Sex, Magie en Mensen

door Horas

Het is verbluffend wat er allemaal geschreven is over sex, magie en de combinatie daarvan. De hemelpoorten gaan open, als ik het geloven mag. Vereniging met het AL, contact met het puurste/hoogste/diepste* Zelf is mogelijk.
*doorhalen wat niet in uw kraam past.

In deze goddelijke sex kunnen we het eeuwige en het tijdelijke verbinden, zo lees ik.
Er zijn religies die deze hemelse activiteit graag met het instituut huwelijk wil verbinden. Wie niet trouwen mag kan deze prachtvolle vereniging nog altijd “in de geest” voltrekken, maar dat is toch maar een halve boterham. Je zal maar honger hebben.

Wie niet zo vast zit aan het instituut huwelijk, bekijkt de zaken meer zoals ze zijn en doet er zelfs plaatjes bij. Hoe weinig verhullend en aanschouwelijk die ook zijn, het valt me altijd op dat de mensen op die plaatjes vaak kijken alsof ze net de ringtone van hun mobieltje horen. Er ligt iets ongeïnteresseerds in hun blik en die verre glimlach doet een leuk sms-je vermoeden, niet de kosmische explosie die aanstaande is, als ik de oude geschriften moeten geloven. Ik heb het nu over de afbeeldingen die o.a. de Kama Sutra opsieren.

Het is niet alleen een kwestie van techniek en bedrevenheid, het is een state of mind die de kwaliteit en het niveau van sex bepaalt. Dat kan ik in de verheven verhandelingen lezen en dat lees ik ook in de meer hedendaagse benadering van sex. Want in de 70-er jaren is immers de intimiteit herontdekt. Alsof die ooit weg was....

Wicca richt zich op basics, dat is bekend. Dicht bij de beleving, dicht bij het stoffelijke, kortom dichtbij het menselijke. Zelfs in rituelen is een plaats vrijgehouden voor sex. Dat heet dan The Great Rite.

In theorie is de Grote Rite voorbehouden aan hogepriester & hogepriesteres en de hoffelijkheid gebiedt de overige deelnemers om in voorkomende gevallen met de rug naar het copulerende paar te staan. Of men ook de oren dicht moet stoppen heb ik nooit ergens gelezen, maar het elegante “sorry I have heard” voldoet misschien wel.

Nou geeft men ‘em in de cirkel niet alle dagen van Jetje en dat hoeft ook niet. De Grote Rite kan ook “in token” worden uitgevoerd. Dat betekend dat deze kosmische vereniging van het mannelijke en het vrouwelijke symbolisch voltrokken wordt in een handeling zoals het dopen van het zwaard of de dolk in de kelk met wijn. Iedereen weet dan waar het over gaat. Niemand hoeft in dit geval met de rug naar het altaar te staan.

Dat sex en magie de mensenkinderen altijd in een soort spagaat brengt kent vele voorbeelden. Aleister Crowley maakte het wel heel bont, maar hij was tenminste open en dat is een belangrijk punt. Heel de 19e en vroeg 20e eeuwse magie heeft met betrekking tot sex een gecompliceerde houding. Het is er wel maar het is er niet. Het “doe wat je wilt maar schaad niemand” is een leuke slogan. In de praktijk kwam het er vaker neer op “doe wat je wilt als ik het maar niet zie”.

Wat zich graag “traditionele” Wicca noemt heeft zijn wortels in de Golden Dawn en heeft daarmee ook de preutsheid in zich. Er is zeker moeite gedaan om de menselijke kant er in de magie van Wicca te betrekken, maar dat neemt de oorspronkelijke dubbelheid nog niet weg.
Dat deze bewering grond van waarheid heeft, is te zien aan het z.g. taboe dat over dit onderwerp is gegooid.

Wie zal toegeven dat niet-ingewijden uitgenodigd worden om deel te nemen aan de Grote Rite? Wie zal toegeven dat er zowel in als buiten de cirkel heel wat afgerotzooid wordt dat helemaal niks met de traditie te maken heeft? Wie noemt het beestje bij de naam?
Antwoord: niemand.

De schijn van heiligheid moet ook in de Wicca hooggehouden worden. Zowel de Gardnerians als de Alexandrians zitten in de spagaat van heiligheid en vleselijkheid, van theorie en praktijk. De preutsheid maakt dat er ontkend wordt wat er werkelijk gebeurt in en buiten de cirkel. De schaamte en de preutsheid zijn de pootjes waar het taboe op staat, ook nu nog.

Mijn conclusie is dat er in de verheven geschriften over sex en magie geen letter voorkomt over schaamte en preutsheid, laat staan over hypocrisie en angst voor de gevolgen van openheid. Integendeel, naakter kan een mensenkind niet tegenover zijn scheppende krachten staan.

Dit is geen pleidooi voor het losgooien van alle remmen, maar wel voor het laten vallen van de schaamte over de eigen menselijke trekjes. Misschien worden we het eens en dan wordt het toch nog gezellig.