In deze blog wordt stap voor stap, aan de hand van illustraties, uitgelegd hoe papyrusvellen worden gemaakt. In een eerder blog genaamd Papyrus kan u alles lezen over de achtergronden en het gebruik van Papyrus en u kunt hier lezen over de groei en bloei van papyrusplant zelf.
In de oudheid werd de hele plant, vanaf de wortel in de oogsttijd, uit de grond getrokken. Het is onbekend op welk moment van het jaar de oude Egyptenaren papyrus werd geoogst, of dat oudere papyrus, werd verkozen boven jonge papyrus.
Een voor papyrus geschikte papyrusstengel wordt geoogst.
De steel van papyrus is losgemaakt van de basis. De driehoekige vorm van het papyrus riet is duidelijk zichtbaar.
De afgesneden papyrus stengel.
De papyrus stengels worden in gelijke stukken gesneden in de grote van de te maken papyrus.
In oude tijden, zou de harde buitenste laag zijn gebruikt voor andere toepassingen. Strips van deze laag kunnen door elkaar geweven worden voor gebruik van allerlei nuttige voorwerpen, zoals manden of sandalen. Voor het maken van papyrus wordt echter alleen het binnenste zachte gedeelte van het riet gebruikt, om het schrijfmateriaal te maken.
Op de foto ziet u (van links naar rechts) een ongeschilde papyrus stengel, compleet met bloemen, twee geschilde papyrus stengels, en verschillende groenstroken van de papyrus buitenste laag.
Zodra de buitenste laag wordt verwijderd, wordt het binnenste gedeelte van het papyrusriet in reepjes gesneden. Niemand is helemaal zeker welke methode werd gebruikt in de oudheid. In plaats van het snijden van het riet, zoals hierboven weergegeven, wordt door sommige gesuggereerd dat de driehoekige stengel werd geschild in reepjes.
Verscheidene gesneden reepjes van de papyrus stengel. De stroken moeten allemaal rond dezelfde lengte en dikte gesneden worden, met het oog op een consistente vorm voor te maken blad.
De reepjes worden enige dagen in het water geweekt.
Onderdompelen en het weken van van de papyrusstroken in water is belangrijk voor het verzachten van de papyrus en het activeren van de natuurlijke plantsappen, die fungeren als lijm voor het bij elkaar houden van de stripen. In de Egyptische oudheid dacht men dat de mystieke Nijl wateren van essentieel belang waren bij het papyrus-maakproces, echter met elk andere water lukt het ook.
Nadat de stroken een paar dagen in het water geweekt zijn, wordt een houten deegroller gebruikt om het de papyrus vezels plat te persen en het water er uit de persen.
De stroken platgeslagen, geweekt papyrus worden neergelegd in twee lagen die loodrecht op elkaar staan. Deze techniek is absoluut van essentieel belang om papyrus te maken, en maakt dat papyrus haar karakteristiek uiterlijk en gevoel geeft.
Hierbij overlapt elke strook papyrusvezel de volgende zo´n 1,5 cm.
Wanneer de stroken allemaal zijn neergelegd, worden deze bedekt met een lap linnen en een lap vilt, en vervolgens tussen twee houten platen in een pers geplaatst, welke stevig aangedraaid wordt. De plaat blijft een paar dagen in de pers tot het geheel droog is.
De plaat blijft een paar dagen in de pers. Tussendoor wordt het vilt dagelijks vervangen voor een droge lap vilt, wat bijdraagt om het droogproces te versnellen. Zodra het papyrusvel droog is, wordt deze verwijderd uit de pers.
Aanvankelijk is het oppervlak van de papyrus nogal ruw. Het kan iets worden gepolijst met een steen, en dan is het papyrusvel klaar om op te schrijven.
De papyrusvel is klaar voor gebruik en de schrijver of kunstenaar kan aan het werk!
In de oudheid werd de hele plant, vanaf de wortel in de oogsttijd, uit de grond getrokken. Het is onbekend op welk moment van het jaar de oude Egyptenaren papyrus werd geoogst, of dat oudere papyrus, werd verkozen boven jonge papyrus.
Een voor papyrus geschikte papyrusstengel wordt geoogst.
De steel van papyrus is losgemaakt van de basis. De driehoekige vorm van het papyrus riet is duidelijk zichtbaar. 
De afgesneden papyrus stengel.
De papyrus stengels worden in gelijke stukken gesneden in de grote van de te maken papyrus.
In oude tijden, zou de harde buitenste laag zijn gebruikt voor andere toepassingen. Strips van deze laag kunnen door elkaar geweven worden voor gebruik van allerlei nuttige voorwerpen, zoals manden of sandalen. Voor het maken van papyrus wordt echter alleen het binnenste zachte gedeelte van het riet gebruikt, om het schrijfmateriaal te maken.
Op de foto ziet u (van links naar rechts) een ongeschilde papyrus stengel, compleet met bloemen, twee geschilde papyrus stengels, en verschillende groenstroken van de papyrus buitenste laag.
Zodra de buitenste laag wordt verwijderd, wordt het binnenste gedeelte van het papyrusriet in reepjes gesneden. Niemand is helemaal zeker welke methode werd gebruikt in de oudheid. In plaats van het snijden van het riet, zoals hierboven weergegeven, wordt door sommige gesuggereerd dat de driehoekige stengel werd geschild in reepjes.
Verscheidene gesneden reepjes van de papyrus stengel. De stroken moeten allemaal rond dezelfde lengte en dikte gesneden worden, met het oog op een consistente vorm voor te maken blad.
De reepjes worden enige dagen in het water geweekt.
Onderdompelen en het weken van van de papyrusstroken in water is belangrijk voor het verzachten van de papyrus en het activeren van de natuurlijke plantsappen, die fungeren als lijm voor het bij elkaar houden van de stripen. In de Egyptische oudheid dacht men dat de mystieke Nijl wateren van essentieel belang waren bij het papyrus-maakproces, echter met elk andere water lukt het ook.
Nadat de stroken een paar dagen in het water geweekt zijn, wordt een houten deegroller gebruikt om het de papyrus vezels plat te persen en het water er uit de persen.
De stroken platgeslagen, geweekt papyrus worden neergelegd in twee lagen die loodrecht op elkaar staan. Deze techniek is absoluut van essentieel belang om papyrus te maken, en maakt dat papyrus haar karakteristiek uiterlijk en gevoel geeft. 
Hierbij overlapt elke strook papyrusvezel de volgende zo´n 1,5 cm.
Wanneer de stroken allemaal zijn neergelegd, worden deze bedekt met een lap linnen en een lap vilt, en vervolgens tussen twee houten platen in een pers geplaatst, welke stevig aangedraaid wordt. De plaat blijft een paar dagen in de pers tot het geheel droog is.
De plaat blijft een paar dagen in de pers. Tussendoor wordt het vilt dagelijks vervangen voor een droge lap vilt, wat bijdraagt om het droogproces te versnellen. Zodra het papyrusvel droog is, wordt deze verwijderd uit de pers.
Aanvankelijk is het oppervlak van de papyrus nogal ruw. Het kan iets worden gepolijst met een steen, en dan is het papyrusvel klaar om op te schrijven.
De papyrusvel is klaar voor gebruik en de schrijver of kunstenaar kan aan het werk!
Geweldig..... ooit wil ik dat maken.
BeantwoordenVerwijderendoor deze k** site moeten wij een hele gs opdracht erover maken! :-X
BeantwoordenVerwijderensame kkrzooi
VerwijderenHoe werden in de oudheid verschillende vellen aan elkaar gezet: gelijmd, genaaid, gevlochten, ...?
BeantwoordenVerwijderen