Het legendarische dorp Glastonbury ligt in de meest zuidwestelijke hoek van Engeland. Rijk aan zowel mythen als geschiedenis, is Glastonbury een van de meest betoverende plaatsen in de wereld. Al sinds het megalithische tijdperk erkend als spiritueel centrum, is het de zetel van de eerste christelijke kerk op de Britse Eilanden. Ook wordt beweerd dat het "het Avalon van Koning Arthur" is.
Het dorpje Glastonbury zelf ligt liefelijk en schilderachtig verscholen tussen een reeks fluweelgroene heuvels. De hoogste daarvan is de beroemde Tor, een ellipsvormige heuvelformatie met daar bovenop de indrukwekkende overblijfselen van een kerktoren die was gewijd aan Aartsengel Michaël. Aan de voet van de Tor liggen de Chalice Well en de bolronde top van Chalice Hill. Beneden in het stadscentrum liggen de ruïnes van de grote Abdij, de plek van Jozef van Arimathea's kerk en de begraafplaats van de legendarische Koning Arthur. Wearyall Hill, de plaats van de legendarische meidoorn, ligt bij de westelijke ingang naar het dorp.
Glastonbury was al lang voor de tijd van Koning Arthur of Jozef van Arimathea een belangrijk religieus centrum. Vanaf 2500 voor Chr. gebruikten de Druïden de Tor als inwijdingscentrum voor priesters. Overblijfselen uit het Megalithische tijdperk, daterend van 5000 voor Chr., wijzen uit dat Glastonbury de site is van een reusachtige astrologische kalender. Deze omvat een steencirkel met zon- en maanalignementen (bovenop de Tor) en een in het land uitgewerkte dierenriemkaart, tien mijl in doorsnee.
Druïde priesters en gemeenschap beschouwden Glastonbury als hun "heilige Mecca". En dat is goed te begrijpen. Temidden van tempels, steencirkels, vruchtbaarheidsplaatsen en een heilig godinnencentrum, werden Druïde hogepriesters en hogepriesteressen opgeleid, ingewijd en bij elkaar gebracht bij de Tor en de Chalice Well. De Chalice bron werd beschouwd als de aardse bron voor de Godin Gaia. Het rode water dat eruit opborrelde was heilig en werd gebruikt voor genezing.
De Vortex sites van Glastonbury
Binnen het stadsgebied bevinden zich vier krachtige energiesites. Elke site activeert een van de bovenste chakra's. Dat op zichzelf is een bijzonder interessant fenomeen. De aardstromen in de Glastonbury sites zijn allemaal "elektrische" vortexen wat betekent dat de stroming naar buiten gericht is. Deze vier vortexsites werken synergetisch om de vier bovenste chakra's in evenwicht te brengen en resoneren eendrachtig samen als het hartcentrum van de Wereld. Zij resoneren als volgt:
" 7e Chakra - Kruin : de Tor (de Toren van aartsengel Michaël)
" 6e Chakra - Derde Oog : De Chalice Bron (Kings Court)
" 5e Chakra - Keel : Wearyall Hill (Heilige Meidoorn Vortex)
" 4e Chakra - Hart : Abdij Ruïnes (Lady Chapel)
Drie van de bovengenoemde vortexen, de Tor, Chalice Well en Lady Chapel, worden gecreëerd door het draaiende effect van de Michaël en Mary leylijnen die elkaar kruisen. Deze drie sites bevatten ook een groot aantal andere energiebronnen, maar die even zo heilige energieën zijn niet tellurisch (van de aarde) van aard. De vortex bij Wearyall Hill doet zich alleen voor op de Michaël lijn. (De Mary lijn is hier niet aanwezig). Precies bij de Heilige Meidoorn wordt een energetische node (knooppunt) aangetroffen met een krachtige, omhoog draaiende aardstroomvortex. De vortex heeft een diameter van ongeveer 2½ meter.
Naast de voornaamste krachtplekken in Glastonbury worden talrijke andere energiecentra aangetroffen. De plekken in Glastonbury die ik voel resoneren met de eerste drie chakras, zijn:
" 3e Chakra - Zonnevlecht : "Egg Stone" (noordwest kant van de Torhelling)
" 2e Chakra - Creatieve Centrum : Chalice Spring Wellhead (Chalicewell Gardens)
" 1e Chakra - Perineum : White Springs Wellhead (Westkant van Chilkwell Street)
Samen resoneren de Glastonbury energieën als een hartcentrum, en vibreren bijgevolg met de vierde chakra.
De Wieg van het christendom
Oude legenden beweren dat de eerste christelijke kerk in Engeland in Glastonbury werd gesticht door de oom van Jezus, Jozef van Arimathea en dat Jezus zelf hier als jongen naartoe is gebracht om onderwezen te worden door ingewijde druïde priesters. Volgens andere legenden was Glastonbury de tijdelijke verblijfplaats van de "Heilige Graal" en de bekende "Arc of the Covenant" (Ark van het verbond). Hoewel sommige beweringen wellicht folklore zijn, worden andere gestaafd door geloofwaardig historisch bewijs. Hoewel vooraanstaande historici verdeeld zijn over deze beweringen, bestaat er ruim voldoende academisch bewijs om de aanwezigheid van Jozef van Arimathea in Glastonbury te staven. Ten tijde van de geboorte van Christus maakte Engeland deel uit van het Romeinse Rijk.
De Romeinse bezetting van de Britse eilanden begon rond 55 voor Chr. en duurde 400 jaar. De Romeinen vielen Engeland binnen om in bezit te komen van de opkomende mijnactiviteiten om te voorzien in hun grote militaire behoeften. In die tijd was Glastonbury een landinwaarts gelegen eiland, omringd door een groot getijdenmeer en daardoor direct bereikbaar vanuit zee. Terwijl de Romeinen mijnen exploiteerden in nabijgelegen gebieden, diende het eiland Glastonbury dankzij de bekende geneeskrachtige bron meer als een centrum voor religieuze sekten en als een toevluchtsoord voor genezing. De Romeinen erkenden de geneeskrachtige werking van de bron en aan hen wordt dan ook de bouw van het bronbassin toegeschreven.
In de naburige regio's van Cornwall en Somerset vonden de belangrijkste mijnactiviteiten van de Romeinen plaats. Daar werden lood en tin gedolven en gesmolten. Nu nog zijn op verschillende plaatsen oude overblijfselen van tinmijnen te vinden.
Volgens historici was Jozef van Arimathea, oom van Jezus en degene die zijn graf beschikbaar stelde, een vermogend tinhandelaar die talloze bezoeken aan de Britse Eilanden heeft gebracht om zaken te doen. Zuidwest Engeland had vanaf het bronzen tijdperk productieve lood-, ijzer-, zink-, tin- en kopermijnen, en was rond 15 voor Chr. de belangrijkste leverancier van tin en lood aan het Romeinse Rijk.
Jezus in Glastonbury
Als metaalhandelaar had Jozef van Arimathea zakelijke belangen in de door de Romeinen bezette gebieden Somerset en Cornwall. Hij maakte talloze reizen naar de Britse Eilanden op de regelmatig varende ertsschepen. Volgens populaire legenden nam hij op deze tochten verschillende keren de jonge Jezus met zich mee. De Kelten van Cornwall beweren dat Jozef van Arimathea op goddelijk bevel Jezus achterliet bij het druïdencollege in Place op het schiereiland Roseland in Cornwall. Verschillende pictogrammen boven de gewelfde ingang van de Saksische en Normandische kerk in het plaatsje Place in Cornwall, gedateerd op 500 na Chr., stellen de jonge Jezus voor die aankomt en instructies krijgt.
Na de kruisiging van Christus in 33 na Chr., zocht Jozef van Arimathea met zijn gezin en een kleine kring familieleden en gelovigen zijn toevlucht op de Britse Eilanden. Sommigen beweren dat de Heilige Maria er ook bij was. De heilige en krachtige Lady Chapel in de ruïnes van de Glastonbury Abdij is naar haar genoemd.
Wearyall Hill
Naar men zegt droeg Jozef van Arimathea een staf bij zich, gemaakt van hout van een Israëlische meidoorn. Volgens de legende duwde Jozef deze staf in de vochtige grond van zijn kampement op Glastonbury Eiland op Wearyall Hill. Binnen enkele dagen schoot die wortel. Hij zag dit als een teken van God om hier te blijven en zijn huis en kerk te vestigen. Hij vestigde de eerste christelijke kerk in Glastonbury in 37 na Chr. De afstammelingen van de Glastonbury meidoorn groeien nog steeds op Wearyall Hill en bij de Tor. Deze bijzondere meidoornvariëteit bloeit twee keer per jaar, met Kerstmis en met Pasen, net zoals de variëteiten die alleen in Palestina en Israël voorkomen. Interessant is dat geen enkele inheemse Engelse variëteit van de meidoorn met Kerstmis bloeit.
De langgerekte Wearyall Hill was 1500 jaar geleden net als de Tor en de Chalice Hill een eiland in het grote getijdenmeer van Avalon. De Michaëllijn stroomt onbelemmerd langs zijn voet tot aan de heilige meidoorn. Bij de meidoorn spuit een indrukwekkende energiespiraal als een fontein omhoog. De bekende wichelroedeloper en auteur uit Cornwall, Hamish Miller, bevestigde in 1997 zowel het leylijnpad als de spiraalvormige energiefontein bij de heilige meidoorn. In zijn boek "The Sun and the Serpent" (De zon en de slang) volgt hij de leylijn dwars door Engeland. Verder merkt hij op dat de leylijn een scherpe bocht maakt naar de Abdij, precies bij de heilige meidoorn. Ik vond de energie daar heel stimulerend, heel tintelend. De weelderigheid van de heuvel is vergelijkbaar met die van de Tor en men komt er gemakkelijk tot meditatie.
Ondanks de nabijheid van de toegangsweg, 350 meter beneden de meidoorn, kon ik alleen het serene gefluister van de bries horen toen ik op de heuvel was. De stilte en de sereniteit waren uniek en nogal opvallend. In de buurt van de heilige meidoorn kon ik direct in een alfastaat komen. Visioenen en innerlijke stemmen werden versterkt, de energiefontein werkte hypnotiserend. Wearyall Hill en de heilige meidoorn resoneren op de vijfde chakra.
Op Wearyhill zijn de oude ruïnes van een kerk en een kapel ontdekt. Men denkt dat het de oorspronkelijke locatie was van Jozef's Waddle Church. Inderdaad heilige grond.
De Heilige Graal
Jozef zou een kostbaar relikwie hebben meegebracht dat een plaats kreeg op het altaar van de kerk. Dit was de kelk waaruit Jezus en zijn 12 discipelen gedronken zouden hebben tijdens het Laatste Avondmaal en die Jozef gebruikt zou hebben om het bloed van Christus op te vangen tijdens de kruisiging. Deze kelk werd de legendarische Heilige Graal uit de legenden over Koning Arthur en staat symbool voor de eeuwige zoektocht van de mens naar perfectie. Er wordt gezegd dat hij de graal begraven zou hebben bij de Chalice Well, en dat, terwijl hij dat deed, het water in de bron rood werd, wat wees op het helende bloed van Christus.
De Blauwe Kelk
Er bestaan fascinerende verbanden tussen de Chalice Well, Glastonbury, de Heilige Graal en de Ark van het Verbond. In het begin van de twintigste eeuw werd er een kelk gevonden in Bridies bron in Glastonbury. Het British Museum stelde vast dat hij "overeenkwam" met Syrische of middenoosterse kunstvoorwerpen uit de periode 100 tot 300 na Chr. Aan de ontdekking van de Blauwe Kelk ging een ongelofelijke opeenvolging van gebeurtenissen vooraf. De Blauwe Kelk kreeg grote bekendheid en werd het onderwerp van wereldwijde belangstelling en onderzoek. Nu wordt hij bewaard in een beschermd vertrek van het St. Michael Retreat House op het terrein van de Chalice Well Tuinen. Leden van de Chalice Well Trust kunnen een afspraak maken om de kelk te zien en, heel af en toe, vast te houden onder het toeziend oog van een Well trustee. Deze verzoeken worden op een discrete manier behandeld. Veel bekende helderzienden en paranormaal begaafde mensen loven de kelk, en stellen dat hij verbonden is met Christus, terwijl anderen beweren dat hij van buitenaardse oorsprong is. Allen geloven dat hij een sterk energieveld bezit. Zelf kreeg ik in het voorjaar van 2001 de geweldige gelegenheid een heel uur alleen te zijn met de Blauwe Kelk, en hij had een heel diepe invloed op mij. Er straalt een onmiskenbare, zuivere energie uit de kostbare kristallijnen kelk. Zijn kleur en structuur zijn ongebruikelijk en hij lijkt op niets dat ik ooit eerder heb aangeraakt.
Bij Amazon.com is een boek verkrijgbaar dat de wonderlijke geschiedenis van de Blauwe Kelk, Glastonbury en de drie heilige sites vertelt. Het heet "The Avalonians" en is geschreven door Dr. Patrick Benham. Dr. Benham werd geboren in Somerset en woont nog steeds even buiten Glastonbury. Hij doceert muziek aan een naburige universiteit, en is al jaren een groot bewonderaar en spiritueel beschermer van de Chalice Well. Een paar jaar geleden, tijdens een van mijn pelgrimages naar Glastonbury, ontmoette ik hem toevallig in een muziekwinkeltje. Hij probeerde een nieuwe akoestische gitaar, en heel spontaan zongen wij samen een half uur lang een paar "delta blues" liedjes, zittend op een paar stoeltjes in de muziekwinkel. De eigenaar, een gemoedelijke, oudere Ierse heer, moedigde ons genietend aan. Na een paar geïmproviseerde liedjes vroeg hij waar ik logeerde en ik vertelde hem dat ik verbleef in het St. Michael's Retreat bij de Chalice Well. Hij vertelde me dat hij een trustee was en vroeg mij of ik een "Lid van de Chalice Trust" was. Wij werden vrienden en later stuurde hij mij een gesigneerd exemplaar van zijn boek toe. Als ruil daarvoor stuurde ik hem een stel delta blue cd's. Wij corresponderen nog steeds en zien elkaar als de gelegenheid zich voordoet
Avalon Eiland - Camelot
De Chalice Well en de Heilige Graal werden de centrale punten van de Koning Arthur legenden. Men heeft berekend dat de oorspronkelijke ligging van Camelot bij Cadbury Mound vlak bij Glastonbury moet zijn geweest. Arthur is geboren in Kasteel Tintagel aan de vlakbij gelegen ruige Cornwall kust. Koning Arthur's laatste uren waren op de Tor, vlakbij de Chalice Well en hij werd begraven bij de Abdij van Glastonbury. Zijn graf wordt aangegeven met een gedenkplaat bij de ruïnes van de Abdij.
De mythen en fabels rond Koning Arthur zijn heel bekend, maar minder bekend zijn de historische bewijzen van het werkelijke bestaan van Koning Arthur in Glastonbury, Cornwall en oost Wales. Het epische verhaal werd zo sensationeel geschreven en verfilmd, dat het voor de grote massa slechts een prachtige fabel is. Maar het is veel meer. Arthur heeft geleefd, hij had een Christusbewuste geest. Alles wat er eeuwen later over hem geschreven werd, was in de ware zin van het woord gechannelde symboliek van het tijdelijke verblijf en de drie-eenheid van de mens in het driedimensionale rijk.
Het is duidelijk dat de bestaande intriges over koning Arthur symbolische waarheden zijn die waarschijnlijk zijn levensverhaal niet woord voor woord weergeven. Zij deden dienst als een overdrachtelijke beschouwing van de worstelingen van de mens die naar waarheid zoekt. Het is en was een herhaling van het ingeplante levende hologram van de Mens/God passie. De symboliek van het Arthuriaanse epos laat een net even ander aspect zien van het christoshologram, ter weerspiegeling van dat van Jezus Christus. Er zijn subtiele overeenkomsten. De twaalf ridders van de ronde tafel staan symbool voor de twaalf discipelen en Guenivere die verleid werd door de verboden vrucht (zoals Eva in de Hof van Eden) zijn slechts twee van letterlijk dozijnen overeenkomsten die op een subtiele manier het verhaal van Christus weerspiegelen.
Ik raad de lezers dringend aan om de validiteit voor zichzelf te bepalen door een bezoek te brengen aan Glastonbury, Cornwall en Wales en deze heel echte energie direct te ervaren. Verschillende bekende gechannelde bronnen bevestigen ook het bestaan van Koning Arthur als een "Christusbewuste geest". Een man met een oprecht en waarachtig hart, als jongen onderwezen door de wijze Merlijn om het Engeland van de vijfde eeuw te leiden naar de ware kennis van spirit en één God. In het Britannië van de vijfde eeuw was de plaatselijke religie gedegenereerd tot een vervormd heidendom, met soms menselijke offers. Feodale vorsten regeerden en binnenvallende Picten, Ieren en Noormannen plunderden het land. Gewelddadige dievenbendes beroofden de kwetsbaren. Het christendom was nog maar net gevestigd. Arthur probeerde de mensen te bewegen goed, deugdzaam en eerlijk te leven, gezag en orde te vestigen onder een centrale, rechtvaardige leider en mensen het recht te geven te vereren wie ze wilden en te leven zonder angst. De vibratie van Arthur de Christus-Koning is heel sterk aanwezig in Glastonbury, Cornwall en Wales. Ze heeft een gevoel van diepe, symbolische waarheid en zuiverheid.
Deze schrijver wil melding maken van het feit dat hij vóór zijn bezoek aan Glastonbury in 1980, Koning Arthur nooit anders beschouwd had als een literaire legende. Mijn ervaring in Glastonbury heeft zo'n sterke indruk op mijn wezen achtergelaten dat ik mij intuïtief bewust ben geworden van niet alleen het bestaan van Arthur als een feitelijke historische figuur, maar belangrijker nog, van zijn Christusbewustzijn, symboliek en heilige missie.
Netwerksysteem
Glastonbury is de belangrijkste van drie portalen binnen het Verenigd Koninkrijk. Deze portalen, Iona, Findhorn en Glastonbury vormen een driehoekig energienetwerk dat de daarin liggende leylijnen injecteert met een infusie van kosmische energie. Deze kosmische energie bevordert de versnelling van het vibratietempo van de aarde, en zodoende haar ascensie. Deze portalen worden verankerd door de intentie van de daar wonende Lichtwerkers die ermee werken. Glastonbury's plaatsing als een portaal strekt zich uit tot een wereldwijde drie-eenheid en heeft lange energielijnen naar vele heilige plaatsen over de hele wereld. Glastonbury is in feite een van de twaalf heilige centra van de aarde. Zijn energieën hebben veel facetten. Een geweldige instroom van leyenergie, aardstromingen, anionisch plasma en elektrische vortexen verbinden zich en vormen zo een ongelooflijk krachtveld. Deze energetische cocktail kan overweldigend zijn, hij breidt zich van het stadscentrum uit tot een straal van ongeveer 5½ km.
De template van onze aarde bevat drie netwerken. Een ervan, het kristallijnen- of ascensienetwerk is samengesteld uit een rasterwerk van in driehoeken verdeelde pentagonen (vijfhoeken) en spreidt zich uit over de aarde in een geodetische (aardmeetkundige) matrix. Dit patroon van in elkaar grijpende driedimensionale en vijfdimensionale vijfhoekige vormen creëert zo een multidimensionale geodetische sfeer rondom de planeet. De onderling verbonden apexen (toppunten) van deze drie- en vijfhoeken zijn punten waar de energie samenkomt. De netwerklijnen die uitkomen bij deze apexen geleiden een energiestroom. Deze stroom kan geregeld worden. Glastonbury is een primaire apex die functioneert in alle drie de netwerken van de aarde.
Een interessante kanttekening bij de driehoeksvorming van apex energiepunten, is dat inheemse volkeren, zoals de Hopi, de Lakota en de Aborigines, al eeuwen hebben verkondigd dat heilige plaatsen altijd in drieën voorkomen.
Leylijnen
De Druïde Meesters waren uitstekend afgestemd op de energieën van de aarde en ze bepaalden en volgden nauwgezet de heilige energielijnen die in heel Groot Britannië en West Europa leylijnen worden genoemd. De meest opmerkelijke zijn de Michaël en Maria lijnen. Zelfs voordat ze een Christelijke naam kregen en geassocieerd werden met Aartsengel Michaël, namen de Druïden en de Kelten al de mannelijke en de vrouwelijke identiteit van de leyenergieën waar. Zij gaven Keltische namen van goden van licht en bescherming aan deze lijnen.
Leylijnen zijn per definitie geaccumuleerde, stromende tellurische energie. Deze lijnen zijn paden van geconcentreerde levensenergie die de mens in staat stelt, vrede en welzijn te vinden. Elektrisch van aard, vormen ze het zenuwstelsel van de planeet. De Michaël lijn is het instrument van de Aartsengel Michaël. Al eeuwenlang wordt er langs de Michaëllijn melding gemaakt van manifestaties van Aartsengel Michaël.
De lijnen kunnen gevonden worden met een wichelroede en in feite zijn ze al duizenden jaren in kaart gebracht. Ze zijn waarneembaar en hebben een krachtige elektrische pulsering. Zelf kan ik de leylijnenergie identificeren door een tastbaar gevoel van welbehagen in de hele omgeving van hun loop. De flora groeit voorspoedig, de fauna lijkt gelukkiger en de lucht lijkt te "glinsteren" in de nabijheid van leylijnenergie.
In Engeland onderkenden de Druïden de unieke wervelende vortex die gevormd wordt wanneer twee leylijnen elkaar kruisen. Op die plekken vestigden ze heilige plaatsen voor rituelen, inwijdingscentra of toevluchtsoorden voor genezing waar ze gebruik maakten van deze versterkte energie. Speciaal godsdienstigheid en spiritualiteit waren veel intensiever op de krachtige kruispunten van de Mary en Michaël leylijnen.
Heilige geometrie en Vrijmetselarij architectuur
Eeuwen later kwamen christelijke Vrijmetselaars die kerken bouwden (gebruikmakend van heilige geometrie) op precies dezelfde sacrale plekken langs de leylijn vortexen die de Shamanen van de Druïden, die zoveel wisten van de aarde, eeuwen daarvoor hadden gekozen. Historici speculeren dat dit werd gedaan om de bekering tot het christendom van de heidense massa's te ondersteunen. Maar, de illuminatie (de verlichten) onder de Vrijmetselaars hadden een goddelijker methode dan alleen politieke voorkeur. Zij waren zich bewust van de versterkte spirituele energie van deze vortexen, en kozen ze met intuïtieve intentie voor de bouw van de grote kathedralen. De versterkte leylijnenergie die in deze Britse, langs de Michaël lijn gebouwde kathedralen stroomt, is ronduit indrukwekkend en kan alleen maar zelf ervaren worden! Verschillende kathedralen zijn zó gebouwd, dat de leylijn precies symmetrisch onder het middenpad van het gebouw loopt. De energie wordt omgebogen in rondgaande patronen binnen de briljant ontworpen kathedraalkoepels en circuleert daarin door de gewelfde plafonds. Een voorbeeld hiervan is de St. Paul's Kathedraal in Londen. De sterk eerbiedige emoties van duizenden en nog eens duizenden gelovigen hebben hun indruk achtergelaten op en versterken nog steeds de pulsering van de heilige energie binnen veel van deze, door Vrijmetselaars ontworpen kathedralen. De heilige geometrie die in de architectuur werd toegepast, versterkt deze energieën op een soortgelijke manier als dat in steencirkels gebeurt.
Tot de prachtige kathedralen in Groot Britannië die op ingenieuze wijze zijn geplaatst op kruispunten en knopen van leylijnen, behoren Saint Paul's Cathedral, Westminster Abbey, Salisbury Cathedral, Wells Cathedral en Canterbury Cathedral, om maar enkele te noemen.
Dierenriemtekens in en op de grond
Er is nog een Glastonbury mysterie dat in het recente verleden werd onthuld. In 1927 (her)ondekte Katherine Maltwood, een plaatselijke beeldhouwster en illustratrice, de "Glastonbury Dierenriem" toen zij de velden rondom Glastonbury inspecteerde. Ook bekend onder de naam de "Glastonbury Reuzen", werd er van die dierenriem al sinds de Middeleeuwen in verscheidene geschriften melding gemaakt, maar men dacht dat die slechts een onderdeel was van de Glastonbury overlevering. Maltwood traceerde nauwgezet de indrukwekkende en onmiskenbare landschapsreliëfs. Deze dierenriemtableaus, geëtst in het bestaande landschap in een cirkelvormig patroon dat ongeveer 16 km in doorsnee is, geven op chronologische en correcte manier de twaalf dierenriemtekens weer. Hierbij is gebruik gemaakt van bestaande oriëntatiepunten, heuvels, rivieren en landschappelijke grenzen.
Landkaarten laten duidelijk menselijke en dierlijke figuren zien op plaatsen verspreid langs de buitenrand van de dierenriemcirkel, met een reliëf van een hond die zo'n vijf mijl lang is en plaatselijk de Langford Girt-Dog (hondomtrek) wordt genoemd. De namen van dorpen langs de dierenriem, die correleren met de bestaande plaatsing van de sterrenkaart, wijzen op een zekere plaatselijke kennis van het bestaan van de dierenriem tijdens de Middeleeuwen. Aries road heet al eeuwenlang zo en ligt binnen het Ramteken (Aries). Het dorp "Earlake" ligt op het oor van de hond! Net als de etsingen op het Nazca plateau in Peru, zijn ze alleen echt te zien vanuit de lucht, op zo'n 1800 meter hoogte. Enkele antropologen schatten dat de dierenriem rond 3000 voor Chr. werd gemaakt, terwijl anderen hem in verband brengen met de periode van de Dendarah Dierenriem, gebouwd in Egypte ongeveer 7000 voor Chr. Maltwood was van mening dat de Glastonbury dierenriem de oorspronkelijke "Ronde Tafel" was.
Elk jaar, half juni organiseert Glastonbury het Glastonbury Music Festival. Dit evenement, een hedendaagse versie van Woodstock, is een driedaags concert waarbij topartiesten twintig- tot veertigduizend toeschouwers trekken. De spirituele reiziger zal dit drukke festival liever willen vermijden als hij of zij plannen maakt voor een trip naar Glastonbury. Behalve dat de wegen dichtslibben, zijn hotels en B&B's in die week bijna niet te krijgen.
Glastonbury is een epicentrum van de "New Age", en zijn energie trekt allerlei soorten types aan. Langs de dorpsstraten staan veel historische kerken, gebouwen en musea zij-aan-zij met ontelbare winkeltjes. De hoofdstraatpromenade biedt het hele arsenaal aan koopwaar en diensten, zowel voor de toerist als de pelgrim. Van plaatselijke kunstgalerijen, vegetarische restaurants, Engelse high tearooms, Arthuriaanse zwaarden tot souvenirkelken, healingsvormen, tarot readings, wierook, kristallen, toverstaven, capes, kruiden en astrologische readings, het is er allemaal. Boeddhisten, traditionele protestanten van de Kerk van Engeland, Druïden, hekserij aanhangers, en New Age pelgrims onderkennen en delen de sterke tradities en energie van Glastonbury. Ieder van hen beweert dat het hun energie en traditie is. De spirituele dualiteit viert er hoogtij. Zoals zoveel mega-krachtcentra, heeft Glastonbury een elektromagnetisch veld dat in evenwicht wordt gehouden door de volle aanwezigheid van beide elektrische polen, de positieve en de negatieve. Als je dus een pelgrimstocht onderneemt, ga dan volledig bewust de potente energie van de dualiteit binnen en geef jezelf astrale bescherming bij het bezoeken van het wonderbaarlijke Avalon, want de sluier is inderdaad dun, en beide energieën zijn aanwezig.
De krachtige energie versterkt de aura, en bezoekers die dit energieniveau niet gewend zijn, kunnen na een paar dagen ondervinden dat de aura uitgeput raakt. Dit is het signaal om een lager ampèrage op te zoeken. Dit signaal moet gerespecteerd worden, doet men dat niet dan kan dat leiden tot een gevoel van vermoeidheid en wisselende stemmingen.
De menselijke aura heeft over het algemeen tijd nodig om zich aan te passen aan de hooggeconcentreerde elektromagnetische velden in krachtcentra zoals Glastonbury. Mensen die in zulke mega-energiecentra wonen, ontwikkelen een aurabescherming die hen in staat stelt hun evenwicht te bewaren in deze geconcentreerde energievelden.
Er zijn veel overnachtingsmogelijkheden in Glastonbury. Zeer aan te raden is de Little St Michael's Retreat bij de Chalice Well op het terrein van de Chalice Well tuinen. Hiervoor moet men wel lid worden van de Chalice Well Trust, een heel waardevolle non-profit organisatie. Informatie is te verkrijgen bij: http://www.chalicewell.org.uk
Glastonbury ligt drie uur rijden van Londen. Ga via de M-4 in de richting van Bristol en dan 40 km naar het zuiden over de M-5. Houd in de gaten waar je er af moet en bereid je voor op de betovering wanneer de Tor aan de horizon verschijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten