Wep Renpet Egyptisch Nieuwjaar (1)

Op noordelijk halfrond komt vanaf deze week de ster Sirius heel vroeg in de ochtend boven de horizon en is hij duidelijk zichtbaar. Op de oude Egyptische kalender kondigde de opkomst van deze ster een van de belangrijkste feesten van het jaar aan. In feite is dit de markering het Egyptische nieuwe jaar. Op het moment dat Sirius aan de horizon zichtbaar werd werden de beelden van de Goden vanuit de heiligdommen en uit de tempels naar buiten gedragen. Ze werden in het gecombineerde licht van de zon en de ster Sirius gebracht. Door rituele aanroeping werden de beelden bekrachtigd en verlevendigt middels deze hemelse gebeurtenis. In deel 2 van deze blog vindt u een fragment van het nieuwe jaar festival afkomstig uit oude teksten, waarvan de meeste afkomstig uit tempel Hathor van Dendera.

Hoewel het ritueel tekstueel kon variëren van tempel tot tempel was het algemene patroon van de ceremonie gelijk. Het ritueel is in de hedendaagse praktijk bruikbaar voor lezers die gek zijn op mysteriespelen en te gebruiken gebruiken om deze voor de oude Egyptenaren belangrijke hemelgebeurtenis te herdenken. U kunt dit ritueel aanpassen met de God of Godin tot wie u zich het meest aangetrokken.

Het ritueel behandelt alleen het hoofdgedeelte van het festival, dus niet de sluiting van het oude jaar, en de vijf dagen die vallen tussen het oude jaar, en het nieuwe, noch de festivals die in de dagen volgen onmiddellijk na het nieuwe jaar.

Dit festival werd in het oude Egypte Wep Renpet genoemt, wat betekent "de opening van het jaar". Het is misschien wel het belangrijkste festival op de oude Egyptische kalender. Dit werd gevierd op de dag dat de ster Sirius opkomt bij dageraad. Sirius, de helderste ster aan de nachtelijke hemel, stond bekend als Sopdet, "de stralende".

Deze ster onttrekt zich jaarlijks voor ongeveer zeventig dagen aan de hemel voordat zijn verschijning aan de oostelijke horizon weer zichtbaar wordt bij zonsopkomst. Dit werd gezien als een zeer krachtige, spirituele moment. Op deze dag werden de verjongende eigenschappen van het gecombineerde licht van de ster Sirius en die van de zon ritueel verenigd met de beelden van de neteru (goden). In elke tempel werd dit gedaan, door de beelden naar buiten te brengen en ze in het licht te stellen.

Sirius vertegenwoordigt de belichaming van een aantal stellaire godinnen. In dit ritueel is de zon een vertegenwoordiging van een aantal van zonne-goden, de meest prominente hierin was Ra. Dit festival omarmt de piek van de immense hemelse macht, die in deze ene periode van het jaar zichtbaar is, waarin de stellaire en zonne-cycli samenvallen. Als zodanig werd dit evenement bij uitstek aangewezen als het begin van het Egyptische burgerlijk jaar, en was dit het centrale punt van waaruit de Egyptische maankalender werd berekend.

Sirius vertegenwoordigt de belichaming van een aantal stellaire godinnen. In dit ritueel is de zon een vertegenwoordiging was van een aantal van zonne-goden, de meest prominente hierin was Ra. Dit festival omarmt de piek van de immense hemelse macht, die in deze ene periode van het jaar, waarin de stellaire en zonne-cycli samenvallen. Als zodanig werd dit evenement bij uitstek aangewezen als het begin van het Egyptische burgerlijk jaar, en was de centrale punt van waaruit de Egyptische maankalender werd berekend.

Voor de oude Egyptenaren was dit natuurverschijnsel zeer belangrijk, want de jaarlijkse stijging van de Nijl zou ergens in het jaar optreden, ergens in de hete zomer, maar over het algemeen volgde het een vast patroon en viel dit in dezelfde tijdspanne als de opkomst van Sirius. Hier had men dus een belangrijke markeerpunt die te maken had met de wederkomst van de vruchtbaarheid van het land. Als zodanig werden deze twee verschijnselen gezien als dat zij met elkaar verbonden waren.

Hierbij moet in gedachten worden gehouden dat de Nijl, verpersoonlijkt werd door de Neter Hapy. De Nijl was het levensbloed van het oude Egypte en zonder de jaarlijkse overstroming had de beschaving niet kunnen bestaan. Wat bijzonder interessant en relevant is voor ons als moderne studenten van het Egyptische religie, is dat de Ouden van mening waren dat degenen die niet levenden langs de oevers van de Nijl, mochten profiteren van hemelse overstromingen gecreëerd door de neteru. De Grote Hymne aan de Aten geeft een prachtig voorstelling van dit concept:

Alle verre landen, U maak dat ze leven, U hebt een hemelse Hapy afgezonden naar hen; Hij maakt golven op de bergen als de zee, om hun velden en steden te doorweken. . . Een Hapy uit de hemel voor vreemde volkeren.

"Wep-Renpet" is eigenlijk de naam van de maanmaand. De naam van de dag van het evenement zelf wordt genoemd "Tpy Renpet". Het festival kent echter verschillende namen: "WEP-Renpet", "Feest van Ra", "Feest van Sopdet", "De verschijning van Heru als Heer", "De vereniging van Aset en Ausir", "Festival van Amon", "De verschijning van HWT-HRW", "De verschijning van het Menu" (Grieks : Min), en heeft nog veel meer namen dan die hier zijn opgesomd. Vandaag de dag kunnen we dit festival vieren als markering van een tijd van spirituele vernieuwing. Het impliceert de mogelijkheden voor een nieuw begin en groei

Het hoogtepunt van dit ritueel kan zowel kan religieus en magisch in ogenschouw worden genomen. In dit ritueel worden de heilige standbeelden van de tempel naar buiten gebracht en in het zonlicht geplaatst, zodat de twee zich samen kunnen voegen als een. Dit is een daad van vernieuwing die de kracht die Neter in zich heeft concentreert en het standbeeld revitaliseert. De liturgie van het ritueel verwijst ook naar vruchtbaarheid en scheppingskracht. In de oude Egyptische taal is deze rituele handeling bekend als de HNM-JTN; de vereniging met de zon.

In het ritueel, welke volgt in deel twee, wordt de Godin HWT-HRW (Hathor) genoemd, en dit ritueel is aan haar opgedragen. U kunt hiervoor in de plaats eventueel ook een andere Neter van uw eigen keuze plaatsen.

Zie hier deel 2: Wep Renpet Egyptisch nieuwjaar (2)