Magische kracht Akhu

Een andere Egyptische woord voor magische kracht is akhu. Dit wordt soms vertaald als' enchantments', 'hekserij' of 'spreuken'. Goden en sterren gebruikten akhu macht, maar het was vooral geassocieerd met de gezegende dood. Zoals heka, akhu op zichzelf niet goed of slecht was, waren beide krachten die konden worden doorgesluisd naar het scheppen of vernietiging vermogen.

Deze blogserie over Egyptische magie zal vooral gaan over de manier waarop de Egyptenaren deze krachten gebruikten.
Sommige vroegere studies van Egyptische magie zijn minachtend in toon. Volgens een bepaalde geleerde is “magie” immers alleen de beruchte kelder in het huis van religie. Een andere geleerde peperde zijn boek over Egyptische religie op met verwijzingen naar magie als een vorm van seniele zwakzinnigheid. Deze subjectieve houding was deels gebaseerd op de verouderde theorie dat magie en religie moet worden gezien als elkaars tegenpolen.

De meeste definities van magie concentreren zich op pogingen om het te onderscheiden van religie. Het is paradoxaal dat, terwijl Egypte bekend staat als een bron van magische kennis, veel van de bekendste theorieën over magie niet gemakkelijk passen in Egyptische feitenmateriaal.

In zijn beroemde boek The Golden Bough, Definieert Sir James Frazer magie als de manipulatie van bovennatuurlijke wezens, door een mens, die verwacht dat de door juiste volgorde van de woorden of acties automatisch zullen leiden tot het gewenste resultaat. Frazer’s definitie is in tegenstelling tot religie, in welke mensen afhankelijk zijn van de goddelijke wil en verzoeken van de goden voor het inwilligen hun vragen. Hij erkende dat dezelfde bovennatuurlijke wezens betrokken kunnen worden bij zowel magie als religie, maar hij zag tovenaars en priesters als behorend tot rivaliserende groepen.

In Egypte, genoten magie en religie een symbiotische relatie. Ritualen die zouden vallen als zijnde magie onder Frazer-definitie, werden meer algemeen uitgevoerd door priesters dan door een andere groep (later daarover meer op deze blog). Van magiërs wordt vaak gezegd de ze moeten worden onderscheiden van priesters omdat ze klanten hebben in plaats van een congregatie, en omdat ze niet geacht worden tot uitoefening van enig moreel gezag. Echter, deze omschrijving zou ook passend zijn ten aanzien van de oudste Egyptische priesters, dit waren betaalde specialisten in rituelen in plaats van morele leiders.

De theorie dat magie altijd onorthodoxe en subversief, onderdeel van een religieuze en politieke tegencultuur uitmaakt, lijkt niet te passen in Egypte waar rituele magie beoefend werd op de rekening van de Staat, op zijn minst gedurende drieduizend jaar.

Sommige Egyptische priesters gebruikten magie voor prive-doeleinden, zelfs als de gebruikte praktijken godslasterlijk leken vanuit een religieus oogpunt.
Egyptische spreuken konden de goden uitdagen en commandeerden. Een godheid opdragen de wens van de magiër uit te voeren. Andere spreuken gaan zo ver dat ze inhoudelijk een bedreiging aan de goden vormen, met heiligschennende handelingen en kosmische catastrofes.

De serie blogs over Egyptieche magie wordt later uitgebreid en aangevuld!