Pagina's

dinsdag 15 februari 2011

De Klopgeest

De laatste tijd had sterzoeker last van een kloptgeest, die op gezette tijden klopte en meestal klopt een klopgeest duidelijk en hard, maar niet altijd op dezelfde plaats. Deze klopgeest klopte heel zachtjes en altijd op dezelfde plaats en altijd op dezelfde plek. Sterzoeker zat te denken dat als een bepaald meubel voortdurend klopgeluiden produceert, om het dan eerst eens controleren op houtworm voordat we concluderen dat het om een echte geest gaat.

Een op verschillende plaatsen duidelijk klinken van klopgeluiden betekent hoogstens dat er iemand, of iets aanwezig kan zijn. Sterzoeker had kunnen reageren door hardop vragen te stellen waarbij we hadden kunnen eissen dat twee keer kloppen voor "ja" staat, drie keer voor “neen” of omgekeerd. Dit kan goed zijn, indien we zeker hadden geweten dat er een geest aanwezig was. Maar het kan ook iets anders zijn. Misschien was het wel een verdrogend stuk hout. We zouden dan door de antwoorden op de gestelde vragen allerhande vreemde conclusies trekken ten aanzien van onszelf en van de klopper.

Vergeef ons, dat we hier een goede manier van hen, die met de geest willen communiceren onderwerp aan enige kritiek. Er zijn veel verschijnselen, die uit andere dan geestelijke oorzaken kunnen voortkomen. Brengen wij deze zonder nadenken onder het hoofdstuk "dolende geesten of spoken”, dan is de kans groot dat wij onszelf misleiden. Sterzoeker kent immers zelf ook de kunst van reizen in de geest en brengt de laaste tijd zo nu en dan nog wel eens bezoekjes op plaatsen die eigenlijk "verboden toegang zijn voor onbevoegden".

Deze klopgeest had dus evengoed als net Sterzoeker een mens kunnen zijn die even een kijken kwam nemen in de keuken van Sterzoeker en zich kenbaar wilde maken door netjes aan te kloppen. Mocht u onverhoeds last hebben van klopgeluiden, check dan even of het Sterzoeker is of dat het een andere oorzaak heeft. :-)

Nu hadden we de zaak eenvoudig kunnen negeren, maar dit werd ons onmogelijk gemaakt omdat het kloppen elke dag wel een paar keer passeerde. Nu bezit Sterzoeker hele mooie wierookmengelsels waarin onder meer mirre voorkomt. Door dit te branden en een banishing ritueel uit te voeren en door zout te strooien in de vertrekken waar de verschijnselen plaatsvinden, hadden we de doolgeest gemakkelijk uit kunnen bannen. U zult zien, dat ze meestal verdwijnen en niet terugkeren.

Nu is Sterzoeker in de benadering van spoken en spookverschijningen vooral nuchter. Heel wat ratten, muizen en takken hebben lange tijd geestelijke waarden vertegenwoordigd voor mensen, die graag daarin wilden geloven. Juist als u wilt geloven in zogenaamde spoken, in aardgebonden geesten en al wat daarmee samenhangt, moet u nuchter zijn. U zult ontdekken, dat een groot gedeelte van de verschijnselen eenvoudig te verklaren of op te heffen is. Wat er dan nog overblijft is reëel genoeg. Zo mogelijk ook in dit klop-geval.

Spoken zijn als nozems uit de geest en we kunnen ons realiseren dat een spook in vele gevallen alleen maar een geest is, die tracht zich te oriënteren of een persoon, die door een hem obsederend denkbeeld ten aanzien van deze wereld of de ontwikkelingen daarop bij u aanklopt. Ook kan het een nieuwsgierig mens zijn die in geest reist, een missie heeft en even een kijkje komt nemen. Alleen zij die waarlijk deze kunst van het remote vieuwen beheersen zijn dan in staat om zich kenbaar te maken middels klopgeluid. Een zeker medegevoel is dan ook ons inziens wel terecht. Vandaar ook dat Sterzoeker zonder nog enige conclusie te trekken opzoek ging naar de veroorzaker van het klopgeluid.

Na goed luisteren kwam Sterzoeker tot de conclusie dat het klopgeluid zich helemaal niet in huis bevond, maar zich veel eer buiten het huis manifesteerde en wel bij het raam, echter als Sterzoeker dichter bij het raam naderde verdween het klopgeluid. Daarop volgde het onderzoek waarbij Sterzoeker op enige afstand van het raam rustig in een stoel ging zitten, zonder te bewegen, afwachtende of de klopgeest zich opnieuw zou manifesteren.

Daar was het weer...tik..tik...tik... Een kleine bruine vogel met een rode borst fladderde tegen het raam en ging vervolgens op het raamkozijn zitten en pikte tegen het glas. Niks klopgeest dus, maar een dapper roodborst die op voedseljacht is en sinds een paar dagen fladdert het roodborstje constant tegen het raam. Hij knalt er niet tegen. Het lijkt haast wel of hij voor de gezelligheid in huis wil komen, om ons op te opzoeken Eerst zit hij in de boom waar hij van de vetbolletjes peuzelt en dan neemt hij een aanloopje en fladdert tegen het raam waarna hij op het raamkozijn gaat zitten, op het vensterglas tikt en vervolgens naar binnen gaat zitten kijken.

Hij vliegt niet hard tegen het raam, maar een volhouder is het zeker. Sterzoeker denk dat hij de boom met al het lekkers voor de vogels gespiegeld in het raam ziet. Daar komt het roodborstje op af. Tot groot ongenoegen van de 3 leukste kinderen van het universum laat Sterzoeker nu overdag het rolgordijn binnen naar beneden, dan spiegelt het minder. We kunnen nu alleen niet meer zien of hij het nog steeds doet. Het is leuk om te zien dat er zoveel vogeltjes op het wintervoer af komen. We hopen dan dat onze gevederde roodgeboorste vriend samen met alle koolmeesjes nog lang op bezoek blijven komen..

Als u dan toch een spook ontmoet, vraag heel vriendelijk wat het spook zou willen en maak duidelijk, dat u geen restaurant houdt, zodat u niet op elke wens zonder meer kunt ingaan. Vraag bovendien altijd aan een spook om even te bewijzen dat het gevraagde zinvol is. Als het dan na onderzoek een vriendelijk vogeltje blijkt te zijn, zet dan wat lekkere voer neer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten