Deze winkel heeft een goed assortiment. Ik vond er een interessant astrologisch set kaarten en een mooi 3D tarotspel. Ik kon het niet laten liggen en rekende alles bij de kassa af; op 5 cent na was het bedrag 71 euro. Omdat het een stapel was geworden, vroeg ik om een plastic tasje. De mevrouw achter de kassa keek me aan. Leesbril op het puntje van haar neus, strakke smalle lipjes gestift met donkerrode lippenstift en ongeverfd haar op een paardenstaart. Ze zei: “We hebben tasjes van 10 en van 25 cent”. Ik was verbaasd en wees naar de groen verlichte letters van de kassa. ”Maar ik heb hier net bijna 71 euro uitgegeven. Dan kan er toch wel een tasje af?”
“Nee. Bewustzijn hè.”
“Maar, 71 euro!”
“Zodra mensen moeten gaan betalen, gaan ze nadenken en komt er bewustzijn”.
Ik was met stomheid geslagen en voelde mijn verontwaardiging toenemen. Dit kon toch niet waar zijn? Pikant detail is dat de duurdere tasjes van 25 cent overduidelijk voorzien waren van de naam van de winkel. De spirituele winkel die bewustzijn denkt te genereren door mensen voor hun reclame te laten betalen. De verwarring en de verontwaardiging werden groter en groter.
Wil je bewustzijn mét reclame, dan betaal je 25 cent en zonder ‘maar’ 10 cent. Het plastic tasje van 25 cent kun je vaker gebruiken en gaat veel langer mee. Duurzaam, zou je zeggen ook al is het dan van milieuvervuilend plastic. Ik vraag me dan eigenlijk wel af, welk bewustzijn zou zich gaan openbaren als ik dat tasje had gekocht. Want dat ik dat niet gedaan heb is evident. Mijn verontwaardiging was te groot om te negeren.
Welk bewustzijn de dame met de donkerrode lipjes mij wilde verkopen is me niet duidelijk. En dat hoef ik ook niet te weten. Dergelijke dogma zijn net zo moraliserend als die van een strenge geloofsgemeenschap (of regering) waar meer niet dan wel mag. Waar voorgeschreven wordt hoe je je moet voelen en wat er allemaal wel niet zondig is. Waar je onvrij bent en moet dansen naar de pijpen van mensen die beweren dat god via hen spreekt en ondertussen iedereen aan de ketting van de duivel leggen.
De mevrouw met de donkerrode lipjes mag trots zijn op haar geslaagde minipreek. Want er is bewustzijn gekomen! En ik heb het lekker gratis gekregen. Ik heb mijn stapeltje gepakt en ben de winkel uit gestapt zonder te groeten.
Ze mag zichzelf met recht een guru noemen en misschien moet ze voor de herkenbaarheid een plastic zak aantrekken. Met 5 gaten erin, voor armen, benen en hoofd zodat ze zelfs in de regen door de stad kan lopen. Zonder muts zodat als er een boodschap van boven komt, die toch tenminste binnen kan komen. Die 5 gaten mogen niet door het logo van de winkel geknipt worden, dat zou nou pas echt zonde zijn.
Ik heb zo’n vermoeden dat de mevrouw met de donkerrode lipjes de tas tegen inkoopsprijs kan krijgen. Maar dat gun ik haar van harte.
Uw aller van ouds bekende Opper_Sterzoeker
