Het Wereldei

Het Ei werd in de kosmogonie van alle volkeren der Aarde als een heilig symbool gezien en werd zowel op grond van zijn vorm als van zijn innerlijke geheimenis vereerd. Het ei vertegenwoordig het zichtbare mysterie van een wereld of wezen in wording. Het geeft het best de oorsprong en het geheim van het Zijn weer. De geleidelijke ontwikkeling van de onwaarneembare kiem binnen de gesloten schaal; de inwendige werking, zonder enige van buiten blijkende tussenkomst van kracht, die uit een sluimerend niets een `actief iets voortbrengt, waartoe alleen warmte nodig is; en dat, na zich geleidelijk tot een concreet, levend wezen ontwikkeld te hebben,
zijn schaal verbreekt.

Dit alles moet van den beginne af een blijvend wonder geweest zijn. Het ei werd gezien als symbool van de “eerste oorzaak”. Aanvankelijk had de “Eerste Oorzaak" geen naam. Later schilderde de verbeelding der denkers het af als een immer onzichtbare geheimzinnige Vogel, die een Ei legt in de Chaos, welk Ei het '.Heelal wordt.

Daarom werd Brahm genoemd Kalahansa, de „zwaan in (Ruimte en) Tijd". Hij werd de „Zwaan der Eeuwigheid", die bij de aanvang van elk Mahamanvantara een „Gouden Ei" legt. Het stelt de grote cirkel of voor, die zelf een zinnebeeld van het heelal en zijn bolvormige lichamen is.

De tweede reden, waarom het als symbolische voorstelling van het Heelal en van onze aarde gekozen werd, was zijn vorm. Het was een Cirkel en een Sfeer en de eivormige gedaante van onze bol moet van de aanvang der symbologie af bekend geweest zijn, daar het zo algemeen aangenomen werd. In de oudheid was het geloof, dat de eerste openbaring van de Kosmos in de vorm van een ei plaats vond, het algemeenst verbreid. Het symbool symbool van de wereld ei , was door de Grieken, Syriërs, Perzen en Egyptenaren aangenomen. Zo kenden de oude Egyptenaren de mythe van Seb, de Egyptische god van de Tijd en van de Aarde, die een ei of het Heelal gelegd heeft, Men stelde zich voor, dat Ra, in het Ei van het Heelal rijpt. De overledene werd gezien als het “glanzend in het Ei van het land der mysteriën”. Want, het is “het Ei, waaraan leven onder de goden is geschonken’.’Het is het Ei van de grote Kloekhen, het Ei van Seb, die er uit te voorschijn komt als een valk”.

Het ei is een symbool van het oerbegin en van het vrouwelijke principe. Zowel in Griekenland als in Indië woonde het eerste zichtbare mannelijke wezen, dat in zich de natuur van beide geslachten verenigde, in het ei en kwam daaruit te voorschijn. Deze „eerstgeborene der wereld" was voor sommige Grieken (Dionysos, de god, die uit het wereldei voortgekomen is en van wie de stervelingen en de onsterfelijken afkomstig waren. De goden Ptah in Egypte, Pan en Eros in Griekenland en Brahma in India zijn uit een ei voortgekomen. Dit was eveneens het geval bij de eerste mens in China, Helena van Troje, de oerkoning van Korea en de helden Kastor en Pollux uit het zwanenei van Leda.

Bij de Grieken is het Orphische Ei door Aristophanes beschreven, en maakte deel uit van de Dionysische en andere mysteriën, waarbinnen het Wereldei gewijd en zijn betekenis verklaard werd.

Uit het ei ontstaat het nieuwe leven. De daadwerkelijke scheppingskracht is al in het ei aanwezig. Het geheim van het leven is verborgen in de door een schaal omsloten eenheid. Een kosmos, een god, een held of een eerste mens kan eruit tevoorschijn komen. in de mythen van de Griekse orphici, de Kelten en in die van Egypte, India Japan en Polynesië komt het ei als mythisch symbool in de bovengenoemde betekenis voor. Het symbool ei is verwant met dat van de grot. De slang om het ei is een symbool van de tijd, die de dynamiek van de ontwikkeling aangeeft. De slang verwijst ook naar de god van de tijd, Kronos, die het ei heeft geschapen.

Hoe het ook zij, het geloof dat het heelal in het begin in de vorm van een ei bestond, was algemeen.