donderdag 18 juni 2009

De Hoge Priester.

Aangezien deze blog gaat over bijzondere zaken en mensen, had ik van de week weer iets om over te schrijven. Ik weet niet of het u wel eens overkomt, dat u iemand tegenkomt die u meteen opvalt. Eerst bent u onder de indruk, maar als u goed en wel naar de persoon kijkt en luistert, dan merkt u dat er bepaalde mechanismen spelen. Dat de persoon in kwestie een heel subtiel spel speelt, dat hij u iets wil doen laten geloven. Sommige mensen weten dit heel voorzichtig te bewerken, bij anderen ligt het er duimen dik boven op.
Soms vraag ik me af ben ik nu de enige die dit ziet, of ziet u het ook?


In mijn familie en kennissenkring kom ik zeer merkwaardig lieden tegen. De afgelopen week was het weer raak. Ik trof een oude heer, van in de tachtig, met erudiet voorkomen en deftig taalgebruik. Een grote rijzige man, met zilvergrijs haar en verzorgd uiterlijke. De man in kwestie is van het slag mens dat graag bijzonder is. Toen ik binnen kwam zat hij er al en hij was met groots en meeslepende gebaren iets aan het uitleggen. Hij deed het op een manier alsof het in een soort van vertraging ging, zodat er een zekere rust van hem uit zou moeten gaan, richting zijn toeschouwers. Zijn ogen waren gefocust op zijn publiek en zich bewust van de reacties uit zijn omgeving.

Opzich is een oude heer, van tachtig jarige leeftijd, met deftig taal gebruik, natuurlijk niet zo bijzonder. Die zijn weer wel meer. Deze oude generatie is zeer netjes opgevoed en gebruikt hele andere worden, om zaken te beschrijven, dan dat de huidige jeugd gebruikt. Daar deze meneer was opgegroeid in het Gooi, sprak hij daarhalve deftig maar ook nog met een hete aardappel in de keel. Zijn hele houding was er eentje van statigheid en hij straalde een als een koning, een Godfather, maar dan van de geestelijke mafia.

Zijn kleding was te opvallend, voor een informele vrienden-bijeenkomst. Hij was gekleed in een net maatkostuum. Dus niet zo eentje uit de confectie. Nee, dit was duidelijk van een betere klasse. Hij droeg een scharlaken-rode stropdas. Een opvallende kleur voor een oude heer. Over de stropdas droeg hij een grote gouden kruis, aan lange gouden ketting, met in het midden een amethist. Ook deze sieraard was van een betere kwaliteit, dan welke je standaard tegenkomt bij de juwelier. Eerst dacht ik nog, die meneer is vergeten zijn ketting bij zijn overhemd in te doen, maar dat bleek niet het geval. Die ketting was opzettelijk daar, om aan te geven welke status deze oude heer bekleedde. In tegenstelling tot zijn maatkostuum, droeg hij aan zijn voeten sandalen. Sandalen zoals een bergwandelaar ze draagt, of zoals ze ook wel in alternatieve kringen worden gedragen. Waarschijnlijk had dit schoeisel iets van doen met zijn geestelijke status.

Al gauw had de oude heer het gesprek van die avond volledig naar zich toegetrokken. Hij wist hoe hij middelpunt van de belangstelling kon zijn, daar had hij in zijn lange leven goed op geoefend. Al ras begon hij te vertellen over zijn leven en over hoe bijzonder hij was. Hij kwam uit een bijzonder gezin, met bijzondere ouders, en hij had een bijzondere broer en zus. Allen waren ze op de een of andere manier actief in het geestelijk leven en hadden daar hun roeping van gemaakt. De vader van de oude heer, was voor zijn tijd al heel bijzonder . Hij was vrijmetselaar, priester, en bevlogen theosoof. De zus was actief binnen AMORC. Beide zonen waren hun vader hierin gevolgd en waren priester geworden in de vrij katholieke kerk. Vandaar dus het grote gouden kruis, aan een gouden ketting over de stropdas van deze oude heer. Hij wilde hiermee een duidelijk signaal de wereld in sturen dat hij het gebracht tot priester en iedereen moet dat dus weten.

De oude man zat op zijn praat stoel en rustig gebarend vertelde hij dat hij een ingewijde was, dat was wat hij zijn leven lang had gedaan: Ritueel werk. Hij was niet alleen van de vrije-katholieke kerk, maar hij was ook een ingewijde, ingewijd in verschillende mysteriën. Waarvan er één een heel groot mysterie was. Over dat mysterie mocht hij namelijk niets zeggen. Het was het mysterie van een geheime-genootschap en hij had een eed afgelegd dat hij nooit iets over deze mysterie naar buiten mocht brengen. Het was immers geheim. Overigens bestond dit genootschap inmiddels al niet meer. Het was opgeheven, maar nog steeds mocht hij daar niets over vertellen. Hij vertelde nog wel dat in zijn werk een invloed vanuit deze mysterieschool door schemerde in zijn werk.

Met zijn werk bedoelde hij vele dingen. Hij was bepaald niet bescheiden in het zich toekennen van allerlei titulaturen. Hij was docent, musicus, priester, mysticus, en deed ritueel werk, daar boven op was hij reïncarnatie-therapeut. Op mijn vraag waar hij was opgeleid tot therapeut kreeg ik een vaag antwoord. Dat opleiden dat had hij zelf gedaan en hij was nu therapeuten-opleider. Hij gaf een opleiding tot reïncarnatie-therapeut aan peuten. Die opleiding duurde vijf dagen. Overigens was meneer een slechte luisteraar. Op mijn vraag wat voor soort van ritueelwerk doet u, kwam geen uitleg, maar gaf hij een heel ander antwoord. Ik kreeg een uitleg over wat een ritueel is. Maar dat was niet mijn vraag. Na nogmaals mijn vraag geformuleerd te hebben kreeg ik wederom een politiek antwoord. Het was duidelijk dat hier een aantal sluiers werden opgeworpen.

Heel bijzonder dus deze man.... U snap het al dat ik om dit alles wel een beetje moest lachen. U zou hier ook om hebben moeten lachen, of u was volledig onder de indruk van deze man. Wellicht was u al bijna een volgeling geworden, want zo gaat het met dit soort radicale figuren. Ze trekken mensen aan die dit subtiele spel niet in de gaten hebben en pakken ze volledig in. Zelf ben ik van een degelijke persoonlijkheid niet echt onder de indruk. Hooguit ben ik nieuwsgierig naar hoe het toch mogelijk is dat een dergelijke blaaskaak als priester volgelingen heeft gekregen, of hoe hij als reïncarnatie-therapeut cliënten aantrekt. Persoonlijk noemt hij de mensen die bij hem in therapie gaan trouwens patiënten, dat zegt iets over de oude heer.

Toch ben ik erg nieuwsgierig naar hoe deze meneer tot dit niveau is opgestegen en zou ik willen weten of hij echt wel serieus wordt genomen. Klopt het wel dat hij een praktijk heeft als therapeut? Ik kan me dat bijna niet voorstellen. Ook het verhaal van een genootschap, waarover niets gezegd mag worden, omdat er een zwijgplicht is lijkt mij vrij onzinnig. Als je immers een zwijgplicht opgedragen krijgt, vanuit een dergelijke genootschap, dat zou het zo moeten zijn dat je ook geen blijkt geeft van deze zwijg-opdracht. Met het vertellen van de zwijg-opdracht, om niets te zeggen, breek je immers de eed van het genootschap. Dat zou deze oude heer moeten weten. Zeker vanuit zijn functie als priester en vertrouwens-persoon van de vrij-katholieke kerk. De vrij-katholieke is zo wie zo een apart gezelschap.

Als je de vrij- katholieke kerk goed en wel bestudeerd lijkt het meer op een esoterische studiegroep of genootschap, dan op een katholieke kerk. Het is ontstaan in dagen dat esoterie en occulte zaken nog niet als onschuldig werden beschouwd en wellicht waren de toevoegingen "Katholiek" en "kerk", aan de naam van deze beweging een vrijbrief om vrijelijk met esoterie, spiritualiteit, mysteriën, rituelen en magie aan de slag te kunnen gaan. Interessant is het studie-programma van deze kerk. Die ik hier bijvoeg, (URL volgt nog)zodat de lezer kan aanschouwen waar ik over schrijf. Het is een zeer uitgebreid iets, waar de leden aan worden onderworpen en niet geheel vrijblijvend.


U begrijpt het al, dat ik deze oude heer wel even heb doorgezaagd, over hoe sommige zaken, die hij vertelde, gezien moesten worden. Over het geheim van het geheime-genootschap liet hij niet veel los. Wel liet hij weten dat het in het gnootschap Gooi had gezeten en dat het ritueel-magisch-werk werd verrichte. Nu weet ik uit zeer betrouwbare bron, dat in de dagen, dat deze oude heer een jonge heer was, er in het Gooi een loge van de Golden Dawn heeft gezeten. Ik heb hiervan het een en ander gezien, bij een ex lid. Onder anderen een exemplaar van een huisaltaar. Gemaakt van fijn aardewerk, bestaande uit twee kandelaars, in de vorm van een lotusbloem, een wierookvat in de vorm van egyptische sfinx, en een rosenkruis-kruisbeeld, gedecoreerd met gouden magische symbolen.

In die dagen was men in het Gooi ook niet vies van de Ordo Templi Orienties. Een oude dame uit deze zelfde kennissen-kring heeft mij ooit haar OTO=litmaatschaps-diploma, uit die dagen, laten zien. Toevallig is deze dame ook een bevlogen theosofe en vrijmetselaar en ze kent de oude heer heel zeer wel. Wie weet hebben ze ooit samen het Suprime-ritual bedreven.

Heden ten dage zijn beide magische-loges niet meer actief (in het Gooi). De oude garde komt nog wel op regelmatige basis bij elkaar, om te bomen over het verleden of om een soort van ritueel werk te verrichten. Zeer waarschijnlijk heeft deze oude heer dus een magische verleden. Voor mij niets bijzonders eigenlijk, maar voor hem een van zijn dingetjes waarmee hij zich bijzonder kan profileren.

Ik vraag mij af bij het aanschouwen van dit soort uitzonderlijke excessen van bijzonder willen zijn, waar dit vandaan komt. Waarom heeft iemand het nodig om zichzelf zo neer te zetten, om zichzelf zo te willen onderscheiden, om een dergelijke mysterie te creëren? Het is niet alleen dat dit bij deze meneer gebeurd omdat hij bijzonder is. Het is omdat hij bijzonder wil zijn. Hij legde voortdurend de nadruk op zijn bijzonderheid door het te (be)noemen. Hij sprak over de bijzondere school die zijn ouders hadden uitgezocht. Waar hij al jong met hele bijzondere kennis en wetenschap in aanraking kwam, wat op andere scholen niet gedoceerd werd, en dan natuurlijk zijn bijzondere ontwikkelingsweg, en het bijzondere werk wat hij had verricht. Het bijzonder zijn van zijn priesterschap. Het bijzonder zijn, waarbij hij in contact had gestaan met de groten der aarde.

Waarin deze oude heer echter niet bijzonder is, waarin hij net is als alle anderen, is in het grote-sprituele-graai-gebeuren. Een voorbeeld hiervan is dat er aan zijn vijf-daagse cursus reincarnatie-therpie een mooi prijskaartje hangt, van 250 euro, met als u dat wilt een voorbereidende sessie van 70 euries. Niets bijzonders dus! Hij is zo als we allen in sprit-world doen graaien. blijkbaar gaat het toch ook hier weer om het grote geld! Zelfs priesters maken hun handen daaraan dus vuil!

Blijkbaar is een mens ook nooit oud en wijs genoeg om te ontgroeien aan de aasgiermentaliteit. Deze heer is 80 en verdient dus nog volop zijn centjes in lala-land. Geld willen verdienen aan uw leed of aan de geestelijke hoger van anderen is okay. Dit alles overgoten met een christelijk sausje, doorwoven met magische invloeden in geprecenteerd in een rituele verpakking. Mooier konden we het niet verzinnen. Mind control en beinvoelding, met psychologische technieken en tactieken, daar is dit heerschap nog volop mee bezig.

Op welke leeftijd is een mens echt wijs? Onder wat voor onstandigheden is de mens in staat tot waarlijk delen? Wanneer leert een mens oprecht te zijn? Dit vraag ik me soms af. Of zit het assgieren graaigedrag in onze genen ingebakken?

Een ontmoeting met degeklijke persoonlijkheid brengt bij mij een altijd een soort schok terwege. Ik schrik me rot van hoe een mens kan zijn, die wijs wordt geacht. Ik schrik me rot van hoe een mens zijn ware aard kan versluieren in het licht en daarmee mooie zier maakt en de ogen van de omstanders verblind. Ik mag hoop dat ik op die leefdtijd en mogelijk al veel eerder wel in staat ben om mijn menselijke, sprituele en magische inzichten te delen, mocht ik die al hebben, onder het genot van een slagroomtaart! waarschuw me als ik priesterlijk gedrag ga vertonen!

Mijn indruk van een dergelijke persoon, als deze zelf benoemde priester, is dat het een grote blaaskaak is. Een narcistische persoonlijkheid met trekjes tot grootheidswaanzin. Eigenlijk zijn dit soort lieden hele gevaarlijk persoonlijkheden, die als ze echt aan de macht komen het niet schromen om ten koste van de nederige mens zichzelf op te richten en te verbeteren. Het is het prototype van de demagoog in het kwadraat.

Hoe kan iemand die beweerd een priester, spiritueel, therapeut, en ingewijd te zijn, het presteren zichzelf zo onbescheiden te profileren? Hoe is het mogelijk dat mensen dit accepteren en hier in mee gaan? Mij is het een volkomen raadsel. Wellicht heeft iemand het antwoord? Ik zou graag weten hoe een dergelijke scheefgroei kan zijn ontstaan. Blijkbaar heeft dit heerschap nooit een tik op zijn vingers gehad van een engel of van een waarlijk grote verlichte geest, die hem er op heeft gewezen dat het niet gaat om uiterlijkheden, of om zo veel mogelijk zegeltjes te kunnen plakken in het lidmaatschapsboekje van verschillende genootschappen, waarvan hij lid is ( geweest).

Priesterschap en ingewijd zijn, draag je in stilte en in alle bescheidenheid, dan gaat het om liefdes werk, of niet soms?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vergelijkbare Blogs

Related Posts with Thumbnails