Pagina's

dinsdag 22 november 2011

Ang El Ani en de Strijd met haar Leerlingen (5)

Er valt een boel te vertellen over Ang el Ani en haar manipulaties. Er waren ook tempeldienaren, die de neergang van de eerste Tempel meegemaakt, en precies wisten wat er speelde. Het een lang verhaal en er zitten kanten aan die nogal tegen de twilightzone leunen. Ang el Ani was een bang mens, maar beslist niet iemand om medelijden mee te hebben. Ze was ook altijd bang geweest.

Ang el Ani zou in eerste instantie kunstenares en toneelschrijver worden, dienares van Toth, maar ze verkoos een andere weg. Haar kunstenaarscarrière heeft ook geen hoge vlucht genomen. Zij die het werk van haar gezien hebben willen dat niet boven de bank hebben. Maar eerlijk is eerlijk: de godsdienstfiebel zat er al jong in. Enorme doeken vol demonen en wezens uit de Amduat.

Ang el Ani was een van de leerlingen die de geschreven magische training, op kleitabletten volgde, die werd gegevens door Dos El Or. Ze was bepaald niet de enige, maar misschien wel de meest fanatieke leerling van Dos El Or. Ang el Ani had zich behoorlijk snel ingelikt bij Dos El Or. Het ging Ang El Ani voornamelijk om het geschreven materiaal van Dos El Or. Omdat ze met het rituele basismateriaal alle kanten op kon, en alle pantheons kon toevoegen, die ze maar wilde (en er dus ook in rituelen mee kon werken) had Dos El Or zich toegelegd op het Egyptische pantheon.

Aan die rituelen zit genoeg aan glamour, om er van onder de indruk te raken, mits een ritueel ook behoorlijk opgezet is. Dos El Or kon dat altijd beter dan zij. Ang el Ani was goed in de rekwisietenafdeling, zullen we maar zeggen. Teksten heeft ze nog nooit goed kunnen schrijven. Er zat altijd een boel jatwerk in, uit andersmans teksten. Van Dos El Or heeft ze vanaf het begin van alles overgenomen. Je herkende Ang el Ani altijd aan de slechte vertalingen. Het midden Egyptische beheerste Ang el Ani niet goed genoeg.

Er zijn momenten die een gunstig keerpunt in de gammele eerste tempel van Ang el Ani hadden kunnen betekenen. Maar door de grootheidswaan, van Ang el Ani, werd het haar neergang. Ze trapt met iedereen ruzie en het ging dan altijd om geld. Al het geld was namelijk haar geld.

Sahirah, een leerling van Ang el Ani had eens een grappig chocoladeritueeltje vertaald voor een medetempelier. Nou, het huis was te klein! "Dat was haar werk en ze kwam aan haar inkomsten", stond Ang El Ani te schreeuwen. Dit even als kleine situatieschets. Er zijn ergere voorbeelden. Toen Ang El Ani deze leerling eruit gooide gingen er nog 9 anderen weg. Om haar leugens en haar onbetrouwbaarheid. Dat was alleen nog maar in haar tempelgroep, uit het eigen land. Uit de andere groep stapten nog eens 10 mensen op, toen ze hoorden dat ze deze leerling eruit gegooid had en vooral ook de reden waarom. Daarmee verloor de Tempel van de Sterren, van Ang El Ani, haar kern, dat was de val van de eerste Temple. Ang El Ani was toen nog verbonden aan de Tempel die het Licht diende en het heeft een poosje geduurd voor Dos El Or goed door had waar ze mee bezig was. Het was Dos El Or die het contact verbrak, niet Ang El Ani.

Annkath Enlil Sweno was ook een leerling van Ank el Ani. Een adder van het zuiverste water. Niemand heeft ooit begrepen waarom die de lengte kreeg van Ang El Ani. Annkath terroriseerde de hele club, rapporteerde aan Ang El Ani wie "goed" of "fout" was, schepte er ook over op dat zij de Temple al zo vaak had "gezuiverd" van "foute" mensen. Annkath kon nog beter tweedracht zaaien dan Ang El Ani en dat wilde wat zeggen.

Annkath, op haar beurt, wilde wel weten dat ze macht had. "We zullen nog wel eens zien wie hier in charge is" hebben leerlingen haar horen zeggen over Ang El Ani. Dat was nadat een leerling mee geweest was, naar dat ellendige gesprek, met Zem Enkci (een scene op zich). Dat zinde mevrouw Annkath namelijk helemaal niet, want zij voelde zich gepasseerd. Zij wilde meegaan als deskundige wit-zwart kenner.
Oh man, als Sahirah later nog aan die toestand dacht, dan kon ze zich nog steeds voor haar kop slaan, dat ze zich daarin had laten betrekken.

"De zuivering van de Tempel" zal een pittig magisch hoofdstuk vormen, in het verhaal over Ang el Ani, dat beseften allen die het van nabij hebben meegemaakt. Starring: de Boa en de Adder. Ang El Ani had altijd de Caduceusstaf als haar symbool. Die twee slangen op die staf hadden volgens de tempelleerlingen een naam: Ang El Ani en Annkath, twee serpenten. Daar werd wel eens stiekem over gefluisterd.

Ang El Ani ging niet alleen de strijd aan met haar docente Dos El Or, maar ook met haar leerlingen. Ooit had Ang el Ani een katterige leerling Ajnn, die wekelijks haar haardacht scheen te wisselen. Soms was ze Blondskull, naar de laaste griekse mode, dan weer was ze Blackskull.

Ajnn had de opleiding gedaan aan de Tempel die het Lichte diende en was tegelijk met Ang El Ani begonnen. Toen zij tijdelijk stopte (reden weten we niet) stoomde Ang El Ani op en was bijgevolg eerder ingewijd dan zij. De Tempel die het Licht diende had toen nog vrij weinig studenten, de opleiding was schriftelijk, bij Dos El Or. Ajnn en Ang El Ani een waren soort van bevriend. Dit is alles wat we uit de tijd weten van Ang El Ani en Ajnn

Ang El Ani was bang voor haar Ajnn. In die tijd wisten de leerlingen niet waarom. Nu weten we dat dat kwam omdat Ajnn dat experimentele kantje had, hoewel ze geen echte Seth fan zei te zijn. Sec bekeken was er niet zoveel mis met haar rituelen, al mixte ze naar de smaak van andere priesters de pantheons teveel. Maar dat deed Ang El Ani zelf ook, vandaar de warboel. Wat hadden deze dames dan tegen elkaar?
Ego, niks anders dan dat. Ang El Ani was ambitieus, Ajnn ook. Ang El Ani wilde een eigen school, Ajnn wilde zichzelf profileren.
Eigenlijk was Ajnn iets beter te volgen in haar ambitie. Zij zocht de mooie jongetjes, Ang El Ani zocht de schijn van heiligheid.
Ajnn 's huwelijk ging op z'n gat en zij was alleen met 2 kleine kinderen.

Ang El Ani had Ajnn niet verteld dat zij 3e graads werd ingewijd en wist dat ze dat wel moest doen. Dat dit Ajnn 's jaloezie zou wekken kon ze op haar vingers natellen. Maf genoeg had ze Ajnn wel toegelaten tot de tempel weekenden. De behoefte aan een show-off had het gewonnen bij Ang El Ani. Maar de inwijding zelf durfde ze niet in tempel weekend te houden. Vandaar, dat ze de nacht daarvoor thuis werd ingewijd en als 3e graads haar entree maakte op vrijdagavond. Op het programma stond echter wel een inwijding, maar niet welke. Het bleek Margad te zijn die 1e graads werd ingewijd door Dos El Or. Ang el Ani had dit zelf kunnen doen. Maar dit rookgordijn was welbewust opgezet en Dos El Or deed daaraan mee. Ajnn was niet dom, ze begreep heel goed wat hier gaande was.

Ajnn was behoorlijk onhebbelijk tegen iedereen, kribbig, snauwerig. Iedereen uit de groep van Ang El Ani kreeg wel een veeg uit de pan. Gezeur over het eten was er ook.
De toestand moest wel tot ontploffing komen en dat deed het ook, op zaterdagavond en op zondag ging het circus voort. Er waren acht tempels in de kapel en de deelnemers waren daar over verdeeld. Ang El Ani stond in de Rafael tempel en daar was Ajnn ook ingedeeld. Die verdeling had Ang El Ani gedaan, niet Dos El Or. Er was dan ook voortdurend ruzie daar. Of Ang El Ani zat jankend buiten na een ritueel, of de pleuris brak uit tijdens het ritueel, zoals op zondag. Dat was die sissende ruzie tussen de twee dames.

Dos El Or had al een vrij slecht humeur en dat werd voortdurend erger.
Een highlight was wel Dos El Or' s laatste lezing op zondag, over een of andere nieuwe rangschikking van Egyptische symbolen. Had Dos El Or zelf uitgevonden. De schema's werden rondgedeeld maar mochten niet meegenomen worden. Toen de schema's weer werden ingenomen ontbrak er eentje. Dos El Or was toen echt boos. Na een boel aandringen kwam het schema uit de tas van Ajnn en ze overhandigde het papier met de nodige minachting aan Dos El Or.

Dit is wat de priesteres Sahirah van Dos El Or gezien en meegemaakt heeft. Van Lady Blackskull, zoals ze zich later liet noemen, hadden ze toen nog niet gehoord.

Het kwam dus een paar jaar later, dat Anjj zich zo noemde.  Sahirah hoorden dit, over Ajnn, van mensen in gemeenschapshuis, waar ze wel eens gezamenlijk iets gingen drinken. Zij en andere priesters kenden Anjj vrij goed en ze hadden bepaald geen hoge pet van haar op, ook niet van haar leerlingen. Ze had in die tijd een kleine tempelgroep, die niet in een goed blaadje stond.

Ajnn legde het aan met iedereen. Dat deed geen enkele tempel goed en een slechte naam is moeilijk de wereld uit te krijgen.
Een jongeman die een blauwe maandag bij Ang El Ani's tempel gezeten had en die de Sahirah na jaren weerzagen in het gemeenschapshuis, was bijzonder gecharmeerd van Ajnn. Ook hij belandde in het hemelbed en schepte daar dan ook over op. Alles natuurlijk onder het mom van meditatie en mooie rituelen met dat aura van exclusiviteit. Men kon zich daar alles bij voorstellen. Zijn ietwat gederangeerde meditatieverslagen en vage verslagen van de rituelen, schreef hij aan een van de priesteressen. Ze schijnen nog steeds iets moois te hebben. Maar ja, Ajnn had met iedereen iets moois, als je dat mooi noemt.

Wat Ajnn voor de kost deed was volkomen onduidelijk. Ze was rijk, hadden de priesters gehoord. Ze was de dochter van de bouwmeester, al scheen ze een beetje zwart schaap in de familie te zijn. Misschien hete ze daarom Blackskull.

Wat Ang el Ani en Anjj allebei gemeen hadden is 1) hun Tempel van het Licht-achtergrond en 2) dat zeldzame talent om niet zo moeilijke dingen ingewikkeld en gewichtig te laten klinken. Daar was Ang El Ani's tempel een voorbeeld van en Ijnn's geschriften over haar rituelen ook.

Natuurlijk kon je vrij omgaan met de Egyptische magie en met de Levensboom, maar het betrof hier niet tien voetballen die je vrijelijk kon rondtrappen. Die dikke ingewikkelde taal moest laten zien hoe geweldig goed zij thuis waren in deze materie. Het was alsof die twee een kast vol dure ingrediënten hadden, maar de koekjes die ze daarvan bakken smaakten naar blubber uit de Nijl.

Is magie dan werkelijk hetzelfde als de schijn hooghouden? Schaduwen gooien? Suggestiviteit? Om elkaar en anderen zwart te maken, elk voor een eigen reden? Vroegen de andere priesters zich af. De oprechte priesters begrepen het wel, maar werden er droevig van. De goeie dingen gingen verloren en zijn ook echt verloren gegaan. Ajnn en Ang el Ani waren "two of a kind" en volkomen aan elkaar gewaagd.

De tijd ging voorbij en dan gebeuren er toch bijzondere dingen. Sinds Dos El Or met Ang El Ani gebroken had schreef Ajnn plotseling lovend over de Tempel van het Licht en over geschriften van Dos El Or. Ineens was er geen goud zo goed als de Tempel van het Licht. "Worden we oud?", vroegen de priesters zich af, toen ze dit lazen, of waren er dingen te halen, nu Dos El Or de eindstreep naderde? "Let op de ontwikkelingen", zeiden ze tegen elkaar.

Men moest al thuis zijn in de achtergronden, om dit alles te kunnen inschatten. Er zijn een massa mensen betrokken geweest bij al die gebeurtenissen en toch. De meeste mensen wilden niks horen over gekonkel, want er was overal wel wat. Dat was ook zo. Maar dat betekent toch nog niet dat men de andere kant op moest kijken, als de kwestie van integriteit een woordje meespreekt. Enkele van de priesters, keken niet de andere kant op en zagen de menselijke trekjes van dames, die onalledaagse kennis in huis hadden en daar geen fraaie dingen mee deden. Veranderen konden ze dat niet. Zelfs al ging de tweede tempel ten onder, dan veranderde Ang El Ani nog niet. Ajnn zou altijd blijven modderen, voor haar eigen genoegdoening.

De schatting was dat er heus wel verstandige magiërs zijn, die hun verstand laten spreken, ook al is het op een beetje subversieve manier. De achterliggende gedachte was goed, dus de intentie was goed: wakker worden. Dat moesten ze ook blijven doen. Misleiding = misleiding, daar was geen ander woord voor.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten