De ontsluiering van de 72 geheimen van de jongste god.

De jongste god was, toen ze nog mens was, lang in de leer geweest bij de oudere goden. Ze had kennis genomen van een traditie met een gouden historie. Ze had als mens veel van de oude goden geleerd en ze had zoveel mogelijk kennis en materiaal verzameld en was daardoor haar mens zijn snel ontstegen en uitgegroeid tot de jongste god. 72 geheimen waren haar verteld en gegeven. Eigenlijk had zij als opdracht om deze zaken door te geven, zodat zoveel mogelijk lagere goden en leerlingen en profane mensen zouden kunnen profiteren van deze kennis en materialen. Dat was immers de opdracht van de hogere goden aan een jonge god.


De hogere goden had al lang geleden besloten om te delen en hun tegoeden aan kennis en materie te verspreiden over een aantal personen, welke als opdracht hadden om dit verder in de wereld te verdelen. Zodat iedereen via wat hulp en de goede kennis kon verworden tot een jonge god. Dit was besloten, door een raad van wijze goden, zodat uiteindelijk iedereen zou eindigen op het goddelijk plan.

Echter de jongste god had het niet helemaal goed begrepen, daar zij voor haar eigen had besloten om de geheimen en mysteriën, haar medegedeeld, door de hogere goden, voor zichzelf te houden. Dit terwijl deze geheimen bestemd waren om door haar te worden ontsluierd. Ze had als taak en opdracht, deze geheimen en mysteriën te vertalen, ten behoeven van de mensen, zodat zij op eenvoudige wijze kennis konden vergaren om tot grote groei te komen.

De jongste god was een hebberige god en vergaarde zoveel mogelijk van wat er te vergaren viel. Ze verzamelde en verzamelde. Soms maakte ze zich dingen eigen die niet eens bij haar thuis hoorden. ze vergaarde zelfs zaken die al aan anderen waren medegedeeld, om te verspreiden, in het aan hun toebedeelde deel van het universum.Ze was zo hebberig dat ze zich reeds had toegeëigend. Aan de wereld deed ze geloven dat het allemaal haar eigen verdienste was. Ze verbond dit aan haar ster

Toen zij voldoende had verzameld, besloot ze om haar kennis te verzegelen, zodat geen enkele potentiële god, of mens hier bij kon komen. Slechts mondjes maar deelde ze haar gaven uit. Slecht in kleine delen, bracht ze dat wat ze te geven had naar buiten. Ze was zo bevangen door haar hebzucht en door de macht die ze had verkregen, van de hogere goden, dat ze was vergeten waarvoor ze was aangesteld. Ze deelde wel, maar niet op de wijze die haar was verteld. Diegene die zich verbonden aan haar ster, moesten daar iets tegenoverstellen.

De hebzucht van deze nieuwste god was groot, zelf zo groot, dat ze veel achterhield. Omdat ze wist dat als ze zo weinig mogelijk uitgaf ze er zoveel mogelijk profijt van zou hebben. Ze wist dat ze de goden in wording op deze wijze aan zich zou binden. Zo kon zij zich volledig voeden aan hun energie en aan hun materie. Ze deed dit opdat de ster van nieuwste god nog meer zou gaan stralen. Dat ze een stralende nieuwe god was, verbonden met de sterren, dat liet ze aan iedereen weten. Het lag immers in al in haar naam besloten.

Omdat ze bang was, dat brutale goden in wording, de aan haar geven kennis en materie toch in handen zouden krijgen, of dat de mensenkinderen dit zouden doorgeven aan hun broeders en zuster, wat ook eigenlijk in de lijn der bedoeling van hogere goden lag, besloot ze om de aan haar gegeven schatten te verzegelen. Ze verzegelde ze zodat niemand, zonder haar toestemming, zich kon laven aan deze goddelijke kennis. Ze zorgde dat alles, wat zij ontvangen had gecodeerd werd, zodat ze altijd kon nagaan, dat als iemand wel gesnoept had, zij dan bestraffend kon optreden, als een boze schikgodin. Daarnaast besloot ze, dat de haar geven kennis en materie hermetisch opgesloten moesten worden, in een deel van het universum, waarvan zij dacht dat het alleen door haar toegankelijk was.

Trots was ze hier op. Zij had er immers voor gezorgd dat wat haar was toegekomen ver weg was geborgen en dat het bovendien veilig was beschermd, zodat niemand lager dan zij er toegang tot had. Zodat zij alleen heerste over het goddelijk erfgoed. Toegang was alleen verkrijgbaar via haar of via een geheime code, waarmee zelfs lagere goden en mensen in hermetische ruimte konden. Dat laatste, daar had ze geen rekening mee gehouden. Ze dacht dat passage alleen via haar zou verlopen.

Op een dag was een mens, een priesteres, in opleiding tot jonge god, zo nieuwsgierig geworden, dat ze overal op zoek ging naar kennis, omdat ze had begrepen dat het in de lijn der bedoelingen lag, van de oudere goden, dat hun gaven zouden worden gedeeld. Al gauw zag de priesteres de ster van de jongste god gloren. Ze dacht, dat ze, zoals het bepaald was door de goden, hier haar eigen licht aan kon opsteken. Al gauw begreep ze dat deze jonge god op een merkwaardige wijze haar verkregen kennis en goederen verdeelde. De priesteres zag dat er helemaal niet werd verdeeld en dat er niets kon worden verkregen. Ze zag enkel hebzucht.

Ze zag dat de jongste god zich had verbonden aan een zwarte god, waardoor het licht van de jongste god ook heel anders straalde. Het was het licht van een schitterende, donkere, zuigende ster en een luister van zelfgenoegzaamheid. De jongste god had haar duistere schijnsel keurig verborgen, achter haar van oorsprong goddelijk stralende licht. Als je heel goed keek zag je dit. Het duistere schijnsel werkte als een baken, waardoor ze veel jonge goden en mensen in wording aantrok en aan zich bond. Helaas was dit samengestelde licht zo verstrekt, door de zwarte god, dat de meeste mensen in opleiding, het zwarte meer niet zagen. Zij zagen slecht een schitterende sterrenlicht.

De priesters had al een aantal keren gevraagd aan de jongste god, of ze haar inzichten wilde delen en of ze toegang mocht verkrijgen tot de hermetische ruimte, met kennis en antwoorden op de mysteriën. Echter de jongste god hield de boot af. Ze zag het talent van de priesteres en had deze wel erkend, maar wilde er niets van weten. De jongste god besloot de priesteres, jongste god in wording, te behandelen als en mens in wording. De jongste god gaf de priesteres enkel toegang tot het voorportaal, waar slechts zichtbaar was wat er zich in de hermetische ruimte bevond.

De jongste god had hiertoe besloten, omdat ze in de priesteres een groot gevaar zag. Ze was bang dat als deze priesteres, eenmaal tot jongste god was verworden, haar ster sterker en stralender zou stralen dan haar ster. Bovendien was ze bang dat de priesteres, als jonge god, kennis en materie zou gaan uitdelen, zonder hiervoor iets terug te verlangen. Hierin schuilde een groot gevaar, want de jongste god zou daardoor haar macht en aanzien verliezen.

De Jongste god was door haar hebzucht helemaal vergeten dat goden ieder een eigen deel van het universum bedelen, ze had dus eigenlijk niemand hoeven vrezen. Daarom had de jongste god besloten dat alles met voorzicht, geveinsde liefde en zorg werd uitgeven aan haar volgelingen.

De priesters was teleurgesteld in de jongste god. Zij had immers niet verwacht dat de jongste god zich had gekeerd tegen het oorspronkelijke goddelijke plan. Ze sprak er over met goden in wording en met priesters en mensen. Die zagen het probleem en ze zagen haar oprechte interesse en de wil tot delen. Vanuit het grote goddelijke plan werd toen besloten, dat de priesteres, in de tempel van Salomon, waar zij als priesteres een deel van haar opleiding genoot, een sleuteldrager zou ontmoeten.

Ze kwam tijdens een maal aan tafel de sleuteldrager tegen en sprak ook een priester, die in het verleden ook al eens de ster van de jongste god had zien gloren. Al ras had hij bemerkt dat hij niet die gegevens kreeg welke hij hem deelachtig waren. Maar omdat hij ook sleutelbewaarder was, van ander bepaald hermetisch afgesloten deel van het universum, welke hij wel openstelde, voor zij die waarlijk wilden leren, wist hij waar de jongste god haar zaken gecodeerd had verborgen en versluierd.

Hij vertelde de priesteres, dat de kennis van de Jongste god kinderlijk eenvoudig toegankelijk is, zelfs voor mensen en lagere goden. Eigenlijk zelf zo gemakkelijk, dat als je de code hebt verkregen, de 72 geheimen in 10 tallen tot je komen. De priesters was zeer verast: ”maar hoe kan dit", sprak zij. Waarop de sleutelbewaarder haar antwoordde dat de oorzaak lag in de hebzucht van de jongste god; dat zij zelf de gegevens had gecodeerd en dat zij ze zelf in de hermetische ruimte had ingebracht, omdat ze haar kennis eigenlijk wilde beschermen tegen nieuwsgierigen en tegen zij die wilden delen.

De jongste god had nog steeds de wet niet begrepen, dat hoe zwaarder je iets afschermt en hoe meer je codeert, hoeveel te gemakkelijker het toegankelijk is, voor diegenen die je vreest. Het verkrijgen van de toegangscode en het vinden van de hermetische ruimte, is slechts datgene wat nodig is om inzicht te verwerven in de versluierde 72, in bewaring gegeven, geheimen van jongste god.

De priesteres toog daarop naar de hermetische ruimte. Door iets te geven verkreeg zij de toegangscode tot de hermetische ruimte. Zij kon beschikken over de 72 geheimen van de jongste god. Vanaf nu kon ze zolang als ze wilde kennisnemen van wat de Jongste god had verborgen. Ze kon het bijna niet geloven, toen ze werd geholpen door een bediende van de 0udste goden. Ze werd zeer vriendelijke bejegend. Ze hadden haar al lang verwacht, omdat de sleutelbewaarder reeds de kennis van de toegangscode had verkregen en het in de lijn der bedoelingen lag dat zij het geheim zou ontfutselen van de jongste god.

De 72 geheimen werden door haar ontsluierd, zodat ze snel zou opstijgen tot jongste god. Opdat de priesteres, de taak welke niet volvoerd werd door een jonge god, kon vervolmaken. De jongste god die had zich immers al lang geleden verbonden met de zwarte god, welke heerste over een dood rijk. Het geschiedde op deze wijze. Zodat alles toch nog tot vervulling en vervolmaking kwam.

De 72 geheimen nam priesteres met zich mee en deelde ze met liefde en met haar hart uit, aan hen die waarlijk wilden weten

Magisch Glastonbury

Vanaf afgelopen vrijdag zit ik Glastonbury en vanaf mij hotelkamer ben ik zo nu en dan nog wat praktische en geschiedkundige informatie aan het verzamelen over deze wonderbaarlijk mooie omgeving. Het onderstaande verhaal is zo prachtig en geeft zo goed weer hoe de sfeer hier is, dat ik deze omschrijving opgenomen heb in deze blog. Twee weekjes ben ik in Glastonbury, om lekker niets te doen en om een aantal mooie en legendarische plekken te bezoeken en om met (oude) vrienden verschillende bijeenkomsten te bezoeken, welke in het kader staan van legenden rond om deze magische plaats en omgevingen. Het beloven twee magische weken te worden.


Het legendarische dorp Glastonbury ligt in de meest zuidwestelijke hoek van Engeland. Rijk aan zowel mythen als geschiedenis, is Glastonbury een van de meest betoverende plaatsen in de wereld. Al sinds het megalithische tijdperk erkend als spiritueel centrum, is het de zetel van de eerste christelijke kerk op de Britse Eilanden. Ook wordt beweerd dat het "het Avalon van Koning Arthur" is.


Het dorpje Glastonbury zelf ligt liefelijk en schilderachtig verscholen tussen een reeks fluweelgroene heuvels. De hoogste daarvan is de beroemde Tor, een ellipsvormige heuvelformatie met daar bovenop de indrukwekkende overblijfselen van een kerktoren die was gewijd aan Aartsengel Michaël. Aan de voet van de Tor liggen de Chalice Well en de bolronde top van Chalice Hill. Beneden in het stadscentrum liggen de ruïnes van de grote Abdij, de plek van Jozef van Arimathea's kerk en de begraafplaats van de legendarische Koning Arthur. Wearyall Hill, de plaats van de legendarische meidoorn, ligt bij de westelijke ingang naar het dorp.


Glastonbury was al lang voor de tijd van Koning Arthur of Jozef van Arimathea een belangrijk religieus centrum. Vanaf 2500 voor Chr. gebruikten de Druïden de Tor als inwijdingscentrum voor priesters. Overblijfselen uit het Megalithische tijdperk, daterend van 5000 voor Chr., wijzen uit dat Glastonbury de site is van een reusachtige astrologische kalender. Deze omvat een steencirkel met zon- en maanalignementen (bovenop de Tor) en een in het land uitgewerkte dierenriemkaart, tien mijl in doorsnee.

Druïde priesters en gemeenschap beschouwden Glastonbury als hun "heilige Mecca". En dat is goed te begrijpen. Temidden van tempels, steencirkels, vruchtbaarheidsplaatsen en een heilig godinnencentrum, werden Druïde hogepriesters en hogepriesteressen opgeleid, ingewijd en bij elkaar gebracht bij de Tor en de Chalice Well. De Chalice bron werd beschouwd als de aardse bron voor de Godin Gaia. Het rode water dat eruit opborrelde was heilig en werd gebruikt voor genezing.

De Vortex sites van Glastonbury

Binnen het stadsgebied bevinden zich vier krachtige energiesites. Elke site activeert een van de bovenste chakra's. Dat op zichzelf is een bijzonder interessant fenomeen. De aardstromen in de Glastonbury sites zijn allemaal "elektrische" vortexen wat betekent dat de stroming naar buiten gericht is. Deze vier vortexsites werken synergetisch om de vier bovenste chakra's in evenwicht te brengen en resoneren eendrachtig samen als het hartcentrum van de Wereld. Zij resoneren als volgt:

" 7e Chakra - Kruin : de Tor (de Toren van aartsengel Michaël)
" 6e Chakra - Derde Oog : De Chalice Bron (Kings Court)
" 5e Chakra - Keel : Wearyall Hill (Heilige Meidoorn Vortex)
" 4e Chakra - Hart : Abdij Ruïnes (Lady Chapel)

Drie van de bovengenoemde vortexen, de Tor, Chalice Well en Lady Chapel, worden gecreëerd door het draaiende effect van de Michaël en Mary leylijnen die elkaar kruisen. Deze drie sites bevatten ook een groot aantal andere energiebronnen, maar die even zo heilige energieën zijn niet tellurisch (van de aarde) van aard. De vortex bij Wearyall Hill doet zich alleen voor op de Michaël lijn. (De Mary lijn is hier niet aanwezig). Precies bij de Heilige Meidoorn wordt een energetische node (knooppunt) aangetroffen met een krachtige, omhoog draaiende aardstroomvortex. De vortex heeft een diameter van ongeveer 2½ meter.


Naast de voornaamste krachtplekken in Glastonbury worden talrijke andere energiecentra aangetroffen. De plekken in Glastonbury die ik voel resoneren met de eerste drie chakras, zijn:

" 3e Chakra - Zonnevlecht : "Egg Stone" (noordwest kant van de Torhelling)
" 2e Chakra - Creatieve Centrum : Chalice Spring Wellhead (Chalicewell Gardens)
" 1e Chakra - Perineum : White Springs Wellhead (Westkant van Chilkwell Street)

Samen resoneren de Glastonbury energieën als een hartcentrum, en vibreren bijgevolg met de vierde chakra.

De Wieg van het christendom

Oude legenden beweren dat de eerste christelijke kerk in Engeland in Glastonbury werd gesticht door de oom van Jezus, Jozef van Arimathea en dat Jezus zelf hier als jongen naartoe is gebracht om onderwezen te worden door ingewijde druïde priesters. Volgens andere legenden was Glastonbury de tijdelijke verblijfplaats van de "Heilige Graal" en de bekende "Arc of the Covenant" (Ark van het verbond). Hoewel sommige beweringen wellicht folklore zijn, worden andere gestaafd door geloofwaardig historisch bewijs. Hoewel vooraanstaande historici verdeeld zijn over deze beweringen, bestaat er ruim voldoende academisch bewijs om de aanwezigheid van Jozef van Arimathea in Glastonbury te staven. Ten tijde van de geboorte van Christus maakte Engeland deel uit van het Romeinse Rijk.


De Romeinse bezetting van de Britse eilanden begon rond 55 voor Chr. en duurde 400 jaar. De Romeinen vielen Engeland binnen om in bezit te komen van de opkomende mijnactiviteiten om te voorzien in hun grote militaire behoeften. In die tijd was Glastonbury een landinwaarts gelegen eiland, omringd door een groot getijdenmeer en daardoor direct bereikbaar vanuit zee. Terwijl de Romeinen mijnen exploiteerden in nabijgelegen gebieden, diende het eiland Glastonbury dankzij de bekende geneeskrachtige bron meer als een centrum voor religieuze sekten en als een toevluchtsoord voor genezing. De Romeinen erkenden de geneeskrachtige werking van de bron en aan hen wordt dan ook de bouw van het bronbassin toegeschreven.

In de naburige regio's van Cornwall en Somerset vonden de belangrijkste mijnactiviteiten van de Romeinen plaats. Daar werden lood en tin gedolven en gesmolten. Nu nog zijn op verschillende plaatsen oude overblijfselen van tinmijnen te vinden.

Volgens historici was Jozef van Arimathea, oom van Jezus en degene die zijn graf beschikbaar stelde, een vermogend tinhandelaar die talloze bezoeken aan de Britse Eilanden heeft gebracht om zaken te doen. Zuidwest Engeland had vanaf het bronzen tijdperk productieve lood-, ijzer-, zink-, tin- en kopermijnen, en was rond 15 voor Chr. de belangrijkste leverancier van tin en lood aan het Romeinse Rijk.

Jezus in Glastonbury

Als metaalhandelaar had Jozef van Arimathea zakelijke belangen in de door de Romeinen bezette gebieden Somerset en Cornwall. Hij maakte talloze reizen naar de Britse Eilanden op de regelmatig varende ertsschepen. Volgens populaire legenden nam hij op deze tochten verschillende keren de jonge Jezus met zich mee. De Kelten van Cornwall beweren dat Jozef van Arimathea op goddelijk bevel Jezus achterliet bij het druïdencollege in Place op het schiereiland Roseland in Cornwall. Verschillende pictogrammen boven de gewelfde ingang van de Saksische en Normandische kerk in het plaatsje Place in Cornwall, gedateerd op 500 na Chr., stellen de jonge Jezus voor die aankomt en instructies krijgt.

Na de kruisiging van Christus in 33 na Chr., zocht Jozef van Arimathea met zijn gezin en een kleine kring familieleden en gelovigen zijn toevlucht op de Britse Eilanden. Sommigen beweren dat de Heilige Maria er ook bij was. De heilige en krachtige Lady Chapel in de ruïnes van de Glastonbury Abdij is naar haar genoemd.

Wearyall Hill

Naar men zegt droeg Jozef van Arimathea een staf bij zich, gemaakt van hout van een Israëlische meidoorn. Volgens de legende duwde Jozef deze staf in de vochtige grond van zijn kampement op Glastonbury Eiland op Wearyall Hill. Binnen enkele dagen schoot die wortel. Hij zag dit als een teken van God om hier te blijven en zijn huis en kerk te vestigen. Hij vestigde de eerste christelijke kerk in Glastonbury in 37 na Chr. De afstammelingen van de Glastonbury meidoorn groeien nog steeds op Wearyall Hill en bij de Tor. Deze bijzondere meidoornvariëteit bloeit twee keer per jaar, met Kerstmis en met Pasen, net zoals de variëteiten die alleen in Palestina en Israël voorkomen. Interessant is dat geen enkele inheemse Engelse variëteit van de meidoorn met Kerstmis bloeit.

De langgerekte Wearyall Hill was 1500 jaar geleden net als de Tor en de Chalice Hill een eiland in het grote getijdenmeer van Avalon. De Michaëllijn stroomt onbelemmerd langs zijn voet tot aan de heilige meidoorn. Bij de meidoorn spuit een indrukwekkende energiespiraal als een fontein omhoog. De bekende wichelroedeloper en auteur uit Cornwall, Hamish Miller, bevestigde in 1997 zowel het leylijnpad als de spiraalvormige energiefontein bij de heilige meidoorn. In zijn boek "The Sun and the Serpent" (De zon en de slang) volgt hij de leylijn dwars door Engeland. Verder merkt hij op dat de leylijn een scherpe bocht maakt naar de Abdij, precies bij de heilige meidoorn. Ik vond de energie daar heel stimulerend, heel tintelend. De weelderigheid van de heuvel is vergelijkbaar met die van de Tor en men komt er gemakkelijk tot meditatie.


Ondanks de nabijheid van de toegangsweg, 350 meter beneden de meidoorn, kon ik alleen het serene gefluister van de bries horen toen ik op de heuvel was. De stilte en de sereniteit waren uniek en nogal opvallend. In de buurt van de heilige meidoorn kon ik direct in een alfastaat komen. Visioenen en innerlijke stemmen werden versterkt, de energiefontein werkte hypnotiserend. Wearyall Hill en de heilige meidoorn resoneren op de vijfde chakra.

Op Wearyhill zijn de oude ruïnes van een kerk en een kapel ontdekt. Men denkt dat het de oorspronkelijke locatie was van Jozef's Waddle Church. Inderdaad heilige grond.

De Heilige Graal

Jozef zou een kostbaar relikwie hebben meegebracht dat een plaats kreeg op het altaar van de kerk. Dit was de kelk waaruit Jezus en zijn 12 discipelen gedronken zouden hebben tijdens het Laatste Avondmaal en die Jozef gebruikt zou hebben om het bloed van Christus op te vangen tijdens de kruisiging. Deze kelk werd de legendarische Heilige Graal uit de legenden over Koning Arthur en staat symbool voor de eeuwige zoektocht van de mens naar perfectie. Er wordt gezegd dat hij de graal begraven zou hebben bij de Chalice Well, en dat, terwijl hij dat deed, het water in de bron rood werd, wat wees op het helende bloed van Christus.

De Blauwe Kelk

Er bestaan fascinerende verbanden tussen de Chalice Well, Glastonbury, de Heilige Graal en de Ark van het Verbond. In het begin van de twintigste eeuw werd er een kelk gevonden in Bridies bron in Glastonbury. Het British Museum stelde vast dat hij "overeenkwam" met Syrische of middenoosterse kunstvoorwerpen uit de periode 100 tot 300 na Chr. Aan de ontdekking van de Blauwe Kelk ging een ongelofelijke opeenvolging van gebeurtenissen vooraf. De Blauwe Kelk kreeg grote bekendheid en werd het onderwerp van wereldwijde belangstelling en onderzoek. Nu wordt hij bewaard in een beschermd vertrek van het St. Michael Retreat House op het terrein van de Chalice Well Tuinen. Leden van de Chalice Well Trust kunnen een afspraak maken om de kelk te zien en, heel af en toe, vast te houden onder het toeziend oog van een Well trustee. Deze verzoeken worden op een discrete manier behandeld. Veel bekende helderzienden en paranormaal begaafde mensen loven de kelk, en stellen dat hij verbonden is met Christus, terwijl anderen beweren dat hij van buitenaardse oorsprong is. Allen geloven dat hij een sterk energieveld bezit. Zelf kreeg ik in het voorjaar van 2001 de geweldige gelegenheid een heel uur alleen te zijn met de Blauwe Kelk, en hij had een heel diepe invloed op mij. Er straalt een onmiskenbare, zuivere energie uit de kostbare kristallijnen kelk. Zijn kleur en structuur zijn ongebruikelijk en hij lijkt op niets dat ik ooit eerder heb aangeraakt.


Bij Amazon.com is een boek verkrijgbaar dat de wonderlijke geschiedenis van de Blauwe Kelk, Glastonbury en de drie heilige sites vertelt. Het heet "The Avalonians" en is geschreven door Dr. Patrick Benham. Dr. Benham werd geboren in Somerset en woont nog steeds even buiten Glastonbury. Hij doceert muziek aan een naburige universiteit, en is al jaren een groot bewonderaar en spiritueel beschermer van de Chalice Well. Een paar jaar geleden, tijdens een van mijn pelgrimages naar Glastonbury, ontmoette ik hem toevallig in een muziekwinkeltje. Hij probeerde een nieuwe akoestische gitaar, en heel spontaan zongen wij samen een half uur lang een paar "delta blues" liedjes, zittend op een paar stoeltjes in de muziekwinkel. De eigenaar, een gemoedelijke, oudere Ierse heer, moedigde ons genietend aan. Na een paar geïmproviseerde liedjes vroeg hij waar ik logeerde en ik vertelde hem dat ik verbleef in het St. Michael's Retreat bij de Chalice Well. Hij vertelde me dat hij een trustee was en vroeg mij of ik een "Lid van de Chalice Trust" was. Wij werden vrienden en later stuurde hij mij een gesigneerd exemplaar van zijn boek toe. Als ruil daarvoor stuurde ik hem een stel delta blue cd's. Wij corresponderen nog steeds en zien elkaar als de gelegenheid zich voordoet

Avalon Eiland - Camelot

De Chalice Well en de Heilige Graal werden de centrale punten van de Koning Arthur legenden. Men heeft berekend dat de oorspronkelijke ligging van Camelot bij Cadbury Mound vlak bij Glastonbury moet zijn geweest. Arthur is geboren in Kasteel Tintagel aan de vlakbij gelegen ruige Cornwall kust. Koning Arthur's laatste uren waren op de Tor, vlakbij de Chalice Well en hij werd begraven bij de Abdij van Glastonbury. Zijn graf wordt aangegeven met een gedenkplaat bij de ruïnes van de Abdij.

De mythen en fabels rond Koning Arthur zijn heel bekend, maar minder bekend zijn de historische bewijzen van het werkelijke bestaan van Koning Arthur in Glastonbury, Cornwall en oost Wales. Het epische verhaal werd zo sensationeel geschreven en verfilmd, dat het voor de grote massa slechts een prachtige fabel is. Maar het is veel meer. Arthur heeft geleefd, hij had een Christusbewuste geest. Alles wat er eeuwen later over hem geschreven werd, was in de ware zin van het woord gechannelde symboliek van het tijdelijke verblijf en de drie-eenheid van de mens in het driedimensionale rijk.

Het is duidelijk dat de bestaande intriges over koning Arthur symbolische waarheden zijn die waarschijnlijk zijn levensverhaal niet woord voor woord weergeven. Zij deden dienst als een overdrachtelijke beschouwing van de worstelingen van de mens die naar waarheid zoekt. Het is en was een herhaling van het ingeplante levende hologram van de Mens/God passie. De symboliek van het Arthuriaanse epos laat een net even ander aspect zien van het christoshologram, ter weerspiegeling van dat van Jezus Christus. Er zijn subtiele overeenkomsten. De twaalf ridders van de ronde tafel staan symbool voor de twaalf discipelen en Guenivere die verleid werd door de verboden vrucht (zoals Eva in de Hof van Eden) zijn slechts twee van letterlijk dozijnen overeenkomsten die op een subtiele manier het verhaal van Christus weerspiegelen.

Ik raad de lezers dringend aan om de validiteit voor zichzelf te bepalen door een bezoek te brengen aan Glastonbury, Cornwall en Wales en deze heel echte energie direct te ervaren. Verschillende bekende gechannelde bronnen bevestigen ook het bestaan van Koning Arthur als een "Christusbewuste geest". Een man met een oprecht en waarachtig hart, als jongen onderwezen door de wijze Merlijn om het Engeland van de vijfde eeuw te leiden naar de ware kennis van spirit en één God. In het Britannië van de vijfde eeuw was de plaatselijke religie gedegenereerd tot een vervormd heidendom, met soms menselijke offers. Feodale vorsten regeerden en binnenvallende Picten, Ieren en Noormannen plunderden het land. Gewelddadige dievenbendes beroofden de kwetsbaren. Het christendom was nog maar net gevestigd. Arthur probeerde de mensen te bewegen goed, deugdzaam en eerlijk te leven, gezag en orde te vestigen onder een centrale, rechtvaardige leider en mensen het recht te geven te vereren wie ze wilden en te leven zonder angst. De vibratie van Arthur de Christus-Koning is heel sterk aanwezig in Glastonbury, Cornwall en Wales. Ze heeft een gevoel van diepe, symbolische waarheid en zuiverheid.


Deze schrijver wil melding maken van het feit dat hij vóór zijn bezoek aan Glastonbury in 1980, Koning Arthur nooit anders beschouwd had als een literaire legende. Mijn ervaring in Glastonbury heeft zo'n sterke indruk op mijn wezen achtergelaten dat ik mij intuïtief bewust ben geworden van niet alleen het bestaan van Arthur als een feitelijke historische figuur, maar belangrijker nog, van zijn Christusbewustzijn, symboliek en heilige missie.

Netwerksysteem

Glastonbury is de belangrijkste van drie portalen binnen het Verenigd Koninkrijk. Deze portalen, Iona, Findhorn en Glastonbury vormen een driehoekig energienetwerk dat de daarin liggende leylijnen injecteert met een infusie van kosmische energie. Deze kosmische energie bevordert de versnelling van het vibratietempo van de aarde, en zodoende haar ascensie. Deze portalen worden verankerd door de intentie van de daar wonende Lichtwerkers die ermee werken. Glastonbury's plaatsing als een portaal strekt zich uit tot een wereldwijde drie-eenheid en heeft lange energielijnen naar vele heilige plaatsen over de hele wereld. Glastonbury is in feite een van de twaalf heilige centra van de aarde. Zijn energieën hebben veel facetten. Een geweldige instroom van leyenergie, aardstromingen, anionisch plasma en elektrische vortexen verbinden zich en vormen zo een ongelooflijk krachtveld. Deze energetische cocktail kan overweldigend zijn, hij breidt zich van het stadscentrum uit tot een straal van ongeveer 5½ km.

De template van onze aarde bevat drie netwerken. Een ervan, het kristallijnen- of ascensienetwerk is samengesteld uit een rasterwerk van in driehoeken verdeelde pentagonen (vijfhoeken) en spreidt zich uit over de aarde in een geodetische (aardmeetkundige) matrix. Dit patroon van in elkaar grijpende driedimensionale en vijfdimensionale vijfhoekige vormen creëert zo een multidimensionale geodetische sfeer rondom de planeet. De onderling verbonden apexen (toppunten) van deze drie- en vijfhoeken zijn punten waar de energie samenkomt. De netwerklijnen die uitkomen bij deze apexen geleiden een energiestroom. Deze stroom kan geregeld worden. Glastonbury is een primaire apex die functioneert in alle drie de netwerken van de aarde.

Een interessante kanttekening bij de driehoeksvorming van apex energiepunten, is dat inheemse volkeren, zoals de Hopi, de Lakota en de Aborigines, al eeuwen hebben verkondigd dat heilige plaatsen altijd in drieën voorkomen.

Leylijnen

De Druïde Meesters waren uitstekend afgestemd op de energieën van de aarde en ze bepaalden en volgden nauwgezet de heilige energielijnen die in heel Groot Britannië en West Europa leylijnen worden genoemd. De meest opmerkelijke zijn de Michaël en Maria lijnen. Zelfs voordat ze een Christelijke naam kregen en geassocieerd werden met Aartsengel Michaël, namen de Druïden en de Kelten al de mannelijke en de vrouwelijke identiteit van de leyenergieën waar. Zij gaven Keltische namen van goden van licht en bescherming aan deze lijnen.


Leylijnen zijn per definitie geaccumuleerde, stromende tellurische energie. Deze lijnen zijn paden van geconcentreerde levensenergie die de mens in staat stelt, vrede en welzijn te vinden. Elektrisch van aard, vormen ze het zenuwstelsel van de planeet. De Michaël lijn is het instrument van de Aartsengel Michaël. Al eeuwenlang wordt er langs de Michaëllijn melding gemaakt van manifestaties van Aartsengel Michaël.

De lijnen kunnen gevonden worden met een wichelroede en in feite zijn ze al duizenden jaren in kaart gebracht. Ze zijn waarneembaar en hebben een krachtige elektrische pulsering. Zelf kan ik de leylijnenergie identificeren door een tastbaar gevoel van welbehagen in de hele omgeving van hun loop. De flora groeit voorspoedig, de fauna lijkt gelukkiger en de lucht lijkt te "glinsteren" in de nabijheid van leylijnenergie.

In Engeland onderkenden de Druïden de unieke wervelende vortex die gevormd wordt wanneer twee leylijnen elkaar kruisen. Op die plekken vestigden ze heilige plaatsen voor rituelen, inwijdingscentra of toevluchtsoorden voor genezing waar ze gebruik maakten van deze versterkte energie. Speciaal godsdienstigheid en spiritualiteit waren veel intensiever op de krachtige kruispunten van de Mary en Michaël leylijnen.

Heilige geometrie en Vrijmetselarij architectuur

Eeuwen later kwamen christelijke Vrijmetselaars die kerken bouwden (gebruikmakend van heilige geometrie) op precies dezelfde sacrale plekken langs de leylijn vortexen die de Shamanen van de Druïden, die zoveel wisten van de aarde, eeuwen daarvoor hadden gekozen. Historici speculeren dat dit werd gedaan om de bekering tot het christendom van de heidense massa's te ondersteunen. Maar, de illuminatie (de verlichten) onder de Vrijmetselaars hadden een goddelijker methode dan alleen politieke voorkeur. Zij waren zich bewust van de versterkte spirituele energie van deze vortexen, en kozen ze met intuïtieve intentie voor de bouw van de grote kathedralen. De versterkte leylijnenergie die in deze Britse, langs de Michaël lijn gebouwde kathedralen stroomt, is ronduit indrukwekkend en kan alleen maar zelf ervaren worden! Verschillende kathedralen zijn zó gebouwd, dat de leylijn precies symmetrisch onder het middenpad van het gebouw loopt. De energie wordt omgebogen in rondgaande patronen binnen de briljant ontworpen kathedraalkoepels en circuleert daarin door de gewelfde plafonds. Een voorbeeld hiervan is de St. Paul's Kathedraal in Londen. De sterk eerbiedige emoties van duizenden en nog eens duizenden gelovigen hebben hun indruk achtergelaten op en versterken nog steeds de pulsering van de heilige energie binnen veel van deze, door Vrijmetselaars ontworpen kathedralen. De heilige geometrie die in de architectuur werd toegepast, versterkt deze energieën op een soortgelijke manier als dat in steencirkels gebeurt.


Tot de prachtige kathedralen in Groot Britannië die op ingenieuze wijze zijn geplaatst op kruispunten en knopen van leylijnen, behoren Saint Paul's Cathedral, Westminster Abbey, Salisbury Cathedral, Wells Cathedral en Canterbury Cathedral, om maar enkele te noemen.

Dierenriemtekens in en op de grond

Er is nog een Glastonbury mysterie dat in het recente verleden werd onthuld. In 1927 (her)ondekte Katherine Maltwood, een plaatselijke beeldhouwster en illustratrice, de "Glastonbury Dierenriem" toen zij de velden rondom Glastonbury inspecteerde. Ook bekend onder de naam de "Glastonbury Reuzen", werd er van die dierenriem al sinds de Middeleeuwen in verscheidene geschriften melding gemaakt, maar men dacht dat die slechts een onderdeel was van de Glastonbury overlevering. Maltwood traceerde nauwgezet de indrukwekkende en onmiskenbare landschapsreliëfs. Deze dierenriemtableaus, geëtst in het bestaande landschap in een cirkelvormig patroon dat ongeveer 16 km in doorsnee is, geven op chronologische en correcte manier de twaalf dierenriemtekens weer. Hierbij is gebruik gemaakt van bestaande oriëntatiepunten, heuvels, rivieren en landschappelijke grenzen.

Landkaarten laten duidelijk menselijke en dierlijke figuren zien op plaatsen verspreid langs de buitenrand van de dierenriemcirkel, met een reliëf van een hond die zo'n vijf mijl lang is en plaatselijk de Langford Girt-Dog (hondomtrek) wordt genoemd. De namen van dorpen langs de dierenriem, die correleren met de bestaande plaatsing van de sterrenkaart, wijzen op een zekere plaatselijke kennis van het bestaan van de dierenriem tijdens de Middeleeuwen. Aries road heet al eeuwenlang zo en ligt binnen het Ramteken (Aries). Het dorp "Earlake" ligt op het oor van de hond! Net als de etsingen op het Nazca plateau in Peru, zijn ze alleen echt te zien vanuit de lucht, op zo'n 1800 meter hoogte. Enkele antropologen schatten dat de dierenriem rond 3000 voor Chr. werd gemaakt, terwijl anderen hem in verband brengen met de periode van de Dendarah Dierenriem, gebouwd in Egypte ongeveer 7000 voor Chr. Maltwood was van mening dat de Glastonbury dierenriem de oorspronkelijke "Ronde Tafel" was.


Elk jaar, half juni organiseert Glastonbury het Glastonbury Music Festival. Dit evenement, een hedendaagse versie van Woodstock, is een driedaags concert waarbij topartiesten twintig- tot veertigduizend toeschouwers trekken. De spirituele reiziger zal dit drukke festival liever willen vermijden als hij of zij plannen maakt voor een trip naar Glastonbury. Behalve dat de wegen dichtslibben, zijn hotels en B&B's in die week bijna niet te krijgen.

Glastonbury is een epicentrum van de "New Age", en zijn energie trekt allerlei soorten types aan. Langs de dorpsstraten staan veel historische kerken, gebouwen en musea zij-aan-zij met ontelbare winkeltjes. De hoofdstraatpromenade biedt het hele arsenaal aan koopwaar en diensten, zowel voor de toerist als de pelgrim. Van plaatselijke kunstgalerijen, vegetarische restaurants, Engelse high tearooms, Arthuriaanse zwaarden tot souvenirkelken, healingsvormen, tarot readings, wierook, kristallen, toverstaven, capes, kruiden en astrologische readings, het is er allemaal. Boeddhisten, traditionele protestanten van de Kerk van Engeland, Druïden, hekserij aanhangers, en New Age pelgrims onderkennen en delen de sterke tradities en energie van Glastonbury. Ieder van hen beweert dat het hun energie en traditie is. De spirituele dualiteit viert er hoogtij. Zoals zoveel mega-krachtcentra, heeft Glastonbury een elektromagnetisch veld dat in evenwicht wordt gehouden door de volle aanwezigheid van beide elektrische polen, de positieve en de negatieve. Als je dus een pelgrimstocht onderneemt, ga dan volledig bewust de potente energie van de dualiteit binnen en geef jezelf astrale bescherming bij het bezoeken van het wonderbaarlijke Avalon, want de sluier is inderdaad dun, en beide energieën zijn aanwezig.

De krachtige energie versterkt de aura, en bezoekers die dit energieniveau niet gewend zijn, kunnen na een paar dagen ondervinden dat de aura uitgeput raakt. Dit is het signaal om een lager ampèrage op te zoeken. Dit signaal moet gerespecteerd worden, doet men dat niet dan kan dat leiden tot een gevoel van vermoeidheid en wisselende stemmingen.


De menselijke aura heeft over het algemeen tijd nodig om zich aan te passen aan de hooggeconcentreerde elektromagnetische velden in krachtcentra zoals Glastonbury. Mensen die in zulke mega-energiecentra wonen, ontwikkelen een aurabescherming die hen in staat stelt hun evenwicht te bewaren in deze geconcentreerde energievelden.

Er zijn veel overnachtingsmogelijkheden in Glastonbury. Zeer aan te raden is de Little St Michael's Retreat bij de Chalice Well op het terrein van de Chalice Well tuinen. Hiervoor moet men wel lid worden van de Chalice Well Trust, een heel waardevolle non-profit organisatie. Informatie is te verkrijgen bij: http://www.chalicewell.org.uk
Glastonbury ligt drie uur rijden van Londen. Ga via de M-4 in de richting van Bristol en dan 40 km naar het zuiden over de M-5. Houd in de gaten waar je er af moet en bereid je voor op de betovering wanneer de Tor aan de horizon verschijnt.

Boeken en nog eens boeken

Heeft u ook zo'n hekel aan boeken? Ik wel! Ik haat ze! Ik haat boeken, omdat ze tijdvretertjes zijn. Aan de andere kant heb ik boeken lief, omdat er altijd wel leuke boeken te vinden zijn.


Eigenlijk zijn er veel te veel leuke boeken te vinden. Er komt ook nooit een einde aan het vinden van leuke boeken. Ik ben er dan ook altijd naar op zoek. Wat ik ook haat is dat er in de boekenwinkels, waar ik kom nooit de boeken liggen die ik zoek. Als ik al vraag bij de boekenwinkel naar de boeken die ik wil bestellen, dan blijken deze boeken bij bestelling opeens veel duuder te zijn dan dat ik ze op het internet gezien heb. Van de week nog wilde ik boeken bestellen. Gelijk een stuk of acht. Dus ik naar de winkel, met mijn bestelling. Ik was al helemaal blij, nog meer tijd vretertjes voor in de kast.

De boekenzaak kon mijn moeilijke-boeken vraag gewoon bestellen...hiep..hoi.. Via het Centraal-boekenhuis. Maar toen ik de prijs zag dacht ik: 'ik hoef ze niet meer, op deze wijze', en was mijn vreugde-bui al snel over. Wat namelijk het geval is, dat als u een boek koopt, in de Nederland-boekhandel-winkel en deze komt u Amerika, dan rekent men gewoon de dollar-prijs als zijnde de euro-prijs.

Een van de boeken die ik wilde bestellen kost 18 dollar in Amerika. In Nederland, via de boekhandel, dus via het Centraal-boekenhuis is de prijs van dit boek 18 euro. Beetje vreemd, want de dollar staat op dit moment, naar ik weet, aardig wat lager dan de euro. Voor de zeven andere boeken, die ik wilde bestellen, gold precies hetzelfde of bijna hetzelfde. Een boek welke ik had gezien op Amazon.com, die natabene van 195 dolar was afgeprijst naar 145 dollar, zou mij via het Centraal-boekenhuis nu 181 euro gaan kosten. Vindt u het gek dat het slecht gaat met de Nederlandse boekenwinkels?

Eerder had een kennis van mij dit geintje bij de hand gehad, bij een boekenzaak genaamd de Wijze Kater. Zij kocht daar een boek van 195 euro. Thuisgekomen haalde ze het boek uit de verpakking en zaezag dat de originele prijs op de kaft van het boek geprint stond. Dit was 195 dollar. Boekhandel de Wijze kater had de dus ook de dollar prijs omgevormd tot de euro prijs.

Toen dit verhaal hoorde van deze prijsomvorming vond ik dit nogal vreemd en ik ben toen meteen even gaan kijken op het internet wat dit boek, waar deze kennis over sprak, elders koste. Tot haar en mijn grote schrik was dit boek op amazon ook nog eens flink afgeprijst en was het voor 135 dollar verkrijgbaar.

Dat was dus schrikken. Niet alleen wordt je op deze wijze bedonderd, doordat men van de dollar een euro maakt, maar ook nog eens bleek dat het inmiddels was afgeprijst, omdat het al een aantal jaren op de markt was. Op ander sites was het ook 135 dollar. U snap wel dat een mondige type dit niet meteen accepteren, dus de dag daarop was die kennis teruggegaan naar boekhandel de Wijze Kater om ze te melden dat ze mogelijk een vergissing hadden gemaakt met de prijs van het boek.

Zij wilde het netjes houden en voorzichtig brengen om ze kans te geven te begrijpen waarover ze spreek. Maar haar bewustmakingspoging viel helaas in verkeerde aarde. Vrijwel meteen kreeg zij een uitleg in de sfeer van aan aanvallende verdediging, door een team van twee dames die in de Wijze Kater de verkoop van boeken verzorgen.

Ze kreeg op een hoog hartige toon te horen, waarbij niet geschromd werd om haar aan te spreken als een onmondige tiener, dat dit gewoon de prijs was die men hanteerde, omdat men de boeken moest importeren, en omdat het importeren hoge kosten met zich meebracht was deze prijs zo bepaald. Nu is dit natuurlijk onzin, omdat ze helemaal niet importeren. Ja ze inporteren via het centraal boekhuis. kortom hoe die kennis van mij het ook probeerde, men wilde niet naar haar betoog luisteren. zelfs een "wat vervelend voor jou" kon er niet af.

Blijkbaar kan het dit soort handelaren geen ene moer dat ze hun klanten een poot uitdraaien. Als je ze er op wijst dan hebben ze meteen een batterij aan verweer tegen over je staan. Alsof het is ingestudeerd. Zelf schrikken ze er helemaal niet van dat er zo'n prijs verschil zit in deze handelswaar ten opzicht van de Amerikaanse markt. waarschijnlijk weet een zaak als de Wijze Kater heel goed hoe dit werkt.

Natuurlijk ben ik door de wijze les, van die kennis over, de Wijze Kater wijzer geworden en bij iedere boek welke ik nu wil kopen, kijk ik nu eerst even op het internet, naar wat het zou moeten kosten. Dat een boekenzaak een paar euro meer vraag dan een webwinkel, daar heb ik totaal geen probleem mee, maar het euro-teken omzetten in dollar-teken, wat de Wijze Kater in Utrecht doet, dat is mijn ogen een kwalijke zaak.

Ik zou tegen u willen zeggen niet meer kopen dus bij dit soort zaken, of er alleen boeken kopen die normaal geprijst zijn. Wees dus op u hoede als een net als ik een boekenmaniak bent, want voor u het weet haat u niet alleen boeken, maar vooral de handelaren! Lang leve het internet-boeken-winkel-gebeuren dus maar!!

De Hoge Priester.

Aangezien deze blog gaat over bijzondere zaken en mensen, had ik van de week weer iets om over te schrijven. Ik weet niet of het u wel eens overkomt, dat u iemand tegenkomt die u meteen opvalt. Eerst bent u onder de indruk, maar als u goed en wel naar de persoon kijkt en luistert, dan merkt u dat er bepaalde mechanismen spelen. Dat de persoon in kwestie een heel subtiel spel speelt, dat hij u iets wil doen laten geloven. Sommige mensen weten dit heel voorzichtig te bewerken, bij anderen ligt het er duimen dik boven op.
Soms vraag ik me af ben ik nu de enige die dit ziet, of ziet u het ook?

In mijn familie en kennissenkring kom ik zeer merkwaardig lieden tegen. De afgelopen week was het weer raak. Ik trof een oude heer, van in de tachtig, met erudiet voorkomen en deftig taalgebruik. Een grote rijzige man, met zilvergrijs haar en verzorgd uiterlijke. De man in kwestie is van het slag mens dat graag bijzonder is. Toen ik binnen kwam zat hij er al en hij was met groots en meeslepende gebaren iets aan het uitleggen. Hij deed het op een manier alsof het in een soort van vertraging ging, zodat er een zekere rust van hem uit zou moeten gaan, richting zijn toeschouwers. Zijn ogen waren gefocust op zijn publiek en zich bewust van de reacties uit zijn omgeving.

Opzich is een oude heer, van tachtig jarige leeftijd, met deftig taal gebruik, natuurlijk niet zo bijzonder. Die zijn weer wel meer. Deze oude generatie is zeer netjes opgevoed en gebruikt hele andere worden, om zaken te beschrijven, dan dat de huidige jeugd gebruikt. Daar deze meneer was opgegroeid in het Gooi, sprak hij daarhalve deftig maar ook nog met een hete aardappel in de keel. Zijn hele houding was er eentje van statigheid en hij straalde een als een koning, een Godfather, maar dan van de geestelijke mafia.

Zijn kleding was te opvallend, voor een informele vrienden-bijeenkomst. Hij was gekleed in een net maatkostuum. Dus niet zo eentje uit de confectie. Nee, dit was duidelijk van een betere klasse. Hij droeg een scharlaken-rode stropdas. Een opvallende kleur voor een oude heer. Over de stropdas droeg hij een grote gouden kruis, aan lange gouden ketting, met in het midden een amethist. Ook deze sieraard was van een betere kwaliteit, dan welke je standaard tegenkomt bij de juwelier. Eerst dacht ik nog, die meneer is vergeten zijn ketting bij zijn overhemd in te doen, maar dat bleek niet het geval. Die ketting was opzettelijk daar, om aan te geven welke status deze oude heer bekleedde. In tegenstelling tot zijn maatkostuum, droeg hij aan zijn voeten sandalen. Sandalen zoals een bergwandelaar ze draagt, of zoals ze ook wel in alternatieve kringen worden gedragen. Waarschijnlijk had dit schoeisel iets van doen met zijn geestelijke status.

Al gauw had de oude heer het gesprek van die avond volledig naar zich toegetrokken. Hij wist hoe hij middelpunt van de belangstelling kon zijn, daar had hij in zijn lange leven goed op geoefend. Al ras begon hij te vertellen over zijn leven en over hoe bijzonder hij was. Hij kwam uit een bijzonder gezin, met bijzondere ouders, en hij had een bijzondere broer en zus. Allen waren ze op de een of andere manier actief in het geestelijk leven en hadden daar hun roeping van gemaakt. De vader van de oude heer, was voor zijn tijd al heel bijzonder . Hij was vrijmetselaar, priester, en bevlogen theosoof. De zus was actief binnen AMORC. Beide zonen waren hun vader hierin gevolgd en waren priester geworden in de vrij katholieke kerk. Vandaar dus het grote gouden kruis, aan een gouden ketting over de stropdas van deze oude heer. Hij wilde hiermee een duidelijk signaal de wereld in sturen dat hij het gebracht tot priester en iedereen moet dat dus weten.

De oude man zat op zijn praat stoel en rustig gebarend vertelde hij dat hij een ingewijde was, dat was wat hij zijn leven lang had gedaan: Ritueel werk. Hij was niet alleen van de vrije-katholieke kerk, maar hij was ook een ingewijde, ingewijd in verschillende mysteriën. Waarvan er één een heel groot mysterie was. Over dat mysterie mocht hij namelijk niets zeggen. Het was het mysterie van een geheime-genootschap en hij had een eed afgelegd dat hij nooit iets over deze mysterie naar buiten mocht brengen. Het was immers geheim. Overigens bestond dit genootschap inmiddels al niet meer. Het was opgeheven, maar nog steeds mocht hij daar niets over vertellen. Hij vertelde nog wel dat in zijn werk een invloed vanuit deze mysterieschool door schemerde in zijn werk.

Met zijn werk bedoelde hij vele dingen. Hij was bepaald niet bescheiden in het zich toekennen van allerlei titulaturen. Hij was docent, musicus, priester, mysticus, en deed ritueel werk, daar boven op was hij reïncarnatie-therapeut. Op mijn vraag waar hij was opgeleid tot therapeut kreeg ik een vaag antwoord. Dat opleiden dat had hij zelf gedaan en hij was nu therapeuten-opleider. Hij gaf een opleiding tot reïncarnatie-therapeut aan peuten. Die opleiding duurde vijf dagen. Overigens was meneer een slechte luisteraar. Op mijn vraag wat voor soort van ritueelwerk doet u, kwam geen uitleg, maar gaf hij een heel ander antwoord. Ik kreeg een uitleg over wat een ritueel is. Maar dat was niet mijn vraag. Na nogmaals mijn vraag geformuleerd te hebben kreeg ik wederom een politiek antwoord. Het was duidelijk dat hier een aantal sluiers werden opgeworpen.

Heel bijzonder dus deze man.... U snap het al dat ik om dit alles wel een beetje moest lachen. U zou hier ook om hebben moeten lachen, of u was volledig onder de indruk van deze man. Wellicht was u al bijna een volgeling geworden, want zo gaat het met dit soort radicale figuren. Ze trekken mensen aan die dit subtiele spel niet in de gaten hebben en pakken ze volledig in. Zelf ben ik van een degelijke persoonlijkheid niet echt onder de indruk. Hooguit ben ik nieuwsgierig naar hoe het toch mogelijk is dat een dergelijke blaaskaak als priester volgelingen heeft gekregen, of hoe hij als reïncarnatie-therapeut cliënten aantrekt. Persoonlijk noemt hij de mensen die bij hem in therapie gaan trouwens patiënten, dat zegt iets over de oude heer.

Toch ben ik erg nieuwsgierig naar hoe deze meneer tot dit niveau is opgestegen en zou ik willen weten of hij echt wel serieus wordt genomen. Klopt het wel dat hij een praktijk heeft als therapeut? Ik kan me dat bijna niet voorstellen. Ook het verhaal van een genootschap, waarover niets gezegd mag worden, omdat er een zwijgplicht is lijkt mij vrij onzinnig. Als je immers een zwijgplicht opgedragen krijgt, vanuit een dergelijke genootschap, dat zou het zo moeten zijn dat je ook geen blijkt geeft van deze zwijg-opdracht. Met het vertellen van de zwijg-opdracht, om niets te zeggen, breek je immers de eed van het genootschap. Dat zou deze oude heer moeten weten. Zeker vanuit zijn functie als priester en vertrouwens-persoon van de vrij-katholieke kerk. De vrij-katholieke is zo wie zo een apart gezelschap.

Als je de vrij- katholieke kerk goed en wel bestudeerd lijkt het meer op een esoterische studiegroep of genootschap, dan op een katholieke kerk. Het is ontstaan in dagen dat esoterie en occulte zaken nog niet als onschuldig werden beschouwd en wellicht waren de toevoegingen "Katholiek" en "kerk", aan de naam van deze beweging een vrijbrief om vrijelijk met esoterie, spiritualiteit, mysteriën, rituelen en magie aan de slag te kunnen gaan. Interessant is het studie-programma van deze kerk. Die ik hier bijvoeg, (URL volgt nog)zodat de lezer kan aanschouwen waar ik over schrijf. Het is een zeer uitgebreid iets, waar de leden aan worden onderworpen en niet geheel vrijblijvend.


U begrijpt het al, dat ik deze oude heer wel even heb doorgezaagd, over hoe sommige zaken, die hij vertelde, gezien moesten worden. Over het geheim van het geheime-genootschap liet hij niet veel los. Wel liet hij weten dat het in het gnootschap Gooi had gezeten en dat het ritueel-magisch-werk werd verrichte. Nu weet ik uit zeer betrouwbare bron, dat in de dagen, dat deze oude heer een jonge heer was, er in het Gooi een loge van de Golden Dawn heeft gezeten. Ik heb hiervan het een en ander gezien, bij een ex lid. Onder anderen een exemplaar van een huisaltaar. Gemaakt van fijn aardewerk, bestaande uit twee kandelaars, in de vorm van een lotusbloem, een wierookvat in de vorm van egyptische sfinx, en een rosenkruis-kruisbeeld, gedecoreerd met gouden magische symbolen.

In die dagen was men in het Gooi ook niet vies van de Ordo Templi Orienties. Een oude dame uit deze zelfde kennissen-kring heeft mij ooit haar OTO=litmaatschaps-diploma, uit die dagen, laten zien. Toevallig is deze dame ook een bevlogen theosofe en vrijmetselaar en ze kent de oude heer heel zeer wel. Wie weet hebben ze ooit samen het Suprime-ritual bedreven.

Heden ten dage zijn beide magische-loges niet meer actief (in het Gooi). De oude garde komt nog wel op regelmatige basis bij elkaar, om te bomen over het verleden of om een soort van ritueel werk te verrichten. Zeer waarschijnlijk heeft deze oude heer dus een magische verleden. Voor mij niets bijzonders eigenlijk, maar voor hem een van zijn dingetjes waarmee hij zich bijzonder kan profileren.

Ik vraag mij af bij het aanschouwen van dit soort uitzonderlijke excessen van bijzonder willen zijn, waar dit vandaan komt. Waarom heeft iemand het nodig om zichzelf zo neer te zetten, om zichzelf zo te willen onderscheiden, om een dergelijke mysterie te creëren? Het is niet alleen dat dit bij deze meneer gebeurd omdat hij bijzonder is. Het is omdat hij bijzonder wil zijn. Hij legde voortdurend de nadruk op zijn bijzonderheid door het te (be)noemen. Hij sprak over de bijzondere school die zijn ouders hadden uitgezocht. Waar hij al jong met hele bijzondere kennis en wetenschap in aanraking kwam, wat op andere scholen niet gedoceerd werd, en dan natuurlijk zijn bijzondere ontwikkelingsweg, en het bijzondere werk wat hij had verricht. Het bijzonder zijn van zijn priesterschap. Het bijzonder zijn, waarbij hij in contact had gestaan met de groten der aarde.

Waarin deze oude heer echter niet bijzonder is, waarin hij net is als alle anderen, is in het grote-sprituele-graai-gebeuren. Een voorbeeld hiervan is dat er aan zijn vijf-daagse cursus reincarnatie-therpie een mooi prijskaartje hangt, van 250 euro, met als u dat wilt een voorbereidende sessie van 70 euries. Niets bijzonders dus! Hij is zo als we allen in sprit-world doen graaien. blijkbaar gaat het toch ook hier weer om het grote geld! Zelfs priesters maken hun handen daaraan dus vuil!

Blijkbaar is een mens ook nooit oud en wijs genoeg om te ontgroeien aan de aasgiermentaliteit. Deze heer is 80 en verdient dus nog volop zijn centjes in lala-land. Geld willen verdienen aan uw leed of aan de geestelijke hoger van anderen is okay. Dit alles overgoten met een christelijk sausje, doorwoven met magische invloeden in geprecenteerd in een rituele verpakking. Mooier konden we het niet verzinnen. Mind control en beinvoelding, met psychologische technieken en tactieken, daar is dit heerschap nog volop mee bezig.

Op welke leeftijd is een mens echt wijs? Onder wat voor onstandigheden is de mens in staat tot waarlijk delen? Wanneer leert een mens oprecht te zijn? Dit vraag ik me soms af. Of zit het assgieren graaigedrag in onze genen ingebakken?

Een ontmoeting met degeklijke persoonlijkheid brengt bij mij een altijd een soort schok terwege. Ik schrik me rot van hoe een mens kan zijn, die wijs wordt geacht. Ik schrik me rot van hoe een mens zijn ware aard kan versluieren in het licht en daarmee mooie zier maakt en de ogen van de omstanders verblind. Ik mag hoop dat ik op die leefdtijd en mogelijk al veel eerder wel in staat ben om mijn menselijke, sprituele en magische inzichten te delen, mocht ik die al hebben, onder het genot van een slagroomtaart! waarschuw me als ik priesterlijk gedrag ga vertonen!

Mijn indruk van een dergelijke persoon, als deze zelf benoemde priester, is dat het een grote blaaskaak is. Een narcistische persoonlijkheid met trekjes tot grootheidswaanzin. Eigenlijk zijn dit soort lieden hele gevaarlijk persoonlijkheden, die als ze echt aan de macht komen het niet schromen om ten koste van de nederige mens zichzelf op te richten en te verbeteren. Het is het prototype van de demagoog in het kwadraat.

Hoe kan iemand die beweerd een priester, spiritueel, therapeut, en ingewijd te zijn, het presteren zichzelf zo onbescheiden te profileren? Hoe is het mogelijk dat mensen dit accepteren en hier in mee gaan? Mij is het een volkomen raadsel. Wellicht heeft iemand het antwoord? Ik zou graag weten hoe een dergelijke scheefgroei kan zijn ontstaan. Blijkbaar heeft dit heerschap nooit een tik op zijn vingers gehad van een engel of van een waarlijk grote verlichte geest, die hem er op heeft gewezen dat het niet gaat om uiterlijkheden, of om zo veel mogelijk zegeltjes te kunnen plakken in het lidmaatschapsboekje van verschillende genootschappen, waarvan hij lid is ( geweest).

Priesterschap en ingewijd zijn, draag je in stilte en in alle bescheidenheid, dan gaat het om liefdes werk, of niet soms?

Sterzoeker