Zon, de Schepper God en de Uren van de Nacht

De meest voor de hand liggende manier on tijd in te delen is door het verschil te constaren in de natuur en daarom is universele indeling die van dag en nacht, gevolg van de cyclische op- en ondergang van het overal waarneembare hemellichaam de zon. Als het donker is verschijnen er de sterren waaraan men de indeling van tijd kan koppelen.

De oude Egyptenaren kenden twee woorden voor dag: ra en heroe. Omdat de zon de oorzaak is voor het onderscheid tussen lichte en donkere "tijd" is het logisch dat het Egyptische hiërogliefenschrift, zowel twee woorden die wij met 'dag' vertalen, namelijk ra en heroe, als het algemene woord voor nacht, gerech met een zonneschijf afsluit.

Beide 'tijden' ontstaan door de aan- respectievelijk afwezigheid van hetzelfde hemellichaam. De fundamentele, deze basale tijdsindeling ver overstijgende, rol van de zon blijkt doordat achter allerlei woorden die iets met tijd te maken hebben een zonneschijf als een zogenaamd "determinatief of bepalingsteken wordt geschreven".

Gezien de cruciale rol van de zon is het niet vreemd dat de Egyptenaar hem ook zag als de voortbrenger van leven. Zonder tijd(-ruimte) en warmte is immers geen leven mogelijk. Vanhier is het een kleine stap de zon als godheid te beschouwen en zo is de zon(negod), Ra of Re, tevens een van de oudste "schepper)goden" in Egypte.

In Egypte is er niet één scheppergod, maar zijn er meerdere scheppingsverhalen waarvan de onderlinge chronologische verhouding niet altijd duidelijk is.

De betekenis van ra en heroe gaat echter geheel verloren in onze simpele vertaling 'dag'. Ze betekenen namelijk niet exact hetzelfde. Heroe is in feite alleen het lichte deel=daglicht van de zonneomloop ra, die oorspronkelijk dus overeenkomt met ons woord 'dag' in de zin van 'etmaal'. Het woord komt al voor in teksten uit de 3e dynastie (±2670-2600 v.C.), terwijl heroe en gerech, "nacht", pas later voorkomen.

Ook al is de in een lichte en een donkere helft verdeelde periode tussen twee zonsopkomsten of -ondergangen een bruikbare tijdcyclus, men blijkt toch al zeer vroeg behoefte gehad te hebben deze periode op te delen zowel in kortere eenheden, als wel samen te vatten in langere.

Daar de basale tijdsindeling gebaseerd is op een hemellichaam, is het logisch dat men zich voor een verfijndere, respectievelijk grovere indeling eveneens wendt tot hemellichamen.

Omdat overdag de zon alles overstraalt wat een eventueel regelmatig genoeg gedrag vertoont om dat deel van een zonneloop in kortere eenheden op te delen, gebruikte men nachtelijke observaties. Uit teksten is bekend dat men de zonnegod bij zijn verschijnen offers bracht.

Om het juiste tijdstip te bepalen voor de voorbereidingen om precies bij zonsopkomst de offers te kunnen brengen koos men tegen het einde van de nacht de opkomst van een (heldere) ster als beginpunt. Tussen dit tijdstip en de zonsopkomst bevond zich dus een interval dat gebonden was aan een bepaalde ster. Echter, door rotatieverschillen tussen de aarde, de zon en de sterren verschijnt een dergelijke ster per etmaal bijna 4 minuten eerder dan het voorafgaande.

Na 15 dagen verschijnt hij dan ± 1 uur eerder dan de oorspronkelijke tijd, wat veel te vroeg is. Daarom moest men een andere ster die ongeveer op dezelfde plek, d.w.z. dezelfde tijd, als de eerste oorspronkelijk opkwam als nieuwe indicator voor het beginpunt van de offertoebereidselen kiezen, enz. Op empirische basis kwam men zo tot een indeling van de nacht in twaalf 'uren', die gemiddeld wel ongeveer 60 minuten duren, maar die niet alle exact even lang zijn.

Mummies in Kunsthal Rotterdam

In het najaar van 2011 staat de tentoonstelling ‘Mummies! Het ontrafelde geheim' op het programma in de Kunstal te Rotterdam. Van 1 oktober 2011 t/m 29 januari 2012. Ruim 225 objecten geven in een spectaculair tentoonstellingsontwerp inzicht in de fascinerende begraafrituelen van het oude Egypte.


Hoogtepunten zijn de Anchhor mummie uit Thebe en zijn authentieke grafkisten die nog geheel intact zijn. Talrijke zeldzame objecten zoals magische scarabeeën, amuletten, juwelen en beelden die in de grafkisten worden meegenomen zijn te zien. De tentoonstelling brengt aan de hand van nieuwe technologische ontwikkelingen ook enkele geheimen van de mummies aan het licht. Voor kinderen en leerlingen is een uitgebreid educatief programma aanwezig in het MummieLAB.

Opmerkelijke rituelen in het oude EgypteNergens speelt de dood zo'n belangrijke rol als in het leven van de oude Egyptenaren. De tentoonstelling vertelt het verhaal van het ritueel rondom het mummificeren, dat rond 2600 v.Chr. ontstaat om het lichaam zo lang mogelijk te kunnen bewaren voor de reis naar het rijk van de god Osiris. Prachtige voorwerpen illustreren hoe het mummificatieproces in zijn werk ging. Daarnaast komen opmerkelijke begrafenisgebruiken aan bod waaronder het mummificeren van dieren.

MummieLAB De oude Egyptische beschaving en zijn hoogwaardige begrafenisrituelen blijven tot op de dag van vandaag indruk maken op nieuwe generaties. In samenwerking met het Erasmus MC besteedt de tentoonstelling, aan de hand van röntgenfoto's, MRI scans en een gezichtsreconstructie, uitgebreid aandacht aan technologisch onderzoek naar mummies. In het MummieLAB kunnen jonge bezoekers knuffels mummificeren. Voor scholen wordt een speciaal digitaal schoolbord programma ontwikkeld

Kip ik heb je!

Kennen jullie die van die Magus die naar een Magisch Congres zou gaan? Die ging niet!

Waar of Niet Waar?

Je kunt ook niet even je hielen lichten of Lalaland staat op z’n kop. Wat nu weer? Er schijnt iemand boos te zijn over een nieuwtje dat op Sterzoeker gepubliceerd is. Haar foto komt daarop voor. Dat kan een bezwaar zijn, inderdaad. Dat had ze dan meteen aan Sterzoeker moeten melden maar dat is echter niet gebeurd en dan kan Sterzoeker verder ook niets doen.

Door: Horas

Klaar? Nee, dan gaat het gekrakeel vervolgens over de vraag wie de Sterzoekers zijn. Nou kenden we die vraag al heel lang en ieder antwoord van Sterzoeker schijnt niet te voldoen. Men meent ineens te weten wie de Sterzoekers zijn, en wilde suggesties veranderen in beschuldigingen.

Beschuldigingen van wat? Dat Sterzoeker misstanden in de spirituele markt aan de kaak stelt? Zo’n verwijt zou ik me nog kunnen voorstellen als de beweringen van Sterzoeker op onwaarheid zouden berusten.

Absurde prijzen voor iets dat als magische training wordt neergezet, is dat niet waar? De Temple of Starlight van Ina Custers- van Bergen bleek ineens een combinatie van religieus genootschap en stichting te zijn. Een constructie die vaak gebruikt wordt om buiten het vangnet van de fiscus te blijven. Over het lesmateriaal van twijfelachtige herkomst waren vragen die nooit door mevrouw Ina Custers zijn beantwoord. Dit alles is maar al te waar.

Was het niet waar dat de PFI iedereen in de waan liet dat men een vereniging was waarvoor men contributie betaalde en een zelfs een lidmaatschapsnummer kreeg? Dat werd door de de PFI tegengesproken. Maar toen Sterzoeker hierover twijfels had bleek de PFI ineens wel een stichting te zijn met een bestuur dat nooit verantwoording hoefde af te leggen over beleid en besteding van de donaties. Het was dus waar.

En was het ook niet waar dat de PFI een dikke vinger in de pap heeft bij de Heksencafe’s? Lees dan nog even verder.

Was het niet waar dat een oude garde de wiccawereld domineert? Voor het antwoord kijken we even wie er nu de vermoorde onschuld uithangt over de blogs van Sterzoeker. Precies, de oude garde. Dezelfde garde die nu weer krampachtig probeert de gelederen te sluiten, het eigen vestje wit wil houden door Sterzoeker te beschuldigen dat wij hun “community” zouden breken. Men zwaait elkaar de lof toe en ineens zijn de PFI en de Temple of Starlight een voorbeeld van betrouwbaarheid en gemeenschapszin. Zo zet de woordvoerder/forumbeheerder van Silver Cirkel het neer.

Waarom ineens zo ijverig als het allemaal niet waar was wat Sterzoeker schreef? Zou dat iets te maken kunnen hebben met het vermoeden dat al heel lang bestond namelijk dat allerlei informatie uit Heksencafe’s richting PFI/Temple of Starlight rolt? Kijk even wie nou wie de hand boven het hoofd wil houden. Juist, de hele wicca dictatuur. O, dat is niet waar? Iedereen kan het lezen op Silver Circle forum.

Wat jammer nou toch dat deze verontwaardigde wicca’s alles wat Sterzoeker ooit over hun praktijken geschreven heeft nu zelf bevestigen. Sterzoeker had zo graag ongelijk willen hebben en zou dat ook meteen bekend hebben gemaakt. Helaas, wat Sterzoeker schrijft is waar.

Dat er tegenwoordig een prachtige wildgroei in wiccapraktijken te zien is, is ook waar. Echte heksenopleidingen voor heel veel geld terwijl er altijd beweerd werd dat wicca’s belangeloos werken. Sterzoeker heeft vaak geschreven dat ieder vrij is om zich bij de neus te laten nemen. Nou, ruim keus dan. Treden de Silver Circletjes daar tegen op? Nee, hoor. Dat ze het niet weten maakt niemand mij wijs, dat die wildgroei een gevolg is van hun eigen starre houding willen ze niet zien. Sterzoeker, dat is de booswicht want die spreekt het uit. Dat is waar.

Was het niet waar dat Sterzoeker hen regelmatig uitnodigde om zelf antwoord te geven op de vele vragen of de twijfels te weerleggen? Een antwoord bleef echter uit maar er was wel veel geschreeuw over het blote feit dat Sterzoeker over misstanden schreef. Het was waar.

Al deze misstanden konden alleen als misstanden aan de kaak worden gesteld omdat de wicca’s zelf zulke hoge idealen in het vaandel voeren. Mooi, en dan nu de praktijk. Daar ziet het er ineens niet meer zo ideaal uit en dat is geen bedenksel van Sterzoeker, echt waar.

Ja, hoe was dat ook alweer met dat perfecte vertrouwen en die perfecte liefde die de wicca’s plechtig beloven? Niks van te merken, anders had die mevrouw niet zo hysterisch gereageerd op de gepubliceerde folder. Ze was toch immers in goed gezelschap, of vergis ik me nou? Stel je voor dat je wiccavrienden denken dat je een Sterzoeker bent, dan lig je uit de community, dat is pas erg, nietwaar?

Inzicht en verstand wonen niet in Lalaland. Onderling wantrouwen en rancune wel. Ik begrijp heel goed de verwoede pogingen om kritiek de nek om te draaien en dat zegt veel over de personen die de boventoon voeren in dat geschreeuw. Mijn advies is om eens flink wat aan zelfonderzoek te doen. Wanneer Silver Circle, PFI en oude garde hun zelfgecreëerde misstanden zouden aanpakken dan hebben de Sterzoekers reden om de champagnefles open te trekken. Echt waar.


Horas

Kritiek en Toekomst

Met bezorgdheid en verbazing heb ik de meest recente discussie gevolgd. De aanleiding was een aankondiging van een cursus Ritueel en Ceremonie.De bezwaren van een van de docenten leg ik even terzijde. Hoe terecht die ook zijn geweest, men kan altijd om correctie vragen bij Sterzoeker. Dat heeft de betreffende docent niet gedaan. Dat verbaasde mij. Had zij dit wel gedaan dan was onenigheid vermeden. Nu ontspon zich een nodeloze discussie over de vraag wie Sterzoeker is, met wilde beschuldigingen naar een docent van de bewuste cursus.

Door: " De Kritische Magier"

Het kwam niet als een verrassing en toch is het steeds nieuw, die kloof tussen denken en doen van mensen die zichzelf neerzetten als een vaste kern van de spirituele wereld van Nederland. Zij lijken de woordvoerders van bepaalde stromingen, maar of ze dat echt zijn? Ik heb mijn twijfels. Eerlijk gezegd hoop ik ook niet dat zij de woordvoerders zijn. Dat zou mijn bezorgdheid nog verder aanwakkeren. Ik zag namelijk een verbeten fanatisme in de reacties en vroeg mij af wie daarmee gediend was.

Dat bracht mij op de volgende vraag: kan iemand uit rancune en frustratie de magische kring binnenstappen met het doel een persoonlijke rekening te vereffenen? Het antwoord is vanzelfsprekend ja. De zuiverheid van motieven wordt immers niet getoetst bij de poort. Werpt men zich op als representant – al of niet openlijk - dan komt een dubbele verantwoordelijkheid naar voren namelijk die voor de persoonlijke gevolgen en de gevolgen voor de stroming die men vertegenwoordigt. Met name het laatste werd in de discussie flink uit het oog verloren. Gevolgen kunnen alleen in de toekomst worden vastgesteld. De toekomst werd dus uit het oog verloren. In de toekomst zal blijken wat persoonlijke rancune en frustratie hebben gedaan met de spirituele kring van hun woordvoerder. Ik voorzie niets goeds.

Het is bepaald geen zinloze bezigheid om de eigen motieven op hun zuiverheid te controleren, het is een daad van verantwoordelijkheid. Het streven naar verbetering is menselijk. Kritische vragen stellen over datgene wat zo vanzelfsprekend lijkt hoort daarbij. Sterker nog, vanzelfsprekendheid is de baarmoeder van de kritiek.
Dat het uien van kritiek veroordeeld wordt acht ik zelf een voorbode van achteruitgang van ontwikkelingen. Men kan hopen dat de woorden een beetje zorgvuldig gekozen worden, maar zelfs als dat niet het geval is en een discussie fel is, is dat nog geen reden om iemand te veroordelen omdat men kritiek heeft.

Dit geeft precies de kloof aan die ik in de laatste discussie zie. Wie ook maar enigszins de indruk wekt een voorstander van de kritische kijk te zijn die wordt verbaal geëxecuteerd door de tegenstander. Dan begin ik mij af te vragen of deze houding representatief is voor bepaalde spirituele kringen. Ik denk namelijk van wel.

Sterzoeker is niet mals als het om misstanden gaat. Het zijn de misstanden die tot dat moment bedekt hebben kunnen blijven door ieder opgestoken vingertje te amputeren en de vraagsteller de deur te wijzen. De vragen blijven onbeantwoord en dat wakkert de kritiek nog verder aan. Amputatiepogingen krijgen een verbeten karakter maar de vragen stapelen zich alleen verder op, de kritiek wordt feller. Dan komt Sterzoeker en gooit de kwestie open. Vaak gebeurt dat op een moment dat de kritiek al huizenhoog is opgetast. Dat is immers te zien aan de explosie van grimmige reacties van de tegenstanders van de kritische kijk.

We zijn nog niet klaar met de vaststelling dat er veel oud zeer wordt botgevierd in spirituele kringen. De boze wereld lijkt altijd buiten de kring te liggen en Sterzoeker is daar deel van. Wie meditatie als hobby heeft kan hierin aardige focuspunten vinden. Wie een groep of stroming vertegenwoordigt heeft meer om over na te denken. Die moet beseffen dat het hippiecredo “get together, let’s be brothers” geen serieus antwoord was op de verzakelijking die zich toen al aandiende. Men keek de andere kant uit want men wilde het niet zien en het dierbare credo was tien jaar later een lachertje.

De toekomst wordt nu gemaakt. Ieder woord, iedere daad – hoe klein ook - is een bijdrage aan de toekomst. Elk mens koestert idealen. Of het ideaal waar wordt hangt in hoge mate af van factoren die nu genegeerd worden, dingen die niet in het ideaalbeeld passen en zich nu in de vorm van kritiek aandienen. Het belang van kritiek en kritische vragen is onlosmakelijk verbonden met de toekomst.

De Kritische Magier

Ongeziene Omstandigheden

Cursus Ritueel en Ceremonie

Sterzoeker heeft in het verleden wel eens geschreven dat we met graagte bekendheid geven aan leuke cursussen. We houden niet van Poespas en de kennis die in een cursus aangeboden wordt moet goed onderbouwd zijn, en onderwezen worden door mensen die weten waarover ze spreken. Daarnaast ziet Sterzoeker graag dat docenten niet al te hoge lesgelden voor het aangebodene vragen. We publiceren graag informatie over cursussen en opleidingen, die door mensen worden gegeven, die hun kennis met hart en ziel en oprechtheid willen delen. Hier worden we allemaal vrolijk en hopelijk ook wijzer van. Vandaag ontvingen wij informatie, over een gedegen rituelen cursus, van de Esoterische School, die we u dan ook niet willen onthouden.

Hieronder vindt u het cursusaanbod van de Esoterische school:

NA HET OVERWELDIGENDE SUCCES VAN DE LEERGANG MODERNE KABBALA PRESENTEERT DE ESOTERISCHE SCHOOL NU DE TRAINING RITUEEL EN CEREMONIE.

ALS EERSTE EN ENIGE IN NEDERLAND BIEDT DE ESOTERISCHE SCHOOL DIEPGAANDE KENNIS OVER RITUELEN.

U LEERT RITUELEN VOOR ELKE GELEGENHEID TE SCHRIJVEN, TE ENSCENEREN, REGISEREN EN UITVOEREN.

HET LEVEN KENT TAL VAN GELEGENHEDEN DIE HET WAARD ZIJN OM MET EEN RITUEEL OF CEREMONIE TE MARKEREN. FEESTELIJKE GEBEURTENISSEN MAAR OOK KEERPUNTEN VAN AFSCHEID EN ROUW. IN EEN RITUEEL OF CEREMONIE KRIJGT HET DAGELIJKS LEVEN EEN BAND MET EEN GROTER GEHEEL DAN ONS EIGEN BESTAAN.
DE ESOTERISCHE SCHOOL STELT DE BENODIGDE KENNIS BESCHIKBAAR.

VIER TOPDOCENTEN LEIDEN U BINNEN IN DE SCHATKAMER VAN HUN
SPECIALISATIE. GEEN PASSIEVE LESSEN MAAR LEREN EN UITVOEREN.

ER IS PLAATS VOOR MAXIMAAL 8 CURSISTEN. SPOEDIGE AANMELDING IS GEWENST. DEZE TRAINING ZAL VAN START GAAN IN JANUARI 2012.

VOOR MEER INFORMATIE:
ESOTERISCHESCHOOL@GMAIL.COM

Informatie over de docenten van de Esoterische School:

SYLVIA VAN DYKE - docente, Kabbaliste, auteur van De Moderne Kabbala, docente van de gelijknamige leergang. Zeer ervaren ritualiste, initiatiefneemster van de Esoterische School.




ANNE KRUIT - docente, De bekende herbaliste deelt haar enorme kennis over kruiden en hun toepassing in rituelen. Ook zij is een zeer ervaren ritualiste.




ERIK DE PAUW - docent,Auteur, kunstenaar, bibliofiel en groot deskundige op het gebied van de iconografie van de Tarot. Erik zal het belang van kleuren en hun rangschikking in rituelen voor zijn rekening nemen.


RUTGER WIMMENHOVE - docent, De verbinding Tarot en Astrologie is al vele jaren zijn specialiteit. Rutger is na 12 jaar studie eindelijk bereid gevonden zijn sublieme kennis te delen. Hij voegt daar zijn kennis van mineralen en edelstenen aan toe want deze zijn van groot belang in rituelen.

_______________________________________________________
Geeft u ook zo'n interessante cursus, of opleiding, zonder poespas en zonder al te gekke winstoogmerk. laat het Sterzoeker weten. Daar maken we graag reclame voor!

Rachel of het mysterie van de liefde – Geert Kimpen

Sinds de Da Vinci code is er in verschillende boeken een hausse ontstaan aan belangstelling voor de apocriefe evangeliën en alternatieve interpretaties van Bijbelverhalen. Geert Kimpen zeilt met zijn recentste boek Rachel graag mee op die golven. Dit keer is het niet het leven van Jezus dat centraal staat, maar een nieuwe theorie over het leven van Maria. Kimpen weeft daaromheen een intrige van kwade opzet en misleiding. Hij is daarbij zo bezig met de plot en zijn spectaculaire ideeën over Maria dat hij zijn romanpersonages vergeet.

Door het verhaal te situeren in 1600 keert Kimpen terug naar het Heilige Roomse Rijk en de bloeiperiode van Praag. Gebaseerd op een aantal Joodse legenden rond een zekere rabbi Loew uit die tijd construeert hij een verhaal over de afkeer van de katholieken voor de Joden. In het verhaal figureren verschillende historische personen,onder wie keizer Rudolf II en de Nederlandse schilder Spranger.

Spil in het verhaal en naamgeefster van het boek is Rachel, een nogal naïef joods meisje. Ze raakt in de ban van de katholieke priester Thaddeus, aanjager van de haat tegen de Joden. Hij wil haar inwijden in de geheimen van het christelijk geloof. De reden dat hij haar hiervoor uitkiest wordt gedurende het verhaal duidelijk: Rachel past in een plan om zijn eigen, bij elkaar gefabuleerde visie op het leven van Maria invulling te geven en het Joodse volk de genadeslag toe te dienen. Uiteraard met hemzelf in een hoofdrol.

Rachel is zich in het hele verhaal van geen kwaad bewust. Naïef als ze is, is ze alleen maar op zoek naar liefde en heeft met iedereen het beste voor. Als een willoos poppetje is ze het speeltje van de duistere bedoelingen van Thaddeus. En zij niet alleen: alle personages zijn brave, goedbedoelende mensen die zich als makke schapen voor het karretje van Thaddeus laten spannen. De bordkartonnen personages staan volledig ten dienste van de plot, hun emoties gaan niet diep en variëren in hoog tempo. Rachel kan in korte tijd wisselen van intens boos, naar mak en volgzaam, en dan weer uitgesproken honend. Allemaal niet erg geloofwaardig.

Door gebrek aan tegenspelers haalt Kimpen ook alle mogelijke spanning uit het verhaal: niemand trekt aan Thaddeus, niemand drijft hem in het nauw waardoor hij slinkse wegen moet bewandelen. Hij kan ongestoord zijn gang gaan. Alleen rabbi Loew biedt tegengas, maar die vervult een marginale rol. Kimpen wekt de indruk dat de rabbi alleen in het verhaal aanwezig is omdat die nou eenmaal de persoon is op wie Kimpen zijn verhaal gebaseerd heeft.

Rachel bevat veel uitleg, toelichting en herhalingen, geschreven in een wat gedragen stijl.

‘Nooit eerder had Thaddeus de heiliging zo intens beleefd als die zondagochtend. Op het moment dat hij de wijn uit de kruik in de beker goot, viel er door het glasraam een gouden bundel licht op zijn voorhoofd. Een licht, zo warm en intens als hij reeds twee keer eerder had gevoeld, op de kruispunten in zijn leven. Een ontegensprekelijk teken van God. Er rolden dikke tranen over zijn wangen en zijn handen begonnen te beven.’

De dialogen en wendingen in het verhaal zijn vaak ongeloofwaardig. Zo wordt niet duidelijk waarom Rachel zo in de ban raakt van de merkwaardige Thaddeus dat ze als was in zijn handen is. Het hele boek staat in het teken van de bizarre opvattingen van Thaddeus over het leven van Maria. Daarmee is het een weinig geslaagde roman (zowel in de opzet als in het beoogde effect op de lezer). Het verhaal van het leven van Maria was wellicht beter tot zijn recht gekomen als het in de vorm van een speculatieve non-fictie gegoten was, of wanneer de personages beter uitgewerkt waren.