De zon is de bron van al het leven. dit was reeds bekend onder bijna alle primitieve culturen. Het door de mens aangestoken vuur, werd later ook gebruikt als symbool van bron van leven. De Kelten, maar eigenlijk alle vroege culturen maakten een onderscheid tussen het licht van de zon en het licht van het vuur. De zon is het ons gegeven licht en vuur is het door ons gecreëerde licht.Maar kijken we naar onszelf, wat betekenen die beide soorten licht dan? Licht van buitenaf wordt ons allen in gelijke mate toebedeeld, de zon schijnt voor ons allen. De een krijgt niet meer dan de ander, al zijn er die ervoor kiezen de schaduw op te zoeken of er door het leven in gezet te worden.
Licht doet groeien, brengt warmte, De aan-of afwezigheid van het licht brengt seizoenen….
Vuur dat zo’n grote rol speelde bij de ontstaansgeschiedenis van de mens. Dat vuur waar we invloed op hebben. Het vuur zijn de kaarsjes die ons de weg kunnen wijzen, dat vuur waar we ons aan warmen.
DIE zijn in momenten van duisternis en afwezigheid van het grote licht onze bakens. Wanneer we in staat zijn dat vuur te voelen of op te roepen is ons pad ook in de duisternis verlicht, kunnen we ons in de kilte van het moment warmen. Het vuur van de bezieling voelen. Dat is het baken in de duisternis. Wanneer we de kracht van licht in onze ziel op kunnen roepen, de warmte van liefde ons kunnen blijven herinneren schijnt het licht ook werkelijk in de diepste duisternis.
De Middeleeuwse Perzische dichter Rumi schrijft in veel geschriften over het licht. In soefistische wordt God gezien als het licht. Rumi is geen poezie die je op een avond vluchtig leest, maar veeleer een bundeling wijsheden die doen nadenken en die tijd nodig hebben om te beklijven.
Dit schreef hij ruim 750 jaar geleden over licht
Licht
Als tien lantaarns aanwezig zijn op één plaats,
verschillen ze van elkaar in vorm.
Toch kun je, wanneer je de aandacht vestigt op het licht,
niet onderscheiden welk licht afkomstig is van welke lamp.
In de geest is er geen verdeling,
bestaat geen individualiteit.
Zoet is de eenheid van de Vriend met Zijn vrienden.
Vang de geest en houd hem vast.
Help dit koppige zelf uiteenvallen
opdat je hieronder eenheid mag ontdekken
als een verborgen schat.
De lamp, in dit gedicht is een metafoor voor al die verschillende individuen of manifestaties van de schepping. Wanneer je je niet focust op de verschillende uiterlijkheden of vormen maar op het energetische licht dat ze uitstralen, dan is er geen onderscheid. Met het licht. hier mee wordt de essentie van de verschillende manifestaties bedoeld, de zielen als licht van de ene onbenoembare. Alles is één in zijn licht.
Kijken we naar elkaar op het niveau van de geest, dus het Goddelijke, vehevene dan is er geen verdeling. Deze eenwording met het goddelijke is de zoete eenheid van de Vriend met zijn Vrienden
Vang de geest en houd hem vast, betekent, dat we steeds moet blijven arbeiden aan onszelf .Het koppige zelf is het verstand of het ego dat de ziel blokkeert om deze eenheid met het licht de verborgen schat, te ontdekken. Zie buiten de bestaande vorm, leer kijken naar de essentie, het ware onderliggende.
Het vieren van het Midzomer feest staat daarom in het teken van het mystieke licht, dat brandend gehouden moet worden. Het is het Licht dat de duisternis doet verdwijnen. Licht dat warmte brengt en kilte verdrijft Licht dat vreugde brengt tegenover de duisternis welke staat voor verdriet
Door het vieren van de verschillende jaargetijden beelden we de getijden van ons leven uit, zowel positief en negatief. De een kan niet zonder de ander, sterker nog, de een ontleent zijn kracht, bestaan, aan de ander.
In de Christelijke traditie is Johannes de brenger van het licht en de bijbel verteld ons over zijn getuigenis daarvan. Johannes de doper getuigt over het ware licht, dat ieder mens verlicht.
Het geschonken licht, verlichting heeft veel mystci geïnspireerd. Hildegard von Bingen vond hierin haar inspiratie en ze componeerde zo’n 900 jaar geleden haar muziek getiteld: Hemelse onthullingen.
Hildegard van Bingen was een kind welgestelde ouders. Zij ging al op haar 8e het klooster in en ontwikkelde zich tot een sterke vrouw die later 2 eigen kloosters stichtte omdat ze macht en geloof te veel vermengd zag Ze is de eerste vrouwelijke componiste uit de klassieke muziekgeschiedenis en wordt algemeen erkend als mystica. Zij gaf met haar door haar geschriften en muziek voor aan het het zoeken naar Licht, het mystieke licht en de daaraan verbonden betekenis.
Mystiek is echter niet gebonden aan één geloof, of aan één gedachtewereld. Wanneer we durfden te kijken naar de wijsheid in het woord, muziek en naar de taal van het symbool, dan wordt de reikwijdte van woorden zoveel groter. Ze lijken een diepere wijsheid te krijgen. In de loop der eeuwen zijn er in veel culturen teksten geschreven die verhaalden over het licht of over het opgaan in het al. Deze teksten roepen het vuur in ons.
Als we voorbij het dogma van het vaste weten durven kijken heeft elke tekst vanuit elke cultuur, een zelfde diep respect voor de Allesomvattende, welke naam we daaraan ook willen geven.Van de Joods Christelijke traditie tot aan Boeddha.
Van de soefisten tot aan 20e eeuwse Indiase mysticus Krishnamurti, elk probeert de verbintenis tussen de ene allesomvattende en het licht te verklaren. Juist in de Middeleeuwen zijn prachtige Mystieke teksten geschreven. Van Rumi, Hildegard von Bingen tot Meester Eckhart.
Het woord mystiek kent een aantal verklaringen, maar één van de kenmerken is dat door de mystieke ervaring de wereld als geheel wordt ervaren, dat er een vereniging is met het transcendente. Een van de allermooiste omschrijvingen over zo’n ervaring komt van de 16e eeuwse Spaanse heilige en dichter Juan de la Cruz
Juan de la cruz schreef over Verlichting:
Ik drong binnen, waar ik niet wist,
en bevond me in een niet-weten,
alle weten overstijgend.
Ik wist niet waarlangs ik inging,
maar toen ik zag dat ik daar was,
zonder dat ik wist waar ergens,
kreeg ik zicht op grote dingen;
toch uit ik niet wat ik zag;
want ik bleef in een niet-weten,
alle weten overstijgend.
Vrede en vroomheid ging ze aan,
deze zeer volkomen kennis,
in de diepste eenzaamheid
zonder middel aangeworven;
en het was iets zo verborgens,
dat ik er slechts van kan stamelen
alle weten overstijgend.
Zó zeer was ik opgetogen,
zo verdiept en zo van zinnen,
dat mijn zelfbesef ontledigd
achterbleef van alle ervaren
/en de geest verrijkt werd met een
door-niet-te-verstaan begrijpen,
al le weten Overstijgend.
Wie daartoe geraakt -
houdt zichzelf niet meer in handen;
wat tot dan hij heeft geweten
komt hem voor als zeer onedel;
en zo machtig groeit zijn kennis,
dat hij blijft in een niet-weten,
alle weten Overstijgend.
Stijgt men hoger, des te minder
kan men er begrip van krijgen,
wat het is: die duist're wolkzuil
die de donk're nacht verheldert;
wie eens van dit weten weet had,
blijft dan ook in een niet-weten,
alle weten Overstijgend.
En dit niet-wetende weten
is van een zo hoog vermogen,
dat de wijzen met hun denkkracht
het nooit kunnen overtreffen;
nooit bereikt hun weten dit
door-niet-te-verstaan begrijpen,
alle weten Overstijgend.
Van zo hoge uitnemendheid ook
is dit allerhoogste weten,
dat er wetenschap noch geestkracht
is, die dit bewerken kan;
wie zichzelf ertoe kan brengen
door-niet-te-verstaan te weten,
zal steeds meer hierin doordringen.
En als 't u belieft te horen:
d'aard van deze hoge kennis
is een allerhoogst besef
van het Wezen van de Godheid;
't is het werk van haar erbarmen
als Zij alle weten in dit
niet-weten doet overstijgen.
Juan de la Cruz beschrijft de mystieke ervaring als een moment van inzicht; een weten zonder weten een alles overstijgend, weten. Veel mystici beschrijven een dergelijk moment . het wordt omschreven als Los van alles één zijn. De vereniging met het al en de vrede van de afwezigheid van het oordeel. Het is de De ervaring, de verbintenis met het licht als een plotseling inzicht.
Wanneer wij wat vieren in de jaarfeesten en dit toepassen in het werkelijk leven en gebruik inzichten en de kracht die we gedurende het ritueel ervaren, dan kan dit een weg zijn die ons voert naar licht en inzicht. Het is een pad is dat bij iedere stap meer helderheid geeft en tot eenzelfde mystieke ervaring kan leiden.Wanneer wij denken, voelen en handelen op één lijn stellen, harmonie aanbrengen tussen gedachten, gevoelens en gedrag, ontstaat er ruimte en dynamiek die ons op een hoger niveau tilt, doordat het verlammende gevoel wordt losgelaten dat schuld of twijfel heet.
Wij moeten leren de dominantie van ons denken te temperen en hart en hoofd als gelijkwaardige partners te beschouwen; als de twee benen van de passer. Het verstand leren zijn rol als full time rechter op te geven om zo het hart te leren wijsheid te kunnen dragen.
Alleen zo wordt liefde ervaren in gedachte en handelen en ontstaat eenheid die ons verbindt met de goddelijke oneindige energie.
Licht is zichtgebaar gemaakt liefde.
Licht is wat ons herinnert aan toewijding.
Licht is niet wetend weten
Mystiek licht is het licht dat in ons brand en het vuur dat we kunnen zijn voor anderen. Want ook al zien we het niet bij volle dag, juist dit licht schijnt in de diepste duisternis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten