Mfkzt

Goud smelt bij 1063 graden Celsius. Wanneer men goud 15-20 (of iets meer) seconden plotseling verhit met een temperatuur die de zonne-temperatuur van ongeveer 5550 graden Celsius benadert, ziet men ineens een zeer heldere lichtflits. Het goud als metaal is dan verdwenen en er is slechts een hoeveelheid witte poeder chtergebleven, het zogenoemde “monoatomische goud”. Dit monatomisch goud kan ook middels een bepaalde procedure uit specifieke aarde soorten gewonen worden. Men heeft dus geen pure goud nodig om Mfktz te maken. Uit goud is deze stof op relatieve wijze eenvoudig te maken door verhitting.

In oude tempels in Egypte en Sumerië is veel van dit witte-poeder gevonden, dat men mfkzt noemde. Spreek uit als mufkuzt (moefkoest). Het blijkt dat het hierbij gaat om “mono-atomisch wit-goudpoeder”. Men noemt men dit ook Orme of Ormus. Van dit witte-goudpoeder maakte men in Egypte broden in de vorm van een kegel, die men de farao aanbood. De Farao’s aten van dit brood en dronken van het water waarin het spul gemengd was als “brenger van leven”, een soort levens-elixer.

Het witte-goudpoeder werd vervaardigd op een alchemische wijze in tempels door de priesters. De tempels waren min of meer (alchemische)werkplaatsen, waar goed geschoolde vakmensen hun kunsten en vaardigheden vertoonden. Hetwitte poeder mfkzt is een magische stof, afkomstig van puur goud, dat men via elektrisch vuur verandert tot wit poeder, wat tot een brood kon worden verwerkt. Men kon het tevens in water oplossen en drinken.

Door de alchemisten en filosofen wordt het spul ook wel de “steen der wijzen” genoemd. Dit brood mocht alleen door de Hogepriester worden gegeten

Merkwaardig is wel dat we op Egyptische afbeeldingen, niet de bakkers of vrouwen dit brood maakten, maar een kunstenaar en goudsmid. De Egyptenaren noemden het brood ook wel “Opener van de Wegen” (de weg naar de sterren en onsterfelijkheid?), of ook “Houder van het Geheim”.

In Egypte kenden alleen ingewijde metallurgen (priesters) het geheim van de bereiding van dit witte-goud-brood. Via dit brood trachtte men geestelijke verlichting te bekomen, waardoor men boven de menselijke onwetendheid kon uitstijgen. Het werd dus mfkzt of Ormus, ook wel de “steen der wijzen”, of de “alchemische paradijssteen”.

De Anunnaki-goden uit Sumerië produceerden het poedergoud. Uit oude Sumerische teksten blijkt dat de Anunnaki’s als buitenaardsen naar de aarde afdaalden in luchtschepen om er goud te halen. Alalu, één van hun regeerders, had op en in de aarde goud ontdekt. De god Enki haalde zelfs goud uit zeewater te Eridu. Dat leverde niet de gewenste hoeveelheid op, wat men op hun thuisplaneet nodig bleek te hebben. Die planeet heet Nibiru. Ongeveer 600 Anunnaki’s kregen er tegenzin in om zelf in de mijnen af te dalen van Zuid Afrika om er goud te delven.

Hun plan was om primitieve mijnwerkers in te gaan zetten. Daartoe zouden zij mensen naar hun beeld hebben geschapen in hun laboratoria, via genetische manipulatie. Op deze wijze zou de mens zijn geschapen, om als slaaf goud te gaan delven in de mijnen.

De Sumerische goden zouden dus de Adam-mensen gemaakt hebben als slaven om voor hen goud te delven, dat zij nodig hadden om hun leven onsterfelijk te maken. Het goud zou door de Anunnaki’s zijn gebruikt om er wit-goudpoeder van te maken, wat hun levens verlengde en hun verstand verlichtte.

Het mfkzt of wit-goudpoeder stond in Egypte bekend als wit-brood.Farao Thutmosis III heeft in 1450 BC te Karnak de metallurgische orde opgericht van “Meester vaklieden”, bestaande uit 39 leden (3 x 13), die de naam kregen van “Great White Brotherhood”. Deze naam was afgeleid van het witte-goudpoeder. Dat poeder werd in de tempel in de Sinaï bereid op de berg Serabit (Horeb).


Hierover later meer!

De Magie van de Angst (1)

Vertrouwen is buitengewoon belangrijk in de magie. Dat geldt voor alle vormen van magie. Wie zich in rituelen begeeft doet dat met open hart en open geest. Om dat te kunnen is vertrouwen de vaste basis. Elke magus en HP m/v weet dat. Een ritueel kan niet goed verlopen wanneer de vertrouwensbasis ontbreekt. Angst en wantrouwen sluipen anders een ritueel binnen en dat zijn anti-krachten die een goede intentie kunnen verstoren. De krachten die dat oproept hebben een totaal andere verschijningsvorm en ze gaan niet weg, al wordt een ritueel nog zo mooi ingericht. Vertrouwen en angst zijn immers elkaar tegenvoeters.

Deze blog is geschreven door de De Kritische Magiër. Een van de vaste bezoekers van Sterzoeker. Kritische Magiër, onze dank voor deze helder uiteenzetting over de werking van magie met betrekking tot angst

Vanzelfsprekend moet vertrouwen wederzijds zijn. Maar op een magus – of elke andere voorganger in een ritueel – rust een bijzondere verantwoordelijkheid. Wie leerlingen instrueert moet niet alleen vertrouwen, van de leerlingen winnen, maar dit ook in stand houden. Een leerling stelt zich ook open voor leerstof die zijn of haar eigen geest genereert. Een magus weet daar in het begin meer over dan een leerling. Er is dus geen situatie van gelijkheid en daar ligt de extra verantwoordelijkheid van de magus. De integriteit van een magus is doorslaggevend, want een magus is ook een mens als iedereen.

Wil een leerling de geheimen van de eigen geest leren kennen, dan kan dat alleen als een leerling vertrouwen heeft en zich open stelt voor de leringen van een magus. De leerstof en de magus zijn op een zeker moment niet meer van elkaar los te zien voor een leerling. Om iets te kunnen leren moet er een bepaalde vorm van liefde in het spel zijn: de liefde van de leerling voor een meester. Een mens leert immers alleen dat waarvan hij houdt.
Een magus weet dat. Of hoort dat te weten. Dit is immers het kanaal waardoor de leerstof wordt overgedragen in woord en beeld. Achterdocht en wantrouwen verstoren dit leerproces.

Deze bijzondere verantwoordelijkheid van een magus als leermeester is boven alles gelinkt aan openheid. Ondoorzichtige leerstof, geheimzinnigdoenerij, gezwollen taal met gewichtige termen die niet worden uitgelegd, onduidelijkheid over symbolen en krachten, zijn factoren die een leerling kopschuw kunnen maken. Als een magus ook nog eens geheimhouding van een leerling eist, zonder dat deze weet waar het eigenlijk om gaat, dan is het foute boel, want dan is een magus hard op weg om een sekte te kweken.

Geheimhouding kan in symbolische zin wel deel uit maken van een rituele groep of van coven, maar dit mag beslist niet leiden tot het isoleren van leerling uit zijn omgeving. Vrijuit kunnen praten over de leerstof is immers onderdeel van de spirituele ontwikkeling van een leerling. De link met de buitenwereld is bijzonder belangrijk omdat het een onderdeel is van het leerproces. Wanneer een magus dit belangrijke kanaal afsluit, is niet alleen de ontwikkeling van een leerling geschaad, de leerstof kan dan geen onderdeel worden van de totale persoonlijkheid van een leerling.

Je zou dan kunnen zeggen dat een leerling alleen “zichzelf” is binnen de rituele groep. Dat is een misvatting. Iedereen heeft zijn of haar sociale kring. Een magus die een leerling afsluit van zijn eigen netwerk verdient het uiterste wantrouwen van een leerling.
Is het ook nog eens zo dat een magus grote financiele offers vraagt van een leerling en zichzelf als enige deskundige op het gebied van de geest van de leerling presenteert, dan is het helemaal duidelijk: dit zijn methoden van een sekteleider.

De leerling moet zijn of haar zelfbeschikkingsrecht in handen leggen van een magus om in de rituele groep te kunnen blijven. Elke vraag, elk “ja, maar”, elke kritische uiting wordt door een magus uitgelegd als afwijzing. En dat betekent automatisch dat een leerling eerst van de magische groep wordt geïsoleerd door leugens of roddel te verspreiden over een leerling. Dat doet een magus meestal zelf om de onderlinge vriendschappen in de groep te verpesten of te verbieden. Daarna wordt de leerling uit de groep gezet. Allemaal bekende methoden. Argwaan groeit langzaam maar gestaag. Soms voel de leerling het alleen maar “aan zijn water” maar kan er niet precies de vinger leggen op wat er mis is.

Nu komen we op de eigen verantwoordelijkheid van de leerling. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen geest en alles wat daarin gebeurt. Het is van ondergeschikt belang wat er in boeken geschreven staat, welke “traditie” of “lineage” er gevolgd wordt, want de autonomie van de geest en de vrije wil is onaantastbaar, zelfs voor aartsengelen. Wanneer een leerling zich voor veel geld iets op de mouw laat spelden dan gebeurt dit alleen omdat een leerling dit toelaat. Een tijdlang kan iedereen dat over zich heen laten gaan, maar er komt een moment dat er vragen gesteld gaan worden over de leerstof of over het optreden van een magus. Is de argwaan al gegroeid dan wordt het moeilijk. Een leerling kan dan al het gevoel hebben opgebouwd dat een magus macht heeft over zijn/haar geest. Argwaan begint dan de vorm van angst te krijgen.

Het is goed om te bedenken dat angst nou juist de basis is waarop een slechte magus zich baseert en zich aan voedt. Een magus die zich vooral op het vullen van de eigen portemonnee richt, de groep daarom veel te groot maakt, geen enkele vorm van nazorg of begeleiding gratis doet, zich vooral zelf in het middelpunt zet en zich omringt met hielenlikkers, verdient de naam magus niet.

Met de meest dierbare kennis van de magie in de hand kan een leerling zeggen dat dit niet strookt met de principes van de magie. Helaas gebeurt dit te weinig, anders was er niet zoveel wildgroei op het magische en semi-magische gebied. Dus is de angst van een leerling een onuitputtelijke inkomstenbron voor zo’n soort magus.

Het behoort tot de verantwoordelijkheid van de leerling om daar scherp op te zijn. Duiken er beangstigende beelden op waarin een magus een sleutelrol speelt, lijkt het alsof een magus je denken of doen beheerst, brokkelen je contacten met de buitenwereld af omdat je onevenredig veel tijd moet steken in meditaties of visualisaties. Krijgt het lesgeld of de donaties voor de groep een te grote prioriteit in je kas, zodat het te koste gaat van je eigen levensonderhoud? Laat de alarmbel dan hard gaan rinkelen.

De magus van zo’n groep bestaat bij de gratie van jouw angst, zuigt je energie en je portemonnee leeg en geeft daar helemaal niks voor terug. Dat is helemaal geen magie en heeft er in de verste verten zelfs niets men magie te maken. Hier is een parasiet aan het werk die teert op de geest en het geld van een leerling.

Goede raad: voor een paar euro kun je een ritje maken in het spookhuis op de kermis. Daar krijg je op zijn minste waar voor je geld, daar weet je meteen wat je bang maakt en kun je er nog om lachen ook.

Het lachen vergaat je snel in een groep van een foute magus. Die gebruikt alleen PR-technieken, meestal gewoon gekocht bij een bureau dat handelt in dat soort technieken. Dit soort “magie” verdient het om de draak mee te steken. Doe dat vooral. Wellicht zit er in de groep zelfs zo’n PR- strateeg, dan is het snel duidelijk.

Onthoudt dat angst een beschermingsmechanisme is. Dus Gebruik het! Bekijk de groep, de magus, de leerstof en de methoden scherp. Als het bespottelijke ineens duidelijk wordt lach dan hard, want dan is de angst weg en de geest vrij zoals hij altijd al was. En voortaan geldt: wees waakzaam!

De Kritische Magiër heeft gesproken

Anubis in het Mysteriespel

Zo heeft U anubis nog nooit gezien, maar zo kan een gewone man er dus uitzien in het vuur van een mysteriespel!

Spiritueel Bewustzijn is iets anders dan er flink financieel wijzer van worden!

Onderstaande blog is geschreven door Doter Chaos en geeft zijn standpunt weer over hoe sommige mensen omgaan met het sprituele.

Doktertje, hartelijke dank van Sterzoeker voor dit artikel!

Er lopen enorm veel hocus pocus figuren die verklaren paranormaal begaafd te zijn en daarmee de wijsheid in pacht menen te hebben om tegen flinke financiële vergoedingen de medemens uit te buiten door gebakken lucht te verkopen waarmee je met enig inzicht vrijwel meteen kan waarnemen dat het om pure bedriegerij gaat!

De spirituele melkkoe

Als mens kan ik me vreselijk boos maken op al die laaie lichters die zich bezighouden met praktijken van bedrog om er geldelijk flink wijzer van te worden.

Uit ervaring kan ik melden dat mensen er genoeg mensen zijn die oprecht paranormale gaven hebben, echter zullen deze nooit geen cent rekenen omdat er een bijgeloof aan verbonden zit die luid dat als je gaven uitbuit en deze om geldelijk gewin uitbuit dat de gaven door de natuur net zo hard weer zal worden afgenomen!

In de afgelopen jaren heb ik me veel in persoonlijke onderzoeken verdiept naar het wel en wee van de paranormale wereld waar een hoop charlatans rondlopen die als parasieten goed getraind zijn om de goedgelovige onstabiele medemens met een vals vertrouwen het geld uit de zakken te kloppen.

Er zijn heel wat namen te noemen van clubjes en organisaties waar aan de naam al op te merken valt dat het geen zuivere koffie betreft omdat men zogenaamd spiritueel bezig is om kennis voor flinke bedragen te verkopen terwijl spirituele kennis en het bewustzijn voor iedereen toegankelijk zou moeten zijn zonder dat er honderden euro's voor moeten worden neergeteld en je na afloop van cursussen en bijeenkomsten nog geen zak wijzer ben geworden.

Ooit heb ik eens een grondig onderzoek gedaan naar geraffineerde lieden die foto's maken van de menselijke aura waarna een kwartier later een helderziende op de uitslag van de foto wordt losgelaten.

Voor de foto wordt gemaakt gaat men je op een geraffineerde wijze uithoren of je lichamelijke klachten hebt en wat zich heeft afgespeeld in je leven.

Vervolgens na grondige observatie greep ik de kans om eens door een lens monitor te kijken terwijl de aura fotograaf even 2 tellen even niet oplette waardoor hij niet in de gaten had dat ik kon zien dat hij alle gegevens die hij van me had uitgehoord in zijn machine had opgeslagen omdat dit onopvallend werd opgenomen zonder dat er direct een camera te zien was.

Na verdere observatie werd het nog interessanter toen ik later zag hoe men verder te werk ging met de klanten te observeren door dat men onbewuste gezicht uitdrukkingen in de gaten hield om daarmee in te schatten hoe het zat met het reactie vermogen van de goedgelovige klant.

Een kwartiertje later was het eindelijk zover, ik kreeg met een helderziende te maken die meteen op mijn emoties in ging werken en waar ik lichamelijke klachten had! Voor een beetje slimmerik is het niet zo heel erg moeilijk om mijn lichamelijke klachten zichtbaar te krijgen i.v.m dat ik bescherm materiaal draag i.v.m een noodzakelijke medische reden.

De helderziende had kennelijk al snel in de gaten dat hij me geen knol om mijn pet kon draaien waarna hij met domme grapjes kwam om het ijs te breken en zo mijn aandacht af te leiden.

Echter deed ik in het spelletje mee en deed alsof ik hem serieus geloofde wat hij me aan onzin probeerde aan te praten, echter was de realiteit dat ik de man uit interesse stevig aan het observeren was en daarmee bewust het gevoel opwekte dwars door deze helderziende heen te kijken wat kennelijk nogal ongemakkelijk voelde omdat de man wel instinctief aanvoelde dat hij de plank flink ging misslaan en zodoende geen vat op mijn goedgelovigheid kon krijgen.

Hierna was het snel gedaan met aardig zijn, en heb ik de man gewoon glashelder duidelijk gemaakt dat het een charlatan was die zich onder mom van een helderziende uitgaf dat hij speciale gaven had en daarmee de goedgelovige onstabiele medemens aan het oplichten was.

een foto van de aura maken en een kort gesprek met deze nep helderziende koste me destijds even snel 20 eur0 wat snel verdiend als je zo 20 tot 3o man aan een tafeltje gebakken lucht verkoopt.

Zelf heb ik ook wat gaven, echter kan ik iedereen verzekeren dat spiritueel bewustzijn en paranormale gaven nooit bedoeld zijn om een enorme economische geldstroom te genereren waarmee de goed gelovige instabiele medemens met een flinke kluit het riet in wordt gestuurd.

Hoog tijd dat er maatregelen genomen geworden op wettelijk niveau zodat er paal en perk wordt gesteld aan al die charlatans en hocus pocus figuren die een flinke geld stroom genereren door te claimen dat men paranormaal is begaafd terwijl dit soort oplichters onterecht paranormale claims maken omdat men donders goed weet dat er geen wettelijke toetsen nodig zijn om de claim paranormaal flink uit te kunnen buiten tot op het schandalige aan toe!

Met mijn eigen gave help ik mijn medemens als mijn hart ingeeft dat dit het juiste is om te doen en dat ik me daarmee zeer sterk aan de ongeschreven universele wetten houd om niet zomaar mensen zonder hun uitdrukkelijke toestemming uit te lezen.

In het afgelopen jaar heb ik eerder met iemand te maken gehad die wel degelijk een gave had, echter was die persoon zo onbeschoft om meteen geestelijk een connectie met me te maken zonder dat ik er toestemming voor gaf.

Hier ben ik behoorlijk boos om geworden en heb meteen gewaarschuwd dat deze persoon in kwestie een enorme grove schending had begaan door zomaar geestelijk contact met me te maken en daarmee meteen nog eens als extra waarschuwing heb gereageerd dit niet nog onaangekondigd en zonder toestemming te flikken omdat het dan niet zonder gevolgen zou blijven.

Als ik geestelijk contact met iemand wil maken dan stel ik me eerst keurig netjes voor en vraag uitdrukkelijk om toestemming alvorens dat ik iemand ga uitlezen, plus dat ik er geen cent voor zal rekenen omdat dat ik ook maar met die gave ben geboren en daarom ook niet de behoefte heb om financieel wijzer te worden op het moment dat mijn hart zegt dat het goed is om te helpen omdat het puur liefdes werk is wat vanuit een zuiver geweten en bewustzijn wordt aangestuurd zonder dat ik met de credits en een een geldelijke eer beloond hoef te worden.

Spiritueel bewustzijn en paranormaal begaafd zijn is iets waar de natuur een andere reden voor heeft gegeven dan gebakken lucht te verkopen waarmee een enorme geldstroom op economische basis wordt gegenereerd.

Een groot gedeelte van de massa houd er kennelijk van om zich met allerlei illusies flink in de buidel te laten tasten terwijl overduidelijk is dat er parasieten zijn die zich zelf tot grote schade verrijken met het leed en de onstabiliteit van goed gelovige medemensen die zich zonder al te veel moeite van alles laten wijsmaken.

Dokter Chaos: Spiritueel bewustzijn en Paranormale gaven zijn nooit bedoeld door de natuur om de medemens te besodemieteren en daar een stinkende gebakken licht duur mee te verkopen!

Levensboom

Klik op de afbeelding om deze in groot formaat te zien.

Temple of Starlight; Order of the impostor

This is the English translation of an article, which was first published in Dutch on Sterzoeker. Because it has received so many reactions we have decided to translate it into English, to serve and reach and a broader audience who has an interest in Magick.

It is well known that some people have the tendency to be overconfident, or inclined a positive image of themselves of profiling to the outside. People do this to there advantage of themselves. We think almost all that we are better than average. A view that is at least in contrary to the basis of statistics.

You only have to have to watch television for a short moment, sit and look at the qualifying round of X Factor to realize that people think that that they have special talents, and that their aims may be too high. Participants of this kind of talent hunting show are not the only ones who see themselves through rose tinted glasses.

Example of a CharterOverestimation affects not only artists. We all sometimes have this tendency. It is also common under managers, professionals, teachers, politicians and spiritual leaders. In general, it is comes with people who have a strong tendency to outward visibility. Between overconfidence and the self-image which people project to the outside, in order to create an better image, is therefore only dividing by a thin line, which can be summarized under the heading, of over-profiling.

Beautiful examples of how people act to give themselves better image than what they actually or in reality are, can very often be found during job interviews. On the resume, without hesitation people often give a more positive colored reality. Usually this is done to get what one desires, or to impress the person interviewing. There are even candidates who go so far in this process of self-esteem and profiling, that they attribute, work experience or diplomas granted, which they in in fact do not possess. All this, to gain that coveted job or position. It is dismissed a white lie.

It can have great advantages for ourselves to sketch a better image of, As long as one does not fall through the basket, there are no written rules for or against it.

PR people make advertisement for their own business or practice, are very adapted with it. They too often have a habit of over-profiling. This is usually easy to recognize in the self image that a person suffering from overconfidence externally profiles.

What could be more attractive than saying that you been a student, studying at that special school, being teaches by an erudite teacher, that you enter a unique field of work, that you have many years of work experience, or that you have access to a super specialization which takes your competitors far beyond you. Even better of course if this properties are very special abilities, which make you distinct far away from the mundane, such as mediumship, clairvoyance, mental and magical abilities

Not only people in business have a tendency to over confidence. In the alternative circuit we come to this with great regularity. People who profile themselves as super caretaker, or as a super medium. They come with a nice story which describes why you should to them, in their practice. They describe why they can answer all your questions about you life, or why they can provide you with help, and why they a can free you from al your complains.

Leaders of spiritual or mental or magical school systems have in most cases a strong tendency to Profile themselves as extraordinary personalities. A normal and simple life in’t interesting for any follower. They profile themselves, with a special life history, and also an extremely high spiritual quality. All qualities which most people can only dream about. Of course this description will attract followers. Everyone wants to be successful and a successful example is to be followed. The Secret is therefore simply a sales success in lala land. Ina Custers of the Temple of Starlight is an perfect example in this.

Charter Free masonry

Give me the recipe of your success; this is the question from within of most followers of a spiritual leader or guru. Sometimes these schools advertise literally insolent that the end result of following the offered learning results in the fact that you are to became just as talented, successful, or particularly as the teacher. With this fact in mind many people are well willing to eagerly pulling their wallets. To gain something you have to give something. So our society is now a days working. Spirituality must also be paid. In short many founders of spiritual schools have particularly abilities to make themselves attractive in the eyes of the spiritual seeker. The history shows us many examples.

However master pieces of overconfidence can be found among magicians. Modern magicians understand the art of over-profiling, too well. It has a long history.

of course, a magician can always rely on the history of his predecessors, by connecting with the special stories and with the colorful history of a magical orders as the Golden Dawn. The courses and lessons which the modern magician wishes to sell, to potential followers, are suddenly getting a lot more interesting. It will supposedly add a historical value.

A good example that the modern magician presents itself with a lineage of famous predecessors Is the Temple of Starlight founded by Ina Custers van Bregen. Some modern magicians such as Ina Custers-van Bergen frequently writes about the fact that the doctrine or her school has a direct lineage or a descent line with the Order of the Golden Dawn. Which in turn also can be traced back to the example of the priestly magick of ancient Egypt. What is taught would thus have reached the modern magician from the antiquity of mouth-to-ear transmission.

With this ancient lineage is meant the inauguration line, with the high initiates of one generation, given by their successors to the next generation, teaching and initiating the new generations. This would be ensured that the quality of teachers at all times to meet the highest standards. At least if we are to believe this modern magician.

Pansophic charter

Now you may wonder what a magician like Ina Custers-van Bergen wants us to believe by providing this information. Here is the answer is of course quickly found. With this story about ancient lineage and the self-proclaimed pedigree, this magician wants to make herself more important than she and het orde the Temple of starlight really is. It is sent with malicious intent so that you will believe that old, means reliable and better, so you and I and the seekers on the magical path will to become greedy and that we wish to join this new order in the so-called old magic line.

It is the ultimate trick of a magician who is out on the contents of your wallet. It's a toy, the content out of the box of tricks, from the money and status oriented lascivious greedy modern magician. It is the trigger, of the trickster, by which we seekers of wisdom are drawn over the line, that we subsequently are decreased, by the magician of our metals.

Old as quality characteristic doesn’t always say that it better than new. You probably also prefer a new pair of shoes than old shoes. With knowledge of mysteries and magic that seems to be different. Unlike science, which focuses on innovation and growth? Especially where the magical or occult knowledge is concerned, the mage makes us believe, how much older the source, how much better it is. An old doctrine may now, however, long out of date. Yet we hardly ever see magicians who advertise with new doctrines.

With old knowledge is probably referring to a tradition that is passed. Passed by whom can you ask? Magic was once an expensive commodity and was almost exclusively practiced by the nobility at the courts. As ordinary man or woman you never would come into contact with magick. The chance that you will ever encounter a real magician with a real linage is very small. Of these noble or royal line people you certainly will find no web-advertisements, for taking correspondence courses or lesson.

Most knowledge that, is provided in the magical area is therefore transferred solely from the lineage of book knowledge, written at the beginning of last century by successive parrots-magicians, writers and readers. Usually it is knowledge gained through self-study. Actually there is nothing new, most is repetition magick of the lazy armchair investegators.

Charter OTO

If the a magician starts talking about an ancient lineage, nine times out of ten it hasn’t anything to do with literal passing of knowledge from magician to magician, but the idea is passed, that are great minds in magic and mysteries also were percent in, and working with magick in the ancient days. With this idea the modern magician feels that he is in the mind strongly connected. The Linage is in fact no more than a kind of spiritual or symbolic union.

Anyone can simply claim that he or she is a descended of an ancient lineage of Mages, without refuting is. If you read a book about the Golden Dawn or percolate in a course given by a descendant, or by someone who feels connected with a former member of the Golden Dawn, then you simply belong too old to this lineage. More, in fact is not needed. It is simple as that. There is nobody stopping you to call that you stem from an ancient magical lineage. A label for magicians and magic schools does not exist and the spiritual man is seeking gullible. You can with impunity begin your own magical order, like Ina Custers van- Bergen did, in the so called lineage of the old masters.

There is however in magical and in (secret) societies, an ancient tradition, making it somewhat possible to separate the wheat from chaff. This distinction can be clarified through a charter. A charter is another word for an establishment or constitutional certificate. A charter can be regarded as a kind of certificate, constitutional mark, or review of the predecessors to the founding of a subdivision or a new (magical) school in the tradition of the old school.

On the charter can see and read from where this new school, or order of the modern magician, has sprung. A magic school with a so-called ancient lineage, therefore at least is in possession of a charter, which is given from the school or order by the predecessors. Through a charter the new school is authorized to continue teaching of the old school, in this newly created school or department.

Charter Rites de Misriam

If you find a magic school or order, which claimed an ancient lineage to arise, like the Temple of Starlight, don’t forget to do one thing; ask the teacher or Magister Templi to show you the charter of the school or order. You want from old of course that what is the best. So let it show! A Charter is not only a proof, but a signpost to the past of an order.

If there is no charter or the charter is for whatever reasons, not shown to you, in which case you have to do with an overconfident magister Templi, a dreamer, a fraud magician or wanabee Magister Templi, or an impostor who is out on making money in a magical way.

Mesopotamische astronomie en astrologie

De vroegste wortels van de moderne wiskunde en astronomie liggen in het oude Nabije Oosten, in de regio die vroeger bekend stond als Mesopotamië, die nu bestaat uit de moderne staat Irak en zijn buurlanden
Sinds het midden van de 19e eeuw, na de ontdekking van de ruïnes van Nineve, Babylon en andere steden, zijn er honderdduizenden gebakken kleitabletten bedekt met inscripties in spijkerschrift, opgegraven in deze regio en het is meer dan waarschijnlijk dat er een grote voorraad aan spijkerschrift tabletten verborgen liggen onder het woestijnzand.

Assyrische ster planisfeer, gevonden in de bibliotheek van de Assyrische koning Assurbanipal (Assur-bani-apli - regeerde van 668-627 vC) in Nineve. De functie van deze unieke 13-cm diameter kleitablet, waarbij de belangrijkste sterrenbeelden zijn geplaatst in acht sectoren, wordt betwist, maar de teksten en tekeningen duiden op een astro-magisch karakter. Kuyunjik Collection, British Museum, Londen

De ontcijfering en studie van deze tabletten opende de deur aan het einde van de 19e-eeuwse historici en academici tot een nieuwe en fascinerende cultuur, waar voordien alleen over werd gezinspeeld in schaarse verwijzingen in Bijbelse en klassieke bronnen.

Enkele duizenden van deze tabletten bevatten teksten over oude astronomie en astrologie en uit de studie en analyse van deze tabletten is gebleken dat de astronoom-priesters van Mesopotamië de hemel waarnamen met grote belangstelling en aandacht en dat zij een ver gevorderde kennis bezaten dan buurlanden .

De erfenis van deze astronoom-priesters beïnvloede in sterke mate de praktijk van de astronomie en astrologie in de omliggende regio's en het bewijs van deze invloeden is gevonden in Egypte, de oostelijke Mediterrane, het Indische sub continent en misschien zelfs in tot het Verre Oosten.

De Babylonische praktijk van verdeling van de cirkel in 360 graden en de sexagesimale delen, de dag in 24 uur en de dierenriem in 12 tekens, bleef in gebruik, in de hele wereld tot de dag van vandaag

De Egyptische Reis door het Dodenrijk

Ooit gingen Egyptenaren gewoon dood. Ze werden begraven in de nabije woestijn; hun lichamen vergingen daar niet maar droogden uit: het zand bleek conserverend te werken. Op een gegeven moment hield het daar niet mee op en moesten ze op reis naar het Egyptische dodenrijk, de Duat. Dat was een lange en gevaarlijke reis. Wilde die slagen dan was het van groot belang dat het lichaam van de gestorvene intact bleef. De doden kregen steeds meer gaven mee: voedsel en drinken, kostbare voorwerpen en beeldjes die als dienaren fungeerden. En de graven ontwikkelden zich van eenvoudige zandkuilen via graftombes naar grote piramides. Alles voor een veilige tocht met aansluitend een aangenaam leven.

Alleen als het fysieke lichaam bewaard bleef, had men kans op een leven na de dood. De nabestaanden brachten offerandes en hielden de naam van de overledene levend, en de dode zorgde dat hij of zij de juiste antwoorden gaf gedurende de reis door de onderwereld; elke naam, elk goed antwoord was een sleutel die toegang gaf tot het volgende gebied. De andere lichamen ba, ka en akh bleven regelmatig terugkeren naar het fysieke lichaam. Ontbrak die behuizing (die in uitzonderlijke gevallen ook een beeld kon zijn) dan kwamen ze spoken op aarde en vielen de levenden lastig.

Hoe wonderbaarlijk moet het zijn geweest om te ervaren dat lichamen in woestijnzand niet vergingen, maar uitdroogden en mummificeerden. In een wereld die vanwege de hitte en de modder heel gevoelig was voor rotting en vergankelijkheid, moest men naar een voor mensen moeilijk begaanbaar en vaak dodelijk gebied om lichamen te kunnen bewaren. In het rijk van de dood werd de voortgang van het leven verzorgd.

Egypte ligt vlakbij de Evenaar en bestaat uit een smalle strook zwarte grond die wordt geflankeerd door woestijn. De strook in het midden is zeer vruchtbaar dankzij de rivier de Nijl die elk jaar opzwelt, overstroomt en daarmee voedselrijke modder uit het zuiden over het land verspreidt. Verder van de Nijloevers af zie je slechts dorre, hete woestijn, goed voor weinig anders dan het begraven van de doden. Men wist precies wanneer de Nijl zou overstromen; begin juli, kort na het verschijnen van Sirius – de ster van Isis oftewel Isis zelf – boven de horizon, vlak voor zonsopgang. Zodra het licht van Sirius en dat van de zon, Re, weerkaatste in de edelsteen in het voorhoofd van Isis’ beeld te Denderah, brak het nieuwe jaar aan.

Het Egyptische rijk heeft duizenden jaren bestaan. Van zo'n drieduizend daarvan zijn overblijfselen overgeleverd bouwwerken en (vaak op die bouwwerken aangebrachte) geschreven bronnen. Sporen van het dagelijks leven zijn er relatief weinig; gewone huizen bouwde men van leem en die zijn in de loop der jaren weggespoeld of verwaaid. De tombes en graven daarentegen werden gemaakt van duurzamer materiaal zoals baksteen of natuursteen. De graven en zeker de piramides moesten tenslotte langer meegaan dan één aardse levensscyclus, ze waren bedoeld voor de eeuwigheid.

Alles draaide om cycli in het oude Egypte. Niet alleen de aardse landbouwcyclus, ook de cycli van zon, maan en sterren speelden een belangrijke rol. Het jaar was in Egypte verdeeld in drie seizoenen: het jaar begon begin juli met Axt (de vloedtijd wanneer de Nijl overstroomde), dan kwam het winterseizoen Prt (het Nijlwater loopt terug, het land komt tevoorschijn en er kan geplant worden), en het jaar sloot af met Shm (oogstseizoen en droge tijd). In de periode wanneer er geen landbouwwerk was, werd er gebouwd aan de dodensteden. Ook werd in die tijd veel aandacht besteed aan irrigatiekanalen en het herstel van de orde op de landbouwgrond (eigendomsafscheidingen bijvoorbeeld) ná de overstromingen.

Het hemelgewelf vormde een imponerende klok, die draaiend gehouden moest worden. De goden woonden tussen en wáren de sterren. Zo boven, zo beneden: wat zich op aarde afspeelde, was een afspiegeling, maar ook het resultaat van allerlei acties en onderhandelingen, offerandes en werkzaamheden om alle cycli soepel te laten verlopen, de goden tevreden te houden en de boel op orde te houden. Het streven was erop gericht die cycli ongestoord en soepel door te laten draaien.

De vruchtbaarheid van het land en zijn inwoners vormde een teken dat de cycli goed werden onderhouden, het gaf aan dat de banden tussen mensen en goden goed en sterk waren. De chaos die anders en altijd dreigde was dodelijk of op z'n minst ongemakkelijk.

Osiris, een van de bekendste Egyptische goden, was de zoon van hemelgodin Noet en aardegod Geb. Op zeker moment werd zijn lichaam verscheurd in veertien stukken verspreid over Egypte, waarbij elk deel een regio was. Iedereen die stierf en de juiste maatregelen nam en de reis naar het Dodenrijk volbracht, herenigde hemel en aarde met elkaar en herrees als Osiris uit de dood. Hij of zij werd Osiris en hield de vruchtbaarheid levend en de cyclus gaande.

Osiris was (ook) de eerste farao; dit geeft een idee van de eenheid die werd ervaren tussen het land en zijn bevolking. Ook het land was een levend wezen, bijvoorbeeld Geb of Osiris, afhankelijk van het moment en de mythe. De farao maakte ook deel uit van deze eenheid, bij leven maar ook na zijn dood, als hij een god, Osiris, was geworden tussen de andere hemelgoden.

De farao was verantwoordelijk voor het welzijn en de staat van het land. Met ‘land’ bedoel ik niet de staatsinrichting of de bevolking, ik bedoel het letterlijk, de grond en alles erop en erin. Hier bestond geen onderscheid in, tenminste niet zoals tegenwoordig ervaren wordt. Voerde de farao zijn dagelijkse rituelen niet correct uit en werden de offerandes niet gebracht zoals de bedoeling was, dan zou de chaos, die vanuit de woestijn en de moerassen in het noorden makkelijk kon toeslaan, het winnen van de orde.

Na de dood van de farao hield deze verantwoordelijkheid niet op, die werd alleen maar groter en anders. Hij kwam na zijn dodenreis terecht tussen de sterren waar hij woonde met de goden, en er zelf ook een was. Van daaruit bleef hij eeuwig meewerken aan het instandhouden van de orde in Egypte. Ook hier gold: zo boven, zo beneden.

De duat was de onderwereld, het gebied, de tunnel waardoorheen de zon reisde gedurende de uren van de nacht. Deze tunnel werd ook wel gezien als een godin die de zon en ook de gestorvenen inslikte met zonsondergang, waarna zon en de gestorvenen door haar lichaam reisden om de volgende ochtend (zon) danwel na verloop van tijd (gestorvene) herboren te worden in het Oosten. Het Westen was niet alleen het gebied waar het Dodenrijk, de Eeuwige Rietvelden zich bevond, het was ook de plek waar de doden rustten tot ze waren opgeladen voor een volgend leven of een volgende levensvorm. Zoals het zaad van het graan in de wintertijd ondergronds rust, tot het in het voorjaar opkomt en zich tot groene planten ontwikkelt.

De ba is het deel van de overleden mens dat de reis door de Duat maakt. Na het sterven werd er een strak protocol gevolgd. Eerst werd het dode lichaam behandeld ter mummificatie. De organen werden beschermd door de vier canopische goden (de Zonen van Horus, die kort gezegd een vorm was van Osiris) en hun vier godinnen.

Dan begon de dode de reis door de twaalf uren van de nacht: twaalf plekken met elk vier wachters. Om die te kunnen passeren, moest de dode zich hun macht eigen maken en die neutraliseren door het correct uitspreken van de namen.

Daarop volgde het oordeel van Osiris. Hij was de eerste die de dood had ervaren en het rijk der doden was binnengegaan. Wie dit oordeel van Osiris doorstond, werd zelf Osiris en leefde eeuwig in perfecte omstandigheden in de Eeuwige Rietvelden, een ideale afspiegeling van het aardse Egypte.

Zolang de Egyptenaren hun doden in het zand bleven begraven, mummificeerden de lichamen van nature en was leven in het hiernamaals eenvoudig bereikbaar. Mythen werden echter steeds meer gebruikt om de staatsmacht te legitimeren. Tegelijkertijd was het de taak van de machthebbers om met het vervullen van religieuze verplichtingen de mythen en religie levend te houden. Hierdoor leek het of alleen de farao, en later ook de beter gesitueerden, een leven in het hiernamaals zou kunnen bereiken. Maar de essentie was dat het aardse lichaam bewaard blijft, en dat kon eenvoudig door de doden te begraven in de woestijn. Een ander essentieel punt was dat bepaalde handelingen verricht en antwoorden gegeven moesten worden. Was de dode eenmaal geslaagd voor alle tests, dan transformeerden zijn ba en zijn ka tot de akh, waarmee de wedergeboorte was voltooid en het nieuwe leven in de onderwereld definitief begon.

De farao was het kind van de goden. Hij werd na zijn aardse sterven weer één met Osiris, hij werd opgenomen in de sterrenhemel. En uiteindelijk zou hij ook weer terugkeren op aarde. De dode, gemummificeerde farao lag op zijn rug, de blik (zijn wezen?) gericht op de plaats waar hij naartoe reisde en waarvandaan hij ooit terug zou keren op aarde, namelijk de sterrenhemel. Gewone stervelingen maakten een iets andere dodenreis, zij gingen westwaarts om na verloop van tijd in het oosten weer boven te komen. Zij lagen als mummie dan ook niet op hun rug, maar op hun zij. De dood was geen eindpunt maar maakte deel uit van de levenscyclus.

Bij mummificatie werden het lichaam en de organen van de oude Egyptenaren zorgvuldig geprepareerd voor de eeuwigheid, op de hersenen na. Die werden zo snel en grondig mogelijk uit de schedel verwijderd en weggegooid. Afval was het, alleen goed om snot te produceren. Niet zoals bij ons de zetel van het bewustzijn en de basis van ons wezen. Die centrale rol was in het oude Egypte weggelegd voor het hart: daar huisden wijsheid, emoties en het denken. Via het hart spraken de goden en verkreeg men kennis over hen en hun wil. Het was de zetel van de ziel.

Het totale wezen bestond volgens de oude Egyptenaren uit meerdere lichamen.
-De ba werd afgebeeld als een vogel met een mensenhoofd. Het was de ziel of de persoonlijkheid van de overledene. Deze kon vliegend het land der levenden bezoeken.
-De ka was de levenskracht die vorm had gekregen bij het ontstaan van het fysieke lichaam. De ka kon niet leven zonder het lichaam en offerandes van de nabestaanden.
-De akh was de onsterfelijkheid van de overledene. Deze werd actief na het uitvoeren van de juiste rituelen en kennis van de correcte spreuken en namen, na het goed doorlopen van de reis door het dodenrijk dus. Om dit proces goed te laten verlopen kregen de meer welgestelde overledenen spreukenboeken mee en werden de spreuken, namen en routebeschrijvingen op tombe- en piramidewanden getekend.

Welgestelde Egyptenaren namen geen genoegen met de eenvoud van een zandgraf en een ongerieflijke reis te voet door het dodenrijk. Zij zochten meer comfortabele manieren en wilden hun luxueuze leven voortzetten na de dood. Men nam van alles mee, van beeldjes die fungeerden als dienaren tot de boot die ze moest vervoeren, eten en drinken enzovoorts. Vanuit deze wens heeft de kunst van het mummificeren zich ontwikkeld. In feite was mummificatie een slap aftreksel van de natuurlijke mummificatie die plaatsvond in het woestijnzand. In het zand werd een lichaam neergelegd, en dat droogde volledig intact in. Bij mummificatie werd het lichaam opengesneden en er werden organen verwijderd, het risico van fouten gedurende dit proces was groot. Aan de andere kant beschermden de stenen tombes, die mummificatie noodzakelijk maakten, het lichaam en de meegegeven schatten tegen grafschenners.

Wie de naam kende van willekeurig wie of wat, had hem, haar of het in z'n macht; reden waarom het niet ongebruikelijk was om meerdere namen te hebben, waarbij de echte geheim bleef. In vele mythen speelt dit gegeven een rol. Het bekendste voorbeeld is de mythe van Ra en Isis, waarbij Isis zijn krachten aan Ra ontfutselde met een list ze had zijn werkelijke naam nodig om hem te genezen, nadat ze Ra zelf ziek had gemaakt. Deze werkelijke, geheime naam vormde de sleutel tot zijn macht en kracht.

Ra was toendertijd al zo oud dat hij kwijlde. Het kwijl droop uit de hemel. Isis mengde een paar druppels met klei en kneed een slang van dit mengsel. Met haar magische krachten bracht Isis de slang tot leven en verstopte het bij het pad dat Ra als de zon dagelijks aflegde. Al snel kwam Ra eraan met zijn gevolg van goden en dienaren. De slang beet Ra in z'n been. Ra voelde direct zijn krachten wegvloeien. Het slangengif brandde in zijn aderen. Zijn tanden klapperden en zijn ledematen schudden, het gif stroomde door zijn ledematen zoals elk jaar de Nijl over het land van Egypte.

Ra leed zo erg, dat hij de goden uit zijn gevolg smeekte om hem te helpen met hun toverkrachten. Hij vertelde over zijn vele krachtige namen, en dat zijn échte, geheime naam door zijn verwekker verborgen was in zijn lichaam zodat geen enkel magisch krachtwoord vat op hem kon hebben. Uiteraard was Isis de enige die begreep wat er gaande was. Zij vroeg Ra om zijn naam, alleen daarmee zou zij hem kunnen genezen.Ra vertelde nog eens hoe machtig hij was, dat hij de aarde en bergen had geschapen en dat hij de macht had over het stijgen van de Nijl. Hij noemde wat van zijn bekendere namen, maar daar trapte Isis niet in.

Uiteindelijk gaf Ra toe: "I will allow myself to be searched through by Isis, and will let my name come out from my body and pass into her body" Ra verborg zich voor de andere goden en Isis verrichtte het nodige werk met de hulp van haar zoon Horus. Ze sprak een magische spreuk uit om het slangengif te verwijderen uit het lichaam van Ra. Hiermee was hij genezen, maar ook al zijn macht en kracht kwijt. Die waren overgegaan in het lichaam van Isis.

Deze mythe maakt duidelijk hoe essentieel namen waren in het oude Egypte. Namen moesten dan ook levend gehouden worden, ook na de dood van de eigenaar. Dit gebeurde door de naam regelmatig te noemen, bijvoorbeeld in speciale rituelen. Ook werd de naam wel vastgelegd in tempel- of grafwanden, of in beeldjes. Het tegenovergestelde gebeurde overigens ook, om vermeende kwade krachten, concurrentie en dergelijke uit te schakelen. Vele namen, attributen (de voorwerpen waar je een beeltenis van een god(in) aan kunt herkennen) en andere dragers van krachten en machten zijn van tombewanden afgebeiteld of op andere wijze vernietigd.

Wie zich verdiept in esoterie, magie en westerse mysteriën komt als snel het oude Egypte tegen denk alleen al aan de Crowley Tarot waarvan de symboliek sterk Egyptisch georiënteerd is. De Grieken zijn schatplichtig aan de Egyptenaren. De kruisvorm van de vier windrichtingen die zo’n cruciale (pun intended) rol speelt in de westerse traditie, lijkt gebaseerd op het kruisvormige raamwerk van de Egyptische fysieke en spirituele landkaart.

De routebeschrijvingen en verzamelingen spreuken voor de reis naar de Duat zijn ook nu nog van grote waarde. Er zijn maar weinig niet-christelijke, oude tradities en natuurreligies zo omvangrijk en gedetailleerd vastgelegd. Wie inspiratie zoekt om eigen rituelen vorm te geven, andere manieren om tegen goden of kosmische krachten aan te kijken, kan hier zijn hart ophalen. Wie de mysteriën liefheeft en een sleutel zoekt: de wijsheid van het oude Egypte wacht nog altijd geduldig op wie horen wil en zien.