Wie zich verdiept in magie zal al snel merken dat het, binnen de leer van de magie, als nuttig wordt ervaren om zichzelf een magische persoonlijkheid aan te meten, tijdens het uitvoeren van magische handelingen en serieuze invocatie. Er zijn echter magiërs die zo sterk met hun magische persoonlijkheid vereenzelvigd zijn dat ze geen onderscheid meer kunnen maken tussen de geprojecteerde magische persoonlijkheid en hun gewone normale dagelijkse zijn.
De “normale” persoonlijkheid is als het ware jaloers geworden op de magische persoonlijkheid en heeft als uiterlijke verschijningsvorm de kenmerken van de magische persoonlijkheid volledig overgenomen.
Op het Internet zijn op eenvoudige wijze voorbeelden te vinden van "magische persoonlijkheden". Als we op de woorden "Magister Templi" of “Magiër” zoeken vinden we een aantal afbeeldingen en beschrijvingen van magiërs die zich in het dagelijks leven hetzelfde gedragen en kleden als een "aangemeten magische persoonlijkheid".
Daar waar deze twee persoonlijkheden niet met elkaar in overeenstemming zijn, zien we duidelijk dat moeder natuur door de magiër een handje wordt geholpen. De magiër weet de gewone dagelijkse persoonlijkheid extra te verfraaien, zodat deze omgevormd wordt tot magische persoonlijkheid. De magiër maakt gebruik van extreme make up en excentrieke kleding. De magiër deinst ook niet terug voor het gebruik kunstmatige hulpmiddelen zoals; nep haar, gekleurde ooglenzen en het dragen van opvallend grote sieraden.
De magiër die zichzelf volledig geïdentificeerd heeft met zijn magische persoonlijkheid doet er alles aan om de onwetende voorbijganger er visueel van te overtuigen dat men hier een bijzonder begaafd mens treft. De magiër wil zich onderscheiden van de doorsnee onontwikkelde mens, niet alleen door zijn geestelijke vermogen, maar ook door zijn uiterlijke verschijningsvorm. Ook als men niet met de wetten van magie op de hoogte is, zal men ongetwijfeld het hoofd omdraaien om een blik te werpen op deze bizar uitgedoste persoon. Men zal op zijn minst constateren dat men met een bijzonder mens van doen heeft.
Meestal betreft het hier het type magiër die haar of zijn magische persoonlijkheid gebruikt voor de realisatie van ego-doelen. Een oprecht magiër laat zich niet portretteren voor een foto op het internet en wenst al helemaal niet in rituele-kleding, of met magische werktuigen afgebeeld worden te worden op het internet. Rituelen en magie zijn zaken die door de ware magiër respectvol benadert worden. Hij of zij zal niet als een kermis attractie, of als disco show met DJ, naar buiten treden. Ziet u een magiër in vol ornaat, op het internet, of in het openbaar optreden, dan is deze actieshow puur bedoeld om PR te voeren. De magiër wil uw aandacht trekken, of wil leden werven voor de cursussen die door haar/hem worden gegeven.
Behalve voor het verkrijgen van aandacht kan de magische persoonlijkheid evengoed aangewend worden om volgelingen te werven. Het hebben van volgelingen levert de magiër immers veel secundaire winst op, zoals geld, menselijke hulpbronnen aandacht. De hoofdmotivatie waarom deze magische persoonlijkheden worden ingezet is in de regel om macht en aanzien te verkrijgen. De magiër die zichzelf volledig vereenzelvigd heeft met zijn magische persoonlijkheid heeft in feite maar een doel voor ogen; alleenheerschappij in de wereld die hogere magie heet.
In sprookjes en kinderverhalen zijn mooie voorbeelden vinden te vinden van de magische alleenheerser; De slechte heks van het Oosten uit “The Wizard of Oz”, “Zwarte Magica” uit Donald Duck, en de “Boze Koningin” uit Sneeuwwitje zijn prachtige voorbeelden. Het zijn allemaal magiërs die geen onderscheidende meer kunnen maken tussen hun dagelijkse en hun magische persoonlijkheid. Hun magische persoonlijkheid heeft de persoonlijkheid die het normale leven zou moeten sturen volledig overgenomen.
Bij de magie bedreven door de moderne magiër, die bezeten is door zijn magische persoonlijkheid, draait het net als bij de bovengenoemde figuren uit de kinderverhalen enkel nog om de hebzucht, hebzucht naar; roem, geld, schoonheid, geluk, macht en aanzien. Magie wordt zonder enige schroom en zonder na te denken over de kwalijke gevolgen voor anderen door de magiër toegepast om ego-doelen vervuld te krijgen.
Het grootse gevaar is dan ook, dat als de magische persoonlijkheid de dagelijkse persoonlijkheid volledig overneemt, dat ook de dagelijkse doelen volledig door de magische doelstelling worden overvleugeld. Als de magische persoonlijkheid eerder al op pure ego-doelen gericht was, zal zij/hij zich nu fulltime op deze doelen richten. De magiër zal zich meer en meer ontrekken aan het normale dagelijkse leven en zal ook onderscheid gaan maken met wie zij/hij privé nog wel om wil gaan en wie de magiër wel en niet toe laat in haar/zijn huis en leven. Uiteindelijk zal de vriendenkring van de magiër steeds kleiner worden, want bijna niemand kan nog voldoen aan de normen die de magische persoonlijkheid aan anderen stelt. De magiër leeft niet meer in de wereld, maar leeft los van de wereld. Zij/hij leeft enkel nog in zijn eigen magische universum, waar slechts haar/zijn wetten en regels gelden.
Deze regels en wtten zal de magiër ook toepassen op zijn volgelingen. De magiër kan plotseling met een opsomming van regels komen, welke zij/hij toegepast wil zien binnen de op te voeren rituelen of binnen de tempel. Met gevolg dat deze regels soms onnavolgbaar of onopvolgbaar zijn voor de volgelingen. Door onbekendheid met de besloten gedachtewereld van de magiër worden mensen in verwarring of soms zelfs in gevaar gebracht. Op dit punt aangekomen verliest de magiër iedere gevoel van medeleven of mededogen met zijn volgelingen. De onvolkomenheden of onvolmaaktheden van de volgelingen worden door de magiër niet langer geaccepteerd, laat staan getolereerd. Imperfectie past de magische persoonlijkheid niet. Om in het spoor van de magiër te blijven, kopiëren de volgelingen met een dodelijke eenvoud deze standaarden en dit gedrag. Zwakkere broeders of zusters zullen ze eenvoudig laten vallen.
"Gewone mensen" zullen voor de magiër niet interessant genoeg meer zijn en tevens een bedreiging vormen tot het instant houden van de "magie" van de magische persoonlijkheid. Alles zal gericht zijn op wat de magische persoonlijk hoog kan houden, hoog boven het “normale gewone gedoe”.
Magie is in het dagelijkse leven een woord met een beladen klank, maar in feite is het een gegeven waarover ieder mens kan beschikken. Magie is bij sommige magiërs dan ook niet meer dan de eigen energie onder de wil brengen, en zo geconcentreerde manipulaties uithalen, dus met de eigen energie anderen bewust opladen, of bewust ontladen; ten goede beïnvloeden of ten kwade. De magiër kan energie bundelen en ontkoppelen. De magiër moet beschikken over energie en wilskracht; beter gezegd: de macht tot concentratiebundeling.
Een van de gedachtenvormen die de magiër hier voor aanwend is deze magische persoonlijkheid. Om een magische persoonlijkheid te verwerven moet je zelfverzekerd zijn; geloven in jezelf, of in je taak, je werk als magiër en dit geloof weten over te brengen op je volgelingen. Daarnaast verstaat de magiër de kunst om de medemens te overtuigen van iets waarin ze zelf geloven; of iets waarin ze WILLEN geloven. De magiër laat de ander dus geloven door woord en voorkomen, dat hij over bijzonder kwaliteiten beschikt.
Het doel is het belangrijkste: de medemens iets suggereren, zodat hij doet wat zij willen. Een magiër creëert een spanningsveld waarin anderen worden opgenomen, dikwijls geïnjecteerd. Iemand die aan zichzelf twijfelt bezit een zwak energieveld, hij kan gemakkelijk magisch of suggestief worden beïnvloed door de magiër.
Hier geldt dat het gelijke het gelijke aantrekt, en indien men zich prettig voelt onder de vleugels van sommige mensen, in dit geval de magiër, is er een gelijke noemer. Een magiër maakt hier dankbaar gebruik of misbruik van door iets van zichzelf in de ander te laten herkennen, waardoor zij/hij bewondering kan oogsten. Dit kan bijvoorbeeld een projectie zijn van het beeld van de ideale magiër. De bewonderaar van de magiër wenst dan uiteindelijk het evenbeeld te worden van zijn voorbeeldmagiër. De magiër bindt de bewonderaar aan zich door de belofte dat de bewonderaar tot een zelfde staat van perfectie als de magiër kan geraken, mist de bewonderaar aan bepaalde opdachten voldoet. De opdrachten van de magiër bestaan meestal uit cursussen of uit het bijwonen van bijeenkomsten, uiteraard altijd tegen betaling, of uit het vervullen van vrijwilligerswerk, persoonlijke werkzaamheden, of klusje voor de magiër. Betaling aan de magiër vindt altijd op twee vlakken plaats: op het geldelijk en op energetisch niveau.
Bij het uitoefenen van magie beschikt de magiër naast concentratie ook over een sterke verbeelding; De magiër moet het doel kunnen indenken en moet daarvan sterke beelden kunnen maken. Een beeldenrijk doel heeft een suggestieve invloed; (zelf)suggestie betekent kracht. Hier wordt gebruik gemaakt van de gedachtekracht gepaard gaande aan wilskracht en daarnaast een onomstotelijke zelfovertuiging.
In Tegenstelling tot een Magiër gebruikt een Mysticus zijn energie totaal anders: hij is niet de mens van de concentratie, maar van de hoop; hij laat het meer aan God of zijn geestelijke bron over en hoopt dat dan alles goed gaat. Hij bezit echter eveneens een overtuiging, die ligt echter niet in het zelf, maar in zijn geloof in God of geestelijke bron. Voor hem zal het uiterlijk ook niet zo van belang zijn en er bestaat dan ook niet zoiets als het aannemen van een mystieke persoonlijkheid. De mysticus is gewoon zo als hij/zij is en zal zich ook niet anders voor doen als dat wat moeder natuur hem/haar heeft gegeven.
Indien een mysticus ook magiër wil zijn, gebeurt dit op het moment dat hij niet mystiek is ingesteld. Magie is denkkracht en wil; mystiek is gevoel en wens. Er zijn bepaalde handelingen die aan de kracht van de magiër ontsnappen en die slechts de mysticus kan volbrengen. Mystieke mensen funderen zich in een overgave; magiërs geven de voorkeur aan zelfhandeling.
Magie kan toegepast worden in de vorm van sterk geconcentreerde energie die van iemand kan uitstralen, die energie kun dus beladen zijn met een bepaalde idee. Een sterke uitstraling, al dan niet versterkt door, kleding, nepharen, make-up, of speciale sieraden, is altijd gericht op profijt, en eigenbelang. Onverschillig de leuzen waarmede de doelstelling wordt omhangen.
In de literatuur spreekt men over WITTE en ZWARTE magie, waaronder wordt verstaan opbouwende, weldadige energie èn afbrekende, vernietigende, ontledigende energie. Beide aanzichten zijn echter een natuurlijk gegeven; er is materie en antimaterie; de antimaterie is niet slecht, omdat het een doel dient. Slecht wordt iets pas wanneer je iets afbreekt en er geen opbouw of verandering volgt. Wij vernietigen b.v. levende scheppingen zonder in staat te zijn hen te vervangen. In onszelf zijn zowel de opbouwende als de afbrekende kracht aanwezig en het gaat er slechts om: wat doen we ermede. Dezelfde wetten gelden binnen de magie.
Als we magisch zijn ingesteld willen we die energie gebruiken voor een doel; als we mystiek zijn ingesteld laten we ons veelal meedrijven op de grote universele energiestroom. Het ideale is eigenlijk om tweevoudig te zijn: magische-mystiek. De magiër zoekt uit waarom iets zich voltrekt; en hoe het zich voltrekt; de mysticus ziet DAT het zich voltrekt en vindt dit een wonder op zich. De mysticus, kan zich daarop dan mee laten drijven. De mysticus zal dus zijn omgeving niet manipuleren zal zeker geen volgelingen hebben die hem voorzien van geld verkregen uit versluierde gestolen wijsheden.
De magiër beschikt over een ondergeschikt kanaal waarlangs de magie wordt geleid; b.v. het hart dat een wens koestert; andere mensen die zich aan de magiër overgeven. Het publiek dat tegen de magiër opziet, iets van haar/hem verwacht, een groep. De magiër heeft voldoening in meewerkenden, ondergeschikten, volgelingen, leerlingem, mensen die klusjes uitvoeren, gelovigen; de mysticus heeft genoeg aan zichzelf.
De Mysticus brengt zichzelf in extase. De magiër kan een sensatie van extase bij anderen oproepen. De moderne magiër met een moderne magische orde heeft zo zijn eigen hulpmiddelen om deze extase op te roepen. Een party tent van de Formido, gekleurde lappen, kaarsen houdertjes van de Xenos, kitscherige goden beelden, en een hoop andere parafinalia om in druk te maken op de volgelingen, die door al deze poespas van de moderne magiër zo verblind zijn geraakt, dat ze geen oog meer hebben voor echte kwaliteit en schoonheid.
Dan nog durft de moderne magiër te beweren dat de uitvoering van de moderne magie te vergelijken is met de magie van de establishment en dat magiërs geen kruidenvrouwtjes of dorpsheksen zijn: maar dat magiërs altijd deel zijn geweest van het establishment, en dat er pausen geweest zijn die aan magie deden en dat veel koningen magiërs in dienst hadden en dat magiërs in de Middeleeuwen en Renaissance behoorden tot de ontwikkelde mensen, die een breed scala van pre-wetenschappen in combinatie beoefenden, waaronder de magie en de alchemie..
De uitvoering van de magie binnen de moderne magische ordes valt hier echter totaal niet mee te vergelijken. De moderne magie is door de komst van magiër, die zijn ego-belang en magische persoonlijkheid voor op laat lopen, echter verworden tot niet meer dan een ouderwetse kermis attractie, welke zijn betovering nog steeds niet heeft veloren over mensen die hun vertouwen leggen in de illusie die de kermis attractie hun te bieden heeft. Met een kermis attractie werkt het echter zo; dat op het moment dat je uitstapt, uit de zweefmolen, ook de illusie wordt verbroken en wat slechts volgt is de kille ontnuchtering.
De moderne magiër beschouwt zichzelf als een godje binnen zijn eigen domein; hetzij binnen een orde, hetzij een groep, hetzij een werkterrein. Daar waar magie uitsluitend tot zelfverheffing of machtsuitbreiding dient, is deze puur anti-natuurlijk, anti-spiritueel, en werkt zij daardoor disharmonisch ten opzichte van die natuur en van de geest. Soms springen magiërs nonchalant met rituelen om of dienen twijfelachtige doelen.
Daarom is de persoonlijkheid van de magiër, haar/zijn mens-zijn zo belangrijk.
Door het gebruik of de beheersing van de magische gedachtekrachten krijgt de magiër macht over mensen. Vandaar dat iemand die zich uitgeeft voor magiër en bezig is met magie zonder dat er een edele motivatie aan ten grondslag ligt, of zonder dat er innerlijke rijkdom, wijsheid en kennis aanwezig is, kan dit tot catastrofale resultaten leiden. Hetzelfde geldt voor een mediamieke of gevoelige volgelingen, die door een dergelijke magiër wordt beheerst.
De magiër behoort sober zijn, dus geen openbare magische persoonlijkheid te bezitten die de dagelijkse persoonlijkheid heeft overgenomen. Alle overdaad schaadt en beoogt slechts te imponeren; De ware magiër moet zich sterk kunnen concentreren, d.w.z. zodanig op één doel zijn gericht dat niets of niemand hem daarvan afbrengt, daarbij is uiterlijk of een hoeveelheid aan indrukwekkende spullen van ondergeschikt belang. Een magiër dient belangeloos te zijn en kent geen echo doelstelling.
Een magiër werkt met verbeeldingskracht; dit is een vorm van autosuggestie. De herhaalmethode die moderne magiërs gebruiken door bv bij de bijeenkomsten steeds het zelfde openingsritueel te gebruiken heeft ook met suggestie te maken. Je overgeven aan herhaling, zo veel mogelijk, opgegeven door de magiër, betekent dat je NIET zelfscheppend bent. In deze rituelen kan de magiër makkelijk post hypnotische suggesties inbouwen die de volgelingen aan hem binden of opdacht geven tot bepaalde handelingen.
Depressieve of onzekere mensen zal de magiër iets in handen geven waarin ze geloven en datgene is voor hen het middel tot veranderen. De magiër brengt het beeld op zijn volgelingen over dat zij/hij onbevreesd is; angst is de grootste spelbreker; geen enkele magiër kent angst. De magiër gaat er immers van uit dat hij alles beheerst. Hij moet zelfdiscipline bezitten. Iemand, die zichzelf niet beheerst, kan nooit anderen beheersen noch overheersen. En tenslotte moet hij geen inspanning schuwen; hier dus het tegendeel van overgave. Inspanning is het tegenbeeld van ontspanning.
De magiër die zijn volgelingen wil binden zal dan ook beweren dat magie moeilijk is en dat het discipline behoeft en dat je veel oefeningen moet doen wil je tot resultaat komen en tot de ingewijden behoren. Natuurlijk is daar iets op gevonden, om dit doel te bereiken; voor hen die waarlijk volgen. Een extra cursus tegen extra betaling is het middel. Zo werkt dat in de Moderne magie.
Een ware magiër is een grote persoonlijkheid die nooit van iemand afhankelijk zal zijn en ook anderen niet van hem/haar afhankelijk zal maken. Binnen sekten of religieuze groeperingen of ordes maakt men zich afhankelijk van de voorganger of magiër; door een spreekbuis te zijn van de voorganger. Dit is dus een magiër-medium situatie.
Veel moderne magische scholen beweren dat ze een linage hebben en afstammen van een traditie die een reeks voorgangers kende, welke allen ingewijden waren. Vaak worden deze aanduidingen gebruikt om meer gewicht in de schaal te leggen. De magiër wil zich hiermee belangrijker voordoen dan wat hij in werkelijkheid is.
Een magiër is een individu, die zich uiteraard kan baseren op tradities, aangezien daar de invloed van eeuwen in verborgen ligt, maar hij brengt altijd zijn eigen inbreng mede. Een magiër is een "selfmade man" en kan dus, als hij wil, een totaal andere richting inslaan dan zijn voorgangers.
Iedereen kent natuurlijk ook de traditionele gebruiken, die hebben bewezen wat suggestief kracht kan doen. Traditie wortelt in eeuwenlange handelingen die dus - gelijk een suggestie - als het ware in het bloed van de deelnemers zijn geëtst. Dat wat het suggestiefste is blijkt het meest bruikbare: het ritme van een bepaalde taal, zoals het Latijn, of Hebreeuwse, de ritmische, draaiende beweging van de processie loop; het herhalen van vaststaande rituelen; het suggestieve eindeloos herhaalde mantram. Een slimme magiër past dit dan ook veelvuldig toe in workshops. Zeker tijdens bijeenkomsten die lang duren en waar iedereen vermoeid aan het raken is, daar werkt suggestie het beste.
Het gaat de magiër er om de gedachten van zijn volgelingen zodanig te leiden en te overheersen dat zij nog maar in één beeld voortdenken. Een magiër die de kunst van de suggestie goed verstaat weet de nodige emoties bij de volgelingen op te roepen. Een volgeling zal zich de eerste keer herinneren wanneer deze intrigerende gezangen, tijdens de opening ritueel, worden aangeheven. De rillingen zullen over zijn rug lopen en tranen in zijn ogen springen. Dat zijn tevens de momenten waarop verankeringen van de posthypnotische suggesties door de magiër geplaatst worden in de persoonlijkheid van de volgeling.
Het uitsluitend gebruik maken van tradities maakt van iemand geen magiër, maar hij bedient zich van aloude magische handelingen. Een priester b.v. kan de traditionele rituele handelingen volvoeren, maar dat behoeft van hem geen magiër te maken. Hij is pas een magiër wanneer hij bewust weet wat hij doet, bewust gebruik maakt van zijn energie, dus kennis, concentratie en verbeelding aanwendt.
Daarom kan de ene magiër indruk maken en de andere niet. Een woord moet vrijgemaakt worden, de kracht losgelaten; een handeling moet gedragen worden door de gedachte daarachter. Alle groepen die onder leiding staan van een magiër, dus hier magiër èn voertuig, kunnen hun kracht constructief dan wel destructief gebruiken, afhankelijk van de instelling van de magiër; de groep is slechts een willoos voertuig. De onwetende volgeling kan de magiër niet beletten datgene te doen wat hij wil.
Elke - vooral op riten en tradities stoelende religie - kan zowel zwarte als witte magie aanwenden. Vandaar dat sekten en groeperingen, of magische ordes die zich van magie bedienen, hun volgelingen contracten laten onderteken en soms hun leden vasthouden tot aan de dood. Soms wordt magie in het bloed geëtst, het is een vorm van hypnose of suggestie geworden.
De moderne magiër zal er op voorstaan dat hij het gehele beleid binnen zijn magische orde bepaald. Democratie is b.v. magie-oplossend; de veelheid ontkracht de concentratie in de eenheid. Daarom zal de magiër alleen zelf bepalen wat zij/hij aan kennis op de groep wil overbrengen, of in zijn eentje het besluit nemen welke rituelen uitgevoerd worden. Overleg of stemming is de magiër vreemd. Popularisatie b.v. is ook een vorm van ontkrachting. De magiër zal dan zeker ook niet stimuleren dat zijn leerlingen met elkaar socialiseren. Onderlinge contacten buiten de magische bijeenkomsten om worden door de magiër dan ook niet bevorderd, maar met alle macht tegengehouden.
Het terug willen naar de tradities, de oude normen, is een poging tot hergroepering van de kracht, een teruggaan naar de suggestieve waarden. Suggestie is de methode van beïnvloeding die gehanteerd wordt door de magiër. Het is de groep volgelingen van een dergelijke magiër die de werking van de suggestie versterken: het in stand houden van de tradities, de wetten, de dogma's, intensiveert het energielichaam van die groep en dit energielichaam induceert de aanwezigen.
Door energie en concentratie kan men een bepaalde situatie in stand houden; het in stand houden vraagt inspanning, verbeelding, de totale inzet. Wat voor groepen geldt, geldt ook voor individuen. Jezelf in stand houden, is jezelf constant voeden met opbouwende energie en de destructie slechts inzetten bij ongewenste invloeden.
Wisselwerking tussen gelijken houdt wederzijds een energieveld in stand. Dat wat kwijnt vraagt om bijladen. Een magiër kan zich niet permitteren te kwijnen, dus kan hij niets aan het toeval overlaten. Veronachtzaming kan slechts tot op zekere hoogte ongevaarlijk zijn, afhankelijk van de kwaliteit en kwantiteit van de energievoorraad. Iets wat niet bijgehouden wordt, kwijnt weg; dat is een wet, ook in de natuur. Een moderne magiër zal dus op regelmatige tijden rituele bijeen komsten houden, om hetgeen is op gebouwd instant te houden.
De magiër kan voor het opslaan van de energie, welke de groep vormt tijdens de rituelen, een voorwerp gebruiken om de vrijgekomen energie te bundelen en in op te slaan. Hiervoor kan bijvoorbeeld een steen worden gebruikt. Dit bundelen van de vrijgekomen energie kan na afloop van het ritueel plaatsvinden. De leden van groep hoeven van dit energetische (mis)gebruik niet altijd op de hoogte gesteld te zijn. De magiër kan de aldus gevisualiseerde energie later uit de steen bevrijden, om deze voor persoonlijke ego-doelen aan te wenden.
Cultivatie vragen verzorging de magiër zal dan het ook magische geladen voorwerp gedurende de rituelen op het altaar of een vaste plek in de tempel plaatsen. Soms zal het voorwerp of de steen een rol spelen in rituelen. Binnen sommige magische scholen wordt deze steen "zaadsteen"genoemd.
Als je in contact komt met een magiër die zijn "magische Persoonlijkheid" in het dagelijkse leven op de voorgrond heeft geplaatst en daarmee adverteert op het internet, of u ontmoet een magiër die zich alleen maar laat zien in de rol van de haar/zijn magische persoonlijkheid, wees dan super alert. Als de magiër u verhalen verteld over oude tradities en mysteriën waarop haar/zijn school gestoeld is, zelf dan blijft het dan zaak om alert te zijn op de echo-mechanismen van deze persoonlijkheid. Ook als een magiër heel veel geld vraagt voor haar/zijn kunde, of in ruil voor uw geld of inzet mooie beloftes doet van een inwijdingsweg, wees dan bijzonder op uw hoede. De prijs die u bij deze magiërs betaald is uiteindelijk vaak veel meer dan het geld alleen; U betaalt de magiër met uw energie en uw gezondheid.
Die belofte van inwijding wordt gedaan om u zo lang mogelijk aan het magische lijntje te houden. U hebt hier te doen met iemand die puur werkt met zijn magische ego zijde en uiteindelijk en dit type magiër is maar zelden in staat om zijn medemens beter te laten voelen. Veel eerder wordt men van energie ontledigt door dit type magiërs. Deze magiërs zijn zeer slim en uiterst bedreven in het aan zich binden van mensen. Zelf hoogopgeleide mensen kunnen een grote zwakte hebben voor de magische persoonlijkheid van de magiër. Hoogopgeleide mensen zijn zeer bruikbaar en leuk in te zetten voor "vrijwillige klusjes".
Naast eeuwenoude technieken bedient de moderne magiër zich van psychologische technische hoogstandjes zoals NLP, hypnose technieken, en gesprekstechnieken. Het is maar dat u het weet, mocht u een dergelijke magiër tegenkomen.
De beoordeling of je wordt ontledigt dan wel wordt bijgeladen vraagt echter iets meer dan "je prettig voelen", het vraagt zelfkennis, observatie, en oordeelkundigheid. En daar, ieder van ons, beslist erg gesteld is op zijn vrijheid, ligt alle vooruitgang, maar ook alle achteruitgang, in onze eigen hand. Wees daarom slechts ontvankelijk in aanwezigheid van het zuivere en verrijkende, en blijf nuchter, maar ook resistent in aanwezigheid van een verpletterende magische persoonlijkheid en laat geen dag voorbijgaan zonder je te vullen met energie, het gelijke, dan wel het hogere.
Een ware magiër zal je nimmer uitsluiten of onpersoonlijk benaderen of behandelen. Hij/zij zal zeker geen geheimen voor je hebben of kennis voor je achterhouden, maar hij/zij zal je met liefde opnemen in de kring van gelijkgestemden, tenminste als jij ook oprecht bent. Dan zal hij/zij zeker bereid zijn/haar geschriften met je te delen. Over copyrights zal je een ware magiër nooit horen.
Vertrouw op de onvernietigbare wet die nooit iets laat afbreken zonder iets anders op te bouwen. Als de ene deur wordt gesloten, gaat er een andere open.
Het Joods Nieuwjaar wordt op de eerste twee dagen gevierd van de maand Tisjrie. Het jaar is, net als in de Nederlandse kalender, verdeeld over 12 maanden. De jaartelling begint op het jaar waarin volgens het Joods geloof de wereld is geschapen. Het Nieuwjaarsfeest heet Rosj Hasjana. Het duurt twee dagen, maar eigenlijk zijn de eerste tien dagen van de maand Tisjrie een heilige periode. Veel mensen gaan naar de synagoge om te bidden. Ze denken na over wat ze het komende jaar aan hun leven kunnen verbeteren. Ze dragen witte kleren. Op de tekening zie je iemand die op een toeter blaast die gemaakt is van de hoorn van een ram. Dat heet een sjofar. Mensen eten zoete stukjes appel met honing en wensen elkaar een ‘goed en zoet’ jaar.
Het Joods Nieuwjaar wordt op de eerste twee dagen gevierd van de maand Tisjrie. Het jaar is, net als in de Nederlandse kalender, verdeeld over 12 maanden. De jaartelling begint op het jaar waarin volgens het Joods geloof de wereld is geschapen. Het Nieuwjaarsfeest heet Rosj Hasjana. Het duurt twee dagen, maar eigenlijk zijn de eerste tien dagen van de maand Tisjrie een heilige periode. Veel mensen gaan naar de synagoge om te bidden. Ze denken na over wat ze het komende jaar aan hun leven kunnen verbeteren. Ze dragen witte kleren. Op de tekening zie je iemand die op een toeter blaast die gemaakt is van de hoorn van een ram. Dat heet een sjofar. Mensen eten zoete stukjes appel met honing en wensen elkaar een ‘goed en zoet’ jaar.
