestal pas als we ze zelf hebben gezien. Vanuit Omnicum zelf is niet veel meer te vinden, dan de informatie op de eigen webpagina. Deze informatie en het cursusaanbod wijkt niet af ten opzichte van andere new age pagina's. We kunnen de vraag ook verdraaien en derhalve stellen: "Is iedere actief werkende en wervende new age groep wellicht een sekte?"

Omnicum heeft een website "constante", waar de boeken die door Maria vogelaar zijn geschreven aan man worden gebracht. Via Whois komen we er achter dat deze webpagina inderdaad van Volgelaar is. Deze website geeft een aardige opsomming van de megalomane gedachtestroom van Maria Vogelaar.

We volgen voor het vervolg van de blog de nieuwsgaring, die we konden vinden van anderen, over Omnicum. We zetten deze voor u op een rijtje. Wellicht dat we aan de hand daarvan, aan het eind van deze blog, enige conclusie kunnen trekken en antwoord kunnen geven op de vraag: "Is Omnicum een sekte?"

Er is in 2007 heel veel te doen geweest over Omnicum en de groep van Maria Volgelaar heeft zelfs de landelijk pers en televisie gehaald. Verschillende landelijke kranten hebben over Omnicum geschreven zie: ED/Helmondstad Nova en Omroep Brabant hebben ruime aandacht bestaat aan Omnicum. Ook verschillende forums werd er druk over Omnicum geschreven en gespeculeerd. Zie: waotips. Op het infoFranrijk forum wordt ook over Omnicim geschreven. Op het forum bokt vinden wij een verslag van het meisje die door toedoen van Omincum haar paard moest afstaan.


Er is een uitzending geweest van Editie.nl over Omnicum. Op internet zijn en aantal filmpjes over Omnicum te vinden o.a deze op Vimeo. Hierin komen uitgebreid de beelden uit de nova- uitzending aan bod. Wij raden u aan om dit filmje te bekijken. De verhalen van de ex-leden, van Omnicum, zijn zeer indringend en laten zien wat voor tactieken er in deze groepering toegepast worden. Sterzoeker is een beetje in schok en vraagt zich af of mevrouw Maria Vogelaar vandaag de dag nog steeds op dezelfde wijze actief is. Na hectiek van 2007 lijkt alles rond stil gevallen te zijn.


De compleet uitzending van Nova is op de archiefpagina van Nova te vinden. De pagina van nova laat ons weten: "...In 2012 zal de wereld vergaan, maar wie bij Omnicum zit en het kwaad dagelijks van zich af schudt en in een Lichtgebied van Omnicum verkeert, zal overleven.
Na Lou de Palingboer, Jomanda en het Efraïm-Genootschap is er nu Omnicum. Geleid door een vrouw die zich de reïncarnatie noemt van Maria Magdalena. En ze heeft tientallen volgelingen. Mensen die erin zaten, willen anderen nu voor Omnicum waarschuwen..."

Interessant te vermelden is dat er en vanuit Omnicium na aanleiding van de NOVA uitzending een klacht is ingediend tegen de VARA. De klacht van Omnicum luide: dat enkele bezoekers van de bijeenkomst van Omnicum, op zeer hinderlijke wijze gefilmd werden. De klacht van vogelaar is echter door de Raad van Journalistiek ongegrond bevonden. Zie de pagina van de RVDJ

Zo kunnen we op Paranormaal blog lezen dat: "...Omnicum, is een groep lichtwerkers die moeite heeft met het jaar 2012 en die volledig bestaat uit Nederlanders die zich terug hebben getrokken in Frankrijk. Binnenkomen betekend het geld afgeven aan oprichtster Maria die zichzelf ziet als de reincarnatie van Maria Magdalena..."

In veel van deze berichten lezen we(ED: "...Vogelaar predikt "het licht" en noemt zichzelf de reïncarnatie van Maria Magdalena. Tijdens de eerste lessen leren cursisten hoe ze zichzelf moeten ontdoen van negatieve energie door zich te "schonen". Daarvoor gebruiken ze bollen die door Maria Vogelaar energetisch zouden zijn geladen. De hele buitenwereld geldt als onrein en steeds opnieuw moeten de volgelingen van Vogelaar zich schonen: als ze terugkomen van de supermarkt, maar ook als ze hebben gecomputerd of getelefoneerd. Zelfs de kraan moet regelmatig worden ’geschoond’ omdat het kwaad ook via de waterleiding in huis kan komen.
Vele volgelingen vinden dat op den duur zo vervelend en tijdrovend dat ze zich afsluiten voor de buitenwereld. Uiteindelijk kiezen ze voor een verhuizing naar Frankrijk, naar ‘het lichtgebied’ zoals Vogelaar haar bezittingen daar noemt. Daar zou alles rein zijn.
Vooraf moeten de cursisten afscheid nemen van hun "onreine" familie met wie ze vervolgens geen contact meer mogen onderhouden..."

De vermelding, in deze krant, van het gebruik van (kristallen)bollen, is een zeer opmerkelijk en interessant gegeven.


Gelijksoortige kristallen bollen zien wij recent ook in gebruik bij Niburu. Zie ook de video over de Astrum Stargate van Niburu. Heeft Sterzoeker hier iets te pakken wat nadere onderzoek vergt? Wij vragen ons dus af; zijn er connecties tussen deze twee groepen?

We vangen een glimp op, van de bollen van Omnicum, in een video-filmpje van editie.nl. Om 3.33 komen de bollen in deze video in beeld.

Hierboven, een afbeelding met de bollen, uit de video, die elders op deze pagina in zijn geheel te bekijken is.

Tot zo ver, over wat Sterzoeker, op het internet, gevonden heeft met betrekking tot Omnicum. We kunnen hieruit concluderen, dat op de wijze waarop Omnicum, van Maria Vogelaar, rond 2007 opereerde, dat deze groep geplaatst kan worden in de categorie: "omstreden religieuze beweging".

We weten echter niet of Maria Vogelaar op dit moment nog op gelijke wijze actief is, of dat zij haar leven heeft gebeterd. Het is dus mogelijk dat we hier boven een stukje sekte-geschiedenis hebben behandelt. Nogmaals Sterzoeker wil benadrukken, dat Maria Vogelaar haar huidige webpagina geheel onschuldig oogt, maar dat hoeft niets te zeggen. Dit kan ook een mooie verzade zijn, naar de hel die "omnicum: heet.

Feit dat we van Omnicum's, eigen geschiedenis, een beeld hebben gekregen dat de groepsleiding zich omringd heeft met ultraloyale, volledig geïndoctrineerde volgelingen. Deze club heeft derhalve middels pers, tv, internet zo langzamerhand het imago van een geheimzinnige, sektarische beweging gekregen, waarbij geen enkele tegenspraak geduld wordt.

De ondergedoken (er is niet persoonlijk over Maria Vogelaar op internet te vinden), leider moet (indertijd) de potentiële slachtoffers hebben binnengehaald door bewust te letten op uiterlijke aanwijzingen van kwetsbaarheid van personen. Lichamelijke zwakten en geestelijke onzekerheden, vormen een gemakkelijke prooi voor diegene die daar bewust op uit is.

Macht willen zij uitoefenen op hun slachtoffers, waarbij vaak handelingen gebeuren om hen te vernederen en aan zich te onderwerpen. Het is jammer dat de Nederlandse wet het tot op dit ogenblik nog onmogelijk maakt om dergelijke "kerkgenootschappen" te verbieden. De vraag is echter of deze positie nog houdbaar is, nu we toch aardig wat ervaringen hebben opgedaan over sekten, of eufemistisch: "religieuze bewegingen"? Als een sekte een zeer vergaande controle heeft over het dagelijks leven van de volgelingen, is er wel degelijk sprake van een probleem.

Een degelijk feitelijk onderzoek zou dan in werking kunnen worden gesteld om een afweging te maken voor een nadere aanpassing van wetgeving. Van een mentale manipulatie is sprake als iemand onder herhaalde, zware druk anders gaat oordelen "waardoor deze zichzelf in zijn daden of zijn afzien van handelen ernstige schade toebrengt". Dit soort gedrag is wel degelijk vastgesteld door betrokkenen. Door de voortdurende psychische dwang die in de groep wordt uitgeoefend.

Familieleden hebben ervaren dat er wel degelijk schade wordt aangericht en dat het ultieme doel is om afvalligen echt kapot te maken. Of die mensen aanvankelijk vrijwillig voor die sekte hebben gekozen, doet er niet toe. Afwijkende meningen worden in sessies met dwang, sociale groepsdruk, indoctrinatie, intimidatie en straffen bestreden. Duidelijk wordt ingeprent dat er een kwade buitenwereld is ( men moet zich hiet van "opschonen" door kristallen bollen en oefeningen) en dat de sekte de locatie is waar alles klopt. Alles, ook hier, draait in eerste instantie om een goeroe, die gebruik maakt van wat bizarre ideeën groepsgesprekken , waarbij .....misbruik, vooral ook door de goeroe, vrijwel als regel gelden.

Het zou Sterzoeker ook niets verbazen dat binnen een dergelijke gemeenschap, de wil van de groepsleider wet is en dat zelfs de kinderen hier wel eens in het nadeel zouden kunnen zijn. Kortom het wordt wel eens tijd dat er een meldpunt komt, waar gedupeerden/slachtoffers van een sekte zich kunnen melden!

Dit zou zeker geen overbodige luxe zijn, temeer omdat de zaken die naar buiten komen of gekomen zijn nog maar het topje van de ijsberg zijn. Angst is zo dominant aanwezig bij de slachtoffers dat er nauwelijks aangifte gedaan wordt. Wij hebben wel allerlei meldpunten zoals daar zijn: discriminatie, huiselijk geweld etc., maar deze over de sekten ontbreekt nog en daar moet een lans voor gebroken worden!! Daarbij dienen we rekening te houden met het feit dat sekten tegenwoordig anders te werk gaan dan in jaren zeventig. daardoor is sektevorming niet altijd meteen herkenbaar.

Soms zit sekte-gedrag verpakt in een mooie stichting, die onschuldige new age cursussen geeft, waar bijvoorbeeld wordt verkondigt dat er geheimhoudingsplicht is, of waar verkondigt wordt dat hetgeen je geleerd hebt, dat je dat niet met buitenstaanders. Soms dien je daar een eed over te legen. Iets waar je nooit bij stil zou staan, dat je dit zou moeten doen, toen je een aanvang nam met de opleiding in magie. De geheimhoudingsplicht en het afleggen van een eed, dat klinkt als je in zo'n groep zit wellicht heel onschuldig en als lid wil je je conformeren aan de groep dus doe je op het oog vrijwillig hier aan mee.

Deze onschuldige regels en afspraken kunnen echter uitmonden tot een complexer geheel aan regels en voordat je het weet zit je dus wel degelijk in een moderne new age sekte, in plaats van in die opleiding over magie, die je vrijblijvend dacht te kunnen volgen. Sterzoeker kan dan ook niet genoeg benadrukken om altijd alert te blijven en geen dingen te doen die je tegenstaan of af afspraken af te leggen waardoor je dingen voor anderen verborgen dient te houden.

Tot slot zouden we van de lezers van Sterzoeker gaarne vernemen of zij ervaring hebben met Omnicum. We hopen dat er lezers zijn die weten, of deze groep heden ten dage, noch op gelijke wijze actief is als dat zij was in 1007.

Sterzoeker leest graag u mening of ervaring. U kunt ons bereiken middels de mail: info.sterzoeker@gmail.com ,of via het commentaar-veld onderaan deze blog.

Sterzoeker over Akasha

Akasha is een Sanskriet woord en werd door de oude Stoïcijnen aether genoemd;. akasha kan vertaald worden door ether, hemel of uitspansel. Hiermee wordt het element aangeduid dat alles doordringt en overal aanwezig. Naast de elementen aarde water, lucht en voor is dit ook de naam voor het "vijfde element" ether. Het Akasha-veld heeft als medium (oerstof), de 'materie' ether. Akasha is een plaats tussen tijd en ruimte.

In de Griekse mythologie is Aether de god van de atmosfeer, de bovenste luchtlaag, die de goden inademen (in tegenstelling tot de "gewone", aardgebonden lucht die stervelingen inademen).

In de Hindoe mystiek wordt deze Akasha beschouwd als het eerste principe van de natuur waaruit de andere vier: vuur, lucht, water en aarde, worden geschapen, maar zonder het begrip 'kroniek' daarbij te hanteren. Deze vijf principes vertegenwoordigen ook de vijf zintuigen van de mens.

In de Brahmaanse geschriften wordt Âkâs´a gebruikt voor wat de noordelijke Boeddhisten swabhavat noemen, in meer mystieke zin Âdi-buddhi - "oorspronkelijke buddhi"; het is ook Mulaprakriti, de kosmische geest-substantie, het reservoir van het Zijn en van de wezens. Het Hebreeuwse Oude Testament verwijst ernaar als de kosmische 'wateren'. Het is universele en substantiële ruimte; ook, in mystieke zin, Alaya.

In de kabbala is Akasha Yesod: Yesod ontvangt invloeden van alle andere Sephiroth. Deze worden gecombineerd tot een soort blauwdruk gemaakt van Astraal Licht. Dit is de Fundatie of Etherische Dubbel op dewelke het aardse vlak gebouwd wordt. Alle gebeurtenissen, natuurlijk of door de mens gemaakt, hebben eerst plaats in de ether van Yesod vóór ze plaatsvinden in de fysieke wereld. Yesod is de Kracht die de uiteindelijke manifestatie van Vorm activeert. Yesod het ongemanifesteerde vijfde en de basis voor de vier elementen van Malkuth. zie ook: De tempel van Yesod

Andere benamingen voor Akasha welke gehanteerd worden zijn: Universele ether (Blavatsky), het astrale licht, het siderische licht (Paracelsus), wereldziel of anima mundi (Plato), collectief onbewuste (C.G. Jung), alkahest of het universele oplosmiddel (alchemie), Great Memory, of Racial Memory (W.B. Yeats), Reflecterende Ether (Eliphas Levi).

Andere begrippen die ook gehanteerd worden voor akasha (veld) of hier mee in verband worden gebracht zijn: Swabhavat, nulpuntveld, prana, levenskracht, Tetragrammaton, anima mundi,wereldziel, wereldgeest, eenheidsbewustzijn, De, ki, Chi, Kundalini, psi-vermogens, Zero Point Field (Z.P.F.), Aether, vril en tachyonenergie. Ether wordt door een punt (snijpunt van de diagonalen 1./2. en 3./4.) gesymboliseerd.

Over aksha word ook gesproken in de zin van Kronieken en in de "ether" zouden alle gebeurtenissen die ooit hebben plaatsgevonden, elke gedachte en emotie voorgoed opgeslagen zijn. De kronieken, die alle kennis aan menselijke ervaringen zouden bevatten, worden volgens deze opvatting 'gedrukt' in een substantie die zoiets als 'weerklinkende ether' wordt genoemd. In de 19e eeuw werd dit concept geïntegreerd binnen de theosofische leer.

Zieners beweren toegang te hebben tot deze kroniek, om te kunnen putten uit bronnen die voor anderen ontoegankelijk blijven. De kronieken, die alle kennis aan menselijke ervaringen zouden bevatten, worden volgens deze opvatting "gedrukt" in een substantie die zoiets als "weerklinkende ether" wordt genoemd. Het bestaan van de akashakroniek zou volgens aanhangers fenomenen als helderziendheid, voorspelling en andere vormen van psychische perceptie kunnen verklaren.

Een aantal figuren uit occulte bewegingen als de Rozenkruisers, de theosofische beweging en uit de antroposofie beweerden toegang te hebben gekregen tot de Akashakroniek(en). Bekenden figuren die in hun werk melding maken van Akasha zijn o.a.: Charles Webster Leadbeater, Annie Besant, Alice Bailey, Samael Aun Weor, Manly P. Hall, Lilian Treemont, Dion Fortune, George Hunt Williamson, Rudolf Steiner, Max Heindel, Madam Helena Petrovna Blavatsky[1], Edgar Cayce en Michael J. Dickens.

Helena Blavatsky omschrijft "Akasha" in haar "Isis Ontsluierd" als volgt:
"Âkâsha is een Sanskriet woord dat uitspansel betekent: maar het duidt ook het onweegbare en onaantastbare levensbeginsel - het astrale en het hemelse licht tezamen verenigd - aan, welke twee de wereldziel vormen, en de ziel en de geest van de mens uitmaken."
— Isis Ontsluierd, hoofdstuk V [140]

In Blavatsky's geheime leer, Deel I hoofdstuk 16 Cyclische evolutie en karma (p. 705) lezen we: "Alles is uit ākāśa (of op onze aarde svabhavat) voortgekomen, gehoorzamend aan een inherente wet van beweging, en verdwijnt na een bepaalde tijd te hebben bestaan. Er is nog nooit iets uit niets ontstaan."

Zij somt ook een aantal benamingen op als refererend aan een en dezelfde zaak. Zo zouden onder meer "de Akasha van de hindoe-adepten", "het astrale licht van Eliphas Levi", "het heilige vuur van Zoroaster" en "het braambes van Mozes" naar hetzelfde verwijzen. Volgens haar vormde de Akasha als astraal licht ook de Anima Mundi. Zij identificeert Akasha met het vijfde universele kosmische beginsel, (waarvan Ether de grofste vorm is). "In haar hoger aangezicht is zij de Ziel van de Wereld, in haar lager De Vernietiger."

William Butler Yeats, de Ierse visionair en dichter, maakte korte tijd deel uit van de Orde van de Golden Dawn. Hierbij kwam hij in aanraking met de leerstellingen van Samuel Liddell MacGregor Mathers over de kabbala. Jaren vóór C.G. Jung formuleerde hij naar aanleiding van zijn occulte studie zijn geloof in het bestaan van iets dat Jung later het collectief onbewuste zou noemen. Yeats noemde het ofwel anima mundi, ofwel "racial memory" (raciaal geheugen, waarbij de mens als ras wordt gezien). Hij beschreef het als een soort geheugen dat werkt met symbolen zoals Jungs "archetypen" en waar je toegang tot krijgt door je geest te "stillen". (Hushing the unquiet mind) Hij achtte ook primitieve volken in staat om via magie uit die "Great Mind" of "Great Memory" te putten en daardoor genezingen te kunnen verrichten. [ Net zoals Aldous Huxley in 'The Doors of Perception' zei, dacht Yeats dat het gebruik van mescaline en andere drugs dit proces zou faciliteren.

Aanhangers van het geloof in de Akasha stellen dat er verschillende manieren zijn om toegang te krijgen tot deze bron van het verleden, de toekomst en alle menselijke kennis. In het algemeen komt het neer op het bewerkstelligen van een veranderde bewustzijnstoestand die met verschillende technieken of middelen tot stand kan komen: onder meer door middel van meditatie, yoga, gebed, visualisatie, trance, drugs.

In de vroege jaren 1900, verenigde Nicola Tesla, de wetenschap en Akasha Kronieken om aan zijn moderne communicatietechnologieën te komen. Hij identificeerde een informatie-box als het centrum van het universum. Over dit hemel-ruimte-ether gebied, beweerde Tesla dat dit het fundamenteel krachtveld creatief is waar kosmische energie door hem werkt en waardoor prana ontstaat. Deze vroege verband tussen wetenschap en mythe, was van korte duur. Tesla's krachtveld viel in ongenade, omdat de geleerde "Einstein" alleen het model: vier dimensionale ruimte-tijd, als het gewenste model van het universum accepteerde.

Recent echter, onstond er een hernieuwde belangstelling voor Tesla en zijn etherische veld wordt door wetenschapper en filosoo Ervin Laszlo het A-veld wordt genoemd. Hij beschrijft in zijn boek; "Het Akasha-veld" dat Recente experimenten in de vacuümfysica het bestaan van dit Akasha-veld hebben aangetoond. Het is een soort zee van fijnstoffelijke energie waaruit alles ontstaat: atomen en melkwegstelsels, sterren en planeten, levende wezens en zelfs bewustzijn. Dit nulpuntveld of Akasha-veld is het universele en permanente geheugen van het universum. Niet alleen het kosmische verleden.

Een gegeven uit de wetenschap, die men het "100ste aap effect" noemt zou het bestaan van dit "veld" aantonen. Iemand heeft ooit eens op een eiland, afgesloten van andere apen wereldwijd, 100 apen een bepaald gedrag aangeleerd. Nadat 100 apen dit gedaan hadden, volgden de apen met deze vindingrijkheid, deze aangeleerde handeling, op de andere werelddelen. Er is dus zoiets als 'een collectief bewustzijn

Rupert Sheldrake spreekt in dit verband over "morfogenetische velden" wat de verklaring is waarom alles en iedereen met elkaar is verbonden en waarom de apen wereldwijd van elkaar kunnen leren, zonder dar er fysiek contact is. Rupert Sheldrake studeerde natuurwetenschappen en Filosofie. Van 1967 tot 1973 werkte hij als onderzoeker en directeur biochemie en celbiologie aan de universiteit van Cambridge. Van 1974 to 1978 was hij hoofd van de planten fysiologie bij het ICRISAT in Hydrabad, India, waar hij tot 1985 werkte op het gebied van de fysiologie van tropische groenten. Hij leefde anderhalf jaar in een Ashram van in Zuid India. Hier schreef hij "A New Science of Life", waarmee hij bekend werd door zijn visie op de morfogenese en de morfogenetische velden.

Laten we eerst de semantiek van het woord 'morfogenetisch' bekijken. Morfogenese staat voor de wording (Genesis) van de vorm (Grieks morfé), en het is net zo ingewikkeld als de vraag wie was er eerder: de kip of het ei? Morfogenetische velden, betekent dus letterlijk velden die vorm voortbrengen. Sheldrake stelt dat natuurlijke systemen op alle niveaus, zoals atomen, moleculen, kristallen, cellen, weefsels, organen, en organismen door morfische velden worden bezield, georganiseerd en gecoördineerd, die een inherent geheugen bevatten.


Er staat in feite dat Al dat Is een intern geheugen heeft. Dit doet meteen denken aan de Akasha Archieven, de Harde Schijf van de Schepping! Natuurlijke systemen erven dit collectieve geheugen van alle voorafgaande uitingen van hun soort door middel van morfische resonantie, met als resultaat dat de patronen van ontwikkeling en gedrag door herhaling in toenemende mate een gewoonte worden. Rupert Sheldrake veronderstelt het bestaan van die velden als een genetische blauwdruk voor iedere soort op aarde. Ze doordringen het gedachteveld van iedere willekeurig soort en bepalen ieder aspect van de evolutie daarvan. De Honderdste Aap is een metafoor voor de manier waarop morfogenetische velden werken.

kwantum fysica leert ons dat wanneer iets de kritieke massa bereikt, er een niet te stoppen verandering plaatsvindt. Wanneer bijvoorbeeld een elektron sneller gaat trillen, wordt het hele elektron - zodra de kritieke massa wordt bereikt - naar een hogere frequentie getild, en er is niets dat die verandering kan stoppen. De theorie van de Honderdste Aap is van uit deze gedachte meer dan een theorie. De trilling van verwachting vermenigvuldigt zich, tot een kritieke massa in trilling is bereikt. Op dat precies dat ogenblik voelt iedereen, waar dan ook, de verandering.

"Sheldrake stelt dus dat natuurlijke systemen op alle niveaus, zoals atomen, moleculen, kristallen, cellen, weefsels, organen, en organismen door morfische velden worden bezield, georganiseerd en gecoördineerd, die een inherent geheugen bevatten." Als we lezen alle natuurlijke systemen, denken we natuurlijk het eerst aan water. De Aarde en haar bewoners bestaan voor het grootste deel uit water, we moeten dus grote morfische velden hebben die een inherent geheugen bevatten. Dr. Masaru Emoto heeft door onderzoek aangetoond hoe water te beïnvloeden is. Als men bepaalde negatieve gedachten via het morfogenetische veld naar een waterkristal zendt, of er disharmonische muziek bij draait (smaken verschillen, maar water is zonder oordeel...) wordt het watermolecuul zwaar gemuteerd, misvormd. Als men echter liefdevolle mantra's of gebeden naar het water stuurt vormen zich de oorspronkelijke, en dus Goddelijke structuren.