De energie van Wierook (5)

Wat we denken en voelen, beïnvloedt de atmosfeer van de ceremoniële ruimte, waar we ons bevinden; zelfs nadat we die ruimte allang hebben verlaten. Hoe vaker diezelfde gevoelens zich in zo'n ruimte ontladen, des te langer zullen deze blijven hangen. Dit kunnen we heel duidelijk merken in kerkgebouwen, die al sinds eeuwen worden gebruikt. Deze ruimtes lijken energetisch zo sterk van gevoelens en gedachten opgeladen te zijn, dat we de wijdingsvolle atmosfeer zelfs dan nog kunnen proeven, wanneer daar al sinds dagen geen dienst meer werd uitgevoerd.

Vanuit deze optiek wordt de energie dus niet alleen door ons in en om deze gebouwen uitgestraald, zij straalt ze ook weer op ons uit, zelfs wanneer wij ons niet speciaal daarvoor openstellen. Dit is heel belangrijk omdat magische rituelen alleen kunnen werken, indien er een wisselwerking tussen geest (de aanwezige persoon) en materie (het gebouw of voorwerp) bestaat. Gebouwen verbinden zich dus met energievelden, die zich in hun omgeving bevinden. Men zegt wel, dat oude gebouwen "geschiedenis uitstralen".

Het idee hierover is, dat door mensen geschapen energievormen groeien, naarmate deze vaker dezelfde energetische voeding krijgen.

Een processie met wierook in een rituele ruimte of tempel, heeft niet alleen tot doel om de Tempel binnen te treden en te verlaten, maar ook om met de wieroker de beweging in de Tempelruimte in gang te zetten. Het rituaal wordt in beweging gezet door de wieroker, die buiten de tempel deur begint. In mystieke ordes wordt dit vaak " het westen" genoemd.

"Het Westen" wordt gezien als de wereld buiten de Tempel; men wordt ontdaan van de oneffenheden van de buitenwereld, men gaat de weg naar de geestelijke kant van het aardse niveau. De gang van de spiraalbeweging gaat rechtsom.

Een rituaal begint op het moment dat men zich ceremonieel gaan kleden en van dat punt af zijn de gedachten alleen bij het werk dat gaat volgen. De Wieroker heeft hierbij de belangrijke taak te vervullen tijdens een rondgang door de hele Tempel om met een "vurige energiestroom" de Tempel te kunnen gaan bouwen en de daar verblijvende positieve gevoelens en krachten te verzamelen en in de wereld van "het Westen" weer uit te dragen.

De Wieroker loopt meestal voor op in een processie en geeft het ritme van het de processie aan. Het ritme zou te vergelijken zijn met het regulair sinusritme van de hartslag. De processie zou een nabootsing kunnen zijn van dit hartritme.

De purificatie door bewieroking tijdens de processie vormt een afwerende beschermende muur rondom de ruimte waarin gewerkt zal worden door middel van de uitgestraalde energie. De Wieroker moet steeds voor ogen houden, wat hij wil bewerken met zijn handeling. Ook de ontvangende persoon moet zich daarop instellen.

De persoon die een bepaalde functie vervult in een ritueel staat daar niet als de persoon, het ego, maar als een functionaris die een specifieke functie vervult, als een kanaal die een speciale geestelijke boodschap moet doorgeven. Door de bewieroking wordt de functie gezuiverd, schoongemaakt om belevendigd, of geactiveerd te worden.

De houding die een persoon aanneemt is niet een uiting van eerbied voor wat gebeuren gaat maar om jezelf in harmonie te brengen. Dit wordt gedaan door beide handen voor de borst, de plaats waar het hart zit, te vouwen.

De reinigingshandeling wordt uitgevoerd met de middelen die daarvoor nodig zijn. De ruimte verandert, overeenkomstig het doel van de handeling met het vuur der reiniging, symbolisch voorgesteld door de Wierook, dat alle onzuiverheid verbrandt en de ruimte steeds helderder wordt. Tot slot volgt dan het opladen en vullen van de ruimte met nieuwe energie.