Massagraf Paarden

In het Limburgse Borgharen vlakbij Maastricht hebben archeologen een bijzonder vondst gedaan. Er is een massagraf gevonden met daarin de resten van vijfendertig tot vijftig paarden. Het graf stamt vermoedelijk uit de zestiende of de zeventiende eeuw.

Lodewijk XIV tijdens het beleg van Namen

De paarden liggen gestapeld in een greppel met een lengte van 35 tot 40 meter. Van de dieren werden de nagenoeg volledige skeletten blootgelegd. In het massagraf werden ook hoeven, maar geen paardentuig gevonden.

De dieren zijn mogelijk gedood tijdens het beleg van Maastricht in 1579, gedurende de veldtocht langs de Maas van prins Frederik Hendrik in 1632 of tijdens de belegering van Maastricht door de Franse koning Lodewijk de Veertiende in 1673. De paarden lagen in een greppel van bijna veertig meter lang en hun skeletten waren grotendeels nog intact.

Het graf werd ontdekt tijdens graafwerkzaamheden. Het consortium Grensmaas gaat hier vanaf 15 augustus grind afgraven, daarvoor komt dan klei in de plaats uit de Maas en uiteindelijk wordt het natuurgebied.


Filmpje over het paardengraf

Mogelijk is er een verband met de vondst van resten van Franse soldaten enkele jaren geleden nabij de Maasoever in Borgharen, niet ver van de huidige vindplaats van het paardengraf. Dat zegt archeologe Angela Simons van het bureau Hazenberg Archeologie, dat de opgravingen coördineert in opdracht van het Consortium Grensmaas. Dat het toen om Franse soldaten ging, bleek uit de vorm van de gevonden uniformknopen.

De vindplaats van het paardengraf, bij de Oostelijke Rug tussen de Spekstraat en de Pasestraat in Borgharen, wordt in de toekomst ontgrind door het Consortium Grensmaas. Standaard wordt voorafgaand aan de ontgrondingen archeologisch onderzoek uitgevoerd. Archeodienst, die in opdracht van het consortium het archeologisch onderzoek uitvoert, ontdekte het paardengraf enkele weken geleden. Bij de opgravingen is de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) in Amersfoort nauw betrokken.De paardenresten worden bewaard en nader onderzocht.

Volgens archeo-zoöloge Jessica Grimm gaat het om een vondst "die z'n weerga niet kent in West-Europa".